2,784 matches
-
prelucrate. Râncezirea aldehidică este legată de constituția chimică a grăsimilor și de modul de depozitare. Fenomenul a fost numit astfel deoarece printre produșii de degradare predomină aldehidele. Acestea se formează prin scindarea peroxizilor, compuși care apar în prima fază a oxidării grăsimilor. Una dintre reacțiile de formare a compușilor aldehidici se poate prezenta astfel: Acest tip de râncezire este cel mai frecvent și afectează untura de porc, uleiurile vegetale și toate produsele care conțin grăsimi. Prin aceste reacții se formează și
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
uleiurile vegetale și toate produsele care conțin grăsimi. Prin aceste reacții se formează și aldehide volatile care dau gust și miros neplăcut. Râncezirea aldehidică este o formă avansată de degradare a lipidelor iar produșii formați se numesc produși secundari de oxidare. Pentru determinarea gradului de râncezire aldehidică, se folosesc diferite metode. Una dintre acestea este determinarea indicelui benzidinic. Principiul metodei Metoda se bazează pe reacția de culoare pe care o dau compușii aldehidici rezultați în urma oxidării avansate a lipidelor cu benzidină
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
se numesc produși secundari de oxidare. Pentru determinarea gradului de râncezire aldehidică, se folosesc diferite metode. Una dintre acestea este determinarea indicelui benzidinic. Principiul metodei Metoda se bazează pe reacția de culoare pe care o dau compușii aldehidici rezultați în urma oxidării avansate a lipidelor cu benzidină, în mediu slab acid. Reactivi amestec de cloroform-alcool etilic absolut 2:1; Benzidină 0,5 % în amestec de acid acetic - alcool etilic absolut (1 : 2). Mod de lucru Într-un flacon iodometric se cântăresc la
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
de produs luat în alaliză 12,5 - volumul la care s-a adus masa de produs (10 ml cloroformalcool + 2,5 ml benzidină 0,5 %). XII. 3.3. DETERMINAREA INDICELUI DE PEROXID (IP) S-a stabilit ca începutul reacției de oxidare a grăsimilor este însoțit de formarea peroxizilor prin adiția oxigenului molecular la dublele legături ale acizilor grași, ca de exemplu: Lipidele oxidate sau alimentele care conțin asemenea lipide nu mai păstrează valoarea nutritivă și calitațile senzoriale inițiale. Peroxizii sau formulele
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
alimentație a grăsimilor peroxidate, capacitatea antioxidantă naturală a organismului nu poate face față aportului exogen de peroxizi și, ca urmare, aceștia pot avea efecte nCive, producând dezorganizarea metabolismului celular. Prin determinarea indicelui peroxid se pune în evidență faza incipientă de oxidare a grăsimilor, având în vedere că peroxizii sunt primii produși de oxidarea ai acestor compuși. Indicile de peroxid se poate exprima în mai multe moduri. Mai importante sunt: 1. Numărul de mililitri tiosulfat de sodiu 0,01 N necesari pentru
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
față aportului exogen de peroxizi și, ca urmare, aceștia pot avea efecte nCive, producând dezorganizarea metabolismului celular. Prin determinarea indicelui peroxid se pune în evidență faza incipientă de oxidare a grăsimilor, având în vedere că peroxizii sunt primii produși de oxidarea ai acestor compuși. Indicile de peroxid se poate exprima în mai multe moduri. Mai importante sunt: 1. Numărul de mililitri tiosulfat de sodiu 0,01 N necesari pentru titrarea iodului eliberat de peroxizii dintr-un gram de grăsime. 2. Cantitatea
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
până la 0,03 g I %; grăsimile proaspete între 0,03 0,06 g I % ; grăsimile relativ proaspete între 0,06-0,1g I % ; grăsimile alterate mai mult de 0,1 g I %. XII.3.4. REACȚIA KREISS În stadiul avansat al oxidării, când încep să apară și modificări organoleptice de gust, miros și chiar de culoare, se produce ruperea moleculei de grăsime la nivelul punții peroxidice, punându-se astfel în libertate o substratul alimentarie de produși de degradare, printre care și aldehide
