1,630 matches
-
râpă, a început să se strângă apă. Peste o vreme, malul va ceda. Se apropie, poate, împlinirea unei prevestiri. Cineva tot amintește de Astrolog; totodată, zice că nici Castelanul nu e străin de cele ce se petrec; oamenii l-au izgonit sub pământ, unde și-a găsit sfârșitul, dar duhul său e nemuritor și, acum, se răzbună. Cele două crime cer plată. De la Magistrat la ultima babă, toți sunt vinovați. Nu vor fi iertați nici copiii, pentru că se trag dintr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
două nedefiniri. Este Dragoste! Crucea putrezește sau dă în muguri, piatra se desface nisip sau încolțește floare, grinda sugrumă razele lunii sau odihnește zborul. Semnul șarpelui, foame și sete deopotrivă. Nedefinit ești, Doamne, în intenții! Cu mană ai hrănit evreii izgoniți din Egipt. Cum se cheamă poama ceea ce-mi lasă gust de lumină și întuneric în cerul gurii? Este Dragoste! Moare apa în setea de nor, moare pâinea în foamea de păsări, moare Dumnezeu în nostalgia icoanei. Cine este mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
nouă cu trei odăi, mirosind a pământ proaspăt și a bălegar de cal. Mezinul s-a născut în verandă lumina, ca o hemoragie albă, prin ochiuri de geam fără sticlă, inunda prispa, o altă hemoragie, ca un fir de izvor izgonit în rădăcini, ca un șarpe, aluneca sub temelia casei. Pe cel mic nu l-a dorit: Doamne, nu o să am cu ce hrăni trei guri, mâine-poimâine rămân văduvă, cine o să mă ajute? Înfășurat într-un cearșaf plin de sânge, pruncul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
industria ca din apă: escavatoare, macarale, basculante. Cimitir de cărămidă sub muntele Cibinului. Deasupra mormintelor, hale de beton, oțel, sticlă, fabrici de textile, covoare, ceramică. Pietrele nu mai miroseau a copite de cai, brazii își lingeau bubele rășinoase precum ciumații izgoniți din cetate, fântânile respirau ca niște canalizări înfundate, felinarele duhneau a seu rânced de înger comunist. Cisnădie. Cântau plozii în maternități internaționala socialistă, pulbere de stea roșie în sticla de lapte. Vitrinele desenate aminteau de etanșeitatea vieții în borcane de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
la această întrebare necesita și mai multă prudență - dar îl uluia pe Gosseyn. Era esențial ca dictatorul să fie într-o stare de spirit care să-l facă să se gândească și chiar să antreneze niște negocieri de pace. Enro, izgonit de pe planeta sa natală, iar sora lui fiind în puterea inamicului, va avea un motiv serios să facă pace în exterior, pentru a se putea concentra asupra recuceririi puterii în propriul imperiu. Crang, acest tip stupefiant, găsise efectiv un mijloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Izzie nu au pregătit-o pentru ce avea să vadă în ziua aceea, iar acum toate astea îi veneau în minte. Doar că, de data asta, străina de pe masa de naștere era chiar sora ei, iar ea nu-și putea izgoni din minte imaginea unui căpșor chel de bebeluș ieșind din locul acela intim al surorii ei. Dar înainte să înceapă să proceseze această informație, gândurile îi zburară în cu totul altă parte. Următorul lucru care îi veni în minte era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
înțeleagă. Iar când îi trecu prin minte gândul — oricât de fugitiv — că sora ei mai mică urma să aibă un copil, în timp ce ea, Emmy, n-avea nici măcar un băiat cu care să-i facă plăcere să comunice pe e-mail, îl izgoni iute din minte. Astfel de gânduri egoiste nu-și aveau locul, nu atunci când doreai să fii alături de sora ta și să fii cea mai bună mătușă din lume. Nu, pur și simplu nu-și va îngădui să gândească așa ceva, punct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
nescrise, nu era bine să le Încalci, ajungeai un exclus: din iad - sau purgatoriu - ajungeai expulzat În raiul de afară, impactul era devastator. Thomas plecase singur, fusese alegerea lui. Dar nu definitiv, revenea uneori. Lăsase camera sa unui pictor, W., izgonit din cealaltă lume de orășenii cumsecade pentru că picta, aproape tot timpul, cu glas tare, deranjînd vecinii. Aici un galben! Aici un violet! Un alb! Nu, un verde! Verdeee!!! Aici un roz, e un sfîrc de țîță! Și mult negru Între
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
