2,893 matches
-
-l cumpăra? Sunt foarte multe motive practice, cele mai evidente fiind că trebuie să știm cum este la atingere un anumit produs, mai ales dacă este un obiect la care acest lucru este important. De exemplu, ne place să atingem prosoapele înainte de a le cumpăra. În cadrul unui studiu întreprins de noi, un prosop era în medie atins de șase persoane înainte de a fi cumpărat. (De aceea este absolut necesar să le speli înainte de a le folosi.) De asemenea, la așternuturi asta
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
trebuie să știm cum este la atingere un anumit produs, mai ales dacă este un obiect la care acest lucru este important. De exemplu, ne place să atingem prosoapele înainte de a le cumpăra. În cadrul unui studiu întreprins de noi, un prosop era în medie atins de șase persoane înainte de a fi cumpărat. (De aceea este absolut necesar să le speli înainte de a le folosi.) De asemenea, la așternuturi asta face toată diferența. Și îmbrăcămintea -puloverele și mai ales cămășile este necesar
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
tipul inițiativei private. Chiar în clipa în care scriu îi pot privi roadele: pe un perimetru cât un părculeț, 26 de inițiative particulare prestează același serviciu: desfac dopuri la diverse categorii de sticle. Sau păzesc suluri de hârtie igienică, trei prosoape, 9 pachete de stixuri și 3 de cloramină. La fel cum, la țară, un om își irosește viața prestând serviciul păzirii unei singure vite. La rigoare, suntem o societate care nu face nimic să descurajeze zăcutul pe trotuar sau pe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
suple, flexibile, în tricouri pastelate, în șorturi și adidași, cu un ruxăcel atârnat de spate, în sfârșit libere să se bucure de cultură, destindere și călătorii. Peste ea mi s-a suprapus imaginea sexagenarelor noastre: căutând făină mai ieftină, cumpărând prosoape, târguind locuri de veci, speriate de povara parastaselor. Un cult al bucuriei de a trăi, în față cu un cult al suferinței și morții. Fiecare dintre cele două lumi, care se suprapuneau ca imagine exterior interioară, dădea seamă de două
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
un adevărat pătrat, după o zi foarte caldă, transpirase mult și era totul numai sudoare. S-a dezbrăcat și gol în mijlocul salonului din vagonul ministerial, cei doi secretari ai săi, Mitiță Constantinescu și Popescu, îi făceau vînt, cu cîte un prosop în mînă, ca să-l răcorească. M-am făcut că nu văd și am plecat imediat din vagon. Mitiță Constantinescu avea să ajungă, mai tîrziu, sub Carol II, după 1938, în perioada dictaturii carliste, deținătorul ministerelor economico-financiare și guvernator al Băncii
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
în ibric de tinichea, puțin ceai și alături pâine, brânză, ceapă. - Luați, părinte, că abia pe după-amiază sunt semne de plecare. Luați din ce este. - Bine, fiule. Mulțumim lui Dumnezeu. și-au mai trecut ore și iarăși s-a întins prosopul cu merinde, atâtea cîte erau. Omul bisericii atingea așa doar ce se cuvenea unui post, nenea, după nevoie de om tânăr și încă nelegat de obligații. Afară începuse mișcarea de oameni iar locomotiva risipea aburi de încercare în jur. - Putem
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
reguli, obiecte, în funcție de contextul dat, stabilind valoarea fiecăruia. De exemplu, la lecția Igiena personală, se folosesc jetoane pe care sunt scrise denumiri de obiecte de igienă și cosmetizare. Elevii așază asfel: • Foarte important: apa, săpunul, peria și pasta de dinți, prosop, spirt medicinal, pansament. • Important: pieptenele, foarfeca, guma de mestecat, șamponul. • Mai puțin important : parfum, clame, cercei, oja. CUBUL Reprezintă o metodă cu grad mare de aplicabilitate, putând fi folosită deci la multe discipline. E îndrăgită de elevi deoarece oferă elemente
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” ediţia a II-a by Valentina Mănăilă () [Corola-publishinghouse/Science/569_a_892]
-
zei din Olimpul Habsburgic decît cu ocazia a două sărbători religioase: cea a spălării picioarelor, cînd într-una din sălile de la Hofburg puteau fi văzuți Suveranul și arhiducii desemnați pentru acest serviciu, așezați în genunchi, simulînd prin cîteva mișcări de prosop, căni și lighene de argint, săpunirea extremităților celor doisprezece sărmani deghizați pentru această ocazie în figuranți de teatru manta neagră și tricorn. Pentru Sărbătoarea Domnului, Corpus Domini, Franz Iosif, înconjurat de mai mulți arhiduci, mergeau pe jos în urma Sfintei Cuminecături
