1,973 matches
-
-l vom putea importa de acolo, "caracterele". "Acestea ori cresc pe pămîntul nostru, ori nu există deloc!" Răzbate astfel, prin veac, un ecou al gîndirii, pecetluite de-o exemplară rectitudine personală, a lui P. P. Carp. Cu toate că nu ne putem reprima, în contextul nostru derizoriu inclusiv prin excesul de scepticism și ironie, o impresie de naivitate în fața "demodatului" concept: "caracter"... În paginile cărții de care ne ocupăm, dl Vasile Dan ilustrează o sumă de aberații ale epocii în curs, realizînd un
Poetul în cetate by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12830_a_14155]
-
astfel de straniu "simulacru de duel" (este chiar expresia lui), petrecut în 1822 la Brașov. Acolo se refugiaseră familiile boierești din Muntenia, amenințate de dezordinea instaurată în 1821 de eteriști și de panduri, dar și de turcii veniți să-i reprime. Avînd 24 ani, Nicolae Suțu frecventa la Brașov "societatea de tineri aplecați spre vînătoare și mînuirea armelor". Într-o seară, în casa familiei Suțu, mai mulți tineri au hotărît să se distreze simulînd un duel cu două pistoale despre care
DUELUL LA ROMÂNI de la Dimitrie Cantemir la Lucian Blaga by Andrei Oișteanu () [Corola-journal/Journalistic/11679_a_13004]
-
au ce zici. Și ce, sunt proști? Ce dacă!... - cel dintîi. - Ai dreptate - al doilea - dacă zici că au carne... * "Realitatea nu iartă nici o eroare teoretică" (Trotzky). Nebunia te readuce la realitate. La realitatea irațională, la ceea ce noi încercăm să reprimăm, să ascundem, să organizăm altfel, dîndu-i înțelegerea noastră liniștitoare... * Complexitatea sufletului iezuit la A.N. de pus în relație cu datele unui suflet marxist, - deși nu suflet, spirit mai de grabă. Ofițerul rus țarist ajuns porcar după revoluție în Basarabia
Anchete by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16318_a_17643]
-
sentimentalisme cu tentă elegiacă. De fapt, Doina Uricariu are o precizie rece, de aritmetru care a înlocuit cifrele cu cuvintele și care, mișcîndu-se pe un teren lexical, aplică limbii o rigoare analitică. Autoarea are scrupulul tentelor exacte, numai că își reprimă cu cruzime alunecările emotive, de aici și tonul sobru și impostat cu care își desfășoară evocările. Singurele dăți cînd își lasă simțirea în voie privesc asociațiile sinestezice pe care le face în marginea unor senzații trăite: călcarea pe un șarpe
Epoca moșmoanelor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5329_a_6654]
-
războiului”. F.N. a fost însă înființat în 1972 de către tatăl Marinei, un negaționist bine cunoscut, e adevărat, ceea ce explică gafa Annei Hidalgo, dar n-o justifică. Ne amintim că un politician din PDSR-ul domnului Iliescu afirma că PNȚCD a reprimat răscoalele țărănești din 1907, dată la care partidul nu luase ființă.
