1,867 matches
-
spirituale din primele patru secole ale mileniului creștin, legăturile cu populațiile din jur, mai ales cu Provincia Dacia, dar și direct cu Imperiul Roman în care componenta etnică a purtătorilor culturii Sântana-Cerneahov din țara noastră este bine marcată de prezența goților și a populației locale dacice, care au determinat caracteristicele acestei noi culturi. Lipsa unor materiale de factură sarmatică la care se adaugă o prezență destul de semnificativă a mormintelor de înhumație încă din sec. I î. Chr. - sec. I d. Chr. în
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
persecuțiilor împotriva creștinilor, Sfântul Mucenic Nichita Romanul (Biruitorul) a fost prins de ostași în biserică, pe când slujea, și ars de viu în fața sfântului altar, pentru vina de a-i fi îndemnat pe creștini să nu aducă jertfe unui idol al goților. Fiind vorba despre faptul că Iakonov s-a pus în slujba regimului stalinist, prezența bisericii în roman ar putea fi înțeleasă ca o sugestie în acest sens; Iakonov nu a urmat acest îndemn, iar jertfa adusă "idolului" comunist este propria
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
inovare, început probabil din protoistorie. Exemplul cel mai semnificativ este absența unui termen specific, în indo-euro-peana comună, desemnând "sacrul". Pe de altă parte, în iraniană, în latină și în greacă dispunem de doi termeni: av. spenta/yaozdăta (cf., de asemenea, got. Hails/weih); lat. sacer/sanctus; gr. hieroslhâgios. "Studiul fiecăruia din cuplurile atestate. ne face să presupunem, în preistorie, o noțiune cu față dublă: pozitivă, "ceea ce este încărcat cu prezență divină" și negativă "ceea ce este interzis atingerii oamenilor"."7 De asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
nimeni nu se preocupa atunci dar se grăbesc să se întoarcă la Platon și Origen. Vechiul Regim nu a fost răsturnat în Franța de către zelatorii lui Montgolfier și Washington, ci de Licurg și Cato. Chateaubriand și Hugo revoluționează literatura cu goții și ruinele, Nietzsche trece peste Jules Verne prin presocratici și Freud îl purică pe Eschil. Înțelegeți acum de ce un om de cultură, cînd aude vorbindu-se despre noutate, își scoate revolverul. Nu-i decît o primă mișcare, dar e necesară
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
coeperat fructificare, ut sacerdotium aut venderetur a regibus aut compararetur a Clericis; Sfîntul rostește aceste cuvinte după ce a relatat mai multe fapte ale Clericilor care au obținut scaune episcopale de la rege, nu prin virtute pastorală, ci prin bani. 155 Regii goți, uzurpîndu-i numirea însuși Suveranului Pontif, au tulburat alegerile canonice. Goniți fiind aceștia din Italia, Justinian și-a rezervat dreptul de a confirma Pontifii; succesorii săi au cerut o mare sumă de bani de la noul Papă pentru a-l confirma, sumă
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
personaje precum Darius, Alexandru Macedon, Constantin cel Mare, regele suedez Carol al XII-lea, țarii Rusiei. La început au fost, firește, și aici geto-dacii, învinși, cuceriți de romanii lui Traian; prin 216 actuala Basarabie a fost luată de la romani de goți, care în secolul al IV-lea se creștinează (tocmai ca să-i pedepsească pe aceștia, pentru incursiunile lor în Imperiul Bizantin, a trecut Constantin cel Mare Dunărea, în „colțul” respectiv, obținând victorii); goții au fost alungați de huni care, prin 374
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
actuala Basarabie a fost luată de la romani de goți, care în secolul al IV-lea se creștinează (tocmai ca să-i pedepsească pe aceștia, pentru incursiunile lor în Imperiul Bizantin, a trecut Constantin cel Mare Dunărea, în „colțul” respectiv, obținând victorii); goții au fost alungați de huni care, prin 374, trecând prin nordul Mării Negre ca pe lângă un zid albastru (calea firească naturală a tuturor năvălitorilor) au invadat teritoriul Basarabiei și apoi al Daciei întregi; în secolele V-VI Basarabia a redevenit provincie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
numele de cod Acțiunea VENUS 0544, au lovit letal în cel mai bun, pândind în linie tactică ruinarea celor rămași în viață, aneantizați. “ORICE AR FACE TAMAȘ, REAL TACU, NU VA PRIMI VIZĂ DE INTRARE ÎN SUA”, notează pe Raportul GOT.0544 din 19 07/1986, indicativul a-15/225, colonel Miroiu, infiltrat în ambasada americană la ordinul ministrului Stamatoiu, pentru a zădărnici proiectele familiei Tacu de emigrare în SUA.(Dosarul 84901 Emigrantul 1986) Primit - lt. maj. Amăriuței C.N.S.A.S Sursa “Cristian
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
