1,735 matches
-
nevăzute ale trecerii lui Karl prin orașul acesta frumos și rece. Era de asemenea Încântată că avea cu cine să vorbească englezește, o limbă despre care n-ar fi crezut nicio dată că ar putea să-i simtă lipsa. Era caraghios că se bucura de așa ceva, fără Îndoială, dar Îi făcea plăcere. Mai mult Încă decât să vorbească, Îi plăcea să asculte engleza, iar În lungile lor plimbări tăcea adesea Îndelung, pur și simplu savurând vocea Însoțitorului ei. El vorbea Încontinuu
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
sunt valuri de aur topit care se scurg pe pantele unui munte. Ticăitul părea să fie acordat cu mișcările insistente ale mâinilor lui Z. Asta i-a amintit metronomul de pe pianul stricat al lui Karl. Lui i se păruse Întotdeauna caraghios că metronomul mergea, În vreme ce pianul era stricat. — Necazul, a zis ea după o vreme, necazul e că tu nici nu știi ce vrei. Nu știi ce ai În cap, n-ai stat niciodată să cumpănești ce e im portant pentru
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Pentru prima oară din adolescență, dacă nu cumva chiar din copilărie, i-au țâșnit lacrimile fără să se poată stăpâni. L-a strâns În brațe, și-a pus capul pe umărul lui și i-a umplut cămașa de lacrimi. Era caraghioasă, dar nu i a păsat. Când a intrat, el mesteca, pe masă mai erau niște pachețele pe jumătate mâncate de nasi padang. Niște muște grase stăteau nemișcate, ca niște stafide, pe orezul Îngălbenit de sosul de curcuma. — Să nu mai
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
că tabloul trebuie să fie ceva grozav, a zis ea. Eu, oricum, Îți mulțumesc. Cred că nu ți-a fost ușor. Z a tăcut o clipă și a aruncat o privire absentă spre tavan. A zâmbit șovăitor. — E-așa de caraghios! Îmi promit Întruna să nu-i cer ajutorul, să-mi văd de ale mele, să fac ce-mi place. Dar acum, pentru că am făcut-o, parcă nu mă simt chiar așa de rău. Mă simt, cum să zic, normal. Bănuiesc
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Mi-a fost frică. Adam nu se mai oprea din plâns. Era o prostie, dar nu era În stare să se oprească. Johan era lângă el, totul avea să se termine cu bine. Totul avea să se termine cu bine. — Caraghiosule, i-a zis Johan luându-l pe după umeri. Gata, uită toate astea. Închipuie-ți că nu s-a Întâmplat nimic. Au ajuns la mal, unde nu mai era noroi și nisipul era uscat. S-au urcat din nou pe stânci
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
și, la scurt timp după asta, m-am văzut în țoalele deloc arătoase ale detașamentelor de muncă ale Reich-ului: astea erau maro-căcănii, astfel încât se putea spune că eu și ceilalți arătam ca și când am fi făcut pe noi. Din cale-afară de caraghios era acoperământul pentru cap, o pălărie de fetru foarte umflată, cu o adâncitură și care era numită, ca și când nu ar fi fost bună decât de aruncat, „cur cu mâner“. În nuvela mea timpurie Șoarecele și pisica, ce avea să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Oare și-a scos pălăria când trenul a plecat din gară? Și-a netezit, încurcat, părul lui blond? Mi-a făcut semn, vânturându-și pălăria de velur? Ori chiar batista, ale cărei patru colțuri le înnoda vara, pe căldură mare - caraghios, mi se părea mie - ca acoperământ pentru cap? I-am răspuns făcându-i cu mâna prin fereastra deschisă a compartimentului și l-am văzut cum se face din ce în ce mai mic? Limpede rămâne faptul că, pe fundalul îndepărtat, orașul se proiecta pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
noi, în timp ce altele erau folosite în armată din vremuri imemoriale. Mult nu a rămas din toate astea. Doar una dintre metodele lor de a-i pune la punct pe recruți mi s-a întipărit în amintire ca istorioară mai degrabă caraghioasă, chiar dacă nu sunt sigur dacă reacția celui șicanat a fost numai dorință de răzbunare sau dacă gestul meu răzbunător s-a petrecut în realitate și chiar ca o poveste demnă de a fi relatată; în orice caz, nu-i lipsește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
autoritate: „Ce stai, soldat. Adunarea. Adună-i pe toți oamenii apți de luptă, imediat. Reocupăm poziția. Mișcă-mișcă! Gata de contraatac...“ Îl văd îndepărtându-se agitat peste corpuri zdrențuite, peste morți, peste oameni care încă trăiau. Zbiară, dă din brațe, e caraghios, nu mai e un erou de carte ilustrată, așa că vreau să-i fiu recunoscător retroactiv, fiindcă apariția lui în mijlocul unității făcute zob - doar două Panther-e și câteva care blindate par să mai fie apte de luptă - mi-a devalorizat imaginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
