13,956 matches
-
x este mai bun ca y” sau „x este preferat lui y”, formal xPy pentru relația de preferință strictă; pentru relația de indiferență „x este la fel de bun ca y” sau „x este preferat la fel ca y”, formal xIy. Semnele variabile x și y sunt luate ca alternative fără niciun fel de presupunere în privința naturii<footnote Nu se va opera, așadar, nicio distincție de tipul celei impuse de von Wright (1972), între preferințe intrinsece și preferințe extrinsece. În termenii autorului: „o
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
cu privire la comportamentul unui singur individ. Fiind vorba, în acest caz, despre comportamentul lui j, avem de a face cu j-variante. footnote> a lui, în sensul ca ia (sau că 1a este o j-variantă a lui 2a ); aspectul lui j este variabil, iar al lui i este fix. p2: 4a este o j-variantă a lui 3a , adică (sau că 3a este o j-variantă a lui 4a ); aspectul lui j este variabil, iar al lui i este fix. p3: 3a este o i-
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
1a este o j-variantă a lui 2a ); aspectul lui j este variabil, iar al lui i este fix. p2: 4a este o j-variantă a lui 3a , adică (sau că 3a este o j-variantă a lui 4a ); aspectul lui j este variabil, iar al lui i este fix. p3: 3a este o i-variantă a lui 1a , adică (sau că 1a este o j-variantă a lui 3a ); aspectul lui i este variabil, iar al lui j este fix. p4: 2a este o
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
este o j-variantă a lui 4a ); aspectul lui j este variabil, iar al lui i este fix. p3: 3a este o i-variantă a lui 1a , adică (sau că 1a este o j-variantă a lui 3a ); aspectul lui i este variabil, iar al lui j este fix. p4: 2a este o i-variantă a lui 4a , adică (sau că 4a este o i-variantă a lui 2a ); aspectul lui i este variabil, iar al lui j este fix. Din p1, p2
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
o j-variantă a lui 3a ); aspectul lui i este variabil, iar al lui j este fix. p4: 2a este o i-variantă a lui 4a , adică (sau că 4a este o i-variantă a lui 2a ); aspectul lui i este variabil, iar al lui j este fix. Din p1, p2, p3, p4 avem d1. Luăm ca date următoarele ierarhizări ale celor patru alternative: Oi : 3 1 2 4i ia Pa a Pa∧ și Oj : 1 2 4 3j ja P a
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
iar prin x variante am în vedere toate subalternativele care variază cu privire la un singur individ. Prin subalternative (sau alternative simple) vizez acele părți din alternative care privesc un singur individ, e.g. presupunem că avem și că, în limbaj natural, semnele variabile au următoarele forme citește cartea și j citește cartea, y : i citește cartea și j nu o citește, z : i nu citește cartea și j o citește, și w : i nu citește cartea și j nu citește cartea. Aici, ix
Paradoxuri libertariene în Teoria Alegerii Sociale Preferinţe individuale și preferinţe sociale by Mihai UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/211_a_268]
-
de către microorganisme aparținând unuia sau altuia din nuclee, ce ne permite să considerăm fragmentul nesintetizat drept (pro)vitamină. Alt exemplu îl constituie β carotenul, foarte răspândit în vegetale, dar în organismul animal este convertibil în vitamină A cu un randament variabil (Oeriu, 1974). Un alt aspect general al problemei vitaminelor privește modul lor de acțiune, iar numeroși factori vitaminici hidrosolubili (grupul B) sunt recunoscuți drept cofactori enzimatici cu rol în metabolismul intermediar (fermenții galbeni, coenzima I și II, coenzima A etc
Fitoterapie clinică by Mihai V. Botez, Olga I. Botez () [Corola-publishinghouse/Science/1133_a_2096]
-
reduse. Autorii studiului au concluzionat că un colesterol total sub 5,5 mmol/l a fost asociat cu rate înalte ale mortalității la pacienții cu vârsta peste 80 de ani (33). În ceea ce privește relația colesterolului total cu mortalitatea specifică, rezultatele sunt variabile în studii observaționale, la grupa de vârstă peste 80 de ani. De asemenea, relația dintre mortalitatea globală și fracțiile colesterolului nu este pe deplin definită, rezultatele studiilor observaționale fiind neconcordante (33). Deși coles - terolul total și LDL-colesterolul scad în general
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Florin Mitu, Iulia Cristina Roca, Doina Azoicăi () [Corola-publishinghouse/Science/91925_a_92420]
-
obiceiurile alimentare ale pacienților vârstnici, să ofere sfaturi nutriționale și să recomande consiliere nutrițională mai amplă dacă pacienții prezintă obezitate sau malnu - triție (14). Deși obezitatea reprezintă un important factor de risc cardiovascular, adesea pacienții vârstnici prezintă subnutriție în proporție variabilă (5-10% pentru subiecții peste 70 de ani din cadrul populației generale și 30-65% la pacienții de aceeași vârstă instituționalizați), consecință atât a factorilor medicali, cât și a celor socio-economici (58) . De aceea, reco- mandările prevăd ca aportul proteic să fie de
