2,340 matches
-
era foarte ușor pentru o femeie de înălțimea ei. Realiză după zgomotul apăsat al pașilor că celălalt vizitator era Lon Sellitto. - Sachs, mormăi el, locul unde s-a petrecut crima... Era mare, întins? - Nu chiar atât de mare, răspunse Amelia încruntându-se. De ce? - Mă întrebam pentru că v-a luat destul de mult timp să cercetați locul să să vă întoarceți aici. Să știi că e absolut firesc să te folosești de girofar. De aia și este montat pe toate mașinile de poliție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
vorbi din nou Rhyme. Un criminal care arată de 50 de ani, statură medie, fără barbă și două degete deformate. Probabil are și cazier, de vreme ce își ascunde cu atâta grijă amprentele. Și asta e tot, nimic mai mult. Apoi se încruntă. - Ba nu, nu e tot. Mai e ceva. Avea un rând de haine în plus, arma crimei... Totul a fost premeditat. Va încerca din nou, spuse el uitându-se către Sellitto. Sachs aprobă din cap acest pronostic macabru. Rhyme privi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
putea să își construiască o carieră de succes. Strânge din dinți, fato, cum ar spune Jaylene, și încearcă ții ursul în cușcă. Kara tocmai terminase din nou trucul lui Tarbell cu cele trei batiste. Stingând țigara pe podea, Balzac se încruntă din nou: - Arătătorul de la mâna stângă puțin mai sus. - S-a văzut legătura? - Dacă nu s-ar fi văzut legătura, se enervă el, de ce aș mai fi zis să ridici mai mult arătătorul? Încă o dată. Fșșșș... batistele se separară și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
un alt lucru extraordinar la David Balzac: cunoștințele despre magie îi erau atât de vaste pe cât îi era de instabil temperamentul. - Ai auzit? Cirque Fantastique e în oraș și are prima reprezentație în seara asta, anunță ea. Bătrânul iluzionist se încruntă doar. Tocmai își schimba ochelarii cu lentile de contact. În calitate de fost magician, Balzac cunoștea importanța imaginii și făcea tot posibilul să arate cât mai bine în fața publicului, chiar dacă acesta se rezuma doar la clienți în acest moment. - Ai de gând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
întrebă ea deloc surprinsă. Nu e doar o ploscă. E și o distragere a atenției. Pentru că în timp ce voi vă uitați la ea, eu am luat asta. Iată. E important? Îi înmână Ameliei Sachs un încărcător pentru arma Glock; aceasta se încruntă și verifică atent dacă îi mai lipsea ceva de la centură. - Deci aceasta este maniera fizică de a induce pe cineva în eroare. Dar asta e un lucru relativ simplu comparativ cu cea psihică. Oamenii din public nu sunt proști. Ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
pentru ce s-a întâmplat. Și în timp ce vă uitați doar la mâna mea stângă, eu am avut timp să strecor lănțișorul în buzunarul Ameliei. Într-adevăr, Sachs căută în buzunar și scoase la iveală bijuteria. Cooper aplaudă, iar Rhyme se încruntă din nou, dar de data asta și mai impresionat de ce se petrecea sub ochii săi. - Așa va proceda și criminalul vostru. Va încerca să vă inducă în eroare. Veți crede că știți ce urmează să facă, dar asta este de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
dădu seama. Era imaginea lui, reflectată într-o oglindă foarte mare așezată la capătul aleii. Calvert avu timp să își observe fața: contractată, cu ochii larg deschiși și privirea înghețată. Începu să se relaxeze și chiar să râdă. Dar se încruntă văzând cum imaginea sa se apleca odată cu oglinda. Din spatele acesteia, apăru un om cam de 50 de ani și purtând barbă care înainta cu repeziciune agitând o bară de fier deasupra capului. - Nu! Ajutor! țipă tânărul încercând să se ferească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
cele vechi pe undeva prin apropiere. Îl puse în temă pe detectiv: - Poartă altceva acum. Dar sergentul ar putea să ne descrie vechile haine, pentru a ști ce trebuie să căutăm prin tomberoanele și pe aleile din apropiere. Detectivul se încruntă și o măsură pe Sachs din cap până în picioare. O privire din partea lui Sellitto îi aduse aminte că o etapă esențială în a deveni sergent era să nu te porți ca unul până nu ești. Autorizarea fu făcută de același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Foarte bine, spuse și Sellitto. Eu voi trimite patrule prin parc și mai ales pe lângă acel grajd. Dacă agenții vor fi acolo pe la 14:30, vor avea tot timpul