vorbeam despre femei, acele imagini închipuite și de neatins. Dar nu numai noi, POW-ii, și copiii supraviețuitori ai părinților evrei asasinați erau flămânzi după fete, așa cum le visau ei. Americanii, care-și expuneau peste tot pin up-urile, ni se păreau caraghioși. O dată sau de două ori, unul dintre DP-i, pe care ceilalți îl numeau Ben, mi-a strecurat o cutie de tablă plină ochi cu grăsimea groasă de la friptură, fără o vorbă, imediat după control, înainte să ne urcăm în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Așa a fost mai departe. De atunci încoace, totul este enumerat și datat, e tipărit și aranjat în rânduri, e evaluat cu note ca la școală. Începuturile mele sunt numite foarte promițătoare, teatrul meu - cam lipsit de acțiune, poeziile mele, caraghioase și jucăușe, proza lipsită de menajamente sau mai știu eu cum; mai târziu, intervențiile mele aiurea în discuțiile politice sunt numite prea stridente și, sintetizând, toate animalele mele sunt numite pe numele lor: avantajele găinilor timpurii, mersul racilor târzii, pedigree
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
amănunțită a tavanului, încercînd sa regăsesc crăpătura aia nouă sau veche, ce mai contează, pe lînga care ai stat și tu când ți-am propus să fii cineva care stă ascuns în colțul tavanului, să mă vadă cât sânt de caraghios, când, după ce am stat nemișcat două ore pe canapea, m-am ridicat brusc si m-am dezbrăcat decis să fac duș, dar m-am reîmbrăcat la fel de brusc, pentru că uitasem să dau de mâncare la căței. Parcă ai acceptat, nu? Nu
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
-s călimările cu cerneală?" La indiferența cu care nici măcar nu i-a răspuns Brașov, nu i-a rămas decât să răscolească toate sertarele și să adune vreo patru călimări pe jumătate pline și să dispară dând mărunt din gură. Era caraghios așa micuț și cu chelie, compensând lipsa de păr cu o barbă netunsă de o viață și cu niște funduri de sifon în loc de ochelari, vorbind singur sau cu papagalul. Mă iau după el, sânt curios ce sau mai degrabă cât
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
gesticulând larg și calm și râzând din când în când. Era cu un cap și ceva mai mare decât negrul nervos și ca să-i șoptească mai bine cocleala se apleca din când în când la urechea lui. Era atât de caraghios cum își mișca capul în sus și în jos, așa cocoșat, parcă era un cocostârc bâlbâit. Îl învîrtea pe fraier în cerc, înțelegeam din explicațiile lui că e vorba de un litigiu, dar nu mă prindeam care, mai ales că
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
-le și ți le leagă de gît, să te vadă așa domnul Nicanor. Zău că meriți! Toți izbucniră în hohote de rîs. Chiar și Bărzăunul rîse, considerînd astfel incidentul rezolvat. Ilinca puse tăblițele pe o piatră și făcu o plecăciune caraghioasă spre Bărzăun: Serviți, vă rog! Rîseră iar și vrură să-și reia lucrul, dar, deodată, simțiră apropierea unei mari primejdii. Toți, pînă în clipa aceea, uitaseră de existența lui Napoleon... Acum îl auzeau însă clar, undeva, departe, lătrînd într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
David. A mea fusese spe cială - nări umflate, pereche unei cute pe-atunci încă abia perceptibile între sprâncene. Când enervarea lui creștea, tot din cauza mea, creștea și o spuzeală roșie pe vârfurile urechi lor, care mi s-ar fi părut caraghioasă dacă nu ar fi anunțat, întotdeauna, o epocă de glaciațiune extinsă în timp și aplica bilă, prin recul, și celorlalți membri ai familiei. Tata nu a fost niciodată un om ușor de mulțumit. Acum însă, grimasa mea, unul dintre puținele
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
răspunsul glacial al lui Eleanor. — Ce s-a întâmplat cu mașina? se interesa Adrian. Nu știu, răspunse Eleanor. Probabil a rămas fără benzină. Așa cred. Fanny își reținu un zâmbet. Adrian îi surprinse privirea și surâse complice. Am zis ceva caraghios? întreba Eleanor. — A, nu, doar... Nu contează, o liniști Adrian. N-ar strică să mă-mbrac, spuse Fanny. Scuzați-mă, adaugă ea și ieși pe ușă de la bucătărie. Nu mă așteptam să te-ntorci așa de repede, îi spuse Adrian
