15,045 matches
-
exporturile românești mult solicitate pe plan extern, fapt îmbucurător, că apar unele semnale pozitive ale economiei românești. Și o știre șocantă: în Japonia s-a produs un cutremur catastrofal cu magnitudinea de 8,9 grade pe scara Richter, și urmarea firească a unor valuri tsunami de peste 15 metri care s-au adăugat peste calamitatea cutremurului, cu un grav accident la centrala atomică de la Fukushima. După primele imagini pe care le prezintă televiziunea, apar aspecte apocaliptice ale sfârșitului lumii, în care potopul
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
problemele interne, cât și interesul marii boierimi de a deține controlul asupra puterii politice și de a-și consolida dreptul de proprietate asupra pământului, a agravat situația lăcuitorilor săteni și a întârziat procesul de modernizare a societății românești. În chip firesc, marile prefaceri care s-au produs în primele decenii ale secolului al XIX-lea în Europa, angajată tot mai mult pe calea dezvoltării capitaliste, se regăsesc - în forme specifice - și în Principatele Dunărene, în care tânăra națiune română, valorificând contextul
Evolu?ii demografice ?n zona ?n zona Belce?ti ?n prima jum?tate a secolului al XIX-lea by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83574_a_84899]
-
a structurilor sociale din lumea satului, la ritmul de modernizare a societății românești. Lăcuitorii satelor aservite - menționați în izvoare ca „oameni”, „liudi” sau „birnici”, pe care istoriografia îi definește ca țărani clăcași - au cunoscut, mai ales în această perioadă, o firească stratificare în fruntași, mijlocași și codași sau pălmași, în funcție de poziția social-economică pe care au dobândit-o, având drept criteriu de departajare, numărul de vite de muncă. Odată cu extinderea relațiilor capitaliste în agricultură, treptat, toate celelalte categorii sociale din lumea satului
Evolu?ii demografice ?n zona ?n zona Belce?ti ?n prima jum?tate a secolului al XIX-lea by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83574_a_84899]
-
în toate amănuntele ei. Când se ivea câte o ocazie, mai strecura câte o picătură de otravă. Este știut că picătură cu picătură, se umple paharul. O curiozitate bolnăvicioasă îi tulbura multe clipe ale vieții. Ținând să fie cât mai firească în întregul ei comportament, era interesată de tot ce ținea de Ina și o iscodea cu o discreție bine simulată, chiar și despre unele intimități conjugale. Olga era destul de abilă în a mima o prietenie sinceră, dându-i Inei impresia
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
voind să spună: aici sunt în elementul meu! După ce își luă halatul, Olga, prefirând un zâmbet confecționat de împrejurare, trecu din nou pe lângă mama Inei și se îndreptă spre salonul unde era Ina. Intră dezinvoltă, arătând o disponibilitate ce părea firească și adresându i-se acesteia cu vorbe de încurajare: - Și vom fi mamă, ai!? Ina păru a nu da importanța cuvenită la ceea ce Olga considera a fi o glumă. - Mi-e așa de teamă Olga, mor, nu mai pot... au
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
mame, Ina. Invidia încolțită cândva, în loc să se topească, adăugase noi dimensiuni la edificiul răzbunării zidărit de Olga în nopțile și zilele ei pline de zbuciumări. Și, ca și cum apele ar fi intrat în albia lor normală, purtând cu dezinvoltură o mască firească a aparențelor intră în salonul lehuzelor. În timp ce Olga îi prindea 1 bengalo - drăcos Inei brățara de mâna stângă, aceasta, stoarsă de puteri, abia putu s-o întrebe: - E frumos copilul meu, Olga? Vreau să-l văd, te rog...! - Nu e
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