să observe lucrurile suspecte. Rhyme o văzu pe Kara cum se încruntă brusc. - Ce e? - Știți, nu cred că de fapt mai aveți atât de mult timp. - Cum adică? - Vă aduceți aminte ce v-am povestit despre inducerea în eroare? - Da. - Mai există și inducerea în eroare în ceea ce privește timpul. Se referă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de el tot timpul! Mai mulți agenți și-au afirmat disponibilitatea și au pornit în urmărirea suspectului, deși era clar că pierduseră startul. Sachs îl văzu în sfârșit pe Roland Bell, care se aplecase deasupra Karei, și care acum se încrunta la auzul acelorași vești pe care le auzise și ea prin stație. Privi și el către ea și îi făcu semn în direcția în care dispăruse atacatorul. Sachs dădu câteva ordine unui ofițer aflat prin preajmă, în primul rând să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Regretă imediat ce spusese și mai ales privirea pe care o aruncase, așa că încercă să schimbe subiectul. Dar Kara nici nu încercă să ofere vreo mostră de simpatie sau milă. Spuse: - Știi, nu sunt sigură că există atâta realitate. Rhyme se încruntă; nu înțelesese ce voia să zică de fapt. - Nu e majoritatea vieții noastre o mare iluzie? - Ai putea să fii mai explicită? - Păi, trecutul înseamnă amintiri, nu? - Adevărat. - Iar viitorul nu e decât în imaginație. Ambele sunt doar iluzii - amintirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de nimic dacă ești în uniformă și ai o ocupație. - Și te-ai ascuns aici, acoperit cu o bucată de mătase de culoarea varului de pe pereți. - Văd că te-ai prins de trucul ăla. Rhyme privi uniforma Magicianului și se încruntă. Părea autentică. Dar, împotriva reglementărilor, nu apărea plăcuța cu numele pe piept. Simți cum inima îi îngheață. - L-ai omorât pe Larry Burke. L-ai omorât și i-ai furat hainele. Magicianul privi la rându-i uniforma și ridică din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
sângele să apară. Apoi Magicianul zâmbi. - Dar poate că lama nu mai e acolo. Poate e în altă parte. Poate chiar aici. Își băgă mâna în gură și scoase la iveală lama. O ținu un timp în mână. Apoi se încruntă. - Așteptați. Mai scoase o lamă din gură. Apoi încă una. Avea acum toate cele patru lame în mână, ținându-le ca pe un evantai. Le aruncă în aer deasupra lui Rhyme, care îngheță de spaimă, așteptându-le să-l lovească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
îndemânatic. Magicienii de acolo obișnuiau să-i arate diverse trucuri, iar băiatul le prindea imediat. După un moment ca acesta, unul dintre maeștri se uitase la copilul de treisprezece ani și, ridicând o sprânceană, spuse: - Un prestidigitator înăscut. Băiatul se încruntase, căci nu cunoștea sensul acestui cuvânt. Bărbatul îi explică: - Termenul a fost inventat de un magician francez prin secolul XIX. „Presti-” vine de la presto, rapid. „Digit” de la deget. Prestidigitație - degete rapide. Pricepere a mâinilor. Începu să-și schimbe părerea despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
14 ani primește un astfel de compliment din partea maestrului adânci și mai tare tăcerea din jur. - Vrei o lecție? Băiatul încuviință extaziat din cap. - Dă-mi mie monedele. Își deschise palma pentru a-i înmâna monedele. Iluzionistul privi mâna băiatului, încruntându-se. - Unde sunt? Palma era goală. Iluzionistul, care acum râdea cu răutate de expresia zăpăcită a băiatului, deja le înhățase. Băiatul era uluit; nu simțise absolut nimic. - Acum o s-o arunc pe asta în sus... Băiatul privi spre tavan, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
el, la apropierea de această femeie și de degetele ei roșii și osoase. - Mulțumesc, spuse ea eliberând un nor de fum spre tavan. Când își întoarse privirea spre Malerick, acesta deja achitase nota și se îndepărta de tejghea. Femeia se încruntă. - Trebuie să plec, spuse el și zâmbi.Uite, poți să păstrezi asta. Îi oferi bricheta de metal. Ea o luă și se încruntă și mai tare. Era chiar bricheta ei, pe care el i-o subtilizase când se apropiase pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Când își întoarse privirea spre Malerick, acesta deja achitase nota și se îndepărta de tejghea. Femeia se încruntă. - Trebuie să plec, spuse el și zâmbi.Uite, poți să păstrezi asta. Îi oferi bricheta de metal. Ea o luă și se încruntă și mai tare. Era chiar bricheta ei, pe care el i-o subtilizase când se apropiase pentru prima dată. Malerick șopti pe un ton rece: - Se pare că nu aveai nevoie de un foc totuși. Privi apoi în urma sa: două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