se poate spune despre orice înscăunare a unei noi puteri, despre orice cotitură a istoriei. Alaric n-a cucerit Roma, ci un cadavru. Sin gurul merit al barbarului a fost de a fi avut fler. Fler au avut și iacobinii. Goți cu principii, ei au inaugurat un nou tip de umanitate: retorul sangvinar, rafinat și subtil, barbarul camuflat în ideolog. Înaltei corupții manierate de la începutul veacului, Regentul i-a fost simbolul. Ceea ce uimește înainte de toate la el este lipsa totală de
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
interesele comerciale ale cuceritorilor au adus în apele Mării Negre, pe Dunăre și mai sus, pe afluenți, liburne, bireme și trireme. Drobeta, Șistov și Russe au devenit puncte de debarcare a trupelor romane aduse pe mare. În secolul al III-lea goții au invadat Dobrogea pe la gurile Dunării cu o flotă uriașă de corăbii, plute și bărci, construite pe malurile Nistrului, distrugând portul Histria și decimând locuitorii de pe litoral- iată încă un presupus eveniment. Intarsiile pe vase de lut, pe monumente sau
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
unor pirați, doar Veneția, otomanii și cavalerii din Rodos putând pretinde că dețineau ceva ase mănător unei flote organizate, profesioniste 5. Dacă în Evul Mediu s-au putut înregistra jafuri pe Marea Neagră din partea unor localități de pe coaste, a unor barbari (goți) sau a locuitorilor din Georgia (lazi), după cucerirea tur cească, cu rare excepții (cazacii, cu serioase incursiuni în secolele al XVI-lea-al XVII-lea), acestea au încetat, ca formă permanentă și organizată. Otomanii controlau nu doar porturile importante, cât
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
Arând toamna. Atunci, sămânța aruncată primăvara va găsi un sol numai bun, compatibil. Și atunci, strămoșii noștri, intuind aceste lucruri, ori observându-le atent - să nu uităm că Jordanes, În secolul al VI-lea, căutându-și strămoșii și confundând pe goții săi cu geții, le lăuda atenta privire a naturii și universului - strămoșii noștri deci, au lăsat a umbla cu plugușorul În ultima seară, iar cu semănatul a doua zi; adică aratul din toamnă, odihna de iarnă și semănatul din primăvară
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
Negoițescu, Gheorghe Iova (Acțiunea textuală) ș.a. În 1990 în colegiul revistei figurează Mihai Șora, Petru Creția, Gabriel Liiceanu, Mircea Martin. Redactor-șef este Cezar Baltag, iar din colectivul redacțional mai fac parte Florența Albu, Vasile Andru, Traian T. Coșovei, Petre Got, Ileana Mălăncioiu (redactor-șef adjunct), Gheorghe Pituț (secretar general de redacție), Nicolae Prelipceanu. Ulterior în redacție intră Aurelian Titu Dumitrescu, George Gibescu, Gheorghe Grigurcu, Maria-Ana Tupan. În 1992 caseta redacțională este oarecum modificată - redactor-șef: Cezar Baltag, redactor-șef adjunct
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290533_a_291862]
-
Cezar Baltag, în 1997, două numere (5-6 și 7-8) sunt consacrate personalității poetului, conducător al redacției mai mulți ani. În 1998 director al revistei este Alexandru Paleologu, redactor-șef Caius Traian Dragomir, iar redacția este alcătuită din Vasile Andru, Petre Got, Aurel Titu Dumitrescu, George Gibescu, Gheorghe Grigurcu, Liviu Ioan Stoiciu. Din colegiul de redacție fac parte Nicolae Balotă, Pascal Bentoiu, Nicolae Breban, Matei Călinescu, Mircea Cărtărescu, Mihai Cimpoi, Ștefan Aug. Doinaș, Alexandru Duțu, Dan Erceanu, Cornel Mihai Ionescu, Nora Iuga
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290533_a_291862]
-
albanez arh. - arhaic arm. - armenesc arom. - aromân bașk. - bașchir bg. - bulgar bis. - bisericesc cf. - confer comp. - compară cum. - cuman cuv. - cuv nt dat. - dativ deriv. - derivat dial. - dialectal dim. - diminutiv engl. - englez fr. - francez frig. - frigian gen. - genitiv germ. - german got. - gotic gr. - grec i.e. - indoeuropean ind. - indian irl. - irlandez isl. - islandez it. - italian înv. - învechit lat. - latin let. - leton lit. - lituanian lusj. - lusaciana de jos luss. - lusaciana de sus m. - masculin magh. - maghiar n. - neutru neg. - negație nom. - nominativ nord
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
se face nu pentru a afla sursa cuvântului, ci pentru a-i înțelege continuitatea lui specifică în limba respectivă (gard, grajd, grădină, gardină, ogradă, îngrădi) în comparație cu alte limbi (alb. gardh, pol. grodza, magh. kerités, vprus. sardis, lit. gar̃das, got. gards „casă“, germ. Garten, fr. jardin, lat. hortus, vgr. hortos etc.) și pentru a-i putea explica structura derivativă prin propria constituire și evoluție. Astfel, rom. vatră este un cuvânt analizabil: va-tr-ă, în structura căruia primul component înseamnă „în“, ca
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