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
substratul alimentarie de produși de degradare, printre care și aldehide. Principiul metodei Aldehida epihidrinică reacționează cu floroglucina în mediu acid formând un compus colorat. Intensitatea culorii rezultate este direct proporțională cu cantitatea de aldehidă epihidrinică, deci și cu prCesul de oxidare. Reactivi floroglucina soluție eterică 0,1% (se dizolvă 0,1 g floroglucină în 100 ml eter etilic și se păstrează în sticlă brună cu dop rodat, la întuneric max. 7-8 zile); acid clorhidric concentrat (d=1,19). Mod de lucru
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
ficat. În condiții de euglicemie deci, principalul țesut care utilizează glucoza prin intermediul insulinei este mușchiul. Într-o oarecare măsură, consumul mare de glucoză în mușchi este datorat și efectului vasodilatator al insulinei asupra vaselor musculare. Insulina promovează în mușchi atât oxidarea glucozei cât și depunerea ei sub formă de glicogen (acesta din urmă ocupând, cantitativ, primul loc). În condiții practice, însă, hiperinsulinemia se asociază cu hiperglicemia. În aceste condiții, hiperglicemia și creșterea insulinemică extremă pot mări rata utilizării glucozei până la 25
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92242_a_92737]
-
a insulinemiei plasmatice (în absența secreției endogene și a aportului endogen sau în postul prelungit), conduce la o utilizare accelerată de lipide din rezervele adipocitare și la creșterea rapidă a concentrației corpilor cetonici, rezultați din excesul de Acetil-CoA produs prin oxidare incompletă a acizilor grași cu lanț lung. O serie de țesuturi (miocardul, mușchiul scheletic și ulterior și creierul) pot utiliza destul de eficient corpii cetonici. Când producția lor este foarte mare, depășind capacitățile tisulare de utilizare, creșterea lor marcată se însoțește
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92242_a_92737]
-
poate fi localizat în reacțiile biochimice intracelulare (10). Sinteza proteică este stimulată de insulină prin creșterea masei ribozomale și a eficienței lor translaționale. Aceste mecanisme au fost evidențiate mai mult la animal și sunt confirmate ca prezență și la om. Oxidarea aminoacizilor (ca sursă energetică) crește în deficiența insulinică, în timp ce în cursul clampului hiperinsulinemic/euglicemic oxidarea lor scade. În ficat, aminoacizii sunt utilizați pentru sinteza de proteine, pentru oxidarea în ciclul Krebs și pentru sintezele de novo ale glucozei și corpilor
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92242_a_92737]
-
creșterea masei ribozomale și a eficienței lor translaționale. Aceste mecanisme au fost evidențiate mai mult la animal și sunt confirmate ca prezență și la om. Oxidarea aminoacizilor (ca sursă energetică) crește în deficiența insulinică, în timp ce în cursul clampului hiperinsulinemic/euglicemic oxidarea lor scade. În ficat, aminoacizii sunt utilizați pentru sinteza de proteine, pentru oxidarea în ciclul Krebs și pentru sintezele de novo ale glucozei și corpilor cetonici. Insulina inhibă gluconeogeneza, în timp ce întreruperea insulinoterapiei în T1DM crește neoglucogeneza din proteine. Făcând o
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92242_a_92737]
-
mai mult la animal și sunt confirmate ca prezență și la om. Oxidarea aminoacizilor (ca sursă energetică) crește în deficiența insulinică, în timp ce în cursul clampului hiperinsulinemic/euglicemic oxidarea lor scade. În ficat, aminoacizii sunt utilizați pentru sinteza de proteine, pentru oxidarea în ciclul Krebs și pentru sintezele de novo ale glucozei și corpilor cetonici. Insulina inhibă gluconeogeneza, în timp ce întreruperea insulinoterapiei în T1DM crește neoglucogeneza din proteine. Făcând o paralelă între gradul de influență pe care insulina îl exercită asupra producției de
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92242_a_92737]
-
