8,252 matches
-
Dar eram mult prea sfârșită și nenorocită ca să-mi pese. Zilele se târau una după cealaltă. Uneori mă dădeam jos din pat, o luam pe Kate și mergeam jos ca să mă uit la vreun serial australian cu mama. Beam o cană de ceai cu ea, apoi mă întorceam la mine în cameră. Helen a continuat să se țină de capul meu. La trei zile după montarea interfonului, s-a strecurat la mine în cameră în vârful picioarelor într-o manieră foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Dar acum știam ce reprezentau ele. Erau prima frază, paragraful de deschidere din discursul tatei intitulat „Răul provocat de băutură“. Auzisem vorbele astea de atâtea ori în adolescență, că practic puteam să le recit pe de rost. E jocul cu cana, am gândit eu. E jocul cu cana, a zis tata cu tristețe. Și numai Dumnezeu știe că nu vreau să sfârșesc ca mătușa Julia. —Și numai Dumnezeu știe că nu vrei să sfârșești ca mătușa Julia, a spus tata obosit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
prima frază, paragraful de deschidere din discursul tatei intitulat „Răul provocat de băutură“. Auzisem vorbele astea de atâtea ori în adolescență, că practic puteam să le recit pe de rost. E jocul cu cana, am gândit eu. E jocul cu cana, a zis tata cu tristețe. Și numai Dumnezeu știe că nu vreau să sfârșesc ca mătușa Julia. —Și numai Dumnezeu știe că nu vrei să sfârșești ca mătușa Julia, a spus tata obosit. Bietul tata! Mătușa Julia era sora lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
nu i-ar fi prins rău. La cum arată, cocoloșești bărbatul până ajunge o bestie. —Bună, Anna, i-a răspuns Adam zâmbindu-i. Mă bucur să te revăd. —Ăăăă, da, a răspuns Anna roșind și mai tare și dărâmând o cană. În momentul ăla, probabil că interiorul pleoapelor îi era roșu ca racul. Am înțeles-o. Nici eu nu cred că mai aveam pe față vreun vas de sânge intact, după ce, mai devreme, Adam mă făcuse și pe mine să roșesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
petreceri, mă duceam clătinându-mă la bucătărie, mă opream preț de-o clipă cu mâna pe clanță și-mi imaginam cu căldură că, atunci când aveam să deschid ușa, bucătăria avea să sclipească datorită soarelui reflectat de suprafețele lustruite, că toate cănile, farfuriile, castroanele, cratițele și tigăile fuseseră spălate și puse la loc. (În dulapurile corecte. Voiam ca zânele să fie nu numai muncitoare, ci și deștepte.) În loc de asta, în timp ce-mi croiam cu grijă drum printre resturile petrecerii, găseam cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
nu se îmbată și nu iau droguri, studenții stau în cafenele ore întregi, cu o cafea rece la zece oameni, și se joacă cu pliculețele de zahăr. Și poate că și eu am stat cu batonul de KitKat și cu cana de ceai în față mai mult decât ar fi fost necesar în mod normal. Unii oameni ar fi putut chiar să spună că se părea că-l așteptam pe Adam. Deci presupun că atunci când, în sfârșit, Adam a intrat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
s-a întâmplat, camera redevine un dezastru. E ca și cum în secunda în care relația a fost consumată, bărbatul urlă: —Gata, băieți! Puteți să ieșiți! Și, imediat, de sub pat încep să-și facă apariția armate întregi de chiloți murdari, șosete înnegrite, căni, farfurii, reviste cu mașini, pulovere hidoase, costume jegoase de fotbal, pahare de bere, calendare sexiste, cărți de Stephen King, prosoape umede, borcane de Wintergreen, toate astea dându-și coate, vociferând, lamentându-se cu voce tare din cauza perioadei de timp pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
genul: „Vai, scuze, am uitat. Tu ziceai că nu-ți place cu zahăr?“. Dar nu. Pierdusem o șansă prețioasă să-i dau de înțeles că acum nu mai conta deloc pentru mine. A, mersi, Claire, a zis el sorbind din cană. Ți-ai adus aminte cum îmi place. Și a zâmbit satisfăcut. M-aș fi dus fericită în bucătărie să-mi torn benzină în cap și să-mi dau singură foc. Așa de furioasă eram. —Cu plăcere, i-am răspuns printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
