3,752 matches
-
idéologiques d'État"] Interpretarea ghilimelelor care delimitează grupul "în serviciul claselor dominante" nu este prea dificilă pentru cititorul din 1970, care are mari șanse să recunoască aici o expresie marxistă stereotipă; interpretarea nu mai este atît de ușoară astăzi, vocabularul marxist fiind mult mai puțin difuzat. Cît despre ghilimelele utilizate pentru "teorie" și "funcție", ele sînt destul de dificil de interpretat pentru cineva care nu cunoaște bine gîndirea lui Althusser. Putem spune chiar că, în acest tip de discurs, a-ți expune
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
îi apare în 1956. În 1982, împreună cu Nicolae Tertulian, soțul său, se stabilește în Franța. Eseul Jean-Paul Sartre (1964) dovedește atenția specială pe care H. o acordă mișcării culturale fertilizate de gândirea existențialistă. Deși se raportează în permanență la critica marxistă, ea își va defini aici opțiunea critică dezvoltată în cărțile ulterioare: astfel, este analizat pe larg interesul lui Sartre pentru „raporturile individului cu universul”, pentru comportarea omului în situațiile ivite în desfășurarea existenței, pentru felul în care acesta este influențat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287449_a_288778]
-
desfășurarea existenței, pentru felul în care acesta este influențat de lumea în care trăiește și în care va influența el însuși lumea. Cu toate că se conformează ideologiei timpului, autoarea va reuși să se îndrepte spre critica sociologică (îndepărtându-se de sociologismul marxist) și să îmbine în analiză caracteristicile „omului” și ale „operei”. Scrierile luate în discuție în eseurile și studiile sale critice sunt interpretate în funcție de structura socială a momentului, după cum se poate observa în următorul volum, Structuri libere (1970). În eseuri precum
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287449_a_288778]
-
instituțiile pedagogice cu un eminent rol tutorial. Canonul în jurul căruia se axează un program de educație manifestă opțiunile comode sau doar implicite ale unei anumite tradiții. El structurează anumite dispoziții mentale și induce un anumit orizont de așteptări. Când canonul marxist al istoriei filozofiei propunea, prin vulgata manualelor, un salt de aproape 1800 de ani, trecând de la prezentarea stoicismului direct la momentul cartezian al gândirii europene, tendința de a considera teologia creștină ca moment al vacuității în istoria spiritului, resorturile tradiției
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
din societatea arhaică un univers în același timp organic și diferențiat. Este un paradox pe care modernii nu-l pot explica decât prin apelul la fantasmele „puterii” (persecuție, control, manipulare)1. O stângă îndreptățită?tc "O stângă îndreptățită ?" Abordarea gândirii marxiste presupune o întoarcere la bazele de date (sau, mai precis, datele de bază) ale fenomenologiei hegeliene. Analiza lui John Milbank dobândește aici o atenție suplimentară, articulată într-un subtil text „pro” și „contra” Hegel. Filozoful berlinez este primul cu adevărat
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
doctrina tradițională a Bisericii este insuficient. Creștinismul - așa cum au arătat un Pavel Florensky 2 ori Sofronie Saharov3- este ireductibil la un simplu enunț axiologic: mai mult decât o etică, religia iubirii cultivă un etos comunitar străin de ideologia romantică sau marxistă a violenței eroice 4. Pentru creștini, ideea de dreptate e limitată de practica terapeutică a iertării, a încrederii și speranței. Suveranitatea acestor virtuți teologice nu poate fi de nimeni și de nimic amenințată. Mareea nihilistătc "Mareea nihilistă" Postmodernitatea vede în
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
cea politică, cât și cea culturală - instrumentalizează sensibilitatea creștină față de problema „nedreptății” și a „marginalilor”. Cu toate acestea, răspunsurile reprezintă o parodie a binelui, rămânând la antipozii tradiției teologice ortodoxe. Violența dialecticătc "Violența dialectică" Prima soluție este cea a cinismului marxist. Dacă pentru Hegel răspunsul la scandalul violenței ținea de reconcilierea speculativă a tezei cu antiteza printr-o formulă de extracție gnostică 1, pentru Marx era evident că numai lupta de clasă reprezenta șansa ieșirii din contradicțiile inerente ale societății burgheze
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
colonizat ideologic, are capacitatea de a elimina contradicțiile inerente dintr-o societate marcată de omniprezența „inegalității”. Deloc surprinzător, într-o scrisoare către G. Scholem din luna aprilie a anului 1931, Benjamin își exprima speranța ca o revoluție „germano-bolșevică” de sorginte marxistă să aibă loc, înainte de ascensiunea hitlerismului la putere 2. Pe scurt, legitimând acțiunea de tip revoluționar, marxismul declară violența - atât în varianta hard (Lenin/Sartre), cât și în varianta soft (Benjamin/Lyotard) - un act nu doar inevitabil, de regretat, ci
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
