6,028 matches
-
a întrerupt din senin. —Vai, Doamne! a țipat ea din senin ducându-și mâna la gură. — Ce-i? am întrebat eu alarmată. Începuse oare să plutească tirbușonul în aer? Apăruse capul vreunei zâne la fereastră? Nu mai ești gravidă! a exclamat ea. Am zâmbit, deși nu eram bine dispusă. Nu, Anna, nu mai sunt. Înțelegi de ce? —Ai născut? m-a întrebat ea încet. Da, i-am confirmat eu continuând să zâmbesc. —Iisuse! a urlat ea. Nu e minunat?! După care s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
o persoană îngrozitoare ce devenisem. Chiar nu-mi vine să cred, i-a dat mama înainte ultragiată până în măduva oaselor. Și Scott ce-a avut de zis la chestia asta? —Of, mamă, lasă naibii cinci minute Down Drongo Way, a exclamat Helen de parcă era gata să izbucnească în plâns de frustrare. Treaba e serioasă. Claire se comportă ca un monstru. Ei, poate că așa e, m-am gândit înțepată, dar, draga mea, tot ceea ce știu am învățat de la tine. — Aproape că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
ți-a spart scrumiera Aynsley, a bolborosit Helen. Ce-a făcut? a sărit mama cu o voce tăioasă. Da, ți-a spart-o, a confirmat Anna. Trădătoareo! m-am gândit. —Asta e! a conchis mama. A întrecut măsura. — Ha! a exclamat Helen triumfătoare adresându-i-se, evident, Annei. Ți-am spus eu că mama urăște vaza aia de rahat pe care i-ai făcut-o. Știam că doar se preface că-i place. Altfel de ce nu i-a păsat că a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Bună, mami, am zis când am intrat în sufragerie. Bună, iubire, a răspuns ea întorcând capul de la Home and Away. După care a executat o răsucire de o sută optzeci de grade, de aproape și-a rupt gâtul. —Claire! a exclamat ea. Te-ai dat jos din pat! Ești îmbrăcată! Arăți minunat. Ce grozav! Apoi s-a ridicat de pe canapea, a venit la mine și m-a îmbrățișat. Arăta așa de fericită. Am îmbrățișat-o și eu și amândouă am rămas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Joci rugbi? s-a decis tata să dea cărțile pe față. —Nu. — A, a oftat tata ca un balon care se dezumflă. Dar îmi place să mă uit, i-a mărturisit Adam ca să-i facă pe plac. A, fiuuu! a exclamat tata întorcându-i practic spatele și exprimându-și dezamăgirea printr-un gest de concediere. Și așa, presupun eu, s-a încheiat noua prietenie. Nu știu din ce motiv, dar eu am simțit că era de datoria mea să conversez cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
două cuvinte, Helen m-a întrerupt: —N-am spus că are o slujbă importantă, a zis ea cu acreală. N-am zis decât că are o slujbă. Și oricum, a trebuit să renunțe la ea din cauza copilului. — A, copilul! a exclamat Adam. Pot să-l văd? Sigur că da, am răspuns eu încântată, dar întrebându-mă și de ce era Helen așa de răutăcioasă. Vreau să spun, de ce era mai răutăcioasă decât de obicei. —Kate doarme acum, dar se trezește cam într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
continuat ea, nu e deloc prea tânăr pentru tine. —Mamă, m-am lamentat eu nefericită. Ce tot spui tu acolo? Eu am aproape treizeci de ani, iar el abia douăzeci și patru. Tot e mult prea tânăr pentru mine. Pe naiba! a exclamat mama plină de însuflețire. Toți fac așa. Uită-te la Britt Ekland, e tot timpul fotografiată cu tipu’ ăla care e destul de tânăr ca să-i fie nepot. Deși poate că e într-adevăr nepotul ei. Și nebuna ailaltă, aia care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
continuat să mă bântuie. —Oricum, mamă, i-am dat eu înainte, lăsând la o parte chestiunea vârstei, n-ai uitat cumva încă vreo alte două puncte esențiale? Cum ar fi insignifiantul detaliu că Adam e prietenul lui Helen. Aha, a exclamat mama ridicând degetul arătător și asumându-și o postură de pustnică sau de bătrână înțeleaptă. Parcă se și îmbrobodise cu un batic negru și, aruncându-mi o privire rapidă, mă întrebă: — Dar e într-adevăr? — Altfel de ce-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
