2,061 matches
-
Istoria o meditație asupra trecutului, Iași, 2001. Ionescu de la Brad, Ion, "Excursiune agricolă în Dobrogea în 1850", în Analele Dobrogei, an I, nr. 1, Constanța, 1920. Ionescu de la Brad, Ion, "Românii din Dobrogea", în Românul, 22 septembrie 1878 și în Telegraful, 24 septembrie 1878. Ionescu de la Brad, Ion, Ghica, Ion, Bălcescu, Nicolae, "Românii din Dobrogea", în România Literară, nr. 2/2 ianuarie 1855. Iorga, Nicolae, "Documente. O condică de pomeni dobrogene în 1859", în Revista de istorie, București, 1925. Iorga, Nicolae
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
umor. În tinerețe, învățătorul Al. P. Arșinel ieșise, într-o noapte, împreună cu predecesorul său, Ionel Timofte, de la o „băută”. Era lună plină iar pe șosea se vedea ca ziua. La un moment dat, Timofte s-a oprit în fața stâlpului de telegraf și l-a îndemnat pe succesor: - Uite, îl vezi? Ăsta e electoratul tău. Convinge-l să te aleagă. De cuvânt, tânărul învățător s-a umflat în piept, a salutat și, cu un gest larg, a început: - Frrațilorr! A venit timpul
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
Vodă, Doina ș.a.) sau din autori mai puțin cunoscuți, precum Smara și G. Gr. Caïr. Producțiile folclorice (legende, doine, anecdote) sunt culese, cele mai multe, de Ion Pop-Reteganul , dar și de S. Fl. Marian, Gh. Cătană, Iosif Vulcan, Th. A. Bogdan. La „Telegraful redacțiunei” I. Pop-Reteganul îi răspunde elevului Octavian Goga: „Ai talent [...] cultivă-l cu diligență”, iar în numărul următor (5-6/1898) îi publică poezia Nu-i fericire pe pământ. R.Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289218_a_290547]
-
economic, care a permis finanțarea construcțiilor. Printre marile clădiri trebuiesc citate clădirea Asigurărilor pe viață (42 etaje), clădirea Singer (41 etaje), Transporturile (44 etaje), Compania metropolitană de asigurări (50 etaje), industria lânei (60 etaje) cu 14.000 salariați, telefoanele și telegraful (40 etaje), Chrysler (319 metri, 68 etaje), banca Manhattan (256 metri, 65 etaje). Cea mai mare clădire a lumii e Însă Empire cu 381 m și 86 etaje. Rockefeller e cea mai nouă, cu 84 de etaje, modernă, solidă, cu
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
dintre măruntul univers local și infinitul lumii acesteia, nutrit prin arterele căilor ferate. Vă mai amintiți vagoanele de clasa a III-a ale călătoriilor tinereții noastre? Dar mirobolanta șapcă roșie a impiegatului de mișcare? Așa-i c-ați uitat țăcănitul telegrafului Morse, prin care până hăt târziu, după anii '60, se mai dirija circulația? Cine să creadă, în anno Domini 2009, că am fost pasageri ai trenurilor mixte, adică, și de marfă, și de călători; în fiecare gărișoară mai de Doamne-ajută
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
căreia Jules Ferry îi deschide larg porțile. Tehnica și industria se amestecă: fără ele, bicicleta ar fi rămas un ornament artizanal din câteva grădini bogate; cu automobilul se naște un nou sport. Dezvoltarea mijloacelor de transport și comunicațiile (cale ferată, telegraf), internaționalizarea schimburilor, permit organizarea de competiții internaționale de prim rang, între care, bineînțeles, Jocurile Olimpice conduse de Coubertin. Se uită adesea, că aceste jocuri par o locomotivă cu un program ambițios de renovare pedagogică și sportivă. Dar în 1900 nu sunt
Fenomenul olimpic de la antic la modern by Liliana RADU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101004_a_102296]
-
cum să se producă o asemenea energie și cum să se utilizeze. Astfel, M. Faraday, a inventat primul dinam iar mai târziu, Gramme, în 1869, l-a adus la forma cea mai utilizabilă. Între timp S.F.B. Morse inventează, în 1837, telegraful electric, B. S. Iacobi construiește primul motor electric în 1834 și-l experimentează cu succes în 1838 pentru propulsia cu elice a unei bărci pe Neva, iar Edison iluminatul electric în 1879. Tot în același an, Siemens - Halske prezintă la