încheiat. Dar, ca un ticălos care se punea mereu de-a curmezișul, James n-ar fi putut arăta mai inocent și mai corect nici dac-ar fi repetat toată ziua. Citea ziarul, iar la televizor era Coronation Street. Până și cana de lângă el conținea Coca-Cola, nu alcool. Era curat ca o nenorocită de lacrimă. —Cl... Claire, ce faci aici? a gâfâit el sărind de pe canapea. James arăta de parc-ar fi văzut o stafie. Acum, sincer vorbind, trebuie să fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
stau trează, Ca să te aștept pe tine iar să vii. Îmi spui “rămas bun” și începe să mă doară Inima și tot ce mă înconjoară, Toți îți spun să mai stai puțin, să mai stai puțin Hai să umplem o cană de vin. Nu vrei să mă mai vezi, zici că pleci de tot, Eu n-am să te opresc, dar tu știi că te iubesc, Nu are rost să îți mai spun cuvinte ce le știi deja, Deci ia-ți
Război cu sufletul by Ioana Dumitrăchescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91624_a_92844]
-
bună dispoziție, când un coleg relată o glumă proaspătă din folclorul pieții, auzită chiar în dimineața aceea, rod al inteligenței și spontaneității unui pitoresc personaj al timpului, domnul Bulă. ... și zi, câte pârjoale ai mâncat în dimineața asta, Bulă? Două căni, doamna profesoară! Gluma nu era chiar din cele proaspete, dar pentru a-i face plăcere celui care o spusese, profesorul de desen Nicolau râse copios, avertizându-l: Mai ține-l în casă, domnule, pe năstrușnicul acesta de Bulă, că s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
o dimineață de mai însorită. Un cer ca o floare de nu-mă-uita! Nici un nor nu umbrea viața micului oraș în care pomii înfloriți, asemenea unor steaguri ale păcii, prevesteau liniște și bună-dispoziție. Simona îi puse lui Răducu în față o cană cu lapte însoțită de un corn, și se așeză pe un scaun în fața lui pentru a-l privi cum mănâncă; avea mereu strania impresie că nu și-a umplut îndeajuns întreaga ființă de chipul lui atât de drag ei. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
în lume mai frumos, mai deștept, mai, mai!..." își spunea ea, nemaigăsind atributele cu care să-și încununeze copilul, acest boț cu ochi care abia ajungea cu capul la înălțimea mesei. Văzându-l că și-a terminat laptele, îi luă cana și o duse în chicinetă. Apoi își puse pardesiul pentru a-l însoți până la ușa blocului, cum mai proceda uneori, de unde îl urmărea un timp, până dispărea după colț. Nu vrei să te conduc până la grădiniță, Răducule, așa cum o făceam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
care la vremea ei îl avusese și ea învățător, nu comenta, ci se distra adesea pe seama ”cậcaților “mei de la aritmetică. Orele de cunoștințe despre mediu erau captivante. Domnul ne făcea acolo, în fața noastră, la catedră, fiecare experiență în parte. Lua cana mare cu apă și o lăsa să curgă pe podeaua neagră, unsă cu motorină, pentru a ne arăta că apa ia forma și culoarea acesteia și cậte și mai cậte lucruri interesante ne tot învăța. La orele de muzică, teoria
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
adevărat al vieții! Nu degeaba numeroasele rude și prieteni aflați la trista ceremonie roiau în jurul ei, precum albinele dintr-un stup în jurul maicii lor, matca. În pachetul cu alimente ce mi s-a dat pentru acasă dau și de o cană de 200 ml pe care din ziua următoare o folosesc la obișnuita cafea decofeinizată, gândindu-mă la Gil. În gând mă adresez spunându-i „Bună dimineața, Gil! Poftim la o cafeluță” și las să se scurgă pe marginea farfurioarei câteva
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
Eu m am uitat la peretele plin de poze cu copii blonzi, și nepoți blonzi, și nunți și botezuri și aniversări. El a pus pe masă ceașca ei preferată și lingurița ei preferată și a agățat de coada albastră a cănii o floricică violet. Ea se trezea mai târziu decât noi și el a pus din nou de cafea. Tu cum ai făcut să rămâi 40 de ani lângă aceeași femeie? Care e Secretul? Dorința amândurora de a construi o familie
Poveşti cu scriitoare şi copii by Viviana Mușa Augusto () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1776]
-