apărată de Cantemir prin două serii de argumente: unele, de logică istorică, altele - de limbă. Primul argument istoric se bazează pe aducerea coloniilor romane în Dacia „cu mult înainte ca limba romană să se fi alterat în Italia din pricina năvălirilor goților și vandalilor”: romanii din Dacia nu s-au mai întors în Italia, astfel că ei nu și-au putut altera limba cu limba acelor năvălitori. Acest argument izvorăște din perceperea statică a limbii, în care orice modificare înseamnă alterare sub
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
în favoarea latinității sunt aduse „cuvinte latine pe care limba italiană nu le cunoaște deloc, iar în limba moldovenească se găsesc până astăzi”, explicația fiind că „limba moldovenească nu cunoaște nici un fel de nume și verbe venite din limba italienilor de la goți, vandali și longobarzi” (Ib.). Pentru a proba acest lucru, Cantemir citează pe lat. incipio, pe care „italianul îl redă prin cuvântul barbar commincio, pe când moldoveanul prin cuvântul continuat din limba latină alterată încep. În aceeași situație s-ar afla albus
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
Cf. mer(tic), mier(ță) „măsură veche pentru cereale”, sl. mera „măsură”, alb. mirë „scop, obiectiv”, magh. mer „a îndrăzni, a încerca; a măsura”, fr. mire „semn fix, jalon”, mirer „a privi cu atenție”, lat. mirus „frapant”, lit. mierà „măsură”, got. mēla „sac, măsură (de cereale)”, cu prefixul ni„în, la” a rezultat sensul „la fix, exact”. Cf. rs. nameren „a avea intenția”, bg. namerea se „a se nimeri, a se întâmpla”. La bază se află mir „totul, lumea”, ειρηνη, al
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
13). Luând 107 ca an al nașterii și asociind acestuia numele de roman în Dacia, Cantemir opune purității etnice și vechimii românilor „neamurile din apusul Europei (care), măcar că astăzi mari, tari și evghenisite, alți părinți nu-și pot cunoaște, în afară de goți, vandali, unni, sclavoni, adică ale Schythiei înghețate rumpturi” - mai ales Italia, pe care „atâta zămintitură de varvari au cuprins-o încât pe cel hiriș roman a-l alege dintre varvari nu-l poate cineva” (HVR, p. 11). Excepție fac germanii
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
romanitatea primilor descălecători până la cel de al doilea descălecat, când aceasta se vulgarizează. Cea mai apropiată ca aspect sonor de Io este forma italiană io, după care vezi lat. ego, vgr. εγο, germ. ich, vsl. ază, vind. Ahám, vpers. adam, got. ik, arm. es, fr. je, engl. I etc., ceea ce nu poate însemna altceva decât că suntem în prezența unei pronunțări autohtone a formei eu. Țânțari, așa este denumită populația aromână din Macedonia, primul mare centru statal al romanității orientale în
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
mult mai multă populație romană decât în alte părți, „iar poporului celui premulțitu cu anevoie este a i se schimba limba”, aceasta cu toate că după ce au descălecat romanii în Dacia multe ginți barbare au trecut și au și locuit acolo, precum goții și gepizii, popoare nemțești, hunii și avarii, vițe schitești, întrucât „inima cea boierească a lor, a nu se mesteca în căsătorie cu muieri de soi străin, au împiedicat stricarea limbii romane prin limbi varvare”; și apoi „nici nu și-au
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
romană s-a strămutat și mai tare. Iar în Italia limba cea veche a poporului sa amestecat cu cea a longobarzilor care s-au așezat acolo „unde până azi sub numele de italieni locuiesc”. Totuși neamurile germanice ale longobarzilor și goților, o spune și Toppeltin din Transilvania, nu au strămutat prea tare limba romană populară din Italia. Schimbarea au făcut-o mai târziu învățații italienilor, mai cu seamă poeții Dante, Boccaccio, Petrarca. Aceștia, continuă Maior, „putem zice că au făcut limba
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
condiții Philippide caută să raporteze cât mai multe elemente nelatine la perioada latinei balcanice fiind sigur că va găsi pentru aceasta sprijin la neamurile germanice ale căror strămoși erau considerați primii veniți în Europa. Sunt avuți în vedere mai întâi goții, care ar fi mai rămas după plecarea lui Alaric și a lui Theodoric și și-ar fi păstrat limba, unii dintre ei, „chiar până în prima jumătate a secolului al XI-lea”, și ar fi exercitat „o influență atât de puternică
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
curioasă prevenirea (câteodată din motive patriotice, altă dată din motive pur intelectuale) contra vreunor eventuale elemente gotice ori vechi germane din limba română, cu care au pășit învățații până astăzi”, citându-i în această privință pe Petru Maior („Nici un cuvânt got nu există în limba română”) și pe Hasdeu („Noi nu găsim nici o umbră de necontestabil gotism, măcar în două optimi ale unei singure vorbe”), după care s-ar fi născut clișeul „după cum se știe” folosit de Ovid Densusianu: „Comme on
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]