Ignoranță () [Corola-journal/Journalistic/4255_a_5580]
-
memorabil este The Sadness of the Lower East Side Jews în care un colaj de imagini simple alcătuiește o poezie tulburătoare despre tristețe și moarte într-o tonalitate originală, oarecum eliberată de balastul tradiției adoptate, dar care nu-și poate reprimă tendința de a șocă gratuit. Alte poeme (Poeticus-Interruptus sau Manipulating Fate) șunt un fel de jocuri agreabile în care asocierea elementelor se face pe baza unui capriciu istoric poate prea forțat să fie semnificativ: "Have you ever heard of the
Dada for ever by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/17713_a_19038]
-
îngânate de fratele lui angelic, grăbit să-i confirme schilleriana năzuință: „Tu vrei să iubești din profunzime, din interior, ai spus-o minunat și mă bucur că ai atâta dragoste de viață”. Ca și prințul Mîșkin, Ivan, care altminteri ascunde, reprimându-l adesea, eul candid, are norocul - cel puțin aici, în prezența lui Alioșa, în cârciumă - de a-și regăsi, de a-și reinventa ființa, echilibrând-o astfel... în albia candorii. Treptele iubirii sunt nuanțate în lumina apolinicului. Până când își vădește
Tăcerea care ne umple de dangătul tuturor clopotelor by Aura Christi () [Corola-journal/Journalistic/4731_a_6056]
-
rangul unei demnități generale, și indiferent dacă oasele îi sînt sau nu păstrate, sensul centripet al sfîntului dă comunității un liant organic. Acesta e motivul pentru care cenzorii care ne monitorizează presa și ne supraveghează indicele de sănătate ideologică îl reprimă constant pe Valeriu Gafencu. Dar cum înrîurirea unui totem nu poate fi înfrînată decît prin instituirea unui tabu asupra laturii lui publice, memoria lui Gafencu supraviețuiește foarte bine sub stratul oficial de interdicție mediatică. De aceea, să nu ne îngrijorăm
Sfîntul fără moaște by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6136_a_7461]
-
fundamental, a devenit unul interior, îngropat sub gravitatea zilelor." Oare câți scriitori ar fi lăsat o asemenea poveste formidabilă strict pentru coperta a patra a volumului și n-ar fi inserat-o discret în paginile acestuia ? Câți și-ar fi reprimat tentația de a lărgi, spontan, printr-un amplu text melodramatic, arhiva aflată în curs de constituire? Ei bine, Vlad Zografi e unul dintre acești, din ce în ce mai puțini, sublimi orgolioși. Unul, adică, care-și respectă propriul scris înainte de a-și adula propia
Primul risipitor al țării by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9373_a_10698]
-
activă ("noi muncim, nu gândim!"), fie prin relansarea vechii dispute despre rolul intelectualului (martor, dar nu actor al evenimentelor) pentru care au fost mobilizați "profesorii" fostei "orânduiri". Iar contestarea victoriei electorale (din primele "alegeri democratice") a FSN-ului a fost reprimată violent (13-15 iunie 1990), grupul organizat de nomenclaturiști și securiști demonstrând că a învățat perfect lecția leninistă a preluării puterii. Se știe ce a urmat. Preluarea - prin orice mijloace - a puterii economice urma să asigure grupării dominația politică, sub o
2007-anul opțiunii by Toma Roman () [Corola-journal/Journalistic/8926_a_10251]
-
rus a fost ucis și alți patru au fost răpiți la Bagdad, în apropierea ambasadei țării lor. Duminică, 4 iunie l Atmosfera era liniștită la Beijing în ziua celei de-a 17-a aniversări a revoltei din Piața Tiananmen (foto), reprimată de autoritățile comuniste. l Un avion militar chinez care transporta cel puțin 40 de persoane s-a prăbușit în timpul unei misiuni pe care o executa în partea de est a țării. l Partidul Democrat Civic a câștigat alegerile legislative din
Agenda2006-23-06-saptamana pe scurt () [Corola-journal/Journalistic/285039_a_286368]
-
viața. Analiză, da, dar cu măsură, regenerând și nu mortificând, trezind și nu adormind interesul cu "analize fastidioase", cum constată la lectura romanului lui G. d'Annunzio, Triumful morții. Absența predominantă a atitudinii conduce la conjectura, deloc conjuncturală, că își reprimă divergențele și se "obiectivează". "La fel de sceptic ca și față de regolistica, de preceptistica poetică veche, se arată Benedetto Croce și față de întreaga literatură modernă a programelor, a manifestelor." (127). Salvează totul impresia de flexibilitate, și încă una foarte mare. Suspectarea principiilor
Între crize și profeții by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/8163_a_9488]
-
o știință, riguroasă, obiectivă și ireproșabilă în judecăți, după atâtea instabilități, dispute, pricinuite de înțelegerea criticii ca o artă, subiectivă și vulnerabilă în aprecieri, în revizuiri reproșabile, discutabile la nesfârșit! Dar nu-i mai puțin adevărat că E. Lovinescu își reprimă o satisfacție secretă: ce bine că, totuși, critica nu e o știință, ceea ce ar transforma-o într-un instrument la îndemâna tuturor nechemaților, a doctrinarilor și a precupeților de adevăruri gata confecționate!