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Florin Mitu, Iulia Cristina Roca, Doina Azoicăi () [Corola-publishinghouse/Science/91925_a_92420]
-
este extrem de mare, mai ales în țările dezvoltate. Se știe că în natură apa nu se găsește în stare pură, fiind un foarte bun solvent, apa se găsește sub forma unei diversități de soluții. Apa mărilor și oceanelor conține cantități variabile de săruri iar apele râurilor au compoziții variabile, în funcție de terenurile pe care le străbat sau de gazele și sărurile dizolvate. Nici apa de ploaie nu este peste tot la fel, compoziția ei depinde de apropierea de mări și oceane, de
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” by Horeanu Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/570_a_1213]
-
Se știe că în natură apa nu se găsește în stare pură, fiind un foarte bun solvent, apa se găsește sub forma unei diversități de soluții. Apa mărilor și oceanelor conține cantități variabile de săruri iar apele râurilor au compoziții variabile, în funcție de terenurile pe care le străbat sau de gazele și sărurile dizolvate. Nici apa de ploaie nu este peste tot la fel, compoziția ei depinde de apropierea de mări și oceane, de puluarea atmosferei sau de vânturile întâlnite. O mare
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” by Horeanu Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/570_a_1213]
-
pentru a le controla. În Cehoslovacia, balanța era echilibrată. Polonia și Bulgaria au primit, probabil, mai mult ajutor Între 1945 și 1960 decât au returnat prin comerț și alte mijloace. Istoricii colonialismului cunosc bine acest gen de hartă a beneficiilor variabile În relațiile economice: din acest punct de vedere, relația dintre URSS și teritoriile de la vest era una clasic „imperialistă” (cu observația că, În cazul sovietic, centrul imperial era mai sărac și mai Înapoiat decât periferia subjugată). Ce Îl deosebea pe
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a Înflorit printr-o producție constantă de filme de război: The Wooden Horse (1952), The Cruel Sea (1953), The Dam Busters (1954), Cockleshell Heroes (Comando În ape inamice, 1955), The Battle of the River Plate (1956). Inspirate, cu acuratețe istorică variabilă, de episoade de eroism britanic din al doilea război mondial (mai ales din luptele navale), aceste filme evocau consolator motivele britanicilor de a fi mândri - și plini de sine. Fără a exalta conflictul, ele cultivau mitul războiului britanic, subliniind importanța
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
salariată cerea și Își permitea o gamă din ce În ce mai vastă de bunuri. Avântul economic postbelic s-a produs la intervale ușor diferite, mai Întâi În Germania și Marea Britanie și abia mai târziu În Franța și Italia, și a avut un impact variabil, În funcție de diferențele naționale În probleme de fiscalitate, cheltuieli publice sau profilul investițiilor. Primele cheltuieli ale guvernelor postbelice au vizat În general modernizarea infrastructurii: construcția sau repararea de drumuri, căi ferate, case și fabrici. În unele țări, cheltuielile de consum au
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
să vadă Înăuntru. Papa Ioan al XXIII-lea Fotografia este adevăr. Filmul e adevăr de douăzeci și patru de ori pe secundă. Jean-Luc Godard Anii ’60 au Însemnat apogeul statului european. În secolul precedent, relația dintre cetățean și stat era un compromis variabil Între nevoile militare și revendicările politice: obligația străveche de a-și apăra glia contrabalansa, pentru cetățenii deveniți suverani, drepturile moderne. După 1945, elementul definitoriu al relației a devenit păienjenișul de beneficii sociale și strategii economice prin care statul Își servea
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
și țara Galilor se Înregistra un divorț la 58 de căsătorii, patruzeci de ani mai târziu proporția era de unul la trei. Reformele liberale și liberalizante din Anglia anilor ’60 au fost aplicate În tot nord-vestul Europei, Însă la distanțe variabile În timp. Social-democrații vest-germani conduși de Willy Brandt au introdus schimbări similare spre sfârșitul deceniului și În anii ’70, stânjeniți mai puțin de lege sau precedent cât de ezitările partenerilor de coaliție - mai ales liber-democrații, liberali În probleme economice, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de la sfârșitul anilor ’60, perfect ilustrat de același Antonioni În Blow-Up (1966). Filmului italian Îi lipsea intelectualismul seducător al filmului francez (sau suedez), dar ce aveau toate În comun - și din abundență - era stilul. Acest stil - un amestec În proporții variabile de siguranță artistică, ambiție intelectuală și spirit cultivat - era factorul care singulariza scena europeană, mai ales În ochii americanilor. La sfârșitul anilor ’50, Europa Occidentală nu numai că-și revenise după criza economică și război, ea era din nou un
