2,647 matches
-
lui Ștefan cel Mare“, au inflamat relațiile cu guvernul de la Viena. Chiar dacă intervenția nu fusese formulată într-un cadru oficial, acest fapt nu a liniștit prea mult cercurile politice habsburgice. Mult mai puțin comentat, cu excepția reprezentantului la București al guvernului habsburgic, baronul Mayr, a fost discursul ținut cu același prilej de președintele Camerei Deputaților, C.A. Rosetti, ce încheia toastând în cinstea „reginei și a regelui românilor“. Departe de a aduce o atingere reală intereselor Austro-Ungariei, ținând cont de faptul că
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
să prindă forme tot mai clare. Un important rol în această direcție avea să-l joace și P.P. Carp. El era cel care reușea să-l convingă în primăvara anului 1883 pe Brătianu că, prin încheierea unui tratat cu guvernul habsburgic, rezistența acestuia în o serie de probleme, cum ar fi cea a Dunării, ar fi depășită. Carp era ferm convins că dubla monarhie ar renunța până și la pretenția ce o avea în acel moment de a face parte din
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
spre Puterile Centrale, „Românul“, devenit ziar al opoziției, prelua pe larg din influentul ziar „New Freye Presse“. Acesta publicase la 10 septembrie un amplu material în care se explica stadiul în care ajunseseră tratativele și dezvăluia intențiile guvernului român și habsburgic în privința încheierii unui tratat. Precizarea cazurilor în care urmau • Ibidem, p. 215. • Ibidem, p. 216. • Ibidem, p. 218. • Ibidem. • Frederic Dame, Histoire de la Roumanie contemporaine depuis l’avènement des princes indigènes jusqu’a nos jours, 1822-1900, Paris, 1900, p. 353
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
București considera că decizia, din octombrie 1883, a guvernului român a avut un caracter de oportunitate și că documentul semnat va avea valabilitate doar până când o conjunctură internațională favorabilă va permite guvernanților români să ducă o politică externă împotriva monarhiei habsburgice 124. O dovadă a faptului că semnarea tratatului era pentru Brătianu expresia dorinței de a evita izolarea la care fusese supusă România din 1876 în destule ocazii o reprezintă declarația pe care o făcea în Camera Deputaților cu puțin timp
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
corespondența diplomatică purtată între Prokesch-Osten, Metternich, Apponyi și Mesendorf 72. Este sigur că Austria, ca și Turcia și Rusia, dar din considerente diferite, dorea revenirea la separația celor două Principate, ea înțelegând foarte bine ce pericol prezintă pentru integritatea Imperiului habsburgic existența unui stat național român, un adevărat Piemont la Dunărea de Jos73. Rusia și-a făcut cunoscută poziția față de tânărul stat român fără nici un fel de ocolișuri diplomatice. Încercând, pe toate căile, să desfacă unirea celor două țări românești, Rusia
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
București, 1912, p. 793-794. a guvernului român - să ne opunem cu o voință cu totul fermă violării teritoriului țării“84. Sprijinul Franței și al Prusiei, aflate în situația de a declara război Austriei, izolarea Turciei și poziția critică a Monarhiei habsburgice au împiedicat realizarea planurilor Puterilor garante ce vedeau în Conferința ambasadorilor de la Paris un bun prilej de a decide dezmembrarea statului național român. În acest sens, la 22 martie 1866, ambasadorul Talleyrand făcea cunoscut lui Gorceakov că Franța nu admite
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
pe români să nu se implice în afacerile interne ungurești, iar, pe de altă parte, i-a acuzat că nu au protejat guvernul Peidl de inamicii săi politici 35. Mai târziu, în aprilie 1921, după eșecul primei tentative de restaurație habsburgică de la Budapesta, Constantin Diamandy - Înaltul Comisar al guvernului român în capitala maghiară în toamna anului 1919 - într-o încercare de a reconstitui evenimentele din perioada începutului ocupației românești în Ungaria, încercare menită a-i servi spre informare ministrului de externe
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Joseph-Friedrich a rămas fără efect. Totuși, datorită presiunilor concertate, venite din partea Conferinței de pace de la Paris, ca și din aceea a oficialităților românești din Ungaria, arhiducele Joseph a fost obligat să demisioneze, la 22 august 191960, ceea ce, prin eliminarea obstacolului habsburgic, nu putea avea decât un rol de catalizator din perspectiva discuțiilor pe tema unei uniuni româno-maghiare61. Grupul de lideri maghiari originari din Transilvania (Bethlen, Teleki) a continuat, la finele lunii august, să poarte discuții cu Diamandy și Erdelyi 62. Din partea
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
cu Ungaria - extinderea influenței românești până la porțile Vienei, asigurarea graniței apusene a statului român, înclinarea balanței de putere în cadrul federației românomaghiare în favoarea românilor, punerea în surdină a revizionismului ungar, obținerea unui aliat pentru contracararea preponderenței slave din regiune, înlăturarea pericolului habsburgic etc. -, în realitate ar fi fost cvasi-imposibil pentru liderii români să accepte, la atât de puțin timp după înfăptuirea României Mari, intrarea într-o atât de riscantă combinație federativă. Pragmatismul lui Brătianu nu putea fi înlăturat cu niște simple iluzii