pe larg problema culturii. "Concentrarea asupra culturii în toate sferele cercetării a crescut radical; iar cultura este acum revendicată ca un domeniu distinctiv și autonom de cunoaștere"45. Mai mult, chiar și în abordările tradiționale materialiste, ca în cazul studiilor marxiste, activitățile culturale nu sunt tratate ca fiind subordonate explicațiilor economice din cercetarea curentă 46. "Studiile și analizele culturale au devenit unele dintre cele mai fertile domenii din sociologie"47. Dezvoltarea accelerată a atenției către cultură și a explicațiilor culturale au
by Constantin Crăiţoiu [Corola-publishinghouse/Science/1063_a_2571]
-
Bernard Shaw), înlocuind tabloul clasic al conflictului social și moral cu afirmarea apodictică, nondialectică, a purității și unicității ontologice a ideii. Gelu Ruscanu (Jocul ielelor), intelectualul ajuns director al unui ziar socialist din iluzia de a fi întrezărit în utopia marxistă propriile sale convingeri himerice referitoare la posibilitatea unei existențe nedivizate de antinomii etice, trăiește evidența incompatibilității dintre caracterul intersubiectiv, patronat de schimburi și compromisuri, al vieții sociale - materializat în tranzacțiile imunde pe care i le propune Șerban Saru Sinești - și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288780_a_290109]
-
teatrale, de artă plastică, muzicale, literatură foarte variată, informații culturale, științifice și literare. Numărul colaboratorilor, precum și cel al scriitorilor străini traduși este mare. Redacția s-a străduit să pună la îndemâna cititorilor literatură de informare politică și de popularizare a ideilor marxiste. În acest scop se publică traduceri din scrierile lui Marx și Engels, din Paul Lafargue, Gabriel Deville, Franz Mehring și G.V. Plehanov. De asemenea, sunt incluse studii și articole rezumative, traduceri și adaptări din revistele socialiste străine, făcute de redactori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287886_a_289215]
-
ca sistemul internațional după Războiul Rece să capete o nouă dinamică. Capacitatea de adaptare a structurilor economice la modificările survenite pe plan european după Revoluțiile din Centrul și Estul continentului european și-au găsit expresia în noile reglementări adoptate. Socialismul marxist, este mort sau pe cale de a muri ca o ideologie a conducerii statelor și economiilor dar și ca mișcare internațională. Dar contrar presupunerilor făcute, aceasta nu semnifică sfârșitul poveștii. Socialismul marxist are încă un viitor cu acțiune morală, ca o
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moşnianu () [Corola-publishinghouse/Science/366_a_623]
-
și-au găsit expresia în noile reglementări adoptate. Socialismul marxist, este mort sau pe cale de a muri ca o ideologie a conducerii statelor și economiilor dar și ca mișcare internațională. Dar contrar presupunerilor făcute, aceasta nu semnifică sfârșitul poveștii. Socialismul marxist are încă un viitor cu acțiune morală, ca o disciplină academică, ca o predilecție a oamenilor muncii și chiar a intelectualității în țările în care regimul comunist a existat.<footnote Robert Jervis , Seweryn Bialer , Soviet -American Relations after the Cold
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moşnianu () [Corola-publishinghouse/Science/366_a_623]
-
iar în capitolul Oglinda și reversul ei îi are în vedere pe André Gide, Lawrence Durrell, D. H. Lawrence, M. Blecher și Liviu Rebreanu, urmărind „metamorfozele personajului romanesc”. Monografia Albert Camus sau Tragicul exilului (1968) trece existențialismul tot prin grilă marxistă, deși limbajul critic este mai relaxat. Discutând proza unui contemporan în monografia Alexandru Ivasiuc. Înfruntarea contrariilor (1980), V. susține că fenomenalul are în proza acestuia o situație precară, pentru ca - stăpânind concepte și procedând la asocieri teoretice de bun-simț - să examineze
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290590_a_291919]
-
urmă, cartea de față. O serie de precauții se impun. În primul rând, trebuie precizată intenția lecturii de față. Pagini întregi (precum cele despre „fetișul“ mărfii) ale lui Benjamin pot fi înscrise cu ușurință în grile de lectură de proveniență marxistă; o serie de texte publicate în presa extremistă a vremii trimit la opțiuni politice care, pentru aceeași grilă de lectură, pot fi relevante în înțelegerea textului. Orice interpretare suspicioasă aruncată scrierilor lui Benjamin în acest mod are însă ca rezultat
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
aruncată scrierilor lui Benjamin în acest mod are însă ca rezultat ratarea spectacolului pe care cărțile sale îl desfășoară. Adorno găsește ca model al acestei filozofii jocul cuvintelor încrucișate. Prelun gind imaginea, a-l citi pe Benjamin prin grila hermeneuticii marxiste echivalează cu a trage cu ochiul la răspunsuri; și acestea, de altfel, incorecte. Totuși, tentația unei astfel de pers pective nu ține doar de intenția cititorului, ci și de un gest teoretic al lui Benjamin însuși. Este vorba despre felul
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
