1,886 matches
-
au mers de la sine. Când s-a pus însă problema unui sistem de joc, a gândirii, a imaginației creatoare, nivelul IQ-ului antrenorului, ascuns până atunci de regia manipulării prin televiziuni, a ieșit la iveală. Incapabil să contracareze tactica de ceasornic a adversarilor, Maradona a capotat la prima confruntare mai serioasă. Să nu credeți că sunt singurul care gândește așa. Iată un fragment din comentariile lui Aleksandar Hemon, prozatorul bosniaco-american care a comentat Campionatul Mondial pentru revista „The New Republic": „După
Anul vuvuzelei by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6194_a_7519]
-
Viorica Bucur În urmă cu un an, relatând despre ediția a 36-a a Zilelor Cinematografice de la Solothurn, arătam că totul funcționează aici cu precizia unui ceasornic elvețian, dar conform unui tipic cam monoton prin repetare. Iată, însă, că ajuns în al 37-lea an de existență, "conservatorul" Solothurn a ales... schimbarea. "Zilele... au rămas fidele Solothurn-ului, dar pentru asta au trebuit să ...se miște", arăta Ivo
Imagini din țara lui Heidi by Viorica Bucur () [Corola-journal/Journalistic/15330_a_16655]
-
un text plin de farmec, pe Cilibi Moise, „înțeleptul negustor de vechituri și filosof popular, un fel de Anton Pan evreu”. Analfabet, acesta își dicta „apropourile” apoi le tipărea ca broșuri și le vindea prin târguri, „împreună cu ghete vechi și ceasornice sparte”. Între cei care l-au cunoscut pe Cilibi Moise s-a aflat și I.L. Caragiale, iar mărturia sa este reprodusă de Ion Vianu și reluată de noi aici: „Cilibi Moise era prieten cu tatăl meu și venea adeseori la
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4297_a_5622]
-
venea să cred: îmi plăcea la nebunie!", zice personajul despre "reprezentațiile" experimentale de cerșetorie, pe care le dădea prin restaurante, seară de seară, de luni pînă vineri, alături de o falsă soție (Mara Nicolescu, promptă și precisă ca o rotiță de ceasornic). Dintr-o distribuție viu colorată, cu multe nume notabile, o mențiune specială ar merita interpretul "jigodiei de cartier", elevul feroce Robert, un tînăr actor, Cristian Gheorghe, care, cum se spune, "se lipește de ecran" (analogul lui "trece rampa"?) și pare
Unora le place cerșitul by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/15032_a_16357]
-
care conștiința intelectuală ține seama. I-am citat contribuția ca să am la îndemână, pentru concretizarea palmaresului inovator, autori evrei ce muta punctele de reper în spațiul modernității de adîncime. Este vorba de acei contemporani ce gândesc și lucrează după mersul ceasornicului național, pentru care, absorbant, sieși suficient, direct funcțional, figurează îndemnul mentorului lor de generație, E. Lovinescu, că motivele inspiratoare, pătrunse de nutrimentul autoanalizei, să dea relief unor idei de înaltă, complexă semnificație, în concordanță cu portatura citadina. Altfel spus, încerc
Sondarea abisului by Henri Zalis () [Corola-journal/Journalistic/17663_a_18988]
-
Ca atunci când zâmbește cineva și apar dinții, strălucitori, în mijlocul buzelor - tot așa farfuriile și vaza, în mijlocul ușii. Obiectelor le plăcea să fie atinse de niște mâini grijulii, iar, ca să le fie bine, trebuiau apreciate. De asta nu se plictisea niciodată. Ceasornicul, scaunul, masa, jacheta, perdeaua îi săreau în ochi, ca și cum ar fi chemat-o: Ai văzut cum m-am umplut de praf, îmi pierd lustrul, m-am boțit, mi-a căzut nasturele, s-a dus un fir. Era tot timpul ocupată
O povestire de Teolinda Gersão - Bătrâna by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/13147_a_14472]
-
introduse în tablă găurita, cu ceară scursa pe ea. Fără să ne vorbim, amândoi ne dam un pas îndărăt și tragem în fața lui Descartes câte o cruce ortodoxă, largă, să fie, chiț că ... - și de la dreapta la stanga, invers decât acele ceasornicului, decat înaintarea Timpului însuși. Somnul, da; însă elogiul rațiunii nu va naște niciodată monștri. Neuitând începutul Discursului: Le bon sens est la chose du monde la mieux partagée.