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
rezervă” internațională valutară deținut de lira sterlină), o conferință desfășurată la Paris În martie 1973 a Îngropat oficial aranjamentele financiare edificate cu atâta caznă la Bretton Woods și a decis să Înființeze În loc un sistem nou de cursuri de schimb variabile. Cum era de așteptat, prețul acestei liberalizări a fost inflația. În urma deciziei americane din august 1971 (urmată de căderea dolarului), guvernele europene au adoptat măsuri deliberat stimulative În Încercarea de a preveni o scădere economică: au facilitat creditele, au permis
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Vest era singura țară În care exista o aversiune istorică Înrădăcinată față de ideea inflației prețurilor. Dar incertitudinea creată de retragerea Americii din sistemul de denominare În dolari a Încurajat speculația cu valute, pe care acordurile internaționale asupra regimului de rate variabile nu o puteau limita. Lucru care a subminat la rândul său efortul guvernelor individuale de a manipula ratele locale ale dobânzii și de a menține valoarea monedei naționale. Valutele au căzut. și, pe măsură ce ele se prăbușeau, a crescut costul importurilor
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
europenilor de petrolul ieftin: zecile de milioane de mașini noi de pe șoselele occidentale nu puteau folosi cărbuni sau electricitatea generată acum - mai ales În Franța - de energia nucleară. Până atunci, petrolul importat fusese evaluat În dolari ficși. Ratele de schimb variabile și creșterile prețului petrolului au provocat așadar o nesiguranță fără precedent. Dacă În ultimele două decenii prețurile și salariile crescuseră constant, dar moderat - un preț acceptabil pentru armonia socială Într-o eră a creșterii accelerate -, inflația monetară a luat acum
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
obiective. Măsurile politice concrete contau mai puțin decât apartenența la un grup. Dar În anii ’70 atenția a fost monopolizată de măsurile concrete. Au apărut partide și mișcări cu „deziderat unic”, a căror bază electorală era descrisă de o geometrie variabilă a intereselor comune: deseori limitate, uneori chiar de ordinul capriciului. Campania pentru Bere Adevărată (CAMRA) din Marea Britanie, remarcabil de reușită, este un exemplu reprezentativ: inițiată În 1971 pentru a contracara moda berii „lager”, gazoasă și omogenizată (și a cârciumilor „modernizate
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de această dată de grupuri de femei organizate În rețele și conduse frecvent de alianțe ale feministelor radicale și conservatorilor tradiționali, care găseau În această problemă un punct de convergență. Mișcarea femeilor În Europa a fost de la Început un amestec variabil de obiective parțial suprapuse. În 1950, un sfert din femeile vest-germane măritate aveau un serviciu plătit În afara căminului, iar În 1970 proporția crescuse la jumătate; În Italia, dintre cei un milion și jumătate de noi membri ai forței de muncă
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
din regimurile autoritare. Elitele lor nu mai priveau În trecut, ci spre nord. Geografia, se pare, triumfase asupra istoriei. Între 1973 și 1986, Comunitatea Europeană a traversat una din periodicele sale explozii de activism și expansiune, În „seria de big-bang-uri variabile” despre care vorbea un istoric. Președintele francez Georges Pompidou - scăpat În sfârșit de privirea dezaprobatoare a lui de Gaulle - era destul de alarmat, cum am văzut, de implicațiile strategice ale noii Ostpolitik a lui Willy Brandt și a lăsat să se
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
lua locul națiunii și era cu atât mai legitimă cu cât purta pecetea aprobării oficiale de la Bruxelles și chiar (evident, cu mai puțin entuziasm) pe cea a capitalelor naționale. Locuitorii acestei Comunități tot mai parcelate aveau acum multiple afinități elective, variabile ca importanță cotidiană și rezonanță culturală. Ei erau mai puțin „italieni”, „britanici” sau „spanioli” decât În deceniile trecute, Însă nu se simțeau neapărat mai „europeni”, În ciuda proliferării etichetelor, alegerilor și instituțiilor „europene”. Multitudinea de agenții, mijloace de comunicare de masă
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
și, oricum, vedeau cu ochii lor că, În cercurile de la vârf, președintele sovietic trecuse pe lista neagră. Astfel, dacă noua politică a republicilor baltice reflecta o renaștere națională autentică și populară, În multe alte republici tropismul „suveranității” era un amestec variabil de sentiment național și instinct de conservare al nomenclaturii. Exista și un element de frică: dacă securitatea și autoritatea se fărâmițau la vârf - sau, mai rău, dacă ar fi fost restabilite forțat și unilateral de dușmanii lui Gorbaciov -, atunci era
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]