Modelul lovinescian by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9773_a_11098]
-
nu numai acest scriitor internațional, româno-american ori cum vreți să-i spuneți, ci și tînărul care a scris cîndva, la București, Zeu printre blocuri și Prins. Sînt multe momente cînd tresare în mine România și nici nu pot să le reprim, nici nu încerc. - În ce relații vă aflați cu scriitorii din țară? Ați reușit să înfiripați un dialog cu ei și cu instituțiile culturale? Știm că sunteți singurul scriitor român care are vilă la Beverly Hills, care "a cucerit Vestul
PETRU POPESCU - "Sînt multe momente cînd tresare în mine România și nu încerc să le reprim" by Remus Valeriu Giorgioni și Constantin Buiciuc () [Corola-journal/Journalistic/16615_a_17940]
-
nu erau ale unui dialog autentic, noi nu eram doi parteneri egali, liberi unul în fața celuilalt. Politețea, curtoazia, un protocol nescris -spuneți-i oricum - m-au obligat în mai multe rânduri să-mi țin gura, să-mi înghit replicile, să-mi reprim spontaneitatea. Ea era vedeta, ea trebuia lăsată și ajutată să se desfășoare. Așa am gândit înainte de a intra pe scenă, așa am gândit și în timpul așa-zisului nostru dialog. Și așa am făcut. Acum nu mai știu dacă am procedat
Pornind de la Herta Müller despre tăcere, cărți, frică și „opoziție deschisă“ în comunism - Dialog cu Gabriel Liiceanu by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6000_a_7325]
-
dintr-un spirit care să fie prezent în ceea ce scrie. Căci aici nu avem o prezență de spirit, ci un șir de considerații care izbesc prin plictiseala suverană pe care o inspiră. Chinuindu-te să le citești, nu-ți poți reprima impulsul de a-ți spune că, dacă aceasta e filosofia, atunci lumea nu ar pierde nimic ștergînd-o din catastife. Încă o dată se confirmă adevărul că la începutul reflexiei filosofice trebuie să existe un imbold liric, și că acolo unde imboldul
Ultima suflare by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5597_a_6922]
-
de polițiști au protestat în fața Ministerului de interne pentru a cere creșteri de salarii și executarea fostului ministru Habib el-Adli, demis la sfârșitul lui ianuarie sub presiunea străzii. Ei au insistat că au primit ordin de la serviciile de securitate să reprime cu brutalitate manifestațiile care au culminat cu plecarea lui Mubarak și au subliniat că au fost prost plătiți de către un guvern corupt. Au fost înregistrate o serie de incidente cu soldații aflați la fața locului, care au tras focuri de
Egipt: Consiliul militar suprem pregăteşte terenul pentru o nouă Constituţie () [Corola-journal/Journalistic/61256_a_62581]
-
emis o maximă plină de haz: "Mondialele vor fi triste fără România". E vorba de "mondialele" de fotbal, firește. N-am suficient umor să mă întreb cine va regreta absența românilor din Coreea - înafara românilor înșiși. Dar nu-mi pot reprima uimirea că dl. Sandu emite astfel de propoziții de pe-o înaltă poziție de neutralitate. Ca și cum n-ar purta nici o vină pentru eșecul lametabil al "naționalei" de fotbal, "Nașul" s-a transformat în analist al dezastrului la care a pus
Cati de Celuloză by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15145_a_16470]
-
strigă "Săriți că mă omoară!" - la care Păstorel Teodoreanu: "Nu mă bag, nu mă amestec, autonomia universitară!" etc. Partea cea mai interesantă rămîne relatarea anilor petrecuți în închisoarea de la Sighet, însă nici în fața unei asemenea experiențe liminare memorialistul nu-și reprimează spiritul critic, nu renunță la răceală, la hiperanaliză, la un fel de teamă de ridicol care-l face să strecoare cu timiditate cîte-o afirmație despre familie, soție, copii, printre rîndurile dedicate lucrărilor pe care are de gînd să le scrie
