1,812 matches
-
a unor salturi în timp, dar și a ieșirii din timp în zona dominată de atotputernica poezie. Ca să ții treaza și prizoniera atenția cititorului e nevoie de multă varietate, mobilitate, inteligență proiectiva. Evenimențialul e doar un punct de plecare, un dat motivațional, fiind când abolit, cănd absorbit, spre a lăsa drum liber doar metaforei: „Viețuiesc precum moneda înnodata în colțul batiștei cu care bunica își ștergea fruntea mai înainte de-a îngenunchea la strana. /Albastre sunt cearcănele genunchiului meu și este
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
Tarangul și-l alege pe al doilea că tema a unui eseu filosofic în stil Noica, intitulat Deșertul vanității. Raționamentele sclipitoare ating și vecinătățile vanității - prostia, stupiditatea, suficientă. Prostia este, după Marin Tarangul, folositoare: Dacă o recunoaștem că pe un dat, pentru că e omenească prin excelență, ea ne poate ajuta; și ne poate ajuta, în primul rînd, să scăpăm de forma ei rigidă, de vanitatea prostiei. Dacă o acceptăm că pe o valoare cu adevarat omenească, ea însăși se transformă și
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17457_a_18782]
-
de îngrozitor de eficiente sunt aceste metode ale “asasinatului în viață”!) - înseamnă că aburii infernali ai tiraniei deja ne-au cuprins și lucrează (cum altfel decât îndârjit-distructiv!), asupra ființei și fibrei personalității noastre! “Deșteaptă-te, omule!” ...sau, daca istoria rămâne un dat implacabil, “samsaric-renăscător” - “NAȘTEREMOARTE-RENAȘTERE” (de fapt, stimulat de forțe occult-infernale terestre, să renască și să prolifereze și să se fortifice aparent... intru veșnicie!) care trebuie judecat în toată complexitatea lui și “la rece”: “Sculați, voi, oropsiți ai vieții” ...și ai destinului
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
a unor salturi în timp, dar și a ieșirii din timp în zona dominată de atotputernica poezie. Ca să ții treaza și prizoniera atenția cititorului e nevoie de multă varietate, mobilitate, inteligență proiectiva. Evenimențialul e doar un punct de plecare, un dat motivațional, fiind când abolit, cănd absorbit, spre a lăsa drum liber doar metaforei: „Viețuiesc precum moneda înnodata în colțul batiștei cu care bunica își ștergea fruntea mai înainte de-a îngenunchea la strana. /Albastre sunt cearcănele genunchiului meu și este
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
ajuns să fie considerat un fel de secretar general al poeziei autohtone. Mai nou, el a devenit un salvator postum într-o țară în care unii așteaptă un Mesia politic pentru că ignoră faptul că democratizarea e un proces, nu un dat, iar alții vor un asemenea Mesia pentru că nu au organ pentru democrație, ci simt nevoia unei "ordini" de tip totalitar. O ordine pe care să o facă ei și căreia să i se supună toți cei care nu sînt de
Despre Eminescu azi by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/17384_a_18709]
-
ca făpturi create, vii, necum ca robi/roboți. Ni s-a dăruit și nu ne-a fost cenzurat acest creier misterios, acest ordinator autonom, tocmai pentru a intui, a ne ilumina și a avea, revelatoriu, acces spre condiția Inițială, spre Datul Divin. * Conflictele dintre viu (spirit-suflet) și materie (corp-viață temporară dintr-un timp nelimitat), rezultă suferințele existenței noastre. Tahionii au viteza superioară a gândului. Noi călătorim cu gândul, însă acolo unde AM MAI FOST, deci anamnezis ar fi amintirea scarată în
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
prin „regresiune“, controlată mistic, a venirii noastre într-o temporalitate delimitată de Voința Divină. * Mentalul este al Divinului. Orice viteză a vreunei mașini pălește față de a sa. Omul imită. Omul fie că păstrează dominanta caracterologică a primatelor/maimuțelor, ca un dat ancestral, ca o relicvă genetică, probabil după una sau mai multe corecțiuni genetice pe omul străvechi. Aceasta în ipoteza unei creații prin corecțiuni, în viziunea cumva catastrofică, prezentă și în teoriile despre planetă. Dar în inspirația Divinului, mai degrabă credem
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
am brodit să fiu doar un păstor stelar care culeg poemele rumene și vi le pun vouă pe hârtie, mai la-ndemână. N-ai nici-un merit!, mă apostrofează unii cu tupeu. N-am...dar dacă așa mi-a fost mie dat?... Cine m-ar crede că țăranii prunciei mele mă considerau un strigoi, fiindcă umblam noaptea pe câmp și pe uliți, și mai ales, printre dărâmăturile și tranșeile uitate de cel de al doilea măcel mondial? Babele și moașa co munală
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
