5,121 matches
-
sigur că nimic nu îmi poate zdruncina această credință, pentru că altfel înseși principiile mele morale ar fi aruncate peste bord și nu aș putea să mă lepăd de ele fără să devin insuportabil în proprii mei ochi"22. Nu toți gânditorii religioși moderni sunt de aceeași părere cu Kant în ce privește nevoia de a-L postula pe Dumnezeu pentru garantarea împlinirii datoriei morale. Există și gânditori care susțin că dovezile teiste ar fi deplasate din punct de vedere axiologic. Ei consideră că
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
să mă lepăd de ele fără să devin insuportabil în proprii mei ochi"22. Nu toți gânditorii religioși moderni sunt de aceeași părere cu Kant în ce privește nevoia de a-L postula pe Dumnezeu pentru garantarea împlinirii datoriei morale. Există și gânditori care susțin că dovezile teiste ar fi deplasate din punct de vedere axiologic. Ei consideră că dacă există vreo valoare în dovezile teiste aceasta ar putea fi greșit plasată. Care este de fapt valoarea dovezilor și unde este locul lor
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
zilele noastre, dacă există ceva în mod necesar în Univers, e vorba de materie și energie, sau de particule elementare și nu de o existență divină. Cea mai simplă formă a argumentului cosmologic este cea în care acesta apare la gânditorii arabi interesați teologia speculativa (kalam). O schemă a argumentului cosmologic kalam este următoarea: (1) Tot ceea ce există, există datorită unei cauze diferită de sine. (2) Universul a început să existe la un moment dat. (3) Prin urmare, universul are o
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
o minte morală absolut perfectă. 1. Un ideal moral absolut perfect există (cel puțin psihologic mințile noastre). 2. O lege morală absolută poate exista numai într-o minte absolută, pentru că: * idealurile pot exista numai în minți (gândurile există numai în gânditori); * ideile absolute există numai în mințile absolute (nu în mințile individuale). 3. Rezultă că este rațional necesar să postulăm o minte absolută, în care există idealul moral absolut 50. Rashdall susține că dacă legea morală este obiectivă, independentă de mințile
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
În interpretarea lui Johnson, realitatea supremă nu trebuie tratată doar ca o ipoteză deoarece este nevoie de ea ca un principiu ordonator pentru toate formele mai mici, mai neînsemnate 55. În concepția lui Daniel Dombrowski, nu este surprinzător că cei mai mulți gânditori platoniști au fost apărătorii argumentului ontologic și al principiului că verificarea trebuie luată de sus, și nu de jos, așa cum sugerau empiriștii. A afirma că ultimul principiu (care există în mod necesar) este contingent, implică o contradicție: a spune că
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
i-ar fi fost mai presus. Și astfel ceea ce a fost conceput de tine ca mai presus nu va fi mai presus 86. Deși Gaunilon nu l-a înțeles foarte exact și unele obiecții nu au fost clar întemeiate, unii gânditori susțin că Gaunilon a fost adevăratul erou al vechii dezbateri. Alfred Weber scoate în evidență faptul că noi putem să ne gândim și să ne imaginăm o existență, și totuși aceea existență s-ar putea să nu existe. Avem tot atât de
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
că el a descoperit calculul integral, și nu Leibniz sau Newton, deoarece există multe lumi posibile în care se poate realiza acest fapt. Dar totuși, acest lucru este diferit în mod esențial de realizarea lui Newton sau Leibniz (cei doi gânditori chiar au realizat acest lucru). Prin urmare, lumea actuală (pe care Plantinga o notează cu α) este actuală iar celelalte nu sunt. Iar această diferență esențială nu este umbrită de faptul că o lume W este actuală în sine, sau
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
acest fel suntem conduși către noțiunea prea puțin inteligibilă a Ființei în care Esența și Existența se condundă"245. Este în mod general susținut, datorită lui Charles Hartshorne și Norman Malcolm, că Proslogion conține două versiuni diferite ale argumentului. Mulți gânditori, consideră încă capitolul 2 din Proslogion drept sursa argumentului principal al lui Anselm, iar capitolul 3, o simplă completare a acestuia 246. S-a pus deseori întrebarea care a fost legătura între aceste două "variante" ale argumentului ontologic, care a
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
iar Dumnezeu trebuie să o dețină deoarece el este "acel ceva decât care nimic mai mare nu poate fi gândit". De aici se concluzionează că Dumnezeu trebuie să existe în mod necesar. În vechea dezbatere dintre Anselm și Gaunilon, mulți gânditori s-au grăbit să îl susțină pe acesta din urmă fără să studieze atent terminologia folosită de cei doi. Hartshorne consideră că Gaunilon a înțeles corecțiile pe care Sf. Anselm i le-a adresat și nu a mai răspuns, dar