o va face cu proxima ocazie. Se înțelegea că plecarea ei nu este temporară. În exasperarea ei de a părăsi orașul cu toate ale lui, Olga nu luă în calcul surprizele sau capcanele care o puteau aștepta. Nu manifesta acea firească teamă de necunoscut, mai puternică fiind dorința ei de a se desprinde de locurile unde se simțea, de parcă s-ar fi aflat într-o zonă cu nisipuri mișcătoare. * Odată ajunsă la Predeal, Olga își găsi o cameră într-o vilă
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
zânele cele bune cu multe daruri. Cum era și firesc, ei căutau să le descopere și, prin toate mijloacele, să le înaripeze, pentru ca fiul lor să poată zbura spre cele mai înalte piscuri ale vieții. De altfel, aceasta este dorința firească a fiecărui părinte pentru copilul lor. Când copilul ajunse în școala elementară, chiar dacă nu era el primul din clasă, nu se afla prea departe de eșalonul celor fruntași la învățătură. Era deosebit de conștiincios, disciplinat și deținător al celui de-al
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
își privi din nou soțul, care arăta ca un bidon turtit. - Nu te-am văzut demult în starea asta! Și lipsindu-se de cuvinte, Olga îi făcea semne disperate cu mâna să părăsească mai repede incinta. Era cuprinsă de o firească stânjenire pe care încerca să o justifice celor prezente în salon, spunându-le că e o situație de excepție. - Ți-am spus... de bucu... Nu-și termină spusele. Intuind îndemnurile ajunse la exasperare ale Olgăi, continuă: mă duc, mă duc
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
de o grijă paternă, încercă să arunce peste îngrijorările știute încă o punte: - Nu cred că vă puteți plânge de ceva. Ați avut tot timpul, și veți avea întotdeauna libertatea să organizați totul după pofta inimii voastre. E un lucru firesc și limpede de înțeles. Cine te-a oprit vreodată, Alex, să acționezi așa cum ai crezut tu de cuviință? Tot ce ai făcut în această casă și în curte poartă amprenta unui adevărat gospodar. Și apoi, mai este ceva la care
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
foilor care se răvășiseră pe birou. În una din zile, trecuse în spatele scaunului, îl îmbrățișase tandru și-l sărutase pătimaș. Ce faci, Lili? o întrebase el. Ceea ce ar face orice fată care s-a îndrăgostit!, spusese ea cu un aer firesc. După ce Alex a făcut câteva vizite în garsoniera fetei, pretextul fiind o cafea, Lili și-a arătat grațiile care depășeau cu mult, prin scenele de tandrețe și dăruire, vârsta ei ce nu rotunjise cifra lui 20. De atunci, când venea
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
de albul imaculat. Cine știe? Ina îl îmbrățișă, îl sărută și-i mulțumi pentru acest gest neașteptat, care constituia acum un adevărat eveniment. Dar viermele întrebării care-i omorâse după-amiaza aceea o sili să-l iscodească pe un ton de firească nevinovăție: - Parcă era vorba să te odihnești în după-amiaza aceasta, ce s-a întâmplat? - Tocmai spălasem vasele și voiam să mă întind un pic când un mesaj telefonic m-a anunțat că un muncitor angajat ieri a avut un accident
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
noastră, a oamenilor ca un soare și, cum nu poate fi ignorată puterea acestui astru ceresc, dătător de lumină și căldură, așa nu poate fi ocolit adevărul: sunt bolnavă! Sunt grav bolnavă, draga mea prietenă! Boala mea este o urmare firească a unui stres care mi-a zdrobit nu numai sufletul, ci și trupul. Mă aflu la limita suportabilității. În zilele ce urmează, mă voi interna în spital; acasă nu are cine să-mi dea măcar un pahar cu apă. Soțul
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
popas, O zbatere de valuri sau de vânturi, Cu-a lor ecouri transformate-n cânturi Ne însoțesc la fiecare pas... Dar nu suntem de vânturi duși, de valuri, Pe undeva sunt fapte îndrăznețe Și gesturi de aleasă frumusețe, Spre omeneștile, firești limanuri... Drum fără pulberi, drum cu pulberi grele, Ori numai duhul frământării mele?...