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
în biserică, toată lumea ieșeam în cimitir, cu bucate, daruri și lumânări. Se citea și aici o slujbă de prohodire. Împodobite cu flori și mult busuioc, mormintele celor plecați deveneau ospitaliere - oalele de lut, cu tot felul de bucate, străchinuțe și prosoape înflorate, așteptau sosirea preotului, să le bine primească la Domnul. După prohod, toate erau destinate copiilor, rudelor, prieten ilor, sătenilor. La mese improvizate, în apropierea mormintelor, fie și direct pe iarbă, erau prezente neamurile care, ospătându-se, închinau câte un
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
parțiale chiar de mai multe ori pe zi. ÎMPACHETĂRILE. Pot fi reci sau calde, parțiale sau generale. Împachetările reci se realizează prin învelirea parțială sau totală a corpului (capul fiind lăsat liber sau cu o compresă pe frunte) într-un prosop sau cearșaf înmuiat în apă rece la temperatura camerei, peste care se înfășoară o pătură (dedesubt se așterne un material impermeabil). Efectul este mărit prin stropirea cearșafului cu spirt medicinal, oțet aromatic etc.; atunci cearșaful se usucă și se schimbă
Fitoterapie clinică by Mihai V. Botez () [Corola-publishinghouse/Science/1133_a_2112]
-
regretat ce am făcut? Târziu și abia în singurătate și printre străini m-am speriat cu adevărat de „ce-am făcut” și o frază a lui Ierunca, spusă prin ’76 parcă, mi-a sunat ca acea celebră izbitură cu un prosop ud pe ceafa unui condamnat la moarte prin ghilotinare, izbitură care, se spune, poate doar ea provoca șocul letal: „Ce-ai făcut dumneata, dle Breban, e atât de neverosimil încât nici azi nu ne vine să credem!...”. E adevărat, și-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
să-mi omor timpul în mod folositor. Dar ce mă bucura cel mai mult era că Umbra mai avea încredere în mine. La puțin timp după aceea a venit și Paznicul. Înainte de a intra, s-a șters de transpirație cu prosopul și s-a scuturat de așchii și de rumeguș. S-a prăbușit pur și simplu pe scaun. — Cu ce-ți pot fi de folos? întrebă el. — Am venit să stau de vorba cu Umbra. Se poate? A clătinat din cap
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Ce legătură am eu cu toate astea? Mi-am pus o canadiană peste pulover. Am băgat în buzunar portofelul, niște mărunțiș și briceagul. Am ezitat puțin, dar am decis totuși să iau craniul cu mine. L-am înfășurat în două prosoape și l-am băgat într-un rucsac, împreună cu cleștele. Am îndesat acolo și seiful în care se afla carnețelul cu datele permutate. Apartamentul în care locuiam nu era deloc sigur. Un profesionist ar fi putut sparge seiful în mai puțin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
stângă. M-au trecut sudori reci. Eram sfâșiat de durere. Briceagul era plin de sânge. Pitic i-a șters lama cu un șervețel și l-a închis. Matahală mă eliberă din strânsoare. Chiloții îmi erau pătați. Huiduma a adus un prosop curat din baie și mi-am tamponat rana. — Te coși imediat. Șapte copci și ești ca nou. O să rămână o cicatrice, dar n-o vede nimeni acolo, zise Pitic. Ne pare rău, dar se mai întâmplă și de-astea pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
și mi-am tamponat rana. — Te coși imediat. Șapte copci și ești ca nou. O să rămână o cicatrice, dar n-o vede nimeni acolo, zise Pitic. Ne pare rău, dar se mai întâmplă și de-astea pe lume. A îndepărtat prosopul de pe rană și a privit-o. Nu era foarte adâncă, dar suficient cât să sângereze. — După ce plecăm noi, să-i arăți individului din Sistem ce ți-am făcut. Spune-i că ne-am înfuriat cumplit pentru că n-ai vrut să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
și ne-am văzut de drum. Asta a fost tortura și deocamdată îți ajunge. Să știi că suntem capabili de lucruri îngrozitoare când ne punem serios pe treabă. Poate o să mai avem ocazia să-ți arătăm. Îmi apăsam rana cu prosopul și încuviințam. Instinctul îmi spunea că e mai bine să fac așa cum îmi dictează ei. — Deci voi l-ați plătit și pe individul ăla de la gaze! Ați făcut-o special ca să am timp să ascund obiectul, nu? — Îmi place că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
