1,473 matches
-
repede s-au mișcat căzăturile de la Tîrgoviște pînă în Ghencea. își privi ceasul și își dădu seama că nu mai putea să piardă nici o clipă. Lăsă cheia în contact, motorul pornit și trase frîna de mînă înainte să-și deschidă portiera și să părăsească automobilul. Se apropie prudent de baricadă, cu pași mărunți, încercînd să o străpungă cu privirea. Cînd ajunse la un pas de caroseria IMS-ului se convinse în sfîrșit că totul era părăsit și că putea să cerceteze
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
podea. Impactul a fost de mai mare dragul. Chiar dacă am ținut ochii strîns închiși și bărbia în piept, tot am simțit o șarjă de scîntei trecînd pe lîngă noi ca într-un foc de artificii. Bineînțeles că parbrizul și geamurile portierelor s-au făcut țăndări. Luneta însă a rămas intactă ca prin minune. N-am oprit decît la vreun kilometru mai încolo, ajunsesem deja în Ghencea, deci trecusem peste ce fusese mai greu fără să facem deloc vîlvă în jurul nostru. Am
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
ars. M-au lăsat toate răbdările. Catîr ce ești. Mă aștepți neclintit dacă vrei să-ți fie bine, adăugă luîndu-și imediat tălpășița, pierind în noapte. Cîteva rafale de vînt se porniră din senin exact cînd ajunse la doi pași de portiera mașinii, umflîndu-i pentru cîteva clipe haina, spulberîndu-i în față praful de pe marginea drumului, încercînd parcă să-l provoace. Își ținu respirația și strînse din pleoape pînă ce răbufneala trecu de tot și numai după aceea se puse atent pe treabă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
cîteva clipe haina, spulberîndu-i în față praful de pe marginea drumului, încercînd parcă să-l provoace. Își ținu respirația și strînse din pleoape pînă ce răbufneala trecu de tot și numai după aceea se puse atent pe treabă. Cercetă mai întîi portiera și răsuflă ușurat descoperind că era descuiată. O deschise și, dintr-o mișcare se sui pe scaunul șoferului. Din păcate nu găsi cheia în contact, așa că misiunea i se complica puțin. Începu să pipăie cu palma dedesubtul volanului pînă ce
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
tare decît motorul elicopterului. I-am spus lui Sena să mă aștepte, că n-o să dureze mult, că n-avea cum să-mi ia mult timp să mă asigur că nu era nici o păcăleală la mijloc. Abia după ce am trîntit portiera și m-am îndepărtat cîțiva pași de mașină mi-am dat seama că nimerisem în mijlocul unui focar de infecție. Cît vedeai cu ochii erau numai mormane de moloz și gunoaie. Nu aveam încotro, așa că mi-am făcut curaj și am
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
pot trage cu ochiul de o sută de ori mai bun decît butoiul ăla de tablă împuțit în dosul căruia am fost nevoit să mă pitesc pînă ce pilotul a primit ordin că poate să-și ia tălpășița. Reveni în dreptul portierei deschise și se gîndi că pentru munca ce o avea de făcut era mai comod să rămînă pe carosabil decît să se urce la volan. Aplecîndu-se din stînd în picioare i ar fi venit mult mai ușor să ajungă la
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Marusiei Klein. Cred că e cel mai bun nud desenat de mine, a zis Szántó. Ți-l dăruiesc. Klaus s-a apropiat de mașină. Eu am rămas pe loc. Buzele mele erau Încă deformate parcă de sărutul lui. A deschis portiera dar n-a urcat. Se sprijinea de capota mașinii, ținându-și capul În palme. Atunci mi-am adus aminte de aparatul de fotografiat, i-am simțit brusc greutatea atârnându-mi de gât ca o piatră de moră: Stai așa! am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
țigară și lui Marcovici, dar acesta ținea Între dinți, ca de fiecare dată când dorea să impresioneze, o pipă olandeză pentru care avea un stoc de Clan dinainte de '89. Rezerva trebuia să Îi ajungă până la sfârșitul vieții. Brândușă coborî geamul portierei și făcu vânt În zăpadă pachetului de Dunhill, roșu cardinal. Zăpada Îl primi cu răceală. Noaptea asta fusese lungă chiar și pentru ea. 39. Parcă am fi În piață, vinerea, după o zi de târg, zise Iolanda privind În jur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