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Lorin Cantemir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1018]
-
mergem cu rîvnă spre o casă care știam că se află la numai 8 kilometri distanță, dar nici n-am ajuns bine la jumătatea drumului, că ni s-a și făcut somn. Am atîrnat o pătură Între un stîlp de telegraf și o bornă kilometrică și ne-am băgat sub ea - baie turcească pentru corp, baie de soare pentru picioare. După două sau trei ore, după ce pierduserăm fiecare aproape trei litri de apă, a trecut pe lîngă noi un mic Ford
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
revoluția industrială. În prima jumătate a erei, integrarea globală a fost stimulată de costurile de transport tot mai mici, mulțumită motorului pe aburi și căilor ferate, iar În a doua jumătate, de costurile tot mai mici ale telecomunicațiilor - grație răspândirii telegrafului, telefoniei, calculatoarelor, a sateliților și a cablului cu fibră optică, respectiv a primei versiuni de Internet. În această eră am fost martori la nașterea și dezvoltarea unei economii globale, În sensul că au existat suficiente transferuri de bunuri și de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
privind capitalismul a fost Încă de la Început identificarea acelor fricțiuni, bariere și granițe care sunt doar surse de pierderi și de ineficiență și a acelora care sunt surse identitare, aparținând unei lumi pe care ar trebui să o protejăm. De la telegraf și până la Internet, fiecare nouă tehnologie a comunicației a promis să micșoreze distanța dintre oameni, să crească accesul la informație și să ne aducă din ce În ce mai aproape de visul unei piețe globale perfect eficiente și lipsite de fricțiuni. Și, de fiecare dată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
profesor suplinitor, profesor provizoriu și, în 1935, profesor titular la Academia Teologică. Predă, până în 1946, teologia dogmatică, istoria Bisericii universale, limba greacă, apologetica, pastorala. Între 1936 și 1946 va fi rector al Academiei Teologice și va lucra ca redactor la „Telegraful român”. A fost hirotonit diacon (1931), preot (1932) și protopop stavrofor (1940). La începutul anului 1947 e mutat la Facultatea de Teologie din București, unde ține cursuri de ascetică și apologetică, din ianuarie 1949 fiind profesor titular de teologie dogmatică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289881_a_291210]
-
ținutul Hațegului, O luptă pentru ortodoxie în Țara Hațegului, Din urmările Edictului de toleranță în ținutul Făgărașului, Lupta și drama lui Inocențiu Micu Clain, Uniatismul din Transilvania, opera unei întreite silnicii și alte studii din „Biserica Ortodoxă Română”, „Revista teologică”, „Telegraful român”, „Gândirea” etc.) -, S. a avut contribuții decisive la consolidarea spiritualității filocalice între români. În urma unor eforturi de călugăr benedictin, el a tălmăcit, începând din 1946, Filocalia grecească a lui Nicodim Aghioritul de la Athos, tipărită la Veneția în 1782. S-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289881_a_291210]
-
ca poet și prozator și mai cu seamă ca istoric și critic literar, colaborând la „Vatra”, „Gazeta Transilvaniei”, „Foaia poporului”, „Calendarul poporului”, „Lumea ilustrată”, „Familia”, „Tribuna”, „Transilvania”, „Luceafărul”, „Ramuri”, „Sămănătorul”, „Junimea literară”, „Viața românească”, „Noua revistă română”, „Convorbiri literare”, „Tribuna”, „Telegraful român”, „Țara Bârsei”, „România jună”, „Cele trei Crișuri”, „Societatea de mâine”, „Gândirea”, „Revista Fundațiilor Regale”, „Cugetul românesc”, „Dacia”, „Zeitschrift für Romanische Philologie”, „Literaturblatt für Romanische und Slavische Philologie”, „Revue des langues romanes” ș.a. A fost director al revistei „Cultura” (1924