Patru fețe ale trecutului by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/16128_a_17453]
-
de știință, că voi rîde, cum ar veni, pe socoteala unor giganți de mucava din alaiul uneori atît de deplorabil al postmodernismului (sau poststructuralismului). Dar oricît de dispusă am fost să citesc cu simpatie Impostura intelectuală, nu mi-am putut reprima dezamăgirea încă de la primul capitol. Am descoperit cu stupoare, în Sokal și Bricmont, doi amatori la fel de iritanți pe teritoriul științelor sociale și al umanioarelor pe cît de iritanți sînt, pentru ei, umaniștii intrați sub tirul artileriei lor. Oricît de mult
Un pacifism suspect by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17220_a_18545]
-
limbi, dar în care nimeni nu se grăbea să intre în vorbă cu tine. M-am gândit la zilele și nopțile ei într-o țară străină, cu oameni așezați, dar reci, civilizați și apăsat-indiferenți. Cu toate acestea, nu-mi pot reprima gândul c-a fost fericită la Timișoara. Mi-o închipui exuberantă, plimbânduse pe străzi cu ochii la casele în care simțeai parfumul vienez, grația acum aproape stinsă a Împărătesei Sissi, al cărei duh continua să plutească la doar câteva sute
„Mai puțin rău“ by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3895_a_5220]
-
că Germania era prea neîncăpătoare pentru ca Prusia și Austria să poată conviețui acolo împreună. Pentru punerea în aplicare a scopului său, Otto Bismarck se baza pe simpatia Angliei, cât și pe aceea a țarului pe care Prusia îl ajutase să reprime o insurecție în Polonia în 1863. Nu se temea nici de intervenția Franței, fiindcă Napoleon al III-lea, declarându-se în favoarea principiului naționalităților, era de partea unității Germaniei, sau cel puțin a Germaniei de Nord sub controlul Berlinului. Prusia susținea
Războiul austro-prusac () [Corola-website/Science/327197_a_328526]
-
Pașa a încercat să pacifice spiritul rebel al Hebronului. În fruntea unei trupe de soldați a mărșăluit spre Hebron în iulie 1855, însoțit de delegați străini din Anglia, Franța și de la alte consulate, care să servească drept martori. După ce a reprimat rezistența, Kamil Pașa a numit pe Salama Amr, fratele si rivalul de temut al lui Abd ar Rahman Amr, ca „nazir” al regiunii Hebron. În următorii 4 ani a domnit în oraș o liniște relativă. Prin 1866 și-au făcut
Hebron () [Corola-website/Science/335702_a_337031]
-
în Uniunea Sovietică. Este, de asemenea, o neobișnuită reconstituire prin delegare: născută abia în 1953, scriitoarea n-avea cum să fi trăit deportarea. Mama ei supraviețuise grelei încercări, dar, la fel ca aproape toți foștii deportați, a preferat să-și reprime amintirea suferințelor îndurate, să nu povestească nimic. Herta Muller s-a substituit unui poet născut în 1927 la Sibiu, Oskar Pastior, deportat la vârsta de 17 ani și descrie la persoana întâi, sub numele de împrumut Leo Auberg, experiențele de
O carte cum nu s-a mai scris by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6203_a_7528]
-
dacă te afli în fruntea unei instituții. Alcătuită după modelul paternalist-dictatorial, societatea noastră a dat naștere la mii de mici dictatori, care-și impun în mod discreționar voința asupra supușilor. A conduce o instituție înseamnă, în mod esențial, a-i reprima nemilos pe cei din subordine. Ca-n societățile primitiv-tribale, șeful dispune de viața și de moartea supușilor. El nu dă seamă nimănui, în afara instanței care l-a proptit în scaun: șeful — mai mare sau mai mic — de la partid. Care, la
Pesedeus ex machina by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13465_a_14790]