alimentar poate restabili situația normală, dar la unele persoane, stresate, surmenate nervos, echilibrul nu se mai poate reface și apare boala. Curiozități... din rezistența organismelor în condițiile lipsei apei Cămilele traversând deșertul își pot produce aproximativ 40 l apa prin oxidarea grăsimilor ce se găsesc în cocoașă. În condiții normale, cămila se hrănește însă cu plante verzi, ce conțin multă apă. Se cunosc insecte ce iau apa de la vegetale uscate dar hidroscopice (absorb umiditatea din aer). Rozătoarele din deșerturi pot trăi
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
Se cunosc insecte ce iau apa de la vegetale uscate dar hidroscopice (absorb umiditatea din aer). Rozătoarele din deșerturi pot trăi în absența apei consumând doar ierburi, scoarță de copaci, frunze uscate. În captivitate apa este procurată pe cale endogenă, adică prin oxidări celulare, reușind să trăiască fără să bea chiar 6 luni. Carnivorele care au nevoie imediată de apă, pentru a-și elibera reziduurile azotoase se hrănesc cu erbivore ale căror țesuturi conțin multă apă. Omul s-a adaptat la condițiile mediului
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
H2O, iar din 1g grăsimi se formează 1,07 g apă. Zilnic, un adult sintetizează 300 g apă. Animalele din stepele uscate și deșerturi, șerpi, șopârle, girafe, zebre, struți au capacitatea de a acumula mari cantități de lipide (grăsimi) prin oxidarea cărora rezultă apa (la o cămilă rezerva de grăsimi din cocoașă este de 110-120 kg). Viața nu ar fi fost posibilă în deșert dacă animalele din aceste zone nu ar fi învățat să se ascundă ziua de căldură și dacă
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
receptorului activator al proliferării peroxizomilor (PPAR)-α, cu creșterea producției de lipoprotein lipază, care generează turnoverul lipoproteinelor cu densitate foarte joasă (VLDL) și astfel scad valorile trigliceridelor. Fibrații determină conversia reacțiilor de esterificare a acizilor grași liberi în reacții de oxidare, determinând scăderea secreției hepatice de triacilglicerol și VLDL bogate și colesterol. De asemenea, fibrații au efect antiaterogen asupra țesutului vascular prin inhibiția factorului de necroză tumorală TNF-α, care induce expresia moleculelor celulare vasculare de adeziune din endoteliu (63,67). Fibrații
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Florin Mitu, Iulia Cristina Roca () [Corola-publishinghouse/Science/91921_a_92416]
-
proteic Unul dintre cele mai importante efecte ale insulinei este cel asupra sintezei glicogenului, forma sub care este stocată glucoza la regnul animal. Sinteza glicogenului este doar una dintre etapele complexe ale metabolismului hidraților de carbon, care mai include glicoliza, oxidarea piruvatului de către sistemul piruvatdehidrogenazei, ciclul acizilor tricarboxilici, ciclul pentozo-fosfat, gluconeogeneza și glicogenoliza. Pe lângă rolul major al acestor cicluri metabolice în generarea energiei, glicoliza produce spre exemplu, la nivelul eritrocitelor, 2,3-difosfoglicerat, influențând astfel legarea oxigenului la acest nivel, iar în
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
grupări metoxil. Lignina este un polimer natural rezultat prin polimerizarea dehidrogenativă inițiată enzimatic, a trei precursori principali: alcoolii coniferilic, sinapic și cumaric. Conform unei alte definiții, lignina este considerată drept componentul chimic principal al lemnului, care în condițiile reacției de oxidare cu nitrobenzen în 7 mediul alcalin, la temperatura de 160 0C, conduce la formarea unui amestec de trei aldehide aromatice, respectiv, aldehida vanilică (vanilinaă, aldehida siringică și phidroxibenzaldehida . În prezent, prin noțiunea de lignină, unii cercetători înțeleg o substanță organică
LIGNINA – POLIMER NATURAL AROMATIC CU RIDICAT POTENȚIAL DE VALORIFICARE by ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1630_a_2976]
-
rămânând în acest caz sub forma unui reziduu solid. Ligninele astfel obținute se numesc și lignine insolubile. Hidrații de carbon se vor solubiliza cu acizi minerali de o anumită concentrație, cu soluție cuproamoniacală, cu baze cuaternare de amoniu sau prin oxidarea cu periodat de sodiu. În cadrul acestor metode de extragere a ligninei se cunosc astăzi mai multe tehnici de lucru, dintre care cele mai importante sunt: Metoda KLASON Această metodă este una dintre cele mai vechi tehnici de determinare cantitativă a
