1,769 matches
-
le-au permis acestor oameni să se strecoare pentru că nu au luat măsuri hotărâte. Trebuie să rezistăm până la capăt, începând din această clipă. Ce părere aveți? Primarul scoase un "bine", mai degrabă ca un oftat decât ca o vorbă. Dar Fara nu avea nevoie de mai mult. Își anunță intenția mulțimii, dar, încercând să-și facă loc printre oameni, își descoperi propriul fiu holbându-se împreună cu alți tineri la mărfurile etalate în vitrină. Fara îl strigă: - Cayle, vino și ajută-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
un oftat decât ca o vorbă. Dar Fara nu avea nevoie de mai mult. Își anunță intenția mulțimii, dar, încercând să-și facă loc printre oameni, își descoperi propriul fiu holbându-se împreună cu alți tineri la mărfurile etalate în vitrină. Fara îl strigă: - Cayle, vino și ajută-mă să transport astea! Cayle nici măcar nu se întoarse și nici nu făcu vreo altă mișcare. Fara se opri, tentat în oarecare măsură să facă scandal pe această temă, dar apoi, deși fierbea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
loc printre oameni, își descoperi propriul fiu holbându-se împreună cu alți tineri la mărfurile etalate în vitrină. Fara îl strigă: - Cayle, vino și ajută-mă să transport astea! Cayle nici măcar nu se întoarse și nici nu făcu vreo altă mișcare. Fara se opri, tentat în oarecare măsură să facă scandal pe această temă, dar apoi, deși fierbea în sinea lui, se grăbi mai departe. Energia era tăcută și calmă. Nici un fel de răbufnire, nici un foc de artificii. Strălucea ca o lumină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
în sinea lui, se grăbi mai departe. Energia era tăcută și calmă. Nici un fel de răbufnire, nici un foc de artificii. Strălucea ca o lumină albă, blândă și pură, aproape mângâind panourile de metal ale ușii. Dar nu obținu nici un efect. Fara refuză pur și simplu să creadă că a dat greș și îndreptă energia de o forță nelimitată asupra peretelui care i se împotrivea. Când, în cele din urmă, închise aparatul, era transpirat tot. - Nu înțeleg, gâfâi el. Păi... după cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
poate rezista unui șuvoi constant de forță atomică. - E așa cum ți-a spus Jor, îi zise primarul. Magazinele astea de arme sunt... un lucru foarte mare. S-au răspândit pe tot cuprinsul imperiului și nu o recunosc pe Împărăteasă. Tulburat, Fara se mută de pe un picior pe altul. Nu-i plăcea să audă asemenea cuvinte. Până să răspundă el, cineva din mulțime spuse: - Am auzit că ușa aceea poate fi deschisă numai de către cei care nu vor să le facă vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
să audă asemenea cuvinte. Până să răspundă el, cineva din mulțime spuse: - Am auzit că ușa aceea poate fi deschisă numai de către cei care nu vor să le facă vreun rău oamenilor dinăuntru. Cuvintele îl șocară atât de tare pe Fara încât îi alungară năuceala. Glasul îi deveni aspru: - Asta e ridicol! Dacă ar exista asemenea uși, le-am avea cu toții. Noi... Se întrerupse fiindcă își dădu deodată seama că el, personal, nu văzuse pe nimeni încercând să deschidă ușa. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
să nu fi încercat. Păși înainte, apucă clanța rotundă și trase. Ușa se deschise cu o ușurință nefirească ce-i făcu în treacăt impresia că această clanță se înmuiase chiar în mâna lui. Icnind, ca și cum și-ar fi pierdut respirația, Fara deschise larg ușa: - Jor, strigă el, intră! Polițaiul făcu o mișcare strâmbă - deformată probabil de ceea ce trebuia să fi fost dorința de precauție -, urmată imediat de revelația faptului că nu putea da înapoi de față cu atâția oameni. Sării stângaci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
mișcare strâmbă - deformată probabil de ceea ce trebuia să fi fost dorința de precauție -, urmată imediat de revelația faptului că nu putea da înapoi de față cu atâția oameni. Sării stângaci către ușa deschisă, dar aceasta i se trânti în față. Fara se uită prostește Ia mâna lui, de fapt la pumnul încă strâns. Și apoi, încetișor, îl străbătură fiori prin tot trupul. Clanța se retrăsese. Se răsucise, devenise vâscoasă și alunecase amorfă printre degetele încordate. Își dădu seama că mulțimea îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
