2,052 matches
-
1985. Generația tatălui lui P. se remarcă într-un domeniu profesional diferit: cel medical, iar fratele său, Emilian Papahagi, a fost șeful Catedrei de chirurgie de la Facultatea de Medicină din București și director al Spitalului de Urgență, înainte de a se exila în Germania în 1974. Ramura maternă consolidează tradiția excelenței în științele medicale: fratele mamei, Constantin Anastasatu, unul dintre cei mai importanți ftiziologi români, conduce Institutul de Ftiziologie din București și este rector al Institutului de Medicină din București. Absolvent al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288671_a_290000]
-
casa lui Alexandru Mavrocordat. Unsprezece dintre ei au fost legați cu frânghii ude și expediați în căruțe de poștă la Galați, unde trebuiau trecuți peste Dunăre. Alții au fost trimiși peste graniță, în Austria, și doi dintre ei au fost exilați la mănăstiri. Despre aceste evenimente petrecute în Moldova pe data de 29 martie, relata și Th. Tumansky, întrun raport înaintat lui Nesselrode. Era cunoscut la consulatele străine din Iași faptul că, în cazul unui răspuns nefavorabil din partea domnului la cererile
POLITICA SOCIALĂ A REGIMULUI CEAUȘESCU by MOȘOIU VIRGINIA () [Corola-publishinghouse/Science/91524_a_92974]
-
dat dovadă de foarte multă cruzime, „atrăgând teribile represalii pe capul lor”. Kotzebue a încercat să-l împace pe domn cu mitropolitul Meletie, pe care prințul l-a compromis, aducându-i injurii în mod public și amenințându- că îl va exila într-o mănăstire. Era o nebunie din partea lui Mihail Sturdza, care, după ce „și-a pus toată boierimea în cap”, făcea și clerul să-i fie ostil . încercările lui Kotzebue de a-i împăca pe cei doi au eșuat. Duhamel considera
POLITICA SOCIALĂ A REGIMULUI CEAUȘESCU by MOȘOIU VIRGINIA () [Corola-publishinghouse/Science/91524_a_92974]
-
de protectorat în Principate”4j. Eventualele tulburări, griji și poveri pe care le implică protectoratul „nu au decât o importanță secundară în fața considerațiilor de o atât de mare importanță" . Ordinea fusese restabilită în Moldova, unii revoluționari fiind expatriați, alții fiind exilați în ținuturile lor. într-o scrisoare din 9 martie 849, vornicul Gheorghe Pruncul, căruia i s-a încredințat, în timpul mișcărilor din 848, conducerea poliției capitalei, îi relatează fratelui său evenimentele la care a trebuit să facă față în acea perioadă
POLITICA SOCIALĂ A REGIMULUI CEAUȘESCU by MOȘOIU VIRGINIA () [Corola-publishinghouse/Science/91524_a_92974]
-
v-am spus. Aș vrea să cred că greșesc, dar, din păcate, aceasta este realitatea zilelor noastre în România. Este păcat ca tineretul unei țări să nu-și dorească decât părăsirea patriei. Mulți o fac, obligați, din neputință, să se exileze. Un sistem nedrept face ca o mulțime de oameni, în special oameni de valoare, să aleagă acest drum. Nu este vorba, cum spun ziarele românești, de puterile străine care cumpără creiere. De fapt sunt creiere care se salvează de la înecul
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
nicio îngrijire medicală la închisoarea Sighet, aceeași soartă au avut-o și Dinu și Gheorghe Brătianu, șefii PNL, Lucrețiu Pătrășcanu, condamnat la moarte și executat. Socialistul Titel Petrescu a murit la puțin timp după eliberarea din temniță. Regele Mihai trăiește exilat în Elveția. Opera acestor personalități se comemorează cu nesfârșite serbări de către cei care i-au lichidat și se fălesc cu realizările lor. Ziua de 23 august este și va rămâne pentru totdeauna opera celor care, prin acțiunea lor, au întors
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
dreaptă a lui Dumnezeu, căci ea schimbă în mod paradoxal chiar neschimbabila hotărâre divină. Moartea ne stă în față în fiecare zi (și nu ca o metaforă, ci real) așa cum îi stătea Sfântului Apostol Pavel. Tot mai însingurat și mai exilat în atrocea lui suferință, omul își înalță mâinile și glasul spre semeni și spre zei cerând ajutor. Orânduirile se schimbă, puteri agresive se înalță sau cad, jocurile politice se fac pe viața oamenilor. Capitalismul și socialismul își extrag puterea din
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
ani ai domniei sale; cu deosebire în politica sa internă, ignorând un întreg popor, inclusiv pe cei care l-au pus în fruntea lor, deschizând drum tiraniei. Și în bilanțul fructuoșilor ani-lumină ai Măriei sale trebuie trecuți și cei care s-au exilat de bunăvoie sau nu, dar mai ales cei care și-au pierdut viața aspirând la libertate. Un ascultător din provincie, [august-septembrie] 1985, difuzată la 22 septembrie 1985 Domnule director, Nu demult, trecând prin Piața Palatului pe vreme de seară, m-
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