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289069_a_290398]
-
Lazăr Iernea, Dionisie Popfiu, Sigismund Șincai) prezentată de Ioane Marcu ("Declarațiune în causa limbei române" 5 mai 1880, Homorod; 3 iunie 1880, Satu Mare) împotriva proiectului ortografic inițiat de Titu Maiorescu. I.S. Sălăgeanu a fost un colaborator asiduu la Familia și Telegraful român, la Federațiunea din Pesta. Semna și cu pseu donimul Publicola. Dintre cele mai cunoscute articole: "Corvinii, Iancu, Vlad și Matia", Familia, V, 29, 20 iulie/1 aug. 1869 și 30, 27 iulie/8 aug. 1869; "Coriolan", Familia, VIII, 49
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
13 Vezi: M. Eminescu, Literatura populară, ediție critică îngrijită și prefață de D. Murărașu, Ed. Minerva, 1977. 14 Vezi prefața lui Perpessicius la vol. Mihai Eminescu, Opere, 6, Literatura populară, Buc., Ed. Academiei R.S.R., 1963. 15 Art. Românii din Ungaria, Telegraful român, 13/25 mai, 1882; în Fragmentarium p. 664; De reținut: numele de "Someșiu" circula în părțile bihorene prin Poema Munților Beiușului a lui Dumitru Meciu: "...Dragoș voios a plecat, / Până-n Tisa a intrat / Și pe Someșiu l'a aflat
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
care luptă cu înverșunare contra minciunii, răului și tiraniei pentru izbânda dreptății și a binelui”, iar dispariția ei „ar însemna o totală stagnare a vieții publice”, care s-ar asemăna cu întreruperea „dintrodată a căilor de comunicație, a firelor de telegraf și telefon etc.” * Concordia, săptămânal socio-politic, economic și cultural al românilor din Ucraina, apare în septembrie 1995 ca supliment în limba română al gazetei Radei Supreme a Ucrainei „GOLOS UCRAINI”, adresa redacției de la Concordia fiind în orașul Cernăuți, Piața centrală
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
din viață a ziarului Bucovina, având aceeași tendință și aceeași cinste profesională, îl acuză pe deputatul Ion Nistor că ar primi o leafă și de la firma Anhanck, ceea ce e total neadevărat.” * Foaia ordinelor Foaia Ordinelor a Direcțiunii regionale a poștelor, telegrafelor și telefoanelor din Bucovina, anul 23, nr. 6 din 1920 (Reviste și ziare primite la redacție din „Cugetări” nr.13/6 iulie 1920 * Dreptatea, organ al Partidului Poporului de sub președinția dlui General Al. Averescu, apare în anul 1920, redacția și
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Guvernului la Cernăuți, un serviciu administrativ, cuprinzând următoarele secretariate de serviciu: interne, justiție, finanțe, instrucție publică, culte, lucrări publice, industrie, comerț și îngrijire socială; agricultură, domenii și alimentare; salubritate publică; afacerile străine, armată, siguranța generală a statului, căile ferate, poșta, telegraful, telefonul, circulația fiduciară, vămile și împrumuturi publice în Bucovina vor fi administrate de către administratorul central din București. Despre I. Nistor numit ministru al Bucovinei, ziarul sublinia că „înțeleptul și bine sfătuitul Rege al României Mari” a făcut o alegere potrivită
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
care și Biblia. Orator desăvârșit este ales deputat de două ori în Parlamentul de la Viena și Pesta. Îndeamnă preoțimea să culeagă colinde, povești și cântece populare. Activitatea sa gazetărească la Foaia pentru minte, inimă și literatură, la gazeta Transilvaniei, la Telegraful român tot muncă politică și de deschidere a minții maselor a fost și de natură să trezească conștiința de sine a maselor. * Veniamin Costache (20 XII 1768, Roșiești, județul Vaslui - 18 XII 1846 - mânăstirea Slatina, județul Suceava). Elev al Academiei