și alte citadele, mult mai vinovate, dar fățarnice; sub aparența cuvioșeniei ascundeau ceea ce Amsterdamul propunea, deschis, ca mod de viață. Dacă locuitorii lui ar fi știut de povestea la care Thomas nu vroia să se mai gîndească, l-ar fi izgonit pe acesta cu pietre, l-ar fi ucis, unii: era loc pentru toate În orașul lor, nu pentru abjecție, hedonismul pe care Îl admiseseră, nu toți, propunea altceva. Incestul trecea de limita Înțelegerii lor. Un Amsterdam mondial, cam asta avea
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
burlaci? Din câți îmi amintesc, afară de cei care-au fost călugări, îi ai pe Descartes, pe Pascal, pe Spinoza, pe Kant... — Nu-mi vorbi de filozofii burlaci! — Și Socrate, nu-ți amintești cum, în ziua când trebuia să moară, a izgonit-o, ca să nu-l deranjeze, pe soția lui, Xantipa? — Nu-mi vorbi nici de asta. Nu mă pot abține să cred că poveștile lui Platon sunt altceva decât un roman... — Sau un riman... — Cum vrei. Și întrerupând brusc voluptatea conversației
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
-ți aminte, sunt iubita ta, m-ai iubit, te-am iubit. Mă mai cunoști tu oare? Khayyam o Înconjoară cu un braț tandru. Suspină: — Dacă am avea măcar răgazul de a ne lămuri, știu că această dihonie prostească ar fi izgonită, dar timpul ne hărțuiește, ne silește să ne punem la mezat viitorul pe aceste clipe tulburi. La rândul său, simte pe față fuga unei lacrimi. Ar dori s-o ascundă, dar Djahane Îl Îmbrățișează aprig, și-a lipit chipul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
reprezentat Cuvântul revelat. Dar cei mai mulți dintre ei erau din ce În ce mai răzvrătiți, cu ei viața Își reintra În drepturi. Unii cutezară, Într-o bună zi, să Întrebe de ce erau siliți să-și petreacă Întreaga tinerețe În acest soi de cazarmă-mănăstire, de unde era izgonită orice bucurie. Asupra lor se abătură represaliile, atât de aspre Încât se feriră, de atunci Înainte, să mai enunțe fie și cea mai măruntă părere potrivnică. În public, se Înțelege, pentru că Întrunirile au Început să se țină În ascunzișul caselor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
din acele ființe care străbat istoria cu voința de a-și lăsa amprenta asupra generațiilor viitoare. Sultanul Turciei Îl respectă și Îl curtează, Șahul Persiei tremură la simpla menționare a numelui său. Descendent din Mahomed, a fost, cu toate acestea, izgonit din Constantinopole pentru faptul de a fi spus, Într-o conferință publică, În prezența celor mai Înalți prelați, că meseria de filozof este la fel de indispensabilă omenirii ca și meseria de profet. Se numește Djamaledin 1. Îl cunoști? N-am putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
pe Heracles să-l dezlege pe Prometeu ca recompensă pentru că l-a avertizat totuși, pretinde autorul Teogoniei, asupra pericolului de a se culca cu Tetis Întrucît copilul ce l-ar fi avut de la ea, potrivit prezicerilor oracolului, l-ar fi izgonit din Olimp. Cum Zeus jurase să nu-l dezlege pe titan, el Îi poruncește, pentru a nu-și viola jurămîntul, să poarte Întotdeauna la deget un inel de fier de care e atașat un fragment din stînca supliciului său. Prometeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
zbor, ca o descătușare, pînă cînd prin vii curge o lumină astenică și bate un vînt rece pustiind totul și, În locul laudelor aduse lui Apolo, nu se mai aud decît accentele ditirambului și istoria suferințelor lui Dionysos. Fiecare trezire Îl izgonește dintr-o pasiune secătuită. Acest suflet torențial și sălbatic a lăsat totuși În urmă destule renunțări. Dionysos dansează acolo unde Tezeu pleacă. Dansul său ajunge și el la un moment dat o formă de fugă. Și simt că plăcerea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
Ciorchinii albaștri de glicină atîrnă În gol... Și totuși cine-i va arde pe rug pe cei care declarînd că sînt nefericiți vor propovădui căutarea fericirii? Cine-i va lovi pe cei care se Încăpățînează să spere? Cine-i va izgoni pe cei ale căror mîini sîngerează? Foile pe care scriu se zbat pe genunchi. VÎntul spulberă nisipul; și Începe să plouă peste fantomele cailor ce Încep să danseze pe străzile unui oraș de nicăieri... Orfeu Orfeu face parte dintre cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