fac decât să țin lupul departe de ușa mea. Pe furtună, orice port e bun. Chestii de-astea. Deci tipu’ asta e prietenul tău? am întrebat-o. Adică, ai merge pe Grafton Street ținându-l de mână? —Doamne-Dumnezeule, nu! a exclamat Laura îngrozită. Dacă m-aș întâlni cu vreun cunoscut? Nu, nu, îngerașul e doar o măsură temporară. Îmi ține patul cald până când apare Domnul Perfect. Deși nu înțeleg de ce Domnul Perfect întârzie așa de mult. Cu toate că mă bucuram foarte tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
pe care-l studiază acum“. Numai că Adam i-a stricat scenariul. Se părea că chestia asta era un obicei al lui. —E în regulă, i-a zâmbit el Laurei. Nu-i nevoie să mă întrebi ce studiez. A, a exclamat ea nițel jenată. În cazul ăsta, n-o să te întreb. A urmat o mică pauză. —Ei, a zis Laura, acum chiar sunt curioasă. Nu asta a fost intenția mea, a râs Adam. Dar de vreme ce m-ai întrebat: sunt în primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
De fiecare dată când îl vedeam pe Adam, aveam un șoc. Uitasem cât de frumos era. Bărbatul ăsta înalt și superb, cu picioare lungi și musculoase, mă așteaptă pe mine, m-am gândit simțindu-mă puțin copleșită. De ce?! —Claire! a exclamat el părând încântat să mă vadă. Am crezut că nu mai vii. Nici nu vin, am bolborosit eu. A, deci ai trimis în loc o proiecție holografică a ta? Sau cum? m-a întrebat el zâmbind. Nu, Adam, vreau să spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
aveam? Of, Doamne! Nu eram sigură. Cred că ar trebui să te duci acasă, mi-a spus Adam. Nu era rece sau furios, dar îmi dădea senzația că nu voia să-l ating. Sau ceva în genul ăsta. — Nu! am exclamat eu. Doamne-Dumnezeule! Oare aveam să mă hotărăsc odată?! Nu, am spus cu mai puțină frenezie. Îmi pare rău. N-ar fi trebuit să spun ce-am spus. Am fost ridicolă și am reacționat exagerat. Stând acolo, atrăgeam tot felul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
până la Dumnezeu și-un pas mai sus. Ce se întâmplase în viața lui Adam, ce fusese așa de traumatizant? Dar înainte s-apuc să fac vreo investigație, mi-am dat seama cât era ceasul. Era șapte și zece. —Doamne! am exclamat sărind în sus panicată și roșie la față. Uite cât e ceasul. Eu am crezut că e vreo cinci. Mi-am luat geanta și m-am îndreptat spre ușă. —Trebuie să plec. Mulțumesc că m-ai adus. Pa. — Stai, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
am refuzat să-l privesc la rândul meu. M-a prins din urmă înainte să apuc să fac doi metri. Ca să fiu sinceră până la capăt - ceea ce nu e întotdeauna ușor -, exact asta îmi dorisem să se și întâmple. —Claire, a exclamat el pe un ton surprins. Unde te duci? —Acasă, am bolborosit. Speram, cu disperare că Adam nu-și dăduse seama cât de geloasă eram. — Îmi pare rău, a spus el privindu-mă în ochi. Te-au călcat rău de tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
a spus ea cu prudență. Dar ce știi despre el? — Știu că e drăguț și că mă face să mă simt deșteaptă, frumoasă și dorită. —Claire, nu uita că acum ești foarte vulnerabilă. Suferi din cauza eșecului. Nu mai spune! am exclamat eu. Mi s-a părut că avusesem un ton cam critic. —Oricum, am întrebat curioasă. Ce faci tu aici? Întâi mă încurajezi să am o aventură cu el, după care, când îți spun că sunt de acord, îmi sari în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
peste tine. Nu e nevoie decât să-mi spui și o să încetez. Dă buzna cât vrei, m-am gândit eu. Nu, Adam, sigur că nu mă supăr că m-ai sunat. Îmi face plăcere să vorbesc cu tine. —Grozav, a exclamat el. Îl auzeam cum zâmbea. M-am așezat pe podea și m-am pregătit pentru o conversație confortabilă de vreo oră și ceva. —Of, Doamne, am exclamat când am auzit-o pe Helen. Care răcnea: —Am venit. Hrăniți-mă sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
că m-ai sunat. Îmi face plăcere să vorbesc cu tine. —Grozav, a exclamat el. Îl auzeam cum zâmbea. M-am așezat pe podea și m-am pregătit pentru o conversație confortabilă de vreo oră și ceva. —Of, Doamne, am exclamat când am auzit-o pe Helen. Care răcnea: —Am venit. Hrăniți-mă sau vă denunț pentru neglijarea copilului! — Ce s-a întâmplat? a întrebat Adam. —A venit Helen, i-am spus eu. —A, da? Ei, salut-o din partea mea. —Ba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