de îngrozitor de eficiente sunt aceste metode ale “asasinatului în viață”!) - înseamnă că aburii infernali ai tiraniei deja ne-au cuprins și lucrează (cum altfel decât îndârjit-distructiv!), asupra ființei și fibrei personalității noastre! “Deșteaptă-te, omule!” ...sau, daca istoria rămâne un dat implacabil, “samsaric-renăscător” - “NAȘTEREMOARTE-RENAȘTERE” (de fapt, stimulat de forțe occult-infernale terestre, să renască și să prolifereze și să se fortifice aparent... intru veșnicie!) care trebuie judecat în toată complexitatea lui și “la rece”: “Sculați, voi, oropsiți ai vieții” ...și ai destinului
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
a unor salturi în timp, dar și a ieșirii din timp în zona dominată de atotputernica poezie. Ca să ții treaza și prizoniera atenția cititorului e nevoie de multă varietate, mobilitate, inteligență proiectiva. Evenimențialul e doar un punct de plecare, un dat motivațional, fiind când abolit, cănd absorbit, spre a lăsa drum liber doar metaforei: „Viețuiesc precum moneda înnodata în colțul batiștei cu care bunica își ștergea fruntea mai înainte de-a îngenunchea la strana. /Albastre sunt cearcănele genunchiului meu și este
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
scena când unul dintre personaje este tăiat în două de un avion. Agresiunea e cotidiană - doar acțiunea filmului are loc pe fondul unui război - dar ea e ținută la distanță de personaje, pentru a se sugera că nu e un dat natural, ci un atribut dobândit aproape mecanic: odată victimă, pasul către stadiul de călău e inevitabil. N-aș merge de aici până la a spune că filmul e unul bun. Are câteva prestații actoricești notabile, vezi Orson Welles sau Anthony Perkins
Violența de la ordinea zilei by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11637_a_12962]
-
trece astăzi pe strada fără să stîrnească vîlvă. O vedetă lansată de genul emisiunilor cu mult prea comerciale face valuri cum nici n-ar fi visat vreodată să facă cu un rol pe scenă. Deși mulți telespectatori gusta genul și datul în stamba, alții, si nu cei elitiști, întreabă cu o grimasa între compasiune și totală dezaprobare, pentru ce trebuie un artist să atingă acest nivel degradant? Răspunsul este simplu: pentru bani și pentru popularitate de scurtă durată, ieftină și nesatisfăcătoare
Tentatii (II) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17717_a_19042]
-
să fac în Eroticon și cum scriu în cartea la care lucrez în prezent) - fusesem o femeie misogină, cred, iar maternitatea m-a obligat să recunosc că preeminența conștiinței teoretice, raționale, în cultura noastră fusese o construcție istorică, nu un dat natural. Au început să mă intereseze lucrări și studii de graniță, discipline de graniță, pentru că eu însămi nu mai eram împăcată cu locul meu anterior, dar nici cu acela rezervat mamei prin tradiție (mi-a prins bine să găsesc cărți
Poveşti cu scriitoare şi copii by Mihaela Ursa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1783]
-
l despuia: „Ah, noli tangere circulos meos!” Iubita poetului Domnișoara a schimbat, Motivat, mai mulți amanți: Ultimul că-i talentat, Dar e fără de talanți! Virtutea (definiție) Ca un merit cunoscut e, Să eviți cât poți păcatul; Dar iubirii când e datul Și păcatul e-o virtute! Femeia și vinul Sunt două bunuri captivante Și ambele le vrei perechi, Deși nu sunt prea concordante: Femeia jună, vinul vechi! Discernământ prenupțial E-un om cu mult discernământ Cu nimeni n-are-un diferend, Dar nu
MIHAI COSMA by MIHAI COSMA () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83942_a_85267]
-
de știință de carte. Suntem martorii unor fenomene nefirești în viața socialeconomică, cu consecințe grave pe termen lung: răsturnarea valorilor și criza morală. Vedem cum ies în față înavuțiții peste noapte, corupții, cei cu tupeu și cei ce stăpânesc arta datului din coate. Școala este din ce în ce mai disprețuită, diplomele de bacalaureat și chiar de licență au devenit un fel de cărți de vizită cu valoare simbolică, iar educația, un moft. Societatea capitalistă pe care o construim nu mai are oare nevoie de
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/773_a_1527]
-
nu sunt fecioară, vezi bine că am stat de mii de ori la cozi furibunde și interminabile în vremea ceaușismului. Toate oasele, toți mușchii și toți porii și măruntaiele corpului meu cunosc prea bine ce înseamnă călcarea în picioare și datul din coate pentru obținerea unei minime plăceri gastrice sau artistice. Nu doar la carne, ouă, unt, ulei, vată și hârtie igienică, dar și la teatru, librărie și cinematograf. Însă pe atunci, odată ce aveai biletul de intrare, totul mergea uns. Acum
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
