15,310 matches
-
este rugat să apese butonul galben de lângă comutator. Vocea cu inflexiuni profesionale venea dintr-un difuzor din perete și aparținea unei femei tinere, dacă auzul meu Își conservase acuratețea; În orice caz, avea un timbru plăcut și odihnitor. Of course, mister Adam dorea micul dejun cel puțin la fel de mult cât dorea să mai vadă și o fizionomie umană prin preajmă, nu doar taciturni tenebroși ori chelioși aseptici, clone ale lui Ben Kingsley În rolul lui Mahatma Gandhi. Din păcate, subteranii aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Nu se știe niciodată. M-am gândit la toate acestea În timp ce-mi aprindeam o țigară cu aceeași liniște simulată. - Sunteți istoric, domnule Zoran? l-am Întrebat. - Nu tocmai, mi-a răspuns ambiguu, surâzând În continuare. Dar nici dumneavoastră, mister Adam, nu sunteți, orice s-ar zice, istoric În sensul tradițional al cuvântului. Vreau să spun că mulți văd În dumneavoastră mai mult decât un istoric, fie el și unul remarcabil. - Mai binele e dușmanul binelui, am mormăit pe jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
cuprinzător, mai profund și mai complex dintre toate? - Mă rog, dacă o luăm așa... În plus, o pagină - și aceea scoasă din context - nu se cheamă teorie. - Să-i spunem atunci ipoteză. Vă deziceți cumva de ea? - Nu neapărat, dar... - Mister Adam, vreți să revedem Împreună textul? Îl am la Îndemână... Dacă mi-am păstrat calmul la aceste cuvinte și la modul natural În care Zoran a scos din buzunar câteva foi de hârtie - aduse special pentru această discuție, era clar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
a sărit În ochi. Ne-am pus, fireste Întrebarea: ce caută acolo? Care ar fi rostul și semnificația lui? Trebuie să fiți de acord cu mine că nedumeririle noastre erau perfect legitime. - Într-un fel oarecare, da... - În orice fel. Mister Adam, noi nu credem nici În Întâmplare, nici În coincidențe. Textul dumneavoastră spune ceva. Inițial, nu ne-am dat seama foarte precis ce anume, dar după Congresul de la Amsterdam, au Început să se Întrevadă unele clarificări. Cel puțin aceasta a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
N-aș fi atât de sigură, depinde de sistemul de referință. Într-unul comun, al realității În sensul acceptat de majoritatea oamenilor, poate că da. În altele... - Dar nu există „altele”! - Nici de-asta n-aș fi atât de sigură. Mister Adam, studiul datorită sau din cauza căruia dumneavoastră vă găsiți la C.M.I.... - C.M.I.? - Da, Centrul de Monitorizare și Intervenție este denumirea Întreagă a locului unde ne aflăm, dar vă implor: nu mă Întrebați acum ce Înseamnă, ce reprezintă fiecare cuvânt. O să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
că, la momentul despre care vorbim, mai sunt 300 de ani până la Începutul erei creștine. Și mai gândiți-vă câte secole după Alexandru dimensiunea constantă a relației dintre cuceritori și cuceriți a fost violul, spolierea, crima individuală sau direct genocidul. - Mister Adam, nu cumva aveți tendința să idealizați comportamentul politic al lui Alexandru? Era totuși o epocă dură, În care argumentul forței prima În fața forței argumentelor... Cel care m-a Întrerupt părea - după fizionomie, cel puțin - rus. Altfel, engleza lui era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
sprijine pe argumente solide. Nu spun incontestabile sau definitive. Istoria nu operează cu așa ceva, aici totul este temporar și revizuibil, Într-o suită nesfârșită de adevăruri mai degrabă subiective. - Ce spuneți dumneavoastră sună mai mult a lirică decât a istorie, mister Adam. Iar eu Îl suspectam de invidie răutăcioasă pe cel care a spus că istoricii sunt acei filozofi care, neavând talent pentru proză, se consolează să scrie poezie... Glasul onctuos și zâmbetul multilateral al lui Zoran! Mda... Dialogul cu Eveline
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Mare fiind un personaj mai cunoscut, inclusiv de profani, ce voiau acum de la mine? M-a scos din Încurcătură fizicianul taciturn și prezident, pe care, Întâia oară, cred, l-am văzut surâzând destins, cu ochii lui neverosimil de verzi luminați: - Mister Adam, aveți răspunsul la cea mai importantă Întrebare care vă frământă. Ne aflăm aici toți, inclusiv dumneavoastră, din cauza - sau, dacă preferați, pentru - acelui „altceva”. Înțelegeți acum de ce vi s-a spus că erați pe punctul de a atenta la siguranța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