la pumnul încă strâns. Și apoi, încetișor, îl străbătură fiori prin tot trupul. Clanța se retrăsese. Se răsucise, devenise vâscoasă și alunecase amorfă printre degetele încordate. Își dădu seama că mulțimea îi urmărește în tăcere, dar foarte concentrată, fiecare mișcare. Fara întinse furios mâna spre clanță, dar, de data aceasta, ea nici nu se răsuci, nici nu cedă câtuși de puțin. Obstacolul îi readuse cu vigoare hotărârea de mai înainte. Făcu un semn către polițist: - Trage-te înapoi, Jor, în timp ce eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
se răsuci, nici nu cedă câtuși de puțin. Obstacolul îi readuse cu vigoare hotărârea de mai înainte. Făcu un semn către polițist: - Trage-te înapoi, Jor, în timp ce eu deschid ușa. Omul se retrase, dar tot degeaba. Oricât de tare trăgea Fara de ușă, ea nu se deschidea. Undeva în mulțime, cineva spuse cu mult subînțeles: - Ușa a hotărât să-ți dea drumul înăuntru, dar apoi s-a răzgândit! - Ce prostii spui, zise cu violență Fara. Cum adică ușa s-a răzgândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
tot degeaba. Oricât de tare trăgea Fara de ușă, ea nu se deschidea. Undeva în mulțime, cineva spuse cu mult subînțeles: - Ușa a hotărât să-ți dea drumul înăuntru, dar apoi s-a răzgândit! - Ce prostii spui, zise cu violență Fara. Cum adică ușa s-a răzgândit? Ce, ești nebun? Nici o ușă nu e înzestrată cu rațiune. Fara se uită sever la magazin. Clădirea se înălța acolo sub cerul nopții, dar strălucea ca lumina zilei, străină de locul acela, amenințătoare, imposibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
spuse cu mult subînțeles: - Ușa a hotărât să-ți dea drumul înăuntru, dar apoi s-a răzgândit! - Ce prostii spui, zise cu violență Fara. Cum adică ușa s-a răzgândit? Ce, ești nebun? Nici o ușă nu e înzestrată cu rațiune. Fara se uită sever la magazin. Clădirea se înălța acolo sub cerul nopții, dar strălucea ca lumina zilei, străină de locul acela, amenințătoare, imposibil de cucerit. Se întrebă ce-ar face soldații Împărătesei dacă ar fi chemați să acționeze. Și deodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
chiar așa se și întâmplă. Ușurel, fără împotrivire, producând aceeași senzație de imponderabilitate, ușa stranie și sensibilă se supuse mișcărilor degetelor lui. Dincolo de prag nu era decât o lumină slabă, o boltă largă și întunecată. Din spatele lui vorbi primarul Dale: - Fara, nu te juca! Ce vrei să faci înăuntru? Fara constată cu uimire că trecuse pragul. Se întoarse uluit și se holbă la fețele acelea șterse: - Păi... începu el cam fără noimă, dar apoi se mai lumină. Păi, bineînțeles, vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
aceeași senzație de imponderabilitate, ușa stranie și sensibilă se supuse mișcărilor degetelor lui. Dincolo de prag nu era decât o lumină slabă, o boltă largă și întunecată. Din spatele lui vorbi primarul Dale: - Fara, nu te juca! Ce vrei să faci înăuntru? Fara constată cu uimire că trecuse pragul. Se întoarse uluit și se holbă la fețele acelea șterse: - Păi... începu el cam fără noimă, dar apoi se mai lumină. Păi, bineînțeles, vreau să cumpăr o armă. CAPITOLUL II ÎNĂUNTRU PLUTEA o liniște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
mobilier puțin. Pe pereți, vitrine, iar pe jos, tot soiul de obiecte frumoase, care nu erau în număr prea mare - cam vreo zece-douăsprezece - , dar în rest nimic neobișnuit. Mai văzu și o ușă dublă care dădea spre intrarea din spate. Fara nu-și mai dezlipea ochii de la acea ușă, cu toate că cercetă în fugă mai multe vitrine, fiecare din ele cu trei sau patru arme) fie montate, fie aranjate în cutii sau etuuri. Concentrându-și privirea, își cântări bine șansele de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
vitrină, pentru ca apoi, în clipa în care s-ar fi ivit vreo persoană, s-o poată împinge afară, unde Jor avea s-o aresteze. În spatele lui răsună un glas de bărbat care-I întrebă calm: - Doriți să cumpărați o armă? Fara tresări și se întoarse. Îl năpădi furia pentru că își văzu planul ratat prin sosirea vânzătorului. Dar acest sentiment îi dispăru cu încetul când constată că vânzătorul e un bărbat "distins, cu părul cărunt, mai bătrân decât el. Era un amănunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
și se întoarse. Îl năpădi furia pentru că își văzu planul ratat prin sosirea vânzătorului. Dar acest sentiment îi dispăru cu încetul când constată că vânzătorul e un bărbat "distins, cu părul cărunt, mai bătrân decât el. Era un amănunt deconcertant. Fara avea un respect imens, aproape instinctiv, pentru bătrânețe. În cele din urmă, spuse șovăind: - Da, da, o armă. - În ce scop? întrebă cu voce calmă vânzătorul. Fara nu putu decât să se uite lung la el. Ar fi vrut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