centrul filozofiei lui Benjamin, „Darum ist die Mitte von Benjamins Philosophie die Idee der Rettung des Toten als der Restitution des entstellten Lebens durch die Vollendung seiner eigenen Verdinglichung bis hinab ins Anorganische“. Astfel formulată, ideea trimite direct la problema marxistă a fetișului. Alți autori însă sunt indiferenți față de „sursa“ marxistă a gândirii lui Benjamin. Cu toate acestea, lectura pe care o fac textelor este similară. George Steiner este un exemplu: „Walter Benjamin has made highly communicative what William Blake in
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
Philosophie die Idee der Rettung des Toten als der Restitution des entstellten Lebens durch die Vollendung seiner eigenen Verdinglichung bis hinab ins Anorganische“. Astfel formulată, ideea trimite direct la problema marxistă a fetișului. Alți autori însă sunt indiferenți față de „sursa“ marxistă a gândirii lui Benjamin. Cu toate acestea, lectura pe care o fac textelor este similară. George Steiner este un exemplu: „Walter Benjamin has made highly communicative what William Blake in that wonderful phrase called «the holiness of the minute particular
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
communicative what William Blake in that wonderful phrase called «the holiness of the minute particular». His anti systematic vision of specific objects, artefacts, grammatical tropes, urban locales, generates a materialism which is dialectical, though only very partly in any classic Marxist way“. Și acum, Benjamin oferă argumente în favoarea acestei interpretări, la care voi reveni mai jos. Nu se mai pune problema aici, ca în situația menționată mai sus (prima „precauție“), de a suspecta gestul lui Benjamin de intenții secunde; de data
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
Marsilia sau Mos cova (Neapel, scris împreună cu Asja Lăcis, 1924, Moskau, 1927, Marseille, 1928). În al doilea rând, o scriere importantă, Einbahnstrasse (1928) marchează trecerea spre o analiză a spațiului urban, cu referire la fenomenul supra realist și la analiza marxistă a fenomenului social. În al treilea rând, scrieri precum Berliner Kronik (1932), în care tema me moriei și a experienței per sonale devin predominante. Das Passagen Werk, neîncheiată și publicată postum, formează o categorie aparte, prin complexitatea analizei și multiplicitatea
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
pentru această situație a gân dirii dialectice, termen care va deveni relevant îndeosebi atunci când va fi vorba despre „cunoașterea urbană“ a flaneurului: cel de fan tasmagorie (Phantasmagorie). Termenul se regăsește, desigur, la Marx, iar Benjamin nu este străin de înțelesul marxist În ultimul caz, termenul este legat de fenomenul „fetișismului“, în cadrul căruia mărfurile sunt lucruri al căror caracter real este obturat de relații de ordin „metafizic“ între entități multiple de ordin social și istoric. Această iluzie transcendentală a mărfii stă, mai
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
o cheamă în mod constant. Împlinirea acestora, după cum arată Benjamin în teza a III-a, este sensul mântuirii. În această înțelegere a forței mesianice slabe a trecutului stă și unul dintre corectivele principale pe care Benjamin le aduce materialismului istoric marxist. Este vorba de faptul că pentru Marx, de vreme ce lupta de clasă este cea care dă sens istoriei, istoria însăși este o „pradă“ a învingătorului; astfel, posibilitățile prezentului sunt cele care se proiectează asupra trecutului, redu cându-l, pedant, la tăcere. Zarva
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
primordială, de extracție pur teologică: „Benjamin, à ses yeux, s’est efforcé de passer artificiellement du mode de penseé métaphysique et théologique qui était le sien à un mode de pensée matérialiste qui lui était parfaitement étranger“. Adoptarea unui limbaj marxist, precum și a unei lecturi materialiste în sensul vulgar al termenului asupra istoriei este văzută de Scho lem ca fiind un accident biografic al lui Benjamin, cu grave consecințe asupra operei: o „schizofrenie“ teoretică ce explică inconsistențele unor fragmente sau chiar
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
XIX-lea: „Der flanerie liegt neben anderm die Vorstellung zu Grunde, daß der Ertrag des Müßigganges wertvoller (?) sei als der der Arbeit.“ Este relevant faptul că recrutarea flaneurului se face, în bună măsură, din rândul jurnaliștilor. Din punct de vedere marxist, este stupefiant felul cum, în cazul acestora, orele petre cute hoinărind pe marile bulevarde sunt, de fapt, ore de muncă înscrise, așadar, în „valoarea produsului final“. Construcția jur nalistică a peisajului urban, redarea fantasmagorică a chipului acestuia, are ca origine
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
sociale, unidirecționali tatea dezvoltării tehnologice, caracterul anonim al maselor care populează metropola generează ceea ce Whybrow numește, pe urmele lui Brecht, „the terror of the unfamiliar“. Logica lumii urbane este cea a consumului (Benjamin este aici îndatorat, în bună măsură, reflecției marxiste), iar modalitatea ra portării subiectului la această situație este tocmai trăirea (Erlebnis) transpusă liric de Baudelaire. Șocul este primul moment al întâlnirii cu lumea metropolei. Whybrow dă un exemplu din alt spațiu cultural pentru locul pe care îl ocupă fragmentarul
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]