doream să-mi verific o intuiție, nu știu. Howard s-a declarat disponibil pentru o Întrevedere imediată. Ba a adăugat că i-ar face o reală plăcere dialogul cu mine. Ca să vezi! Asta Înseamnă că nu mă Înșelasem foarte tare. - Mister Adam, a Început el plin de o deferență de care nu-l credeam În stare, aș vrea, În primul rând, să tranșăm o chestiune de ordin personal. Bănuiesc că nu purtați cea mai frumoasă amintire primei noastre Întâlniri, dar Încercați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
meu biblic decât al unei primate, cu toate că, dacă Darwin are dreptate, suntem toți Îndatorați până peste cap acelei maimuțe primordiale, fiindcă, de dragul nostru, ea a făcut supremul sacrificiu al renunțării la propria condiție ontologică. - Amuzant, numai că eu Întrebam serios. - Mister Howard, de când sunt aici, răspund la Întrebări. La tot felul de Întrebări. Venisem la dumneavoastră cu speranța că o să mi se răspundă și mie la câteva. - Exact asta se și Întâmplă. - V-aș fi recunoscător dacă ați fi mai explicit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ca treaba asta să se Întâmple și fără intervenția omologilor noștri din spațiu animați de voluptăți experimentaliste. Colegul meu - scuzați modestia! - Albert Einstein obișnuia să spună că Dumnezeu nu joacă zaruri, e adevărat. Este Însă o părere, nu o certitudine. - Mister Howard, am și eu numeroși colegi, la fel de iluștri, care, de vreo 2.500 de ani, au, la rândul lor, păreri. Unele mai inteligente, altele discutabile, și destule, de-a dreptul idioate. În spatele tuturor părerilor lor stă, totuși, mărturisită sau nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
peste măsură, ceea ce pentru un om de știință nu e o notă foarte bună. „Creaturi diabolice”, „de-a baba oarba” - nu exagerați cumva? Probabil că e vina mea, n-am reușit să mă fac Înțeles foarte bine. Va cer scuze... Mister Adam, nimeni nu atentează nici la libertatea, nici la iluziile, nici la visurile sau idealurile dumneavoastră. Le puteți păstra intacte acum și pururea și-n vecii vecilor; experimentul adevăraților pământeni n-are nimic de-a face cu ele. În toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
o dorim, dar am impresia că dacă am putea ști ce este, de unde vine și ce semne particulare are, nu prea am mai radia de Încântare s-o atingem. Invocăm nevoia de certitudini, Însă ne plac mai mult ambiguitatea, necunoscutul, misterul. Tot așa se Întâmplă și cu rostul nostru pe lume. Am vrea și să-l Înțelegem, am vrea și să ne rămână ascuns, fiindcă incertitudinea ne lasă deschisă posibilitatea de a glosa dezlănțuiți pe seama lui, de a ni-l Închipui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
vrea și să ne rămână ascuns, fiindcă incertitudinea ne lasă deschisă posibilitatea de a glosa dezlănțuiți pe seama lui, de a ni-l Închipui Înalt și sublim, doldora de sensuri și promisiuni... - Nu certitudinea În sine e problema, ci natura ei. - Mister Adam, vă place să credeți că Într-o zi veți muri? Evident, nu, dar așa se va Întâmpla, știți la fel de bine ca și mine. Asta În primul rând. Pe urmă, ce vă garantează că Terra II nu va suferi mâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
odată ce-aveți de spus și lăsați-mă-n pace. Faci și tu parte din Consiliu, deci știi despre ce e vorba. Nu sunt sigur dacă fusese Împuternicită sau și-a asumat de capul ei răspunderea de a-mi dezlega misterul răpirii, dar a făcut-o. Totul mi se trăgea de la comunicarea de la Congresul de la Amsterdam, despre accidentele În istorie. Printre subterani se insinuase teama că avansasem cu concluziile și că la Paris urma să formulez mai tranșant teza că, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
eliberez de gândul că de pretutindeni mă Împresoară inamici. Nu-mi mai era atât de frică - la modul strict fizic vorbesc; totuși, până la a mă simți În apele mele teritoriale, mai era mult. - Regret că sunt nevoit să vă deranjez, mister Howard... - Mi-ar plăcea mai mult să-mi spui Roger. Adresarea directă este unul dintre puținele obiceiuri americane care nu mă enervează, a surâs amabil fizicianul, care continua să mă surprindă cu reacțiile lui, neașteptate pentru un tip care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
mare manipulare, un gigantic teatru de păpuși destinat prostirii neavizaților - scandalos, nu-i așa? Tezaure fabuloase, documente secrete, conținând mesaje enigmatice sau adevăruri tăinuite, care pot schimba fața lumii, lucruri de natură să incendieze imaginația și să hrănească foamea de mister a oamenilor - simplu joc de aparențe și nimic mai mult? Dificil de admis, mai ales pentru un istoric, Îmi dau seama. Încearcă totuși să Înțelegi că era nevoie vitală de o asemenea mișcare de suprafață, pentru ca, dincolo de ea, nimeni să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
