3,499 matches
-
nu-i dădu nici o atenție, se uita fix la mine, cu obrajii arzându-i de emoție, cu buzele umede și ochii iluminați de abnegația autodăruirii. Eram foarte mișcat. — Lizzie, drăguțo... fat\ dragă... — Ai venit plasată, Lizzie, interveni Rosina. Charles se însoară cu o femeie cu barbă, nu-i așa, Charles, nu-i așa? Și tocmai discutam despre tine, iar Charles spunea că n-a simțit niciodată nimic pentru tine. — N-am spus așa ceva! Uite ce-i, mă duc sus să stau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
o carieră încununată de succes, dar o viață pustie. La asta am ajuns. Nu m-am gândit niciodată să mă căsătoresc pentru că am știut că nu există decât o singură femeie cu care aș dori sau aș putea să mă însor. Hartley, gândește-te la acest lucru, și crede-l! Te-am așteptat, deși nu am cutezat să sper că te voi revedea vreodată. Și acum, evadând din deșertăciunile lumești, am venit la mare, și la tine. Te iubesc așa cum te-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
mai vrei, dar asta nu-i o explicație, vreau să știu... — Oh, încetează... n-a fost să fie! Dacă te-a[ fi iubit îndeajuns, m-aș fi măritat cu tine, dacă tu m-ai fi iubit îndeajuns, te-ai fi însurat cu mine. Nu există nici un motiv special. Spui că dacă te-aș fi iubit îndeajuns... nu mă face să-mi pierd mințile! Te-am iubit până la limita limitelor, încă te mai iubesc, am încercat, până la limita limitelor, să te găsesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
mă vadă. — Cred că mai doarme, era foarte doborât. — Mă rog, îmi pare rău că ghinionul meu a spart petrecerea. Îmi aduc aminte cum cântai „Voi che sapete“. — Speram să auzi. Oh, Charles... — Haide, Lizzie, te rog... — Vrei să te însori cu mine? — Lizzie, încetează... — Știu să gătesc și să conduc mașina și te iubesc și am o fire foarte blândă, nu-s absolut deloc nevrotică și dacă ai nevoie de o infirmieră, voi fi infirmieră. — Asta a fost o glumă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
și Peregrine? — Nu văd de ce nu. Nu ne-a despărțit vreodată altceva decât gelozia. — O chestiune uriașă. Care are darul ubicuității. Mă rog, e un semn de dragoste. Peregrine era pur și simplu obsedat de tine, pe urmă s-a însurat cu Pam, numai ca să mă sâcâie pe mine. Și, știi, nu puteam suporta ideea că Peregrine privise atât de impasibil faptul că tu m-ai răpit, aș fi vrut să-l văd luptând pentru mine. — Complexul Elenei din Troia. Destul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ca tehnologi, ne vedeam de treabă... Și colegii mă întrebau: Cum ești tu diriginte de șantier, că nu ești membru de partid? Domnule, eu sunt cinstit și corect, de aia mi-a dat funcția respectivă... În ’65, când m-am însurat, am prins licența pentru construcții prin Jupiter, Venus, Saturn. Aud două voci la 12 noaptea. Au venit două Volgi negre... Și îmi spune soția: Ce caută ăștia? Păi, sunt constructori. Păi la 12 noaptea? Erau doi securiști... și mi-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
el, și mi-o zis că o fost la el în curte catastrofă. Când o ajuns acasă nu l-o mai apucat decât pe taică-sau în viață, că mamă-sa o murit. Apăi mi-o scris că s-o însurat. Și mă gândeam așa întru mine: Mă Suciule, numa’ asta ți-o lipsi, mă. Da’ poate că și-o fi găsit o femeie care l-o înțeles. Cum v-ați reintegrat după eliberare? Păi o dat Dumnezeu că am lucrat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
da’, eu cel puțin, n-am suferit ceva deosebit, în afară dă regimul de celulă... Și după eliberare... După un an jumate am ieșit de-acolo, am venit acasă, m-am angajat la o cooperativă meșteșugărească, în ’51 m-am însurat, și mi-am continuat viața. Asta însă până în 29 ianuarie 1959, atunci când, tot așa, într-o noapte, au venit acasă și m-au ridicat iar. De această dată am fost mai mulți arestați. V-au spus motivul pentru care vă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
greu... Ușor n-a fost pentru nimeni în pușcărie. Nu pot să spun însă că am trecut pântr-o situație excepțional dă grea în raport cu majoritatea deținuților. Dar despre viața personală cel mai mult m-a afectat arestarea din ’59, când eram însurat... Lăsasem acasă soția cu un copil... Noroc că aveam domiciliul în casa părinților mei și a stat lângă mama mea până când a decedat... Vă mulțumesc. CONSTANTIN VELEANU S-a născut în 22.10.1931 în comuna Giurgița, județul Dolj. Naționalitatea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