O cruce ortodoxă pentru Descartes by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/5743_a_7068]
-
introduse în tablă găurita, cu ceară scursa pe ea... Fără să ne vorbim, amândoi ne dam un pas îndărăt și tragem în fața lui Descartes câte o cruce ortodoxă, largă, să fie, chiț că... - și de la dreapta la stanga, invers decât acele ceasornicului, decat înaintarea Timpului însuși. Somnul, da; însă elogiul rațiunii nu va naște niciodată monștri. Neuitând începutul Discursului: Le bon sens est le chose du monde la mieux partagée...
La doi magoți (II) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13346_a_14671]
-
chiar vechea denominație a Siciliei, legată de forma sa aproape triunghiulară. Simbolul heraldic al insulei, de obârșie antică, păstrat până astăzi și popularizat prin profuziunea de obiecte comerciale, înfățișează tocmai "Trinacria", adică trei picioare feminine orientate în sensul acelor de ceasornic. O primă observație pe care mi-a prilejuit-o vizitarea acelor locuri este că, spre deosebire de imaginea larg răspândită a istoricului sărac și marginalizat, hotelul cu pricina nu se găsește în vreo periferie a capitalei siciliene, ci în chiar inima orașului
Căutându-l pe Bălcescu la Palermo by Mihai Sorin Radulescu () [Corola-journal/Journalistic/7623_a_8948]
-
ins care, împovărat de toate cîte le trăiește, simte cu crește în el ușurătatea, energia desprinderii. Imprudența, devenită datorie, de-a se bizui pe o anume directețe a faptei, nu pe echivocul social: "văd sângele murdar al omului plin de ceasornice, de registre, de iubiri gata făcute, de complexe fatale, de limite." (p. 13). De-a se lua în stăpînire, cu toată disperarea celui care se simte furat, locuit de reguli și de frustări în propriul lui corp: "această pasiune fără
Minuni by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7143_a_8468]
-
perspectiva de-a ajunge repede om mare, îi zboară doar pălăria. Oricum, în sine călătoria cu trenul e asumarea unor peripeții, care par oarecare, însă sunt, pentru eroii lor, mai ceva ca o epopee. Amicul din C.F.R. își rescrie, după ceasornicele de gară, care-i jalonează viața profesională, și viața de familie. Celor în conversația cărora s-a băgat, și care se bucură de un cancan servit pe tavă, nu le iese poanta. Rămâne, însă, întrebarea de ce este amicul atât de
Lucruri nelalocul lor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2802_a_4127]
-
întinde câteva ceasuri bune), după-amiaza, care e tot un fel de pranz în care te dedai la dulcețuri și cafele, seara (seară e intervalul extrem de scurt între siesta de după-amiază și somnul dulce, de noapte) și noapte." Așa stând lucrurile, "ceasornicul a fost la noi, dintotdeauna, un obiect de podoaba. Ceasul de mâna a apărut foarte târziu (...). Ceasul de buzunar, cu lanț, e cu totul altceva și nu numai pentru că are capacul aurit, incrustat, iar cadranul împodobit cu stelele cerului. Ceasul
ÎN VÂRTEJUL PUBLICISTICII by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17462_a_18787]
-
peste o gravură a lui Michel Bouquet din secolul XIX, cu o imagine a portului devastat, sărac, pustiu. Contemplarea gravurii îl melancolizează făcându-l să-și aducă aminte de grădina lui Tiriplic, aceea dinaintea ridicării statuii lui Traian și a ceasornicului monumental, cu „silueta lui de Turn Eiffel degenerat”. Trecând cu gândul în alt decor își amintește cum, tot copil fiind, urmărea fluviul de sus, cu „peisajul din fața casei, perspectiva Dunării, balta inundată, sălciile...”. Conchide, după înșirarea acestor impresii: „orașul îmi