end, se regăsește În mitul lui Pigmalyon și al Galatheii. Dar toate astea sunt literatură și nimic mai mult. Cert este că oamenii au penetrat vălurile ce acopereau miezul Marii Taine. Îți dai seama că, pe lângă ea, toate așa-zisele mistere care ne Înconjoară pălesc și cad În derizoriu. Ce importanță mai au, În atare condiții, tezaurul templierilor sau al catarilor, Sfântul Graal și chiar problema naturii divine ori terestre a lui Isus, În care Biserica Catolică are interese uriașe?! Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
băgasem de seamă că centromanii știu perfect unii de mișcările celorlalți, de parcă ar fi conectați in corpore la o rețea cu comandă unică. Să fie sănătoși! Inclusiv la cap - treabă asupra căreia aveam mari Îndoieli... Așadar, să gândim: cum stăm, mister Adam? Prost, evident, dar nu despre asta e vorba În propoziție. Am aflat câte ceva, dar, din păcate, ce aflasem nu mă convinsese: suna neverosimil și prăpăstios. În schimb, rămăseseră intacte destule Întrebări fără răspuns. Verosimile și importante. Cele mai importante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
privesc ca pe niște reprezentații butaforice ale unor fraieri scoși perfid la Înaintare și manipulați dexter de o instanță atotștiutoare și atotputernică numită Centrul de nu știu ce, și asta doar pentru ca respectivul Centru să-și poată face treaba la adăpostul falsului mister cu care sunt Înconjurate, de secole, penibilele marionete. Să fim sobri, e o măsură În toate: cine ar fi putut pune la punct și Întreține În stare de funcționare o asemenea mașină infernală de răspândit derută? Și cât de Înspăimântător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
În aparență, cel puțin. Cine erau cei păziți și de ce pericole trebuiau să fie feriți, nu-mi era deloc clar. Tipul s-a apropiat de mine Îndatoritor și mi-a spus afișând un zâmbet profesional, de recepționer la marile hoteluri: - Mister Adam, astăzi Magistrul nu are program de birou. Dacă vreți, Îl găsiți la sala Consiliului... Am fost la fel de uluit de faptul că bodyguardul Îmi știa numele ca și de ce auzeam. - Magistrul? am repetat tâmp. - Da, Magistrul... doctorul Wagner - nu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
un eșec. Pe cât de scuzabil, Într-un fel, pe atât de periculos. - Cum trebuie considerată atunci, din punctul de vedere al omenirii, existența Centrului? Un succes? - Mult mai mult decât atât: o necesitate. Imperioasă, vitală. Salvarea, dacă agreați cuvintele mari. Mister Adam, prețuiesc spiritul dumneavoastră polemic. L-aș prețui și mai mult dacă n-ar avea o componentă, scuzați, deviaționistă. Am impresia că vă place atât de mult să aveți În aproape orice situație o replică percutantă, Încât, uneori, vă lăsați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
le Înțelegi puțin mai târziu. Documentul aflat În arhivă avea aceeași configurație ca și precedentul: o introducere care reitera succint istoria de două secole a Ordinului și o parte secundă intitulată, ca și În celălalt caz, Misiunea, unde survenea dezlegarea misterului. Relativ la partea de istorie, nimic deosebit de semnalat. Se consemnau datele general acceptate de istorici, evitându-se episoadele și amănuntele controversate. Înființarea Ordinului Templului era plasată, corect, undeva Între 1118 și 1120, la circa douăzeci de ani după intrarea În Ierusalim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
plasa autorul enunțului? Frământam În minte - destul de steril, recunosc - aceste Întrebări când, subit, am avut senzația materială că gândul Îmi Îngheață Într-o revelație năucitoare. Nu, sigur că nu semnificația acelor opt cuvinte așternute neglijent la finalul paginilor care devoalau misterul uciderii templierilor era marea problemă, ci alta. Cu totul alta - cum de nu sesizasem de la Început? Centrul confirma explicit și fără putință de Îndoială că tezaurul Ordinului nu era o legendă. Fabuloasa comoară a călugărilor-soldați exista cu adevărat! 21 Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Dacă nu numai somitățile, ci și monitorii, analiștii, referenții, consilierii pe probleme și alții asemenea lor erau În cunoștință de cauză vizavi de acțiunile Centrului și de scopul lor, Însemna că totul devenise un ridicol secret al lui Polichinelle, iar misterele pe care Eveline, doctorul Wagner et comp. le cultivau față de mine nu erau altceva decât mofturi de două parale, capricii de oameni maturi care se distrează infantil, jucându-se, individual și În grup, de-a baubaul apocaliptic. Ipoteza nu era exclusă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]