1,948 matches
-
anacronici. Această luptă a îmbrăcat în ultimă analiză două forme. Una tragică, urmând direcția sublimă a quijotismului (care la noi și-a găsit întruchiparea cea mai înaltă în Eminescu și în Bacovia) și alta axată pe acel râsu’-plânsu’ al sărmanului cavaler pe care poezia românească tânără l-a preluat de la pururi tânărul Nichita Stănescu. Undeva la mijlocul acestor direcții - formând o insulă rară și pură în cultura noastră - s-a situat suprarealismul lui Gellu Naum, care, în izolarea sa impusă deopotrivă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
închina Don Quijote faptele sale vitejești domniței Dulcineea del Toboso să fie iar o luptă cu morile de vânt. Va trebui să nu disperăm și să ne gândim că poetul, prin chiar esența lui, este sortit să parcurgă până la capăt drumul sărmanului cavaler. Text prezentat la colocviul „Perestroika și literatura din țările Europei de Est”, Madrid, 8 mai 1990 La trezirea din coșmar De aproximativ două luni de zile cele mai lucide conștiințe ale țării au atras atenția asupra faptului că nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
Ți-e frică? o iscodește Alina. Ă, ă, ă, nu, nu mi-e frică! Mi-e tare dor de bunici... Nici o grijă, ajungem curând. Au ajuns în vârful pantei. Gata cu urcușul. La vale-i mai ușor. Cel puțin pentru sărmanul căluț. Dar, deodată, picioarele-i alunecă, iar pământul îi fuge, parcă, de sub picioare. Sania a început acum să danseze pe oglinda gheții. Nu se știe cum, fetele au zburat, fiecare, spre câte un nămete de zăpadă. Sorina la dreapta, Alina
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
mărăcini. Se pierduse sărmanul de vreun cârd de gâște, din satul vecin când veneau și ele la gârlă. Cu grijă să nu-l rănească și mai rău, rupsese ierburile și rugii de mure care-l prinseseră ca un laț pe sărmanul boboc de gâscă. Un picioruș Îi atârna Îndoit În jos și avea pe el sânge Închegat. Era clar că-și rupsese piciorul. Cum Îl eliberase din mărăciniș a coborât cu el În brațe la gârlă să-i dea măcar puțină
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
o poete, Din Asia-n Roma, de la Roma-n Asia Ca o lumină trece glasul meu, Popoarele se pleacă - marea tace, {EminescuOpVIII 66} Lumina soarelui doar nu m-ascultă, Dar nu m-ascultă spre-a mă-ncorona! O suflet obosit, sărmane suflet, Pustiul Africei în vânt ș-aleargă A unui popol mort de suflete Lungi caravane... Asia-mbătată De visuri vechi, d-icoane de imperii, În fiece copil îmi naște-un dușman Și marea strigă, Nordul m-amenință Mișcând din codri roiuri
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
pe un mit eu să mă văd pe mine: A fost odată-n lume-un împărat Și a făcut așa ș-așa, ș-apoi... Apoi va fi murit... Astfel s-aud Repovestit ca de-o străină gură Viața ăstui biet, sărman Cezar, Dar nu - în mine bate-inima lumei Și tot ce simte ea și eu simțesc. Ah, despre asta nimenea nu spune Și asta-i diferența-ntre viață Și poveste. De-astă mizerie tristă, solitară, De acel pumn de sânge închegat
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
ei văd sfinxul rece, Ei văd icoana - înțelesul nu. 11 2259 [ÎMPĂRATUL] De v-ați întinde [umbra] moartă, albă, Din ale voastre-urieșești sicrie Ce am vedea că a rămas în ea, În ea ce se-ntindea după pămînt? Nimic. Titani, sărmani titani de cari Se spune c-au fost prăvăliți din cer, De ce-au căzut ei oare?... Pentru că Pără de margini li-era aspirarea, Fără de margini era inima lor; Ș-astă bucat' de sânge închegat... Inima asta... unde-ncap atâtea
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
de oameni s-aibă pământ și apă... N-ai fost de Domn în lume cum n-am fost eu de papă. [SCENA V] SAS Preaînălțate Doamne, venii să pun la cale Urmările dietei... [vrerea] Măriei Tale. [DRAGUL] O, ochii mei, sărmane ferești ale gândirii, Sânt prinși de flori de gheață, de pânzele pieirii; Zadarnic îmi silesc eu natura răzvrătită, Eu văd lumea întreagă așa, ca printr-o sită; O umbră îmi par însumi și lumea umbră-mi pare Și sânt străin