Perpessicius și Brăila by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5523_a_6848]
-
Viorica Bucur Totul funcționează cu precizia unui mecanism bine pus la punct - evident, de ceasornic elvețian! - și conform unui tipic - poate monoton prin repetare, dar reconfortant prin rigoare și corectitudine. În ultima decadă a primei luni din an, timp de o săptămână - mai exact, de marți până duminică - are loc în Elveția, începând din anul
Ca un ceasornic elvețian by Viorica Bucur () [Corola-journal/Journalistic/16396_a_17721]
-
mai cugete la virtuțile unui cal, ori să cerceteze fizionomia oamenilor întâlniți în cale. Competiția, la Odobescu, nu este între natură și civilizație, în care prima pierde maiestuos, iar cea din urmă câștigă silnic, ci între natură și cultură. Unde ceasornicul primei înaintează fără răgaz, a doua găsește timp. Așa încât nu sunt câteva ore la Snagov, ci câteva secole bune. Nu e simplă plimbare, ci o așezare temeinică în peisaj, o dorință de a trăi ceea ce numim, în zilele noastre, timp
Afară din București by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5332_a_6657]
-
publicului". Sau iată evocată mînăstirea Colțea, cu școală și spital, înălțată de spătarul Mihai Cantacuzino în 1715. Turnul de clopotniță ar fi fost făcut de meșteri din armata suedeză a lui Carol al XII-lea. "Se zice că avea și ceasornic și că peste învelitoarea ei erau alte patru turnulețe mici și că la intrarea pe poarta monastirei erau zugrăviți și doi soldați armați și îmbrăcați în uniforma cea suediană, ca și cînd au fost puși să păzească de santinelă. Deși
Bucureștii din vechime by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16067_a_17392]
-
bizuite pe contraste acute, receptive la semnalele dezastrului social ce începuse, întrucît, după cum ne spune bunul său prieten și actual editor devotat, Barbu Cioculescu, el „avea, ereditar, simțul farsei, precum și lentila intimă care deforma sistematic realitățile, totul trăit printr-un ceasornic biologic precipitat, cu propensiune către catastrofă, ceea ce, profesional numesc astrologii, de pildă, cînd indică în horoscop planeta Saturn în poziție dominantă”. Să adăugăm că poezia a fost croită întocmai pe calapodul lăuntric al omului astfel intuit. Creația poetică a lui
Poezia lui Constant Tonegaru (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13455_a_14780]
-
vii, de necroze și amputări ale organismului creator care nu s-a mai putut redresa decît la mai bine de un deceniu de la stingerea prematură a poetului în discuție. În lumina tristă a unei asemenea abordări, ne bate gîndul că „ceasornicul biologic precipitat” al conștiinței lui Constant Tonegaru a dorit a concentra, ca sub imperiul unui impuls ocult, cît mai multă substanță din poezia interbelică ce sta să intre sub obroc, a-i alcătui oarecum un bilanț amar-festiv. Un nesațiu de
Poezia lui Constant Tonegaru (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13455_a_14780]
-
gală. Se-ntoarce-n pumn cu cer pentru pământ - Buchet de curcubeu sub glie, De Dumnezeu hrănită. Zboru-i sfânt La rădăcină-i torță vie, Cioplind vârsta, cuib de-nțelepciune, Cerul din noi să treacă în duh - „ Pasăre-suflet” ce nu apune, Ceasornic sublimului văzduh!