DRUM by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83789_a_85114]
-
postul, pentru că nu-mi fusese În mod oficial oferit. Sharon nici nu pronunțase cuvintele „Am dori să-ți facem o ofertă“, pentru că i se păruse normal ca orice ființă Înzestrată cu un dram de inteligență să Îl accepte În mod firesc. Nimeni nu pomenise cuvântul „salariu“. Aproape că am râs cu voce tare. Era oare asta un soi de tactică de război perfecționată? Să aștepți ca victima să doarmă profund, să fie În acea stare În care globii oculari se mișcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
să se dezmeticească. Nu mă-mă ssimt prea bine, s-a bâlbâit ea. — Știu, scumpo, știu. Hai să luăm un taxi până la tine acasă, bine? Crezi că poți? A Încuviințat din cap, după care s-a aplecat cu un gest firesc și a Început să vomite. Pe cizmele ei maro și puțin și pe jeanși. Dacă m-ar vedea fetele de la Runway cu prietena mea cea mai bună, am gândit eu aproape involuntar. Am așezat-o pe un pervaz care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
care le Încercasem În seara aceea s‑au adunat deaolaltă și s‑au transformat În nevoia simplă și imperativă de a zbiera la cineva. — Nu, n‑am spus nimic de genul ăsta. Tu ai spus. Am presupus doar În mod firesc, că tu, o să vii acasă pentru a fi alături de ea cât mai curând posibil. Nu te judec, Andy - știi prea bine. Și mai știu și că e foarte târziu la tine și că nu poți face nimic În următoarele două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
fi făcut asta pentru oricine, dar nu pot să‑ți mulțumesc Îndeajuns pentru ce ai făcut pentru Lily. M‑ai găsit pe mine, i‑ai ajutat pe ai mei, ai stat cu ea ore Întregi. Zău. — Nici o problemă. Sunt lucruri firești pe care l‑ar face oricine când o cunoștință de‑a lor e grav rănită În spital. N‑a fost cine știe ce. Ideea În tot răspunsul ăsta era că așa ar face oricine cu excepția cuiva care e din Întâmplare fenomenal de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
scos direct din congelator. Singurul lucru pe care păruse a‑l servi cineva până la ora aceea fusese cafeaua pe care o cumpărase tata În călătoria lui matinală la Dunkin Donuts, tradiție pe care o instituise ca urmare a lipsei lui firești de dorință de a se hrăni cu orice fusese gătit personal de către mama. Am pus o clătită În farfuria de plastic și am vrut să o tai, dar ea s‑a transformat instantaneu Într‑un morman inform de făină. — Chesita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
toată ziua după nimicuri, nu mai flecărea interminabil În stilul ei cam plebeu; dintr-odată, devenise mai serioasă, se Îmbrăca mai cu gust, Își schimbase modul de a vorbi; se vedea că-și controla vocabularul și căuta să fie mai firească și mai profundă. Straniu, mi-am zis, iată că scrisorile mele au schimbat-o pe această gâsculiță, au scos-o din starea de feminitate latentă, au trezit-o spre o activare a energiilor nedivulgate, au maturizat-o brusc. Mă miram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
acest strigăt reținut, această stranie preconștiință a existenței, Întrevăzută fulgurant În figurile pictate de el, pe care n-o descoperi la foarte mulți artiști. Tensiunea magică, ce se țese complicitar Între cel ce privește și imaginea Giocondei, vine din impresia firească a vieții reale; simți că din tablou ești privit de cineva care este viu și care știe că este viu, spunându-ți direct chiar acest lucru. Monalisa Îți spune: „Eu sunt vie și tu simți că și tu ești viu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
viața, care este În primul rând o conștientizare a propriei conștiințe de sine, o autoreflexivitate a existenței pure. Acel aer atât de natural de pe fețele celor ce participă și asistă la un banchet inițiatic devine expresia supremă a comunicării fiorului firesc al vieții. „Noi suntem aici În tablou și voi vă uitați cu uimire la noi. Vă uitați fără să Înțelegeți ce vă atrage spre această dărăpănătură În care ne-a fixat nebunul de Leonardo.“ E adevărat că noi, cei din afara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Încerc să-l traduc În română. Nu-mi iese. Aceasta Înseamnă că limba poeziei la noi, cum zice Barbu, nu a atins Încă toate acele virtualități de suplețe și rafinare la care ajunsese limba lui Mallarmé. De altfel, faptul este firesc. Să nu uităm, totuși, că acesta a fost contemporanul lui... Eminescu. (miercuri) Astăzi, la cenaclu, citește Ion Alexandru câteva poeme de o densitate apăsătoare din volumul În pregătire Infernul discutabil. Mă Întreb cum de nu s-a observat până acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
turbionar În jurul lui E. când eram la liceul din Slatina. Doar această imagine mă scoate din apatie, din plictiseala gestului mecanic de a mă Îmbrățișa cu A. Dar nu mă plictisesc, fiindcă este de vină A.; ea este atât de firească În actul erotic cu mine, că o disculp de toate păcatele trecute, prezente și viitoare; carnea ei freamătă senzual, o simt vie, recunoscându-mă doar pe mine. Orgoliul meu este satisfăcut În cel mai Înalt grad. Particip la act și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ea, că sunt În altă parte și nu se supără. Mă respectă, e capabilă să Înțeleagă că nu trebuie să mă agaseze cu marea ei pasiune. De aceea am acceptat-o poate; când voi simți că nu mai este la fel de firească, ne vom despărți. (duminică) Ce performanță demnă de Ion Barbu! În dimineața aceasta, am făcut amor mai mult de o oră cu A. fără Întrerupere, vorbind la telefon În același timp. Mă surprind urmărindu-mă intrigat de această nouă ipostază
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]