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Ci singură-n odaie să mă închid și leneș Să visez zi și noapte... la... la-mpăratul Peneș. (pauză) (parc-ar vorbi cu mumă-sa ) Să-mi scoată ochii mie? Îndată mă bocesc! (se uită-n oglindă) O! ochii mei sărmani... dar eu, eu vă iubesc. (vorbind cu chipul ei din oglindă) Anna... răspunde-odată... Frumoasă ești, mi-ești dragă. Tu! tu ești fata mamei... dar minte n-ai întreagă... (răsună cornul în pădure; ea ascultă, apoi stinge lumina) O, tu! răsună
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
O, tu ești Dumnezeul și viața vieții mele, Tu-mi ești în lumea asta ca soarele prin stele, C-un zâmbet, cu o vorbă arată-mi a ta milă... Să te iubesc atâta... nu e păcat... copilă! Pe maică-mea sărmana atâta n-am iubit-o Și tot, când cu țărâna pe ea [au] coperit-o, Părea că lumea-i neagră și inima-mi se rupe Și în pământ alături doream să mă astupe; Când clopotul veciei plîngea-n a lui aramă Eu
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
am iubit. El va-nțelege... Doamne, el pururea-nțelege. 12 2275 [MAMA ANNEI] Bogdane, pe cuvînt? BOGD[AN] Mamă, mă jur! [MAMA ANNEI] Copile, nu jurați! Vă cred. 13 2275 [ANNA] O, Maică preacurată și pururea fecioară, Cu mil-asupra noastră, sărmanilor, coboară Privirea ta senină... Ne lasă să trăim, Sărmani așa cum sîntem... c-atîta ne iubim. De e păcat, noi nu-l știm, căci tineri și deșerți Sîntem... Tu înțeleaptă, vei ști ca să ne ierți, Dac-am uitat de tine nu ne-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
12 2275 [MAMA ANNEI] Bogdane, pe cuvînt? BOGD[AN] Mamă, mă jur! [MAMA ANNEI] Copile, nu jurați! Vă cred. 13 2275 [ANNA] O, Maică preacurată și pururea fecioară, Cu mil-asupra noastră, sărmanilor, coboară Privirea ta senină... Ne lasă să trăim, Sărmani așa cum sîntem... c-atîta ne iubim. De e păcat, noi nu-l știm, căci tineri și deșerți Sîntem... Tu înțeleaptă, vei ști ca să ne ierți, Dac-am uitat de tine nu ne-o ținea [de] rău: Și tu uitași odată tot
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
acuma... Am cercat să-i însenin cugetele prin cântec... dar cântecul cel mai vesel îl pune pe gânduri... cântecele triste îi fac plăcere, însă eu nu le cânt, pentru că-l adâncesc din ce în ce mai mult în răul ce l-a coprins. ARBORE Sărman copil! MAIO Da, sărman și copil totodată! O, boierii cei tineri... pare că l-ar fi prins cu lanțuri de fier în vârtejul desfrânărilor lor... și-apoi vorbesc... șoptesc... îl umplu de nencredere... Nu știu zău de unde-or fi-nvățat
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
rump în două, ca să mă smulg din mine. O, nu știi ce-i amorul, nu știi cumplitul chin Ce împle al meu suflet de moarte și venin! De-ai ști!... M[AIO] Nu știu o, Doamne? ȘT[EFAN] O știi, sărman copil! Și tu! (uitîndu-se la el cu milă) Și el... nebunul. De-aceea ai pălit, De-aceea nu mai râzi tu, de-aceea cânți tot trist. Dară, deși amorul e crud și e amar, Tu ești poet și-n tine
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
să zică? LĂPUȘNEANU Vistiere, mulțumit Ești tu, ca un vechi prieten, cu acea ce-am hotărît? VIST[IERUL] Dacă nu se poate altfel, mulțumim M[ăriei] Tale... Pentru-o astfel de legiuită, bună punere la cale. [LĂPUȘNEANU] Iar tu, văduvă sărmană și acum mireasă, spune, Mulțumitu-te-au pe tine judecățile-mi nebune? [FEMEIA] O, M[ăria] Ta, iubitul ce pierdui nu voi afla, Drept că mi-ai luat norocul, dar mi-ai dat onoarea mea Și cât o fi lumea
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
care va din voi... Cine-ar zice cumcă celui eu am fost soție dreaptă... O soție i-e credință, o soție îl așteaptă. Dar din clipa-n care dânsul se dusese l-am uitat, L-am uitat de dragul altui pe sărmanul meu bărbat, L-am vândut, [da], l-am vândut. Ce să fac dar? Ce să facă O femeie ca și mine... și străină și săracă. M-am rugat la toată lumea, la dușmani chiar m-am rugat Și atunci venit-au
