4,340 matches
-
săptămâni la soare? nunta surorii? o întâlnire cu cel mai arătos tip de la birou? nu vă mai înscrieți pe listele de la Weightwatchers și nici nu mai încercați să trăiți hrănindu-vă exclusiv cu Lean Cuisine și nici nu vă mai complicați cu mesele formate din prafuri. Nu e nevoie decât să veniți și să locuiți în casa noastră cam două săptămâni și să insistați ca mama să vă gătească. Serios, avem spațiu suficient. Puteți să stați în camera lui Rachel. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
n-o să ai nimic de povestit, m-a anunțat ea. —O, am exclamat eu. Avea dreptate. —Uite ce e! Eu mă duc, i-am zis enervată și am închis telefonul în timp ce Laura se lansase în explicații legate de nu știu ce stil complicat de activitate sexuală pe care zicea că-l văzuse într-un show din Bangkok. Indiferent despre ce era vorba, trebuia să fie ceva ce putea fi executat numai de către o femeie mult mai suplă decât mine. Și-apoi știam și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
cumpănă a fost unul destul de serios, de fapt. Probabil cel mai grav dintre toate - cel puțin, până la al meu. Acum câțiva ani, când tocmai se mutase la New York, și-a descoperit o pasiune pentru mătreața dracului. (Cocaină.) Lucrurile s-au complicat foarte tare și, după o tentativă de sinucidere dramatică, a poposit într-un centru de dezintoxicare foarte scump din Irlanda. Extrem de scump. Mama încă mai spune că ar fi putut călători, împreună cu tata, cu Orient Expressul până la Veneția și ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
a pus ștampila de Mângâietor Delicat pentru că a mâncat iaurt-cremă degresat cu căpșuni și, deși asta n-a avut nimic de-a face cu faptul că ne-am despărțit - relația noastră nu era menită să fie una de durată -, a complicat puțin lucrurile între noi. Nu văzusem niciodată un Mângâietor Delicat care să scape de acest stigmat: cine e, așa rămâne pe viață. Jacqui era ca împăratul roman din Gladiatorul, degetul ei se îndrepta în sus sau în jos, soarta unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
celelalte fete cu experiență să verifice dacă ne scăpase vreo întrebare, ca să nu avem parte de surprize în ziua cu pricina. Am luat parte la toate astea, deși știam că n-aveam să fiu acolo. Dar o luasem pe Teenie complice; ieșiserăm să luăm prânzul și o rugasem să jure că va păstra secretul. —Prezentarea de miercuri? Nu pot să ajung. Cu...? — Fă-o tu în locul meu. Acoperă-te de glorie. —Dar, oh, Dumnezeule! Vreau să zic, nu poți... Ariella va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
inima zorilor (ah, inimă) tu albatros sinistru (dac-aspidistra ar vrea...) Moarte, victoria ta. Freamătă teii răcoroși, număr nopțile, sună sistrul, pupăza-acum mă pândește. Freamătă teii răcoroși. „Mai sunt și repetiții, n-am reușit să le evit, pare că se complică prea mult programul. Dar și repetițiile au, un sens poetic“. „Interesant“, zise Diotallevi. „Asta mă reconciliază cu mașina ta. Deci dacă eu aș introduce În ea toată Tora și pe urmă i-aș spune - care-i termenul? - să randomizeze, ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
utilizeze bine ceea ce știau, să descopere unde se găsea Umbilicus Telluris. Însă cum Împărțiseră fragmentele revelației celor treizeci și șase răspândiți prin lume? Erau tot atâtea părți ale unui singur mesaj? Dar e nevoie oare de un mesaj atât de complicat ca să spui că Umbilicus se află, să zicem, la Baden Baden, la Cuneo sau la Chattanooga? O hartă? Dar o hartă are un semn În punctul unde-i Umbilicus. Și cine are În mână fragmentul cu semnul știe deja totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
sensibile ale unei mâini de cunoscător? Până la urmă, ce altceva își mai putea dori? Presupun că s-au întâmplat foarte multe într-un timp atât de scurt, a mărturisit ea într-un final. Toate surprizele astea! E foarte complicat. —E complicat dacă vrei să privești lucrurile din perspectiva asta, a spus el luându-i fața și ridicându-i-o către a lui. Ochii îi străluceau cu sinceritate. —Dar, în ceea ce mă privește, restul vieții mele e la dispoziția ta și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