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
narativ George Hinckley pe bună dreptate "idealizarea de sine a lui Chatterton" (Chatterton's idealization of himself). Argumentele de mai sus invocate în favoarea suicidului ca act deliberat par a fi inspirate din filosofia lui David Hume, deși micul eseul al gînditorului scoțian pe tema sinuciderii (Of suicide / Despre suicid) nu avea să vadă lumina tiparului decît în 1777 (Hume dorise să îl includă într-o lucrare din 1757, dar fusese refuzat de editori; vezi infra). Într-un studiu al cauzelor sinuciderii
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
gaussiană descrescătoare a înclinației suicidare. Tot un factor suicidogen este, potrivit lui Mathews, nivelul educației intelectuale. În acest sens, pentru Europa și nivelul de civilizație în general următoarele elemente par a fi extrem de relevante: [G]ermanii, care sînt cei mai profunzi gînditori și oamenii cei mai cultivați, sînt deopotrivă și rasa cea mai suicidară din Europa. Franța urmează pe locul doi, Anglia pe trei, Italia și Ungaria pe patru; în vreme ce, pe de altă parte, Spania, cea mai înapoiată dintre națiunile europene în privința
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
promotorii majori ai mișcării romantice, Edward Young (1918: 32), care în anii 1750 vedea în lucrările anticilor niște "lămpi strălucitoare în calea noastră către faimă" ("shining lamps in our path to fame"); acest mod a fost însă anticipat și de gînditori precum Francis Bacon, care în celebra sa utopie The New Atlantis / Noua Atlantidă (1627) își imagina că în Casa lui Salomon (un fel de matrice conceptuală a Societății Regale ce avea să fie înființată în calitate de centru științific principal în Anglia
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
interfinitudinii și numărul de aur. Iași: Institutul European. Stroe MA (2007) John Clare și canonul romantic: metafizica naturii și poetica logosului mitic. John Clare, Poeme, pp 5-104. Note, pp 300-332. Iași: Institutul European. Stroe M (2011) Pendulul istoriei, vol 1: Gînditori nord-americani. Iași: Institutul European. Stroe MA (2013) Journeying into the blackest night unto the land of bliss. Romanian Journal of Artistic Creativity 1 (1), pp 37-51. Burdescu F, Prisăcariu C, Cosman I, Hojbotă AM, Dilă GE, ed. New York: Addleton Academic
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
o va aduce semiotica în trinitatea să: sintaxa, semantica, pragmatică"48. ÎI.2 Semiotica și domeniile sale constitutive 2.1.Semiotica: noțiuni introductive Problematică referitoare la o teorie a semnelor a intrat în sfera de atenție a celor doi mari gânditori, Ferdinand de Saussure (1857-1913) și Charles Peirce (1839-1914) începând cu zorii secolului trecut. Întâmplător sau nu, cu siguranta benefic pentru domeniul semioticii, cei doi au fost contemporani, perioadă în care au trăit fiind marcată de genialitatea gândirii lor. Dacă pentru
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
stadiul de civilizație nu mai e doar „geniul speței”, ci are un caracter conștient și autonom, așa cum au arătat, de la Platon la Pascal, Kierkegaard, Stendhal și până la Camil Petrescu, pentru a nu cita decât câțiva, unii dintre cei mai consecvenți gânditori. „Câtă luciditate atâta conștiință și deci atâta pasiune”. Iubirea ca fenomen de cultură înseamnă revendicarea confirmării juridice a cuplului: temă inepuizabilă și primordială a marii literaturi. Ar fi interesant de comparat tipul de iubire elementară și obscură din Ion al
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
singură vocație didactică, „seinem Amte gemäss” (cum zicea Hegel), dar filosofia lui nu era acolo decât cel mult implicit și parțial. Filosofia era pentru el o dimensiune a existenței, o atitudine în fața lumii și vieții. El nu a fost un gânditor sistematic și nici nu avea o concepție teoretică proprie. Era „filosof” în accepția secolului al XVIII-lea, care presupunea o gnoseologie sensualistă și o morală hedonistă. Ralea a făcut însă, mai mult decât o dată, remarca foarte fină că hedonismul e
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
e o iluzie, nici măcar totdeauna onestă. Ființele superior dotate mental și psihic (și fizic, de ce nu?) nu sunt numai artiști și visători, se întâmplă să fie și militari, comercianți, tehnicieni, administratori, cultivatori, pedagogi etc. Toți au comun cu artiștii și gânditorii (dar cu cei adevărați, bineînțeles) ceea ce face superioritatea umană, adică în ultimă instanță acea rarisimă însușire fără de care nu există nici virtute, nici geniu și care se numește bunul-simț. Bunul-simț nu e numai funciarmente altceva decât simțul comun, dar îi
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