a ființei e resimțită de la un punct drept o comoditate. Un soi de budism caricatural. S-a încheiat oare această oribilă perioadă a unei istorii trucate? Autorul de la Familia crede că nu: Noi mai avem nostalgii de confort comunist, ale datului după nevoi, noi suntem încă, în mare proporție, victime ale propagandei comuniste și-i disprețuim pe occidentali și pe americani pentru că nu ne dau cînd întindem mîna, pentru că ei sunt învingătorii, pentru că pragmatismul a devenit noua filozofie a omului și
Mimarea istoriei by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6668_a_7993]
-
te abați de la cale, sînt obstacolele nenumărate și tentațiile fel de fel ale celorlalți care te paralizează, care te îndeamnă să lîncezești, să trăiești banal, mediocru, neînsemnat, ca majoritatea copleșitoare a oamenilor. Cîți dintre noi rezistă în spiritul profund al dat-ului interior? Cei aleși, ar fi răspunsul meu. „Singura călătorie din care nu te întorci întotdeauna cu mîinile goale este cea din tine. În mine nu există granițe sau vămi și pot călători pînă la cele mai îndepărtate stele. Sau
Spiritul unui călător by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/4611_a_5936]
-
prea multe fețe, cu prea multă vitalitate, cu o istorie prea complicată ca să aibă coerență, să încapă într-o structură. Din 1925, anul nașterii lui, încoace, Claude Lanzmann și-a trăit toate existențele sfidând ceea ce ar fi părut să fie datul sorții, condițiile menite să-i modeleze și să-i restrângă câmpul de acțiune. Este francez. Un francez obișnuit, care a participat cu toată ființa la viața politică a țării lui încă din anii de școală, implicându-se până la nesăbuință în
Sub semnul adorației by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5939_a_7264]
-
vînzător la ora nouă. De ce nu-i trecea nimănui prin minte să rămînă în pat într-o dimineață, de exemplu? Ar însemna sfîrșitul civilizației, dar în ciuda celor două războaie mondiale, sfîrșitul civilizației rămăsese o simplă idee, în timp ce patul era un dat imediat și călduros. îl auzi pe taică-său apropiindu-se de ușă și închise ochii. Domnul Thaw intră în liniște, trase draperiile, se apropie de pat și puse o mînă pe fruntea lui Thaw. Acesta zîmbi și-și deschise ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
chiar și un paradox amar. El credea că omul este ceea ce îl face mediul în care se dezvoltă și de aceea, când era singur, își permitea să se îndoiască de faptul că originalele ar fi fost superioare clonelor printr-un dat al firii, printr-o lege universală. Poate tocmai fiindcă crescuse lângă un tată slab de înger și fricos, devenise ceea ce era. ― ... și nici nu vom ști vreodată. Religia asta a lor, a Sfântului Augustin cel Nou... ― E o deviație de la
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Ofițerul care conducea escorta a hotărât, în cele din urmă, să le de-a drumul, să se întoarcă acasă. Erau desculțe, cu picioarele umflate și crăpate și așa au pornit către primul sat aflat în drumul lor. La un momemt dat, au auzit focuri de mitraliere după care s-a lăsat o tăcere suspectă. Acolo și-au găsit sfârșitul cei 150 de bucovineni plecați din închisoarea de la Storojineț. Au stat în acel sat mai multe zile, oameni primitori dar extrem de săraci
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Ioan Seniuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1701]
-
butucănoase și reușea de fiecare dată - ca la maistrul rotar și dogar care fabrica schiuri - să inspire încredere. Apucatul ăsta de cot, acest „voi“ în loc de „dumneavoastră“, întrebările astea despre „iugăre“ și despre cât „face“ vițelul, și pe urmă tăcerea și datul din cap, privitul în depărtare, până ce ochii țăranilor, care îl priveau cu pleoapele strânse, nu din cauză că fumau chiștoace, ci pentru că, de când se știau, nu avuseseră încredere în domni cu cravată și pantofi lustruiți, se făceau rotunzi și mari și eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
umble creanga. Dar tocmai în aceste sectoare de muncă Hackler nu era dispus să lase din mână nici cea mai derizorie sarcină, se simțea asaltat de orice propunere, de orice impuls către ceva nou. Tata privea și asta drept un dat care nu putea fi schimbat, se fixase în ceea ce corespundea firii lui, „să-i facă pe plac“ lui Hackler, cum îi replicase Hans Saner: Știi doar ce patron dificil e Hackler. Îi am tot timpul vocea în urechi, că o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
ascund nimic. Bineînțeles că n-are nimic de ascuns, ci doar de etalat, fesele, agresive, mândria și trufia și dezmățul apocaliptic, toate fețele vrăjmașului scurse prin uitătura aia crucișă, de curvă. Așa a fost să fie, dragostea mea, e un dat și un dar, cine s-o muta în locul nostru să aibă mobilă să bage. Încă două paturi ar încăpea lejer, ba și pentru noi ar fi bun încă un pat, păi, la atâta personal și aglomerație, atâtea suflete și răsuflări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]