îi tot repetase, nici el și nici planeta nu aveau vreme de oameni egoiști. Alice a luat, cu blândețe, pliantul cu instrucțiunile căzii de naștere din mâna lui Jake și s-a uitat pe el. Pliantul era plin cu desene complicate cu paneluri, săgeți și șuruburi. Pe ultima pagină, o femeie cu un abdomen uriaș, așezată în mijlocul unei construcții hexagonale terminate, contempla capul unui copil care ieșea dintre pulpele ei larg depărtate. Păi, dacă tu chiar vrei să te apuci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Mama Natură, nu? a adăugat el revenind la obișnuita lui voioșie. —Cum adică „puțin înainte de termen“? Hugo a simțit că era vorba despre ceva care nu-l prea predispunea pe Jake la discuții. —Ăăăă... Cezariană de urgență. Lucrurile s-au complicat nițel. —Cezariană de urgență? a exclamat Hugo. Deci cuplul total natural, total organic avusese parte de cea mai tehnologizată și mai nenaturală naștere imaginabilă. Și voi ați avut cezariană, nu? a replicat în manieră defensivă Jake. Nu, de fapt Amanda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
contractat nervos. E un gest cam drastic, nu? E puțin cam complicat. Suntem într-o situație destul de drastică și de complicată. Hugo și-a băgat furculița în plăcinta cu carne și a zâmbit expresiei îngrijorate a lui Alice. Nu e complicat dacă te gândești mai bine. De fapt, e chiar simplu. Eu sunt căsătorit cu cineva care nu e niciodată aici și care, în mod clar, nici nu vrea să fie vreodată, în timp ce tu ești căsătorită cu un fanatic care preferă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
asta? Amanda și-a trecut mâinile prin păr plină de frenezie. — Laura m-a convins că, dacă-l iau pe Theo cu mine, la Londra, fac cea mai mare greșeală pentru cariera mea. Ca să nu mai spun că mi-aș complica începutul noii mele vieți alături de Rick. Hugo a fost la fel de șocat ca și când un cal l-ar fi pocnit în boașe. —Cum? De ce te-a convins? — M-a convins că lui Theo i-ar fi mai bine aici, cu tine. Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
mi-a spus că va fi nevoie de aranjamente speciale pentru că ar fi prima dată când se Întâmplă acest lucru de foarte mult timp. Cu câteva luni Înainte de călătorie, mi-a scris spunându-mi că toate aranjamentele fuseseră făcute. Fusese complicat, dar Își făcuse relații la punctele de trecere, la biroul central de turism din Yangon, la agenția de turism, la vamă. Data, spusese el, fusese greu de obținut. Dar totul era confirmat pentru ziua de Crăciun. După ce aș fi ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
străine. Exact În momentul În care Roxanne și Heidi se uitară spre ele, cea mai bătrână Începu să desfacă un sul de material, trecându-și degetele peste țesătură. Vera se apropie imediat, admirând nuanțele de purpuriu și grena intens, modelele complicate cu fire aurii și argintii. Vânzătoarea mai tânără Îi aruncă mai multe suluri de materiale celei bătrâne care le desfăcu. —Frumos, da, foarte frumos, spuse Vera aprobând din cap. —Fomos-fomos, Încercă să repete femeia birmaneză. Și mai multe materiale fură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
că Republica Moldovenească nu putea să rămână independentă. Populația era pregătită pentru acest act, se aștepta numai momentul împlinirii lui. Proclamarea republicii independente nu era decât un expedient vremelnic în calea dezlegării definitive a chestiunii basarabene. Problema Basarabiei s-a complicat foarte mult ca urmare a pretențiilor pe care Ucraina le ridica asupra Basarabiei, ceea ce reprezenta un real pericol pentru românii dintre Prut și Nistru. La începutul tratativelor de pace de la Buftea-București, guvernul ucrainean, care încheiase deja pacea separată cu Puterile
Înstrăinata noastră Basarabie by Ion Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/833_a_1563]
-
a fost ca o cumpănă între “a fi și a nu fi”. Exproprierea marilor moșieri, din martie 1945, când a început reforma agrară în România, l-a lăsat pe tata fără slujbă, iar apoi seceta cumplită și instalarea foametei a complicat și mai mult viața familiei. Cu toate că aveam, încă, doi cai și o vacă care au devenit foarte “costelivi”, din cauza lipsei de hrană nu am putut beneficia de pe urma acestora. Caii nu mai dormeau în picioare și nu se mai sculau fără
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Moruzea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1691]
-
din lumea arabă. Alarma se produce în pofida faptului că Mitterrand declarase încă de pe-atunci că "palestinienii, la fel ca și alții, au și ei drept la o patrie", dar în același timp a ținut să adauge că acest drept complică soluționarea problemei israeliene întrucât "palestinienii și israelienii pretind că patria lor este același teritoriu". La acea dată Mitterrand încă nu se pronunța cu privire la teritoriul destinat patriei palestiniene, dar în discursul rostit de la tribuna Adunării Naționale (la 17 aprilie 1980), el