cronică dublată de cuvinte de susținere și mângâiere, și mereu în limitele cadrului teoretic cunoscut al noilor exilați, cufundați în tristețe. În secolul al XVI-lea au fost scrise zece opere istorice evreiești importante. Din cei opt autori, cinci sunt exilați sau descendenți ai exilaților din Peninsula Iberică. În afară de cretanul Capsali, numai doi provin din medii ne-sefarde (Mantova și Praga), iar cel de-al doilea, David Gans, a asimilat lucrările predecesorilor săi sefarzi 53. Acest corpus de natură istoriografică reprezintă
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
reunite ale Galiției și Volîniei, împărțite între Polonia și Lituania, a căror unire în 1386 alipește o mare parte din viitoarea Ucraină la statul polono-lituanian. În fața condiției țărănești aspre și a persecutării ortodocșilor în statul polono-lituanian catolic, numeroși ucraineni se exilează dincolo de malul Niprului inferior, unde formează grupul independent al cazacilor zaporojeni, care, sub conducerea lui Bogdan Hmelnițki, se ridică împotriva Poloniei începând din 1648. lll Avot, unul dintre tratatele din Mishna. Vezi Avot 1, 2 și 18. mmm Consiliul celor
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
apar în roman cu numele și cu trăsăturile lor reale. Nu este lipsit de interes nici faptul că și tânărul uzbek bolnav din salon, Ahmadjan, are un prototip real, despre care vorbește Soljenițîn în Arhipelagul GULAG: După moartea lui Stalin, exilat pe viață, zăceam într-o clinică obișnuită, "liberă", din Tașkent. Deodată aud cum un tânăr uzbek, bolnav, povestește vecinilor despre serviciul său în armată. Unitatea lor păzea călăi și fiare sălbatice. Ce prilej interesant! Să privești un Lagăr special prin
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
de aur a unora ca Plantin, Estienne, Didot etc. Saint-Simon copist, corector la tipar, angajat al librăriei. Proudhon, muncitor tipograf. Pablo Iglesias la fel, fondatorul partidului socialist spaniol (1850-1925). Allemane, de asemenea. Monatte, Rosmer... Există un tipograf-jurnalist spaniol, Mesa, care, exilat la Paris, îi transmite lui Jules Guesde, "sergentul instructor și recrutor" al socialismului francez, moștenirea primei Internaționale. În Franța lui Ludovic-Filip, ca și în Chile-ul lui Pinochet (în care prima grevă muncitorească, în 1979, este cea a muncitorilor Cărții
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
bisericos și nici nu încerca să găsească în cuvintele searbede și banale ale popilor sau în cele două-trei boscorodeli ale vreunui țăran comori de înțelepciune. El, care, cu cruzimea asta bonomă, a descris ucigător un oraș de provincie unde se exilase după ce terminase facultatea. Vorbește de parcă în fraza lui se aude o muzică monotonă și cochetă. Sunete care par să pătrundă prin catifea. Poate și pentru că a fost înscris un timp la un liceu de muzică. L-a văzut taică-su
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
de trestie, prin defrișarea masivă a pădurilor, suprafețele cultivate cu trestie au crescut apreciabil. După Revoluția din ianuarie 1959 și instalarea noilor autorități, în 1960 au fost naționalizate fabricile de rom, majoritatea proprietarilor, printre aceștia descendenții familiilor Bacardi și Arechabala, exilându-se în SUA și continuându-și afacerile în insulele învecinate din Antile. Se afirmă că la naționalizare proprietățile firmei Bacardi din Cuba valorau 76 milioane de dolari, noile autorități încer-când, fără succes, chiar și "naționalizarea" mărcii! Pentru recucerirea piețelor interna-ționale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
care venea (în copilărie) la bunicii de pe mamă. Fiind romașcan, despre Ion Ionescu de la Brad, (cu numele adevărat Ion Isăcescu), știam că fusese membru de onoare al Academiei Române, agronom, economist, savant și scriitor, implicat în acțiunile revoluționare din 1848. Fusese exilat în Turcia pentru 8 ani; la întoarcerea în țară, Al.I. Cuza l-a numit inspector general al agriculturii pentru toată țara, poate și pentru că studiase și-n Franța dar și la Academia Mihăileană din Iași. Trebuie spus că șoseau
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
-ul lui Ioan Cușa, în românește, tot la Paris și apărut apoi în engleză și germană. Fără nici o legătură cu textul meu, diaristul glosează rituos: „După ce talentul lui D.T. a fost supralicitat în țară și în afară, acum, când este exilat, ar fi indecent să pui lucrurile la punct”. De ce să fie indecent? Nu e niciodată indecent să pui lucrurile la punct. Nici în legătură cu cât talent crezi că are sau nu are cineva, nici cu comentariile discutabile dintr-un text ori
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