diferite, domicilii diferite. Victimele nu se cunoșteau între ele. Zona superioară a clasei de mijloc, locuitori ai mediului urban, educație superioară... Poate doar unul din ei este cheia, motivul pentru care au fost toți ceilalți aleși. Cine știe? Sachs se încruntă. - Ceva nu e bine. - Ce anume? - Ceva în legătură cu ce îți amintești, spuse ea într-un final. - Păi normal, nu îmi aduc aminte chiat cuvânt cu cuvânt. Nu am stenografiat întâlnirea. - Nu mă refeream la asta. Se opri să se gândească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
întrebarea ei îi pusese mintea la contribuție. - Îmi amintesc! spuse el. L-am întrebat cine e. - Bună întrebare. Și care a fost răspunsul lui? - A spus că este un vrăjitor... Nu, nu doar un vrăjitor, ci unul anume. Rhyme se încruntă, încercând să călătorească înapoi în timp, la locul atentatului. - Mi-a adus aminte de „Vrăjitorul din Oz”. Vrăjitoarea cea Rea de la Apus. Da, mi-am adus aminte. Mi-a spus că este Vrăjitorul Nordului. Sunt sigur că așa a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
mai există. După incendiu, patronul a abandonat afacerea și a început alta. De ce aș mai ține legătura cu cineva de acolo? Eu sunt în Reno. I-am spus că nu. Să știți că nu i-a picat bine. Rhyme se încruntă din nou. - S-a enervat? încercă Sachs. - O, da. Puțin spus. - Continuă, vorbi din nou Rhyme, încercând să-și păstreze calmul. Spune-ne ce a mai zis. - Păi asta a fost tot. Ce v-am spus până acum. Adică, au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
care nu ne va îmbunătăți starea de spirit. - Băieți? spuse Bell. - Salut, Roland. - Ți-am recunoscut accentul. - Ați spus Lanham Arms. Unde e ăsta? - Pe 75. Lângă Lex. - Îmi sună cunoscut numele. Dar nu îmi dau seama de unde. Bell se încruntase, clătinând din cap. - E următorul pe lista noastră. - După Beckman. - Care are 682 camere. Mai bine ne-am apuca de treabă. Cei doi fură lăsați să-și înceapă munca deloc facilă. Computerul lui Cooper îl atenționă pe acesta printr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
ora 2:00 a după-amiezii. - Primul spectacol de duminică, adăugă Rhyme. La fel ca în Ohio, acum trei ani. Sellitto își scoase stația de emisie-recepție și îi sună pe agenții de patrulă din incinta circului. Aceștia nu răspunseră. Detectivul se încruntă și formă numărul și de pe telefonul lui Rhyme. - Aici agent Koslovski, răspunse o voce de această dată. Sellitto începu să-l muștruluiască: - De ce nu ai stația pornită, Koslovski? - Stația? Am ieșit din tură, domnule locotenent. - Cum adică ați ieșit din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
semn de bombă. Obiectul pe care îl semnalase Sachs se dovedise a fi un bax de hârtie igienică. Căutarea se extinsese apoi la tomberoane și la camioanele cu echipamente ale circului, dar agenții nu găsiră nimic nici aici. Sachs se încruntă. Oare se înșelaseră? Dar cum era posibil? se întrebă ea. Indiciile erau atât de clare. Sigur, era în firea lui Rhyme să facă asumpții pripite despre dovezi și, uneori, să greșească. Dar în cazul Magicianului, totul părea să se lege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Chrissy. Cum de ai ajuns așa devreme? - Habar n-am, răspunse bărbatul. Mie doar mi-au zis ce am de făcut. Și mi-au spus că trebuie să vin acum. - Nu e prima dată, nu? spuse Luis, apoi subit se încruntă. Nu cred că ne-am mai văzut. - Mă cheamă Joe David, răspunse nou-venitul. De obicei, îmi fac veacul prin Brooklyn. Luis încuviință. - Da, acolo mi-am spart dintele. La 70. - La mine, e prima dată. Ca bodyguard, vreau să spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
corp. - Vreun act? întrebă Bell. Sellitto clătină din cap. - F.A.O. Schwarz. În traducere insignă falsă NYPD de calitate inferioară. Cu nimic mai bună decât o jucărie. Weir privi înspre bucătărie, unde, spre surprinderea lui, nu se afla nimeni. Se încruntă. - A, familia Grady nu e acasă, spuse Bell ca și cum ar fi fost evident. Bărbatul își închise ochii și își odihni capul pe covor. - Cum? Cum v-ați dat seama? Răspunsul lui Sellitto fu unul neobișnuit: - Păi, ghici ce? E cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]