însemnele poliției și gesticula către femeia încă preocupată de rotocoalele ei, pe care le scotea câte două-trei deodată. Cum mă apropiam, o vedeam din profil, cu capul dat pe spate, cu umerii arcuiți, și sprijinindu-se cu o mână de portiera mașinii. Părul arămiu, cu o tunsoare paj, îi cădea pe umeri și pe gâtul zvelt. Linia jachetei sport și a fustei de lână îmi spuneau că-i subțire din cap până-n picioare. Blanchard mă văzu și-o înghionti. Ea se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
văzut chipul în lumina difuză și mi s-a părut că remarc o ușoară asemănare cu Elizabeth Short. Mi-am strâns fotografiile, am numărat până la zece și am urmărit-o pe tipă. Am ajuns la mașină chiar când ea descuia portiera unui Packard coupé alb ca zăpada, parcat la câteva locuri depărtare de mine. Când a ieșit din parcare, am numărat până la cinci, apoi am pornit pe urmele ei. Urmărirea pe patru roți m-a dus pe Ventura Boulevard, spre Cahuenga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cu peluza din față de dimensiunile unui teren de fotbal. Am mers mai departe și am zărit la lumina farurilor plăcuța de înmatriculare din spate: CAL RQ 765. M-am uitat în oglinda retrovizoare și am văzut-o pe femeie încuind portiera din dreptul șoferului. Chiar și de la distanță silueta ei elegantă, cu rochia mulată pe corp, ieșea clar în evidență. Am ieșit din Hancock Park pe 3rd Street. La Western am văzut un telefon public, am coborât și am sunat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cunoșteați, așa că dacă încercați să mă fentați, vă așteaptă secția de poliție și multă reclamă, de care sunt convins că nu aveți nevoie. În cele din urmă fetița de bani gata își reveni. Am repetat: — Aici sau în centru? Deschise portiera din dreptul scaunului pasagerului și se strecură înăuntru până ajunse la volan. Am urmat-o și am aprins o lumină de bord, pentru a-i putea citi reacțiile. Mă izbi un miros de tapițerie de piele și parfum stătut. — Spuneți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
sirene apropiindu-se. Mi-am dat seama că Lee a încetat să-mi opună rezistență. Doar zăcea acolo și murmura la nesfârșit„Partenere“, ca o palcă de patefon stricată. Sirenele șuierau tot mai tare. Apoi încetară. Am auzit zgomot de portiere trântite. M-am desprins de Lee și l-am luat ca pe-o păpușă stricată, ajutându-l să se ridice în picioare. În fața noastră era Ellis Loew. Loew avea pumnale în priviri. Dintr-odată mi-am dat seama că ieșirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Packardul opri în față la Zimba Room, o cârciumă cu două sulițe de neon încrucișate deasupra ușii de la intrare. Singurul loc de parcare era în spatele lui, așa că m-am strecurat cât mai discret. Farurile mele au surprins șoferița în timp ce încuia portiera și am avut un șoc când am văzut cine e și cine nu e. Elizabeth Short. Betty Short. Liz Short. Dalia Neagră. Genunchii mi-au tresărit, lovind involuntar volanul. Mâinile, cuprinse de tremurături, au atins claxonul. Fantoma își duse mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
de pe Massachusetts Avenue. Am ajuns acolo chiar când se lăsa înserarea. Mai întâi l-am mirosit și numai după aceea l-am văzut. Medford era un orășel industrial, cu perimetrul delimitat de coșurile fumegânde ale turnătoriei. Am închis geamul de la portieră, ca să nu las mirosul puturos de sulf să-mi pătrundă în mașină. Apoi zona industrială cedă locul unor cvartale pline de căsuțe înguste, din cărămidă roșie, înghesuite una într-alta la o distanță de mai puțin de treizeci de centimetri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
în brațe, îi era greu să îmi dea drumul, o fericire nespusă ne năpădea, mă ținea lipită de el și mai că ne dădeau lacrimile. Ajunsem la casa prietenului, o vilă mică și cochetă ce făcea impresie. Angi îmi deschise portiera și mă ajută să cobor. Aerul de eleganță și lejeritate, plăcut, se resimțea până la stradă. Câțiva invitații erau în curte privind cerul înstelat, stând pe băncile albe îngropate în trandafiri agățători. Îl apucai de braț pe Angi, sprijinindu-mă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
puse o pereche de cătușe: mâna ei de a lui. Era cam incomod să conducă, și chiar cu ea lângă el. Dar asta era. Nici unul nu vorbi. Aproape de cabană, visă el, când nu circulau mașini, la o curbă, Amanda deschise portiera și-1 aruncă afară, căzând și ea după el. Fiind întuneric, nici nu se puteau feri să nu ia înainte toți copacii. Când se opriră, erau plini de vânătăi și aproape leșinați. Doru nu avu timp să înjure, că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