output-ul imprimat. Templierii au legătură cu orice Nu-i adevărat ce urmează Isus a fost crucificat sub Pilat din Pont Înțeleptul Ormus a fondat În Egipt ordinul Rozei-Cruce. Există cabaliști În Provence Cine s-a căsătorit la nunta din Cana? Minnie e logodnica lui Mickey Rezultă că Dacă Druizii venerau fecioarele negre Atunci Simon Magul o identifică pe Sophia Într-o prostituată din Tyr Cine s-a căsătorit la nunta din Cana? Merovingienii se proclamă regi de drept divin Templierii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Provence Cine s-a căsătorit la nunta din Cana? Minnie e logodnica lui Mickey Rezultă că Dacă Druizii venerau fecioarele negre Atunci Simon Magul o identifică pe Sophia Într-o prostituată din Tyr Cine s-a căsătorit la nunta din Cana? Merovingienii se proclamă regi de drept divin Templierii au legătură cu orice. „Cam confuz“, zise Diotallevi. „Nu știi să vezi conexiunile. Și nu dai importanța cuvenită acelei interogații care revine de două ori: cine s-a căsătorit la nunta din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Merovingienii se proclamă regi de drept divin Templierii au legătură cu orice. „Cam confuz“, zise Diotallevi. „Nu știi să vezi conexiunile. Și nu dai importanța cuvenită acelei interogații care revine de două ori: cine s-a căsătorit la nunta din Cana? Repetițiile sunt chei magice. Bineînțeles că am integrat, dar a integra adevărul este dreptul inițiatului. Iată interpretarea mea: Isus nu a fost crucificat, și tocmai de aceea Templierii renegau crucifixul. Legenda lui Iosif din Arimateea acoperă un adevăr mai profund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Isus, și nu Graalul, debarcă În Franța, la cabaliștii din Provence. Isus este metafora Regelui Lumii, a fondatorului real al Rozacruceenilor. Și cu cine debarcă Isus? Cu soția lui. De ce nu se spune În Evanghelii cine s-a căsătorit la Cana? Păi pentru că era nunta lui Isus, nuntă despre care nu se putea vorbi, pentru că era cu o păcătoasă cunoscută public, Maria Magdalena. Iată de ce de atunci Încolo toți iluminații, de la Simon Magul la Postel, se duc să caute principiul eternului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
capul călduț al copilului. — Cobor și eu cu tine, s-a oferit Jake. Sincer, nu-i nevoie. N-are sens să stăm treji amândoi. Ar fi mai bine să te întorci în pat. Nu, vin și eu. Îți fac o cană de ceai. Alice i-a zâmbit. Oare mai existase vreun tată care să fie atât de atent? La parter, Jake a condus-o pe Alice la un fotoliu realizat dintr-o cutie portocalie. Alice s-a așezat cu grijă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
deseori continua prin a plânge toată noaptea, aparent de foame. Alice spera ca în noaptea respectivă să nu se întâmple la fel. Știi, i-a spus ea pe un ton de conversație, lui Jake, care intrase în sufragerie cu două căni cu apă verzuie, fără lapte, am început să mă întreb dacă, pentru Rosa, n-ar fi o idee mai bună s-o alăptăm cu biberonul. —Cu biberonul? a repetat Jake. Alice a detectat în vocea lui o notă amenințătoare. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
fulgi din el. Iarna, se-adună în cocoloașe prin haine, de nu mai știi pe unde să le-ascunzi și cum să scapi de fleșcăială. Când vii seara acasă și vrei să descarci buzunarele, parcă ai băgat mâna într-o cană cu ulei. La fel cu dopurile. Două mii de ani se făcuseră din lemn și plută, și nimeni n-avusese vreun motiv să se plângă. Greci, romani, huni, tătari, nemți, flamanzi, ruși, italieni, sârbi, francezi - unul nu constatase vreun defect. Vinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
și de ea, și de noi: ei erau de vină, de ei trebuia să scăpăm mai întâi. Legănat de ideea asta urâtă, dar onestă, am adormit. Dimineața, am plecat pe la opt, după ce-am înghițit câte ceva. Dacă îmi pregăteai o cană cu lapte și două felii de pâine cu unt și cu miere, rezistam până seara. Cu o filosofie atât de simplă și economică, reușisem în câțiva ani să-mi fac praf stomacul. Eram suspect de ulcer, gastrite cronice, refluxuri esofagiene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
ciment, ca o platformă de lansare. În mijlocul ei, pe drept, o gaură rotundă și două tălpi metalice cu striuri, ca niște pedale. Te așezai pe vine și apăsai când frâna, când accelerația, ca la camioanele „Bucegi“. Alături, lângă platformă, o cană de plastic și-o găleată cu var. Nu trebuia să fii profesor universitar ca să pricepi ce trebuie să faci cu cana. Totul fusese prevăzut. Mașinăria asta ecologică, împrumutată, pare-se, de la turci, funcționa de câteva secole bune cu-aceeași simplitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]