este altceva. Și anume: impostura în care se scaldă distinsul diarist. Însemnările sale poartă data de „Duminică, 7 octombrie 1984”. Cum eu părăseam România abia pe 24 iulie 1985, adică după nouă luni de la însemnările diaristului, acel „acum, când este exilat” al Domniei sale vorbește de la sine despre potlogăria la care se pretează. Există sute de exemple de acest fel în memorialistica românescă scrisă azi și datată ieri, alaltăieri ori chiar răsalaltăieri... Uneori, mă întreb dacă această industrie a falsei memorialistici nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
polonezi, era acum mult mai vizibil În toată ființa sa. Stilul său de Înotător agil care se strecoară Împotriva curentului, pe care-l practica de o viață, a culminat atunci când, deși la apogeul succesului, Grotowski s-a hotărât să se exileze din Polonia, să-și abandoneze teatrul și să plece În căutare de altceva, asumându-și până la capăt misiunea de cercetător. Dar Încă de la acea primă Întâlnire directă din New York simțisem că mă aflam În fața unui om remarcabil. Apoi l-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Brook, dorea s-o joace pe Ranevskaia. Ea era așteptată să revină În America după mulți ani de carieră londoneză. Raul Julia, cunoscut actor de film și televiziune, a acceptat să-l joace pe Lopahin. George Voskovec, marele actor ceh, exilat de mulți ani din Praga, unde continua să fie o legendă, cu eleganța și cu umorul lui inteligent și cald, era făcut să-l joace pe Gaev. Pentru Trofimov l-am ales pe Michael Cristopher. Era actor, dar tocmai scrisese
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Ierunca, Adrian Marino, Pavel Chihaia, Mircea Popovici, Sergiu Filerot, Ben Corlaciu, aproape toți, fie poeți, fie prozatori, fie critici, deturnați, de vitregia vremurilor, de la mersul normal al carierei literare. Unii au făcut ani lungi de închisoare politică, alții s-au exilat în Apus, alții au ales soluția exilului intern, evitând manifestarea publică și închizându-se pentru multă vreme, literar vorbind, în elocvente tăceri. Printre aceștia s-a aflat și Mihail Crama, care pentru douăzeci de ani a redevenit numai Eugen Enăchescu
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
îl avea ca șef pe academicianul George Oprescu. Dar, pe cât de mari succesele profesionale, pe atât de insignifiante bucuriile inimii... De Ionuț cel Mic se despărțise prin forța împrejurărilor. Acesta terminase facultatea și, devenind inginer specialist în ameliorări funciare, fusese exilat undeva în zonele erodate ale Buzăului, într-un fund de provincie uitat de Dumnezeu și de oameni. După stagiatură însă reuși să se transfere într-o zonă mai umblată - aceea a Craiovei. și încercă să recupereze timpul pierdut. Mereu în
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
decât la Loto-Prono, cel puțin pentru cunoștințe și pentru colocatarii din bloc! Cu "onoarea" cât de cât aranjată, m-am prezentat la 1 februarie 1983 la ONT. Acolo și mai sus, în Ministerul Turismului, aveam să-mi întâlnesc unii colegi exilați înaintea mea, respectiv trei foști ambasadori, câțiva foști diplomați și doi foști colegi de la Cursul Postuniversitar de Relații Internaționale. Eram, cum s-ar spune, "în familie", ceea ce m-a mai liniștit. În contextul de mai sus, îl citez din nou
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
părut atât de steril încât, dacă aș fi fost la Roma, l-aș fi pus pe foc imediat în piața publică, sub ochii disperați ai discipolilor mei. Poate că Augustus n-ar mai fi avut un pretext plauzibil ca să mă exileze. Frumusețe E primăvară. Soare. Rândunici. Albine. Briză. Verde. Totul strălucește. Părtaș la acest spectacol netrucat, simt o mare seninătate și o plăcere atât de intense, încât mi-e teamă să nu mor din cauza lor. Mă simt sufocat de atâta frumusețe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
astre; precum în cântecul Soarele și luna, unde eroina devine mai întâi mreană și apoi se transformă în luna de pe cer, fiind astfel pedepsită fiindcă se opune incestului. Colectivitatea nu admite aici ca regulile fundamentale să fie violate: transgresorii sunt exilați la margine sau uciși. Comuniune Aia e tânără și frumoasă. Dar nu tinerețea sau frumusețea ei mă rețin aici, cât mai degrabă perfecta comuniune pe care o avem: în realitate, noi comunicăm în modul cel mai profund. E vorba de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
le spunea Cotys oamenilor acelora, într-un limbaj aspru, necunoscut de mine. Fapt e că, după aceea, pe neașteptate, deveneau ospitalieri și mă tratau cu onorurile rezervate marilor ocazii. Poate că tovarășul meu de călătorie le spusese că eram poetul exilat de Augustus la Tomis... Mă întreb pentru care motiv ei n-ar fi trebuit să știe că eram Ovidiu, dacă mă gândesc la copilul acela întâlnit într-o zi pe plajă, care m-a strigat pe nume, fără ca eu să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]