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
trialistice, româno-transilvăneanoungare95. Era însă o variantă ce nu putea fi acceptată de către București, pretențiile maghiare de natură teritorială blocând orice fel de apropiere româno-ungară. Anul 1921 a fost anul celor două tentative ale lui Carol al IV-lea de restaurație habsburgică în Ungaria, deci o perioadă de agitații profunde și dezbateri acerbe din perspectiva ocupării tronului maghiar. După eșecul primei încercări, aceea din martie-aprilie 1921, de revenire la conducerea Ungariei a ex-regelui Carol, doi transilvăneni, Bethlen și Bánffy, au ajuns să
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
96, cei doi oameni de stat maghiari s-au dovedit reținuți în privința promovării proiectului de federație româno-maghiară97. Conjunctura internă și internațională nu era favorabilă, în vara anului 1921, materializării unui asemenea plan98. După cea de-a doua tentativă de restaurație habsburgică, din octombrie noiembrie 1921, în condițiile în care Adunarea Națională maghiară l-a detronat definitiv pe Carol al IV-lea, din nou au început să circule zvonuri privitoare la o posibilă soluție „românească“ pentru Coroana ungară sau la o eventuală
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
combinații fanteziste, ce nu pot să aibă nici o durată“100. Cu toate acestea, dezmințirile românești nu au părut mulțumitoare pentru guvernele din Cehoslovacia și Iugoslavia, presa din cele două țări scoțând în evidență reținerile românești în ambele încercări de restaurație habsburgică, ceea ce părea a indica faptul că se pregătea terenul pentru o uniune dinastică 101. Astfel de informații dubioase, cu origine de cele mai multe ori incertă, au circulat în mediile politice, diplomatice și de presă din Europa și în anul 1922. Spre
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
și ale României. Acest fapt nu poate fi înțeles fără o analiză a rolului pe care alianța dintre cele două state l-a jucat în politica europeană a Marii Britanii în 1938 și 1939. ROMÂNII NOȘTRI, ROMÂNII ALTORA ROMÂNII DIN BUCOVINA HABSBURGICĂ (1774-1918) Constantin Ungureanu Anexarea Bucovinei de către Imperiul habsburgic în 1774 a constituit un moment de cotitură pentru dezvoltarea ulterioară a provinciei. Până la răpire acest teritoriu reprezenta o parte integrantă a Moldovei, având o populație majoritar românească. Odată cu anexarea Bucovinei a
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
înțeles fără o analiză a rolului pe care alianța dintre cele două state l-a jucat în politica europeană a Marii Britanii în 1938 și 1939. ROMÂNII NOȘTRI, ROMÂNII ALTORA ROMÂNII DIN BUCOVINA HABSBURGICĂ (1774-1918) Constantin Ungureanu Anexarea Bucovinei de către Imperiul habsburgic în 1774 a constituit un moment de cotitură pentru dezvoltarea ulterioară a provinciei. Până la răpire acest teritoriu reprezenta o parte integrantă a Moldovei, având o populație majoritar românească. Odată cu anexarea Bucovinei a început un proces treptat de înstrăinare a acestui
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
românii erau numeric cel puțin tot atât de mulți ca și ucrainenii. Românii bucovineni au participat activ la viața politică și culturală a Bucovinei, mai ales după revoluția din 1848. În vara anului 1848 au avut loc primele alegeri parlamentare în Imperiul habsburgic. Din partea Bucovinei au • „Österreichische Statistik“, ediție nouă, vol. 14, Wien, 1918, p. 338. • Arhivele Naționale București, fond Iancu Flondor, inv. 945, dosar 2, f. 150-156. fost aleși opt deputați, dintre care patru țărani români (Miron Ciupercovici, Mihai Bodnar-Bodnărescu, Gheorghe Timiș
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
austriece a fost, însă, înstrăinarea acestui teritoriu și diminuarea semnificativă a ponderii populației românești - de la cca 60%, la momentul răpirii Bucovinei, la cca 34% în anul 1910. „AUSGLEICH“-UL DIN 1910, O ÎNCERCARE DE REZOLVARE A PROBLEMEI NAȚIONALITĂȚILOR ÎN BUCOVINA HABSBURGICĂ Mihai-Ștefan Ceaușu Pe fundalul numeroaselor dispute naționale și sociale, care au condus la permanenta corodare a statului austro-ungar, spre sfârșitul secolului XIX și începutul secolului următor, în Bucovina, la fel ca în întreg imperiul, o dată cu dinamica accentuată a dezvoltării vieții
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
populație alogenă numeroasă. Gh. Brătianu aprecia că Sfatul Țării reprezenta opinia populației basarabene în aceeași măsură în care toate adunările de acest fel au avut de decis soarta republicilor autonome născute pe ruinele Imperiului țarist sau a statelor succesoare monarhiei habsburgice. Etapele autonomiei și independenței au fost aceleași pe care le-au înregistrat și alte mișcări de eliberare națională. Unirea cu România decurgea din conștiința clară a comunității naționale și din imposibilitatea practică a menținerii independenței, fără a cădea sub stăpânirea