cunosc. Scoate cătușe, eu opun rezistență, foarte scurtă și inutilă. Numai bine trenul se oprește și coboram. Pe trotuar profit de o mică mulțime și vreau să fug, însă imediat (mă lovește) se face negru. In mașină sunt legată de portiere. Mă apucă îndată cu năbădăi. Ia prostiile astea de pe mâna mea. Nu prea cred. Pauză. Mă frământ. Promit să nu mă port aiurea. Sigur?! Sigur. Fie. Suntem în câmp. Cred că au trecut vreo două ore de când am coborât din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Îmi dau lacrimile. Cu disperare: Te rog! Te implor! Și se oprește. Mă cam satur de asta. Mă trezesc ca și data trecută, dar mi-e rău. Mai lasă un pic, apoi oprește. Eu nici nu-l privesc. Îmi deschid portiera, și măi că mă trântește în portbagaj. Nu comentez nimic. Din nou, într-o cameră destul de plăcută. Miros scump de garofițe. Ce se întâmplă? Era seară când m-a dus în brațe până în casă și eu știu că m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
lui, însă încerc să nu flirtez cu el, ci mă port ca o adevărată profesionistă. Și se face că deja sunt cu cineva. Însă el mă conduce cu mașina într-o noapte când rămăsesem până târziu lucrând. Când să deschid portiera, mă întorc să-i spun ceva. Își pusese mâinile de o parte și de alta pe mașină, însă între noi rămase o distanță considerabilă. Puteam să respir. Și el mă privește curios, însă nu intimidant, ci insistent. Îți dai seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
îmbrac, iar el mă privi plăcut, încât nu simțeam cum se apropia sfârșitul. Când însă m-am îndreptat singură spre ușă, încredințată că de fapt fug, el veni purtând un tricou și blugi. Mă conduse cu mașina, pe a cărei portieră avu grijă să m-o deschidă, până acasă. Și eu știu că m-ar fi condus chiar dacă nu aș fi rămas la el. Înainte de a pleca îmi așeză un sărut pe buze, cast, dar cu promisiuni fierbinți. Fu perfect. · Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
oarecare. Mă ajunge din urmă cu mașina: Orașul e în partea cealaltă. A, ei, eu nu mă duc acasă... Mersi, zic și schimb direcția. Urcă odată! spune pe un ton poruncitor. Urc. La marginea orașului oprim la o benzinărie. Deschid portiera și ies. Data viitoare ne vedem într-o discotecă. În timp ce dansam pe ring vine și el, însoțit. Însă tipa își vede niște prieteni, iar el profită de acest lucru: Pot să-ți iau ceva de băut? Mă enervez tare. Nu știu ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
de sub braț un baston întunecat, cu grisina ușoară ca osul de porumbel și îl agită către cel de-al treilea automobil ce-i trecu pe dinainte. Era o Dacie 1300, gri-albăstruie, cu o rețea de pătrățele gălbui imprimată pe coaja portierei, și cu o mică prismă lăptoasă de plastic încastrată deasupra acoperișului. - Taxi! Taxi! lătră necunoscutul, adresîndu-se unui bărbat mătăhălos, scufundat în bancheta din fața volanului, cu un zâmbet dezghețat, lipicios, și o mustață hablie lăsată pe oală. Taximetristul etala un ten
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
și călcă frâna. Străinul îi inventarie șoferului obrajii slăninoși de nuanță cenușiu-gălbuie, provenită dintr-o funcționare defectuoasă a ficatului, ca urmare a abuzului de tutun ori dintr-un luft sau șotie a metabolismului. Necunoscutul ocoli motorul, venindu-i, din stânga, în dreptul portierei și ciocăni în foaia de geam pe jumătate coborâtă cu emisfera de argint de la extremitatea îngroșată a bastonului. Încovoindu-se o idee, cartilagiile cefei îi pocniră ca un dop de șampanie. Mătură cu privirea obiectele mizerabile din interiorul taximetrului și
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
altă pală săltă, parcă folosindu-se de o mână, 59 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Intuind ora din jocul schimbător al luminii, străinul trânti capacul portbagajului și se îndreptă, cu foile trenciului jucîndu-i în jurul umerilor ca niște flăcări, către portiera din dreptul volanului. O deschise. Manevră, c-o atingere răcoroasă, butonul radioului, scăzând drastic intensitatea glasului plin de supurații noroioase al Victoriei Andrei. Pescui un timp sub banchetă și, când își reînălță brațul, printre degete i se zăriră, încurcate, șuvițele
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]