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
lui dreaptă, reprezintă o "deviere retrogradă importantă de la pozițiile anterioare 44". În conversația cu oaspetele din Arabia Saudită, Mitterrand va arăta componentele reglementării dorite a conflictului, concepute de el după cum urmează: "La nivel de principii problema este clară, dar ea se complică la nivel practic. Respectarea obligatorie a hotărârilor ONU înseamnă recunoașterea dreptului Statului Israel la existență în cadrul unor frontiere recunoscute și sigure. Aceste principii au însă și o altă semnificație, și anume a necesității de a recunoaște aspirațiile poporului palestinian de
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
foloseam pe post de after-shave; scuipase și mă îmbrâncise repede, după care continuase să se bucure de unul singur. Alerga și fâlfâia din brațe, țipând la adversari cu vocea lui pițigăiată: „Sigani prosti! La mine cur pupi!“. Lucrurile s-au complicat brusc în momentul când, în afară de noi, echipa din „Ioanid“ a devenit la rândul ei nerăbdătoare să-și exprime recunoștința. Probabil că bănuiseră că or să piardă (puseserăm o sută de lei de căciulă și, pe-atunci, mergeai pe tren până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
și-o ocupase cu alte locuri, alți oameni, alte stări. Aș fi făcut orice s-o pot comprima, să mă strecor printre ochiurile ei țesute de mâini și priviri străine și să le deșir elegant. În pauză, lucrurile s-au complicat. Când m-am întors de la secretariat, n-am mai găsit-o pe Maria în bancă. Îmi călărea dezinvolt catedra, cu picioarele strânse într-o fustă lungă, gri, ticăloasă. Zâmbea, dar nu spre mine. Stătea picior peste picior, cu capul aplecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
în timp ce fac conversație cu admiratorii lor iliciți. Dacă ar fi să ne luăm după același Bolintineanu, fețele lor deveneau când „pale ca astrul nopții“, când „roșii ca vișina“, semn de-o oarecare tulburare, dacă nu chiar de vinovăție. Lucrurile se complică doar când Postelnicul, anunțat de potențiala infidelitate a soției, își trezește slujitorii și pătrunde noaptea în camera Elenei, cu un fanar într-o mână și pistolul în cealaltă. Surpriză: în pat cu Elena nu e amantul, ci Maria, țăranca devotată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
timpul liber. O luptă de uzură, fără reguli și fără glorie. Taxe, facturi, mașină, iubită, serviciu, calculator și, colac peste pupăză, și povestea asta cu hărțile, tablourile și mai știu eu ce minuni puteau să apară de-aici, să-mi complice existența. Parcă îmi năvălise în creier un mușuroi de termite. Noaptea, l-am lăsat pe Lepidopteros să doarmă. Nu m-am atins de calculator, nici măcar n-am avut curiozitatea să văd ce serenade a mai compus Bidileanu sau ce își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
și ecografii, împotmolit între denumiri, pierdut printre acte și reapărut cine știe pe unde la 16 ani (ca temerarul căpitan al lui Jules Verne), pentru a mă întoarce la același tipar mărunt, fix și repetat la infinit, ca fractalii ăia complicați cu care îi înnebuneam pe studenți la cursuri: când nepot de unchi, când nepot de bunic, când avorton fără părinți sau cu prea mulți deodată, strângând într-o singură fantă cerebrală toată seva genealogică a familiei. Dacă mai puneai și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
îl cheamă.“ Tânărul Lupu rămăsese în Neptun, urma să vină cu un autobuz, ca să nu dea de bănuit. Cât despre Maria, o rugasem să aștepte afară în mașină. O lăsasem cu muzica pusă și motorul încălzit. Oricum, dacă lucrurile se complicau, trebuia să fim pregătiți s-o întindem. Nu poți să stai într-un sătuc la infinit, și să nu observe nimeni. Nici în cărți nu merge așa. „Totuși,“ am remarcat, „Cutia e la el.“ „Și știm și ce poate face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Eminescu, dup? cum observ? G. C?linescu o adev?rât? „obsesie a stelelor"proprie de altfel, romanticilor: „Aten?ia romanticului pentru câmpul sideric este o no?iune curent???i iese din dispozi?ia contemplativ? fă?? de macrocosm [...] Contemplă?ia se complic? cu teoria pluralit??îi luminilor, a astrului că duh superior sau că sediu ceresc al individului, cu sentimentul dependen?ei de constela?îi ?i cu zborul pe cer " . Astfel, În viziunea cosmogonic? eminescian?, steaua este „patria cosmic?" În care I
Mihai Eminescu - imaginarul paradisiac by Luminiţa Teodorescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/1299_a_2381]