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
în fântâna îndrăgostiților. Erai o prezență demnă și utilă în oraș, îmi închipui. Îți râzi de mine?! Demnă și utilă..., îl îngână Carol. Pe naiba! Ajunsesem să semăn cu leul meu împăiat. Unii chiar începuseră să ne confunde. Eram un caraghios inutil și ridicol. Un figurant dintr-o mie la perpetuul bal mascat din grădina publică, la care participau copii în costumașe de marinar, cu genunchii juliți, însoțiți de guvernante nemțoaice cu ochelari pe nas și cu câte o cărticică în
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
să trec pe la Magazinul Universal ca să-mi cumpăr o cârjă. Nu-mi închipuiam că există atâtea sortimente, din care am fost nevoit să aleg una metalică cu susținător din plastic pentru braț. Până am învățat să merg mă deplasam foarte caraghios pentru că puneam cârja prea în față, iar eu nu eram în stare să fac pașii atât de mari cu piciorul rămas. Când am văzut ceasul de la intrarea în Bancă am răsuflat ușurat, căci nu întârziasem nici un minut. Am înfruntat destul de
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
vorbea, de cunoscut, îl cunosc, dar cum o să vorbesc eu cu el pentru tine? Să-l rog pentru nepotu-meu, ai? Nu prea merge, tu ce crezi? De ce n-ai învățat? ― Dacă e greu! ― Greu?... Grea Chimia?! Fugi, mă, că ești caraghios! E cea mai ușoară și cea mai frumoasă știință! Ia dă cartea încoa'! Adu și maculatorul! Așa... Să-ți fac eu niște rezumate, cu formule-n regulă... și dacă n-ai să-nveți tu toată "organica" în trei zile, să
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
de a face lecții cu "fetele" ― că avea trei ― și mă mulțumeam cu cîte-o privire dulce sau cu o scurtă strângere de mână pe sub caiete! Amărât peste fire de atitudinea mai mult decât turcească a lui Nea Costică (ce nume caraghios pentru tatăl unei iubite!) am lăsat "De bello Galilco" la o parte și m-am apucat să mâzgălesc maculatorul, caligrafiind numele verișoară-mi în toate felurile și-n toate pozițiile: rond, cursiv, batard, cu litere de tipar, vertical, orizontal, diagonal
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
nu faci altceva decât să-i dai scrisoarea și să te retragi, de ce? ― Tocmai relativ la asta, vream să te rog să i-o dai tu, că eu nu-ndrăznesc, și pace... Când mă gândesc numai, m-apucă tremuriciul! ― Nu fi caraghios, mă, du-te și dă-i fetei scrisoarea! ― Poate să iasă și bunicul din groapă, că nu sânt în stare, și pace! Dar dacă ții cât de puțin la mine, dă-i-o tu, fac o cinste... rockfelleriană! ― Să te
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
răcnind: ești vinovată! Nu-i om să-i fie milă dacă mor...“ Cuvintele sunau straniu În gura ei rujată strident. Ghebul de cârpă pe care și-l agățase pe unul dintre omoplați aluneca pe burtă, conferindu-i un aer extrem de caraghios, astfel că trecerea de la Încrâncenatul Richard la jucăușul Puck se făcea cât ai fi bătut din palme: „Ai ghicit. Eu sunt un duh ce zboară o-ntreagă noapte prin văzduh. Pe Oberon Îl fac să râdă-ades, când ca o mânză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
botul său ascuțit se rotunji, căpătând o expresie umanoidă. Mașa scoase un strigăt de uimire. Dar sunetul, În loc să se propage În aer, se rostogoli asemenea unei pietre În interiorul său. În locul gurii de pe fața sa, se umflă acum un balon, destul de caraghios, gata-gata să plesnească. Mașa vru să-și facă semnul crucii, dar nici limba, nici mâinile n-o ascultau. De spaimă, trupul nu-i mai reacționa la nici un stimul. De altfel, corpul ei nu mai avea nici mâini și nici picioare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
ajuns la bordul navei și alta aici pe planetă, unde se află guvernul: le-am spus ce-am vorbit cu tine. - ...Dacă sunt probleme, un comitet le va analiza pe toate... despre asta le-ai spus? întrebă Gosseyn. - Mda. Fețișoara caraghioasă se strâmbă. - Nu, să nu hotărăsc numai eu, cum făcea tata, și să ard pe toată lumea căruia nu-i plăcea. Dacă" gândi Gosseyn, când auzi acele cuvinte rostite de băiat, care moștenise cel mai mare imperiu care existase vreodată undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]