zei; adică nepăsarea lor, pentru că de acest cura) am nevoie. Uitînd cuvîntul „suferință” nu Înseamnă Însă că voi reuși să devin nepăsător... Am cel puțin dreptul să zic că nu zeii m-au părăsit pe mine, ci eu i-am izgonit. Cum am ucis Himera... Mereu Îmi aduc aminte de ea. CÎnd sînt treaz, toată noaptea numai la asta mă gîndesc.) Înaintînd melancolic prin deșert, Belerofon știe că acesta e, de fapt, trecutul său. Și dacă nu l-ar obseda ideea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
ori al lui Tompa Gabor? Noaptea furtunoasă, În 1879, a fost fluierată. CÎntăreața cheală, la premiera absolută, a fost un eșec. Revizorul lui Pintilie nici nu s-a mai jucat, după a treia reprezentație. Andrei Șerban, În 1991, a fost izgonit de la Teatrul Național. În schimb, o piesă azi necunoscută - Comedie cu olteni, s-a jucat Între 1965-1985, de peste 10.000 de ori, pe scenele noastre. La fel, obscura Săracul Gică, reprezentată, timp de 25 de ani, pe scena de la Fantasio
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
spectacol, atît de minuțios enumerate În carte de George Banu: „A nu face uși - În panașul acestui refuz se poate recunoaște orgoliul artistului și disprețul pentru artizan, ca și cum valoarea teatrului ca artă ar fi pavată cu uși ce au fost izgonite.[...] Dacă pictorii nu iubesc ușile, implicit, sarcina le revine scenografilor. Uși aurite pentru vodevilurile burgheze, uși masive pentru interioarele ibseniene, uși fără cheie pentru Cehov, uși dezarticulate pentru Strindberg, uși secrete pentru Hugo, uși discrete pentru Marivaux, uși Închise pentru
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
untdelemn sângeriu, vâscos. ...Îl recuperară pe Burtăncureanu, dimineața, undeva la marginea parcului I.O.R. Stătea chircit pe o bancă și plângea mocnit, ca un scâncet, ca un susur de ploaie mocănească, plâns de copil gonit de acasă, de înger izgonit din minune. - Tovarăși, le mărturisi pe la prânz celor de la Securitate, a fost așa, ca o... Nu știu dacă mă înțelegeți, că eu sunt scriitor. Ce m-a răscolit a fost candela aia. Era exact ca aia pe care o pusesem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
născut, nu poate să pătrundă nici cel mai mic gând negativ. Mai bine să-mi implodeze inima de iubire și îmbobocire, decât de gerul iernii care vrea să mă învingă. Am să lupt alături de darurile primăverii și am s-o izgonesc din mine ca pe o vicleană vrăjitoare ce vrea să-mi pună aripi de gheață să nu mă mai pot ridica. Până și ghioceii și-au propus să-mi fie printre aliați. Ei sunt puternici deși par plăpânzi; ies ca
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
a luat spre adopție Criza care nu vrea să mai plece și, cu tupeu, spune: “dacă voi nu mă vreți, eu vă vreau. Deci, rămân”! (ehei, la umbra ei, mulți trântori huzuresc!) Copii nu mai avem, au plecat peste hotare, izgoniți de sărăcie și de situația precară. Orfani de țară, duc în suflete dureri, iar dorurile lor se transformă în lacrimi. Ană, mai reziști în strâmtoare? Dar tu, Mărie? Aprinde o lumânare, femeie, că ți s-a spânzurat bărbatul înglodat în
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
extindă molipsitor și la alții din jurul lor. După vreo cinci minute de asemenea expansiune, discul solar începuse să se zărească la orizont. Își ițise capul și apoi tot corpul, dar lumina nu se mai revărsa peste toate lucrurile cu ușurință, izgonind întunericul. Acum lupta să fie acceptată de o lume care trebuia să fie înghițită de întuneric. Pe fondul orange al cerului, soarele își începuse cursa zilnică, dar acum era mai mic, o amintire a ceea ce era cândva pe teritoriul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
în Mine nu va înseta niciodată. 36. Dar v-am spus că M-ați și văzut, și tot nu credeți. 37. Tot ce-Mi dă Tatăl, va ajunge la Mine; și pe cel ce vine la Mine nu-l voi izgoni afară: 38. căci M-am coborît din cer ca să fac nu voia Mea, ci voia Celui ce M-a trimis. 39. Și voia Celui ce M-a trimis, este să nu pierd nimic din tot ce Mi-a dat El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
mult să locuiesc aici, n-am nici o bucurie, cât îi iubesc eu pe toți ăștia care plesnesc de prostie, sunt proști și agresivi, numai gura de ei, de când îi știu, și i-au omorât pe cei mai buni, l-au izgonit pe Cuza, nu?, cică au omorât 80% dintre conducători, suntem un popor care-și omoară domnitorii, prim-miniștrii, președinții, dușmănoși și docili, dacă le-ai spune că mâine vine Ceaușescu, n-ar mișca unul un deget, asta-i libertatea lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]