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
cânepa, inul, borangicul etc. La puțină vreme, pe parcursul domniei lui Mihai Vodă Sturza, s-au întemeiat „stadler” urile, târgușoarele evreiești - Băcești, Negrești, Codăiești, Pungești, Drânceni, Hoceni, Murgeni, Puiești, cu o intensă viață comercială, produsele aduse din diferite zone ale Imperiului Habsburgic, mai târziu numit Austro-Ungaria, concurând și înlocuind pe parcurs produsele meșterilor populari. A fost un prim aspect a ceea ce numim acum globalizare, care are un efect mult mai puternic, strivitor pentru identitățile locale. Au existat de timpuriu (și există în
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
cărți ale lui I. ar putea foarte bine să aparțină oricăreia dintre literaturile central ori est-europene: Povestiri din Medio Monte (2000), Casa din Piața Gorky (2001) și Vacek (2002). Ele sunt legate de destinul orășelului Medio Monte, situat în Imperiul habsburgic, oraș probabil ceh (sau românesc), eteroclit etnic, locuit de cehi, unguri, români, albanezi. Poveștile alcătuiesc o mică trilogie, un fel de cronică anonimă a orașului, scrisă cu talent și cu acel al șaselea simț lingvistic atât de caracteristic autorului. Spre deosebire de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287511_a_288840]
-
piesei Maria Magdalena de C. F. Hebbel (1909). Își va completa studiile la Universitatea din Frankfurt pe Main, unde funcționează pentru puțin timp și ca asistent de limba română (1911-1913). În contextul discriminării populației românești din „ducatul Bucovinei” al Imperiului Habsburgic, elaborează lucrări de sociologie statistică referitoare la structura etnică a diferitelor categorii socio-profesionale și evoluția procentajului de români din această provincie: Românii și clasa intelectuală din Bucovina (1911), Românii și clasa dirigentă din Bucovina (1911), Românii și clasa de mijloc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290231_a_291560]
-
SOCIETATEA PENTRU CULTURA ȘI LITERATURA ROMÂNĂ ÎN BUCOVINA, asociație înființată la Cernăuți în 1865. Constrânși să se organizeze, ca urmare a opresiunii exercitate asupra lor de Imperiul Habsburgic, românii din Bucovina au reușit să alcătuiască Reuniunea română de leptură din Cernăuți (1862), prezidată de Mihai Zotta și avându-i ca membri ai comitetului de conducere pe Alexandru Hurmuzachi, Al. Costin, Aron Pumnul, Ion Calinciuc, I. G. Sbiera, Nicolae
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289764_a_291093]
-
tuturor, de la cei atât de mici Încât nu aveau Încă dinți, până la cei care au avut destulă vreme să uite că i-ar fi posedat vreodată. Gloria mămăligii propriu-zise este Însă, cum arătam, prin excelență modernă. O glorie fanariotă și habsburgică, deci, după cum vorbim despre Moldova și Valahia ori, pe versantul celălalt, de Transilvania și Partium. Mămăliga a devenit În scurt timp atât de accesibilă și de populară printre români, Încât unul dintre numele batjocoritoare În intenție care li s-a
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
la Buda de Ștefan P. Niagoe, iar în 1829-1830 a fost redactorul publicației lui Zaharia Carcalechi, „Bibliotecă românească”. A lucrat în calitate de corector, pentru lucrările românești, la Tipografia Universității din Buda. B. a fost unul dintre intelectualii români proveniți din Imperiul Habsburgic ce aveau să joace un rol important în viața instituțiilor publice din Principate. Chemat de Gh. Asachi, va funcționa la Iași, de la 1 aprilie 1833, ca jurisconsult permanent pe lângă Logofeția Dreptății. Își dă aportul în „comisia pravilelor” la traducerea Codului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285799_a_287128]
-
ani dintre românii și germanii din Transilvania scoate în evidență atât caracterul lor instabil, cât și dorința puternică de adaptare a comunității coloniștilor sași la condițiile fluctuante ale patriei lor mai mari, fie ea Regatul Ungariei, Principatul Transilvaniei, dubla monarhie habsburgică, Austro-Ungaria sau România. Acest efort susținut se reflectă și în capacitatea de influență pe care Forumul, ca mic partid regional, o are în politica românească locală și națională. Pe de-o parte, aceasta ține de tipul de partid etnic reprezentat
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
același model a hotărârilor Dietale din perioada 1653-1669, colecția fiind denumită Compilatae Constitutiones Regni Transylvaniae et Partium Hungariae eidem anexarum 747. Împreună cu Codul Tripartit, Constituțiile au format armătura juridică instituțională a Transilvaniei. În anul 1691, o dată cu trecerea Transilvaniei sub stăpânire habsburgică, întreg acest ansamblu constituțional a fost recunoscut prin Diploma leopoldină. Paul Rycaut 748 menționa că provincia a fost disputată de Casa de Austria încă din secolul al XVI-lea, iar Poarta, ținând seama de această situație, a aplicat aici un
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]