Rousseau de posteritatea lui, ar avea ceva comun cu mentalitatea de care am pomenit. De aceea, mă grăbesc să spun că și eu (și cred că oricine, dacă se preocupă de istoria ideilor) îi socotesc vinovați pe foarte mulți mari gânditori de consecințele gândirii lor și de toate deformările și îngroșările pe care aceasta inevitabil o suferă atât în interpretările și aplicările adepților, cât și în ale adversarilor. Eu îl învinovățesc de pildă pe Goethe pentru exaltarea „vieții” și „organicului”, de unde
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
său hibrid, dualismul său structural: o structură social-economică medievală pe care s-a altoit o formulă de democrație politică revoluționară (Lovinescu, 1972, pp. 314-315); „sus” instituțiile democratice ale burgheziei capitaliste, „jos” viața economică a vechiului regim (Zeletin, 1991, p. 19)! Gânditorii de orientare poporanistă și țărănistă au introdus în circuitul de idei o seamă de conceptualizări privind mecanismele dezvoltării sociale, rolul și funcțiile instituțiilor politice, culturale în cristalizarea poziției clasei sociale țărănești. Cercetările personale de mare probitate științifică, dar și datele
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
disciplinare în care este abordată - participarea politică, participarea asociativă, participarea socială. Abordarea din perspectivă economică a furnizării de bunuri publice - aprofundată prin contribuții exemplare, printre alții, de către Garrett Hardin (cu a lui celebră metaforă a „tragediei bunurilor comune”) a stimulat gânditorii din diverse domenii ale științelor sociale să caute soluții și abordări care să depășească pesimismul relativ la premisele participării, fără a apela neapărat la instituții de furnizare centralizată sau folosind mecanismele pieței. Caracterul problematic al participării și miza ei au stimulat
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
Smith se opune, deci, oricărei intervenții a statului în mecanismele economice. Poziția sa este explicabilă dacă avem în vedere contextul în care acesta își elaborează teoria: „Pe alocuri, scrierile lui Smith seamănă cu cele ale lui Marx (...) Nu întâmplător, acești gânditori și-au exprimat opoziția față de stat, momentele în care au scris aceștia au fost caracterizate de privilegii absolutiste, protecționism mercantilist și persistența corupției” (Esping-Andersen, 1992, p. 124). Ideile liberalismului clasic sunt puternic zdruncinate la mai mult de un secol de la
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
Stanciu Stoian și alții, până la valoroasa monografie a falansterului, realizată de I. Cojocaru și Z. Ornea, literatura asupra acestui experiment social-pedagogic este în consens când evaluează contribuția lui Teodor Diamant: a fost un entuziast, animat de înalte idealuri sociale, un gânditor și activist progresist care nu și-a precupețit forțele și viața, punându-le în slujba proiectului său de reformă socială. De condiție modestă, Teodor Diamant (1810-1841) a făcut studii strălucite, mai întâi în țară, la Universitatea Sf. Sava, apoi - cu
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
atât de descentrat, În discursurile literare moderne apare ideea unui subiect care nu se mai poate controla pe sine, abisal ca la Dostoievski, cu o mie de oameni ca la Apollinaire. Tu faci În textul tău o trimitere la trei gânditori, la Jung, la Blaga și la Eliade, luând teoriile lor ca fiind reprezentative pentru ideea de centrare, nu numai a subiectului, pentru un tip de doctrină care presupune păstrarea centrului. Eu cred că gânditori ca Jung, Eliade și Blaga sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
textul tău o trimitere la trei gânditori, la Jung, la Blaga și la Eliade, luând teoriile lor ca fiind reprezentative pentru ideea de centrare, nu numai a subiectului, pentru un tip de doctrină care presupune păstrarea centrului. Eu cred că gânditori ca Jung, Eliade și Blaga sunt atipici pentru modernism, de unde și sensul militant din scrierile lui Jung, din scrierile lui Eliade, pentru revenirea la centru, pentru reconsiderarea subiectului În relația cu Dumnezeu, În relația cu sine, În relația cu arhetipul
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
sunt atipici pentru modernism, de unde și sensul militant din scrierile lui Jung, din scrierile lui Eliade, pentru revenirea la centru, pentru reconsiderarea subiectului În relația cu Dumnezeu, În relația cu sine, În relația cu arhetipul care poate centra. Ei sunt gânditori care Își pronunță teoria Într-un moment de criză, În care deja lumea, eul, subiectul se fărâmițase; eu cred că ei merg În contra curentului, a curentului de gândire dominant. Corin Braga: Te Întrerup puțin. Făceam distincția Între un modernism arhetipal
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]