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Acel soare e o idee... care luminează lumea, sub cari fug nourii sperioși - umbrele palide - valurile în argint. O idee care intră-n toată suflarea omenească... cum lumina umple lumea... o vijelie care mână valurile mărei - și pe noi doi, sărmane valuri... O vijelie puternică, fiindcă-n pieptul ei lucrează și sufletele și dorințele noastre, a valurilor de jos, și sufletele geniilor din aer, din lumină, care Dumnezeu îi mână dasupra pământului... Cer și pământ... Dumnezeu și om... voi ca Mira
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
abis? Un gest îmi trebui mie să fac din lume-un nor Și ce-mi trebuie oare ca visu-ți să-l omor? MURĂȘANU (cu putere) Strâmt este al tău spațiu și secolii sunt largi! Nu văd eu cum în cercu-ți sărman nebun te spargi, Nu văd eu cum în cercu-ți nebun te zvârcolești Ca o națiune-ntreagă în zboru-ți s-o răpești? Trecut-au secoli negri cu coasele de foc Cosit-au generații... Națiunea stă pe loc! Trecut-au Nordul rege
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
sfârșit... PRINȚ[UL] Eu văd cifrele toate din lecția-mi de azi, Deși a le pricepe nu pot. Te rog dă-mi cheia La cele ce privesc eu, ca să străvăd ideea. M[AGUL] Știu! Vrei să afli cine-i acel sărman călugăr Ce scări acum clădește din pietre și din bulgări, Din stînce năruite, la acel templu? [PRINȚUL] Da. [MAGUL] E un om neferice... C-o vorbă, soarta sa: Avu dorinți gigantici. Fiind născut sărac, Azi doarme-n pat de trențe
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
e acel poet? Eu nu i-aș face nimica, eu!... Ci numai l-aș aduce, i l-aș da ei căci ce voi eu alta decât ca ea să fie fericită... D[umne]zeul meu! îmi vine să-nnebunesc! [ȘTEFAN] Sărmanul meu amic! Aide, aide cu mine! Aide cel puțin în singurătate, în pădure undeva, numai hai afară de-aici din casă... Atmosfera asta te omoară. {EminescuOpVIII 325} [ALECU] Nu mă mai omoară alta nimica decât nenorocirea mea. Lasă-mă să
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
mă iubește... ci eu amorul lui nu-l puteam înțelege... Orcum, mi-ar fi mai drag să mă duc la mănăstire decât să fiu femeia lui. Și mi-e milă... mi-e milă așa de mult de el... E un sărman copil care pentru mine și-ar da și viața... dar numai... n-am ce-i face. Nu pot, D[umne]zeul meu! Nu pot! [ȘTEFAN] Și... tu nu iubești pe nimeni altul? [EMMA] (ap[art]) Uite-l că-ncă n
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
în lume... m-ai iubit ca pe-un copil răsfățat, nedetreabă, dar bun la inimă... Mergi sănătos! Te urmez și eu în Italia! O, ne-om revedea... ne-om revedea desigur... pentru că am să te caut anume. [ȘTEFAN] (ap[art]) Sărmană copilă... Zice că eu am iubit-o mai mult? Ba că chiar... De nu-mi spunea cine-i neci // n-o recunoșteam. (o sărută; tare) Adio, Emma. [EMMA] Adio, unchiule. (îi trimite o sărutare pe vârful degetelor; iese el) SC
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cât un miel. UN PĂSTOR Fără turmă păstor nu poate fi. El merge cu turma pe naltul tăpșan, în văi tăcute. De n-aude glasul ei, el cat-a se stinge de dor. COR DE FETE Se stinge de dor Sărman băiat! IONEL Se stinge de dor! COR DE FETE Îi cere, Mario, acum dovezi A lui iubire de vrei s-o crezi. O FATĂ cătră IONEL Mîhnita-i față n-o privești? Ea crede că tu n-o iubești! {EminescuOpVIII 381
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
un miel. UN CIOBAN Fără oi nu poate rămânea nici un baci. Trebuie să meargă cu ele pe tăpșanul înalt, în valea liniștită. De n-aude glasurile lor, trebuie să se stingă de dor. COR DE FETE Se stinge de dor Sărman băiet. IONEL Se stinge de dor. COR DE FETE Îi cere, Marie, acum dovezi A lui iubire de vrei să crezi. O FATĂ (cătră Ionel) Mâhnită e azi - o privești, Ea crede că tu n-o iubești. ALTĂ FATĂ (alt
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
gol, din ce în ce mai uscat; te rog mai ține încă puțin, prea puțin, căci în curând sunt gata, în curând voi sfârși rolul, în curând comediantul va părăsi scena vieței. (cătră cunună) Mai știi tu încă cum te-am căpătat pe tine? Sărmana mumă era bolnavă, eu jucam, cântam, râdeam, săream pe când ea murea de foame și de frig. în ziua aceea [de] multă glorie și onoare te purtam pe tine, ah! eram fericit, și cât îmi bătea inima de bucurie când
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]