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
și 2 pe ianuarie și februarie 1868, făcând o „ochire peste anul 1867” se reținea că „numai la românii din Austria au existat în anul 1867 cinci ziare politice și șase literare și anume: în Brașov Gazeta Transilvaniei, în Sibiu Telegraful Român, în Blaj Archiv pe'ntru filologieși istorie, în Năsăud Magazinul pedagogic, în Pesta Concordia, Familia, Amicul Poporului, Gura satului, în Viena Albina, Sionul românesc, în Cernăuți Foaea Soțietății literare din Bucovina, toate trecându-și existența și în anul următor
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
națiunii române să le curmăm, iată dorința noastră; o Românie mare și un popor fericit și liber - iată visul nostru!“ Dar cariera gazetărească propriu-zisă, cu o activitate cotidiană și nu întâmplătoare, și-o începe în același an 1881, la jurnalul Telegraful, al lui I.C. Fundescu (la care colaborase și foarte tânărul Caragiale în deceniul anterior), una dintre bunele gazete liberale ale epocii, cu tendințe radicale de inspirație rosettistă, la care fusese angajat de curând și fostul socialist anarhist originar din Basarabia
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
decenii; Bacalbașa și-a redactat textul acestui prim volum al amin tirilor sale recurgând frecvent la gazetele Românul și Trompeta Carpaților, pe care le-am urmărit și noi la Biblioteca Academiei Române, completân du-ne informațiile prin foiletarea altor publicații periodice: Telegraful, Pressa și - îndeosebi - cum era și firesc, Monitorul oficial al României. Ținem să atragem atenția că am crezut de cuviință ca în toate notele noastre să folosim în indicarea datelor calendaristice ambele „stiluri“ („cel vechi“ și „cel nou“), diferența între
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
excesiv indicațiile bibliografice din cuprinsul notelor subliniare am recurs - în cazul unor publicații periodice și al unor lucrări mai des citate de noi - la abrevierea titlurilor acestora, astfel: publicații periodice: MOF.: Monitorul oficial al României, București; ROM.: Românul, București; TEL.: Telegraful, București; TRC.: Trompeta Carpaților, București. volume: Ciachir, Independența: Nicolae Ciachir, Războiul pentru independența Ro mâniei în contextul european, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1977; Crutzescu, Podul Mogoșoaiei: Gheorghe Crutzescu, Podul Mogoșoaiei. Po vestea unei străzi, București, [1943];1 Giurescu, Istoria
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
crenvurști și la ora 11 jum. noaptea apărea întâiul transport cu cornuri calde. Apoi Banca Derussi și Poșta Centrală. Într-o curte mare o casă veche, o ruină destul de încăpătoare pentru vre mea aceea, servea drept direcție a poștei și telegrafelor. Actualul Palat al Bursei este construit pe localul vechii poște.184 182. Casele de pe strada Academiei - care făceau parte din vechea reședință domnească având fațada pe Calea Victoriei (v. mai sus) - fuseseră vândute de urmașii Ghiculeștilor familiei Lahovary. Aici a funcționat
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Dim. Ghica a început să evolueze către liberali, conservatorii - care, în disprețul lor mărturisit pentru opinia publică nu dispuneau de un cotidian politic de autoritate - au fost nevoiți să înființeze gazeta Timpul (la 15/27 martie 1876). Alături de Românul și Telegraful, Pressa era cel mai important periodic politic bucu reștean, în perioada la care se referă acum Constantin Bacalbașa. 324. Reforma, gazetă politică și literară, al cărei redactor și proprietar era ziaristul liberal I.G. Valentineanu (1834-1898), a apărut la București în
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]