E, după al doilea rând, nu știu dacă dumneavoastră știți, da’ devii euforic așa, devii frumos, devii deștept... Și, discutând așa... am mai luat un rând. La al treilea rând de țuică am început cu fotbalu’, cu... femeile. Io eram însurat atuncea, da’ eram cel mai tânăr dintre toți. Și am început... cu bancurile. Eram șapte inși la masă: patru maiori și trei căpitani. Printre noi era un maior, Malacu, și el ne-a spus un banc cu rușii... cum era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
dubă și ne-au adus la Râmnicu Vâlcea. Când am ajuns, ne-a făcut percheziție într-un în hol acolo, și a venit grefa și ne-a luat amprentele... Și grefieră la penitenciar era fata cu care trebuia să mă însor io prima dată. (zâmbește - n.n.) Și ea a venit și ne-a luat amprentele... Atunci ea avea un frate ofițer de Securitate și am văzut că și ea era parcă împotriva noastră, deși nu făcusem nimic și, vă spusei, ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
la Poliție aiceașa și mă întrebau ce gândește cutare, ce gândește cutare... Mă puneau să scriu... dar nu am recunoscut nimic. Ce ați făcut după ce v-ați întors în sat? Păi mi-am luat de treabă... de prășit. M-am însurat, am patru copii... Ce s-a întâmplat cu familia cât timp ați fost închis? Păi veneau ăștia, primaru’ de pe aici, și le-a spus să treacă la colectiv că „vine băiatul acasă”. Tata era mai slab de fire, da mama
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
căsătorisem cu Emmanuel. — Cum era când l-ați cunoscut? — Se întâmpla în 1964, la Toulouse. Timp de aproape trei zeci de ani, el a fost președintele Concursului de Canto. El o invita pe Arta Florescu în juriu, erau prieteni. Era însurat cu o doam nă pe care o admira foarte mult și avea un băiat mic. Imediat după aceea, cariera mea a explodat și, în 1970, ei mi-au făcut ma rea onoare de a mă invita pentru prima dată în
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
o familie foraine, adică de artiști care mergeau cu circul din oraș în oraș. Era foarte bine făcut, avea o voce solidă și frumoasă, sensibilitate din plin, era bun, aproape bleg de bun! Vezi tu, nevestele astea de tenori... Era însurat cu Janine, care își dedicase toată viața carierei lui Gilbert. Ea îl piepătăna, ea îl machia, ea îl încălzea... Noi am cântat extrem de mult împreună. Extrem! Samson și Dalila, Carmen, în toată Franța, în Italia. Teatrele însă se cam săturaseră
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
și ajunge și la mine. Că nu mai avea pe cine să ia la rost, se înfige în mine! Shhhh! Io sono tua madre! Non ti permetto! Așa a început să râdă, că i s-a evaporat toată furia! Era însurat cu o americancă, a cărei unică grijă era să strângă banii lui. Ei aveau un ranch în America, lui îi plăcea să călărească. Noi îi spuneam Madame BoniSOLDI. Era foarte drăguț. După ce a murit ea, a rămas singur, a lichidat
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
discreția asupra identității „catapultei“ - diformul fiu al lui Zeus - și’n lumea zeilor există malformație! - a fost salvat de Thetis - marea -; ajuns mai târziu Înapoi, și „criță“ pe deasupra, șchiopul Hefaistos avea să inventeze crița și să patroneze tehnologia, progresul adică. Însurându-se cu Însăși zeița grației și frumuseții. Poate subiectiv, mă Întreb dacă căsătoria n’are la bază aceeași - să-i spun acum - Înțelegere, grija, chiar dacă nu Încă maternă, a femeii față de păcatele, defectele, „istoria“ celui ce-i va deveni soț
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
adică 7% din specii, Își bazează familia monoparentală pe un fel de incest atunci când polenul vine de la ea Însăși care, rămânând mai apoi doar mamă, va crește puiuții. Treabă care devine chiar „literă de lege“, precum pentru faraonul care se Însura cu propria-i soră, la unele dintre ele, care se autopolenizează, precum macul care, atunci când Își deschide corola are 40% din ovule deja fecundate de propriul polen. Să-l judec? Nicidecum: Cu rădăcinile Înfipte zdravăn În pământ, planta nu poate