Poezie by Ion Mărgineanu () [Corola-journal/Imaginative/3267_a_4592]
-
se pierde printre copaci și lumina ascultă respirația paginii Povești de stăvilit nimicul o țigară părăsită arde singură pe marginea unei ferestre cu fumul ei scriind umbra unei mașini de cusut pe peretele de care stă rezemat un copil în ceasornicul vechi de pe raft cumplit miroase ziua a nimic iar întunericul aude respirația paginii Singur acum cu portretele acolo-n grădină beam ceai de flori de măr printre statui la toate ferestrele ieșeau clovni înlăcrimați același soare călătorește pe spatele porumbiței
Poezie by Viorel Mureșan () [Corola-journal/Imaginative/3985_a_5310]
-
Emil Brumaru Videoclip cu Alex. Ștefănescu Voi sosi cu tramvaiul electric, Voi avea un ceasornic cu lanț, Atîrnînd din jiletcă, pe burtă, Și-un enorm portofel făr-un sfanț, Bulbucîndu-mi, la piept, buzunarul. Căci acolo va fi un pistol! Și-orice ins m-ar călca pe surîsuri O să trag, enervat, blînd în el. Nu mortal. Doar
Vizită nervoasă by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/16752_a_18077]
-
Gheorghe Grigurcu Autumnală Casă-n flăcările cuvîntului așa vine toamna ceasornicul te lucrează pe dinăuntru ca un anticorp vorbind despre bogăție și rugă textul îți cere să-l uiți limba guturală-a cocoșilor întinde cortul verzui din cînd în cînd lupta pietrelor încetează dintr-o țigară picură sînge pe cămășile lor
Poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/10040_a_11365]
-
mine nici primăvara. Astăzi..., contraste Altădată aș fi primit, fără a clipi, orice, azi verbul a lăsa mă uluiește, cu demnitatea-i translucidă, se-mpreunează în mine, vîrsta rotundă cu vîrsta pătrată timbrul grabei cu timbrul răbdării. Pînă la supărarea ceasornicului îndur zvîcnete sau lăcrimez iubire cu ochii lipiți cîntînd de voi doi vioi, gîndăcei, firea mea nepătimașă se primenește în fel și chip spre a putea îmbătrîni. Astăzi..., melancolie Istoria noastră comună îmbătrînind mă înfrumusețează. Există o splendoare a stingerii
Călătorind în marea interioară by Marina Dumitrescu () [Corola-journal/Imaginative/10779_a_12104]
-
strană și gândul a piatră-mi miroase caut leagăn pe umărul tău pustiit aici miroase a piersică despicată a sexul naturii virgine tu dacă vii să-ți îmbraci umbra și spasmul. T: Cât mai e ora? cât mai e veacul? Ceasornicul tău se-apropie de foarfecele înfricoșător - despicătorul de secole plouă cu boabe de fier incandescent din cântarele sparte-ale sorții alerg pe lemnele rugului până în vârf unde tu fumegi în fașele Domnului. O bisturiul niciodată nu taie - el interzice. N: Citesc
Omul Întrerupt by Gheorghe Istrate () [Corola-journal/Imaginative/9913_a_11238]
-
estetice închizi ochii să te vezi în lăuntrul ei înfipt cinstit în propria ta plecare cu înălțimea ta provizorie depărtarea îți vorbește cu cifre aplatizate 3 33 2 3 2 7777777 seceri și coase retezând în sens contrar acelor de ceasornic timpul ce stă îndesat în tine ești doar bobul de mazăre pe la mijlocul șirului dintr-o păstaie ce s-a deschis gustare iar dacă și apa îmbătrînește în meta-universurile care ne umilesc eternitatea mea se evaporă la limita termodinamică a cunoașterii
Poezii by Dinu Flămând () [Corola-journal/Imaginative/10840_a_12165]