bărbat "distins, cu părul cărunt, mai bătrân decât el. Era un amănunt deconcertant. Fara avea un respect imens, aproape instinctiv, pentru bătrânețe. În cele din urmă, spuse șovăind: - Da, da, o armă. - În ce scop? întrebă cu voce calmă vânzătorul. Fara nu putu decât să se uite lung la el. Ar fi vrut să le spună acestor oameni ce părere are despre ei. Dar vârsta acestui reprezentant al lor îl impresiona oprindu-i cuvintele. Doar cu un efort de voință izbuti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
dar nu mai izbuti să-și ducă minciuna mai departe. Se opri și se încruntă văzând cât de necinstit a fost. Nu era dispus să se adâncească mai departe în ezitări. Zise din nou doar atât: - Pentru vânătoare. Între timp, Fara își reveni. Nu-l putea suferi pe individ pentru că-l pusese într-o situație de dezavantaj. Cu ochii arzând ca tăciunii, îl urmări pe bătrân cum deschide o vitrină și scoate de acolo o pușcă, cu un luciu verde. În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
individ pentru că-l pusese într-o situație de dezavantaj. Cu ochii arzând ca tăciunii, îl urmări pe bătrân cum deschide o vitrină și scoate de acolo o pușcă, cu un luciu verde. În timp ce individul îl înfrunta cu arma în mină, Fara gândea: "Isteață treabă să pui ca fațadă un bătrân!" Era același gen de viclenie care-i îndemnase să aleagă proprietatea avarului Harris. Întinse mâna după armă, dar vânzătorul o ținu tot departe de el. - Înainte de a vă putea îngădui s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
de vânătoare se pot împușca numai acele păsări și animale pe care, din când în când, le specificăm pe listele de vânat îngăduit afișate în vitrinele noastre. Și apoi, nici o armă nu poate fi revândută fără aprobarea noastră. E limpede? Fara încuviință din cap. Așadar, armele nu trebuie folosite pentru omucidere sau tâlhărie. Așadar, nu ai voie să împuști decât anumite păsări și animale. Cât despre revindere, în cazul în care ar fi cumpărat acest obiect și ar fi făcut o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
a-și reține impulsul de a-i îndrepta țeava direct asupra bătrânului. - Cum funcționează? întrebă el. - Păi, pur și simplu, ochești și apeși pe trăgaci. Poate doriți s-o încercați pe o țintă pe care v-o punem la dispoziție. Fara ridică țeava puștii: - Da, zise el triumfător, și dumneavoastră sunteți această țintă! Ia mergeți la ușa din față și apoi treceți afară (ridică glasul). Și dacă-i dă prin gând cuiva să vină pe ușa din spate, am eu grijă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
în ciuda ostilității dumneavoastră, ne-am asumat și riscul omuciderii. Dar petrecerea la care v-am invitat e a noastră. N-ar fi rău să vă adaptați acestei situații și să aruncați o privire în spate. Urmă un răstimp de tăcere. Fara rămase nemișcat cu degetul pe trăgaci. Gânduri sumbre i se născură din toate jumătățile de măsură din care, în decursul anilor, își construise o imagine fragmentată despre Arsenale: că au susținători secreți în toate ținuturile, că au un guvern particular
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
toate ținuturile, că au un guvern particular nemilos, ținut tot în secret, și că, de îndată ce cădeai în ghearele lor, nu mai aveai altă cale decât moartea. Dar singurul lucru pe care-l realiza cu claritate era o imagine a lui, Fara . Clark, familist, supus credincios al împărătesei, stând acolo, în acest magazin slab luminat, și luptându-se în mod conștient cu o organizație atât de uriașă și de amenințătoare. Cu un mare efort își sili mușchii flasci să se încordeze curajos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
în spatele meu. Haideți, duceți-vă la ușă aceea. Ochii necruțători ai bătrânului priveau peste umerii lui. Vorbi calm: - Ei, Rad, ai pregătite toate datele? - În orice caz destule pentru un examen preliminar, se auzi glasul unui tânăr aflat în spatele lui Fara. Conservator de tipul A-7. Inteligență medie destul de bună, dar prezintă o evoluție monarică specifică orașelor mici. Concepție unilaterală, generată de școlile imperiale, prezentă într-o formă exagerată. Extrem de cinstit. Rațiunea ar fi inutilă, iar abordarea afectivă ar cere un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]