LIGNINA – POLIMER NATURAL AROMATIC CU RIDICAT POTENȚIAL DE VALORIFICARE by ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1630_a_2976]
-
legături slabe, instabile din punct de vedere hidrolitic (estericeă sau fotoreactive (cetoniceă, realizarea unor amestecuri cu adaosuri biodegradabile, adăugarea unor aditivi (săruri de Fe, Ca, Mnă ce pot fi activați termic sau de către radiațiile UV, în scopul inițierii procesului de oxidare. În general, procesul de biodegradare poate fi reprezentat astfel: MICROORGANISME ENZIME SUBSTRAT PRODUSEASIMILABILE biosinteză + bioconversie Figura 18. Diagrama procesului de biodegradare Lignina, a doua componentă structurală care incrustează și cimentează între ele fibrele de celuloză, din lemnul arborilor, din paiele
LIGNINA – POLIMER NATURAL AROMATIC CU RIDICAT POTENȚIAL DE VALORIFICARE by ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1630_a_2976]
-
calitate normală Determinarea grupelor sulfonate și sulfului total Multe metode de apreciere a conținutului de grupe sulfonice ale ligninei din lemn, măsoară simplu conținutul de sulf și consideră că în totalitate este prezent în grupări sulfonice. Astfel de metode sunt oxidarea umedă a ligninei, urmată de aprecierea sulfatului prin precipitare cu BaCl2, prin spectroscopie cu fluorescență cu raze X 93 prin combustia celulozei, urmată de analiza sulfului ca SO2 sau ca sulfat. SO2 degajat este determinat prin titrare cu BaCl2, titrare
LIGNINA – POLIMER NATURAL AROMATIC CU RIDICAT POTENȚIAL DE VALORIFICARE by ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1630_a_2976]
-
organiciă. Caracterizată printr-o funcționalitate preexistentă, lignina este transformată în procesul de separare sau este modificată ulterior prin reacții chimice clasice din chimia organică, specifice acestui polimer: alchilare și dezalchilare; oxialchilare; aminare; carboxilare și acilare; halogenare și nitrare; hidrogenoliză; metilare; oxidare și reducere - chimică, electrochimică, microbiologică - polimerizare; sulfometilare; sulfonare; fosforilare; grefare; formare de compozite. Caracterul adeziv al ligninei este o proprietate care permite utilizarea acesteia la fabricarea materialelor compozite sau stratificate din plăci lenoase. Se are în vedere elaborarea unei metode
LIGNINA – POLIMER NATURAL AROMATIC CU RIDICAT POTENȚIAL DE VALORIFICARE by ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1630_a_2976]
-
catalizatori acizi sau încălzire ulterioară. Aceasta înseamnă că reacția este specifică și reacțiile secundare (descompunere și carbonizareă pot fi evitate, în timp ce legăturile dintre lemn și lignina din soluția disulfitică nu se mențin. Radicalii necesari reacțiilor de reticulare se formează prin oxidarea în condiții catalitice a grupelor fenolice cu H2O2. Dintre catalizatorii încercați SO2, s-a dovedit cel mai eficient. Astfel, o soluție disulfitică cu baza calciu (54% substanță uscatăă ce conține 1% SO2 reacționează rapid la un pH = 2 cu o
LIGNINA – POLIMER NATURAL AROMATIC CU RIDICAT POTENȚIAL DE VALORIFICARE by ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1630_a_2976]
-
ale PAL-ului încleiat cu un astfel de produs (tabelul 31Ă. De asemenea, El’bert (1988Ă a constatat că LSAl modificat prin metoda substituției cationice directe prezintă proprietăți adezive și poate fi folosit ca atare la obținerea plăcilor de PAL. Oxidarea lignosulfonaților cu persulfat de amoniu El’bert (1988Ă, ținând cont de acțiunea compușilor peroxidici asupra ligninei, a utilizat persulfatul de amoniu pentru creșterea reactivității lignosulfonaților față de rășină ureoformaldehidică. Astfel, sub influența (NH4Ă2S2O8 în mediu neutru sau slab acid are loc
LIGNINA – POLIMER NATURAL AROMATIC CU RIDICAT POTENȚIAL DE VALORIFICARE by ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1630_a_2976]