vreodată pe cineva, așa că n-aveam cum să fiu eu o excepție. În timp ce mă gândeam la toate astea, rana începuse să mă supere. Am decis să merg la spital. Am telefonat la cea mai apropiată companie de taxiuri. Am lăsat prosopul pe rană, mi-am tras pantalonii peste prosop și m-am aplecat să mă încalț. Am crezut că durerea o să mă sfâșie în două. Când mă gândesc că alții suferă și din pricina unei tăieturi de doi-trei milimetri. Ce să mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
fiu eu o excepție. În timp ce mă gândeam la toate astea, rana începuse să mă supere. Am decis să merg la spital. Am telefonat la cea mai apropiată companie de taxiuri. Am lăsat prosopul pe rană, mi-am tras pantalonii peste prosop și m-am aplecat să mă încalț. Am crezut că durerea o să mă sfâșie în două. Când mă gândesc că alții suferă și din pricina unei tăieturi de doi-trei milimetri. Ce să mai zic de a mea! Dacă nu mă încălțam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
untul și smântâna din meniu. — Ei, nu mai spune! Am deschis dulapul din perete și am scos rucsacul. Am verificat mai întâi dacă a rămăsese întreg și apoi am îndesat în el hainele noastre, o lanternă, un magnet, mănuși, două prosoape, un cuțit mare, o brichetă și o frânghie. M-am dus în bucătărie și-am ales dintre lucrurile împrăștiate pe jos două pâini, cereale, piersici, cârnați, o conservă de grepfrut și le-am băgat pe toate în rucsac. Am umplut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
de linii și forme ciudate. Ore-n șir. La ora zece, Colonelul a bătut la ușă. Avea în mână o tavă cu două cești de cafea. M-a găsit cu fața-n jos, pe pat, tamponându-mi pleoapele cu un prosop rece. Simțeam încă o durere care îmi pulsa după urechi, dar măcar încetaseră lacrimile. Ce s-a întâmplat? întrebă bătrânul. Lumina dimineții este mult prea puternică pentru tine. Doar știai și tu că un cititor-de-vise nu suportă așa ceva. Mai cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
ieșit din casă? — M-am dus să văd animalele. Multe-au mai murit! Opt sau nouă, sau poate chiar mai multe. — De-acum încolo or să tot moară, mai ales cât ninge. — De ce nu rezistă la zăpadă? Mi-am îndepărtat prosopul de pe față ca să-l privesc pe Colonel. — Sunt slabe și neputincioase. Le termină frigul. Întotdeauna s-a întâmplat așa. — Și nu se va stinge specia lor? Bătrânul clătină din cap. — Trăiesc aici de zeci de mii de ani, așa că nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
tot el a rupt tăcerea. — O să ajungi să înțelegi lucrul acesta dacă mai citești vise. N-am voie să-ți explic eu. Tu ești cititorul-de-vise și trebuie să-ți dai singur răspunsul la această întrebare. Mi-am șters pleoapele cu prosopul și am deschis ochii. Îi vedeam silueta ca prin ceață. — O să ți se lămurească multe lucruri peste iarnă, continuă Colonelul. Fie că-ți place, fie că nu. N-ai încotro. Va continua să ningă și vor tot muri animale. Nimeni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
pentru că nici ele nu mai știau dacă ploua sau nu. Veneau, plecau, veneau, plecau. Îmi amintesc că a fost o zi rece de toamnă și pentru că mergeau caloriferele în spital, geamul se aburea imediat. A trebuit să-l șterg cu prosopul de nenumărate ori. N-aș fi avut voie să cobor din pat, dar voiam să văd camforul, ploaia și păsărelele. Când stai mult în spital, asemenea dorințe fac deja parte din viața ta. Tu ai fost internat vreodată? — Nu. Sunt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
am putut citi ca altădată. După ce descifram visele unui craniu, ochii mă înțepau din pricina luminii pe care o emanase. Aveam senzația că erau plini de nisip. Și vârfurile degetelor își pierduseră parcă sensibilitatea. În asemenea momente, bibliotecara îmi aducea un prosop rece ca să-l țin pe ochi, precum și niște supă caldă sau lapte rece. N-aveau nici un gust și parcă îmi amorțea limba. După ce mă mai obișnuiam puțin, eram în stare să le beau fără să mai strâmb din nas. În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
seama de ce anume aș fi avut nevoie neapărat. Am intrat în baie, am pornit boilerul și după ce m-am asigurat că funcționa, am lăsat să curgă apa în cadă. Mai aveam în baie săpun, lame de ras, periuță de dinți, prosop, șampon. Până și halatul de baie era întreg. Poate că îmi dispăruse câte ceva, dar aveam strictul necesar. Până s-a umplut cada, am aruncat niște priviri prin dormitor. Fata stătea tolănită și răsfoia Șuanii de Balzac. — Au existat vidre și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]