nu am de gând să am raporturi sexuale cu nimeni. M-am gândit că dacă foloseam noțiunea de „raport sexual“, în loc să spun „sex“, reușeam să neutralizez atmosfera jenantă și stânjenitoare care părea să se fi instalat dintr-odată. —O, a exclamat el scurt. Tăcerea și uimirea doctorului Keating îngreunau aerul din cameră. E timpul s-o șterg, m-am gândit. Haide, Kate! Și-am plecat acasă. — Cum a fost? a întrebat mama când ne-a deschis ușa. —Bine, am spus. Bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
pe Kate, am urcat la etaj și i-am bătut la ușă. A urmat o busculadă de proporții. Se părea că Helen îndesa ceva pe sub pat. —Of, Doamne, Claire, să nu mai faci așa ceva! Am crezut că ești tata, a exclamat ea, cu ochii holbați pe obrazul alb ca varul. Apoi a recuperat din spațiul dintre pat și zid o revistă numită Crime adevărate sau ceva similar. —Tu înveți pe bune vreodată? am întrebat-o curioasă. —Nuuuuuuu, mi-a răspuns ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Până și Kate tăcuse. Era sigur, absolut sigur n-aveam noi norocul ăsta. Sau poate c-o să fiu răpită, a continuat Helen pe un ton visător. Aș putea să ajung ca Brian Keenan. Și el are două surori urâte! a exclamat ea triumfătoare, încântată să descopere o asemănare între ea și o persoană care fusese răpită. Numai că eu am patru surori urâte, a continuat ea gânditoare. Ei, nu contează. Nu sunt urâte, a spus mama indignată. —Mersi, mamă, am spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
scaun, fără drept de apel. Doamne! m-am gândit șocată. Relaxează-te! —Of, iartă-mă, Kate, și-a cerut el scuze. Probabil că pe fețișoara lui Kate se citea surpriza provocată de această schimbare bruscă de situație. Și-acum! a exclamat Adam revenind la tonalitatea furioasă. Ce naiba se întâmplă? — Ce vrei să spui? am întrebat eu cu voce stinsă. Era limpede că Adam încerca să-și țină sub control mare parte din nervi, numai că treaba asta era înfricoșătoare. —De ce te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
întorc destul de devreme astă seară, te sun imediat și-ți povestesc totul, i-am promis nerăbdătoare. Dacă astă seară te întorci destul de devreme ca să-mi povestești totul, atunci n-o să ai nimic de povestit, m-a anunțat ea. —O, am exclamat eu. Avea dreptate. —Uite ce e! Eu mă duc, i-am zis enervată și am închis telefonul în timp ce Laura se lansase în explicații legate de nu știu ce stil complicat de activitate sexuală pe care zicea că-l văzuse într-un show
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
de fițe. — Și dacă ești foarte cuminte... În punctul ăsta a făcut o pauză și mi-a aruncat o privire plină de subînțelesuri. Vreau să spun foarte cuminte, atunci ai voie să mănânci și niște fursecuri cu ciocolată. —O, am exclamat eu încântată de privirea plină de subînțelesuri în combinație cu vestea legată de fursecuri cu ciocolată. Grozav! Sunt înnebunită după fursecuri cu ciocolată. —Știu, mi-a spus el. De ce crezi că le-am cumpărat? Și, a continuat el pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
de complimente sunt mult mai eficace. După încă multe alte sărutări și gesturi de explorare, dacă vreți să le numim așa, a devenit evident că seara se orientase într-o direcție clară. Adam s-a tras de lângă mine. —Dumnezeule! a exclamat el. Ești o vrăjitoare! Mă înnebunești! Ești superbă! M-am ridicat nițel și m-am uitat la el în timp ce mâinile îi rătăceau pe abdomenul meu. Eram așa de mulțumită că nu mâncasem nimic. Adam era sublim. Avea un corp splendid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
lui de cuțite sau să scoată la lumină un ferăstrău cu care să mă taie felii-felii. E în regulă, i-am șoptit și eu. Și la mine au trecut secole de când n-am mai făcut sex cu nimeni. A, a exclamat el. Apoi, cu o voce ceva mai ridicată: —De ce vorbim în șoaptă? — Nu știu, am chicotit eu. După care a urmat ritualul prezervativului. Știți la ce mă refer: pipăitul prin sertar în căutarea lui, foșnitul ambalajului rupt și replici gen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]