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
altul, cu stat cu tot. Căci entropia uzează de multe trucuri: dă-i cu drepturile minorităților, cu ale omului, și astfel s’ar tinde până la divizarea la nivelul vreunei comunități locale, chiar a individului, desigur suveran... care, pentru a se Însura ar trebui să Încheie un tratat... Menținerea unui echilibru conservator, căci nimic nu se poate pierde, compensează pulverizarea, entropizarea, din planul fizic al existenței biologice, iar când e vorba de societatea umană, a statalității, prin negentropia transferată altui plan, ideatic
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
la gură îl făcea să se rușineze, când pomenea de vreo colegă zicând: „Ți-o fi venit și ție, mă, puțoiule!“. Toate astea, plus faptul că în anul doi de facultate prietena sa, Roxana, cu care credea c-o să se însoare, l-a părăsit pentru Târnoveanu, un golan din anul patru care vindea cafea și blugi și-și tăia părul din nas în timpul cursului de socialism științific, l-au convins că dragostea nu e niciodată aia care ți se întâmplă, ci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
și o listă cu întâlniri pe pupitru, m-am simțit dator să o invit după program la o plimbare în Cișmigiu. Uneori, bărbaților le e milă de fetele urâțele și le oferă o prăjitură din cavalerism. Iar unii chiar se însoară cu ele, dacă prăjitura e proaspătă. „Nu trebuie să te superi că te refuz − mi-a spus bibliotecara cu pulover verde-violaceu tricotat în casă −, dar mă mărit.“ Mai mult ușurat decât mirat, am întrebat-o cu cine. „Cum cu cine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
să pun nasu-n pământ, am început să țopăi.“ Din vorbă-n vorbă, a reieșit că toți ar fi avut ceva de povestit despre sărit, urlat, mugit sau dat cu pumnul în burlane. Pavel S. a zis că, până a se însura, mugea interior. Nu-l auzea nimeni, însă el se temea că gălăgia dinăuntru o să răzbească odată și-odată. Îi venea să mugească la femeile mai înalte decât el. Îl enerva faptul că, deși pe planetă exista circa un miliard de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
știi ceva, merită! După ce o miroși pe liceanca mea, poți să și mori.“ Cealaltă integrare Un amic de-al meu, plecat să se stabilească în Canada prin anii ’80, a trăit un timp cu o „englezoaie“, dar nu s-a însurat cu ea. Cuvântul englezoaie e folosit doar la eșuarea unei relații. Când amicul acesta al meu a cunoscut-o pe funcționara mai mare cu patru ani ca el, femeia era „englezoaică“. Adică o persoană cu o aleasă legitimitate istorică în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
era mai cald înainte de venirea primilor emigranți. Nu e vorba despre discriminare, ci despre un soi de incompatibilitate afectivă de care e preferabil să nu pomenești. „O simți și mai intens - mi-a spus compatriotul, care a vrut să se însoare cu «englezoaia» - dacă ai de-a face cu autohtonii care se străduiesc, fiindcă așa e «politic și guvernamental corect», să nu trăiești senzația că ești în plus. Când mergeam sâmbăta, între orele 19:00 și 23:00 fix, la petrecerile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
vadă, nici lupoaică fără sugari, nici sugari fără lupoaică. Într-un timp, se fura și lupoaica. „Am sugarii, mi-ajunge - a spus domnul casier Huțupan, care-i ținea încuiați în seiful cu valută -, lupoaica s-o ia cine nu-i însurat!“ Domnul Huțupan avea dreptate. Una-două, descuie seiful, una-două încuie seiful și fă-le procese verbale de predare-primire. Vara, mai ales, când grupurile de japonezi se iveau pe neanunțate, nu mai putea să facă plăți. Până să cheme lăcătușul, până să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
să devin director de editură sau redactor-șef la una dintre revistele la care am colaborat. Valorile lor morale nu se potriveau deloc cu acelea însușite acasă de la mama. Unul dintre ei avea două neveste. Pe prima, cu care se însurase din dragoste și pe care o îngrijea împreună cu a doua nevastă ca pe un cal bătrân care-și făcuse datoria, o mutase la etajul zece. Era o fostă dansatoare de cabaret, deprinsă cu statutul de întreținută. Că un bărbat mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]