13,489 matches
-
toate cheltuielile de producție grupate în cheltuieli directe și cheltuieli indirecte putând fi delimitate cronologic etape în desfășurarea calculației și anume: a) Identificarea cheltuielilor pe purtători de costuri și pe sectoare de activitate; b) Repartizarea cheltuielilor delimitate pe sectoare pe purtători de costuri; c) Separarea cheltuielilor în funcție de gradul de finisare al producției; d) Determinarea costului unitar. Tot ca o trăsătură comună a acestor metode de calculație este faptul că au la bază o antecalculație precum și o calculație efectivă. Acestea mai sunt
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
producției în curs de execuție; Calculul costului unitar al produselor finite. Pentru colectarea cheltuielilor directe în cadrul fazelor delimitate, contul 921 „Cheltuielile activității de bază” se dezvoltă în analitice distincte pentru fiecare fază de calculație, pe articole de calculație și pe purtători de costuri. Conturile de cheltuieli indirecte colectează acest gen de cheltuieli în analitice distincte pentru fiecare secție și fază. Lucrările pe care le implică această metodă se integrează metodelor de calculație de tip absorbant. Metoda de calculație pe faze se
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
după ce a expirat perioada de gestiune la care se referă, precum și afectarea fiecărui sector numai cu cheltuielile aferente, au fost depășite și rezolvate prin această metodă. Esența metodei constă în faptul că pentru determinarea în timp util a costurilor pe purtători, s-a apelat la medii calculate pe baza de date cu caracter istoric, luându-se în calcul cheltuielile comune din mai multe perioade de gestiune anterioare. Pentru o exactitate mai mare a calculelor se pot lua în considerare date ce
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
cheltuielile reale curente sunt mai mari decât cheltuielile comune repartizate) sau supra- acoperiri (atunci când cheltuielile comune sunt mai mici decât cele repartizate în costuri). Aceste subacoperiri ori supraacoperiri pot fi repartizate în costuri fie prin intermediul cheltuielilor comune, fie direct pe purtători. Aceste diferențe pot fi repartizate asupra rezultatelor financiare, fără a se recurge la calcule suplimentare de repartizare. La baza costului unei comenzi, produs, etc. calculat după metoda costurilor normale, în prima sa forma de aplicare, stau deci: cheltuielile tehnologice (materiale
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
divizate în cheltuieli normative directe și indirecte. Cheltuielile normative directe (Chnd) se calculează conform relației: Chnd = cs x p, în care: cs reprezintă consum specific (norme în vigoare) p reprezintă tarifele unitare. Cheltuielile normative indirecte urmează a fi repartizate pe purtători de costuri prin procedeul suplimentării, ori un alt procedeu din cele cunoscute funcție de baza de repartizare cuvenită. Pe baza calculațiilor normative (directe și indirecte) se determină costul normat pe unitatea de produs conform relației: , în care: Cn reprezintă costul normat
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
Standard Cost Accounting), calculația flexibilă a costurilor standard etc. Deși în multe cazuri, metoda de calculație standard- cost se folosește în combinație și cu alte metode, ea se individualizează prin aceea că își păstrează caracteristica de metodă de calculație pe purtători de costuri, apoi se ține seama de raportul dintre evoluția costurilor și volumul fizic al producției. Etapele de lucru care se parcurg în aplicarea metodei standard cost sunt: a) elaborarea cu anticipație a calculațiilor de costuri pentru produsele ce se
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
de volumul producției. în categoria acestor metode se cuprind : Contabilitatea de gestiune si calculația costurilor 211 Metoda direct-costing (metoda costurilor variabile); Metoda costurilor directe. Etapele de lucru în general, specifice acestor metode de calculație se refera la: Stabilirea cheltuielilor pe purtător și pe sectoare; a) Individualizarea cheltuielilor ce pot fi imputabile producției în funcție de gradul de finisare al acesteia; b) Calcularea costului unitar numai pentru cheltuielile anterior individualizate; c) Afectarea rezultatului global al unității patrimoniale cu cheltuielile de structura; d) Stabilirea unor
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
brute la profit din producție(tabel 128) IV. Determinarea contribuției brute (nivel I,II,III,IV) O variantă a metodei de calculație direct costing care are în vedere repartizarea cheltuielilor fixe ale fiecărei trepte, inclusiv cele generale de administrație pe purtători, sub forma procentuală în funcție de contribuția brută la profit ori în raport cu cheltuielile variabile, o reprezintă calculația de acoperire a cheltuielilor fixe. Procentul de repartizare a cheltuielilor fixe aferent fiecărei trepte (Pchfn ) se determină conform relației: , în care: Chfn - cheltuielile fixe ale
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
standard sau normate, întrucât bugetul constituie un instrument de planificare și control al cheltuielilor și al veniturilor pe centre de gestiune, stabilind responsabilitatea fiecărui centru, iar acest tip de calculație a costurilor are ca obiect antecalculația și alocarea resurselor pe purtători de costuri care le vor genera. De aceea, atât bugetul de venituri și cheltuieli, cât și calculația costurilor standard sau a costurilor normate, asigură controlul intern de gestiune prin intermediul abaterilor dintre realizări și previziuni, generând o strânsă relație între controlul
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
luate în urma Congresului presei, care s-au aplicat tuturor publicațiilor catolice din întreaga lume. Importanța Congresului a fost validată și de interesul special acordat de Papă acestui eveniment, preocupare izvorâtă din convingerea conform căreia "doar cunoașterea cât mai bine a purtătorilor de condei și studiind împreună trebuințele presei catolice, vor putea să-i dea în adevăr o dezvoltare potrivită cu menirea ei", după cum aprecia Papa Pius XI, citat în revista catolică românească Almanahul Presa Bună815. S-a conștientizat puterea și importanța
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
liber, ca să se poată iniția curând" (Ibidem, dosar 125/1935- 1936, f. 51). 863 Ibidem. 864 Bugetul destinat participării la expoziție așa cum reiese din corespondența ierarhilor catolici a fost următorul: "Rev. Mons. Dl. Dr. Pietro Pal din dioceza din Iași, purtător al prezentei, va reprezenta presa română latină la Expoziția Internațională de la Vatican. Domnul a vărsat la această Nunțiatură suma de 38.000 lei, egalul schimbului de 10% de 3800 de lire italiene care vor servi pentru plata cotei datorate Comitetului
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
semnificații diverse în funcție de context și de colectivitatea la care se referă. Datele obținute din multiple surse reprezintă baza pentru indicatori, aceștia depinzând de disponibilitatea, calitatea și modul de colectare al datelor. Indicatorii sunt derivați din date și sunt apreciați ca ,,purtători de informații, reflectând în expresie numerică un fenomen real” sau ca ,,mijloc de calcul” pentru obținerea informației statistice. Deoarece la nivele analitice relațiile dintre indicatori devin din ce în ce mai complexe, se cere combinarea mai multor indicatori într-un indice care să ușureze
ANALIZA STATISTIC? A DEZVOLT?RII REGIONALE ?N ROM?NIA by Buruian? Andreea - Iulia () [Corola-publishinghouse/Science/83118_a_84443]
-
revistă Scrie-ne, dacă știi, exemple asemănătoare, precizând și sensul cu care le folosești. 1 Mai mult decât atât, s-a spus de cele mai multe ori despre elementul de pe prima poziție că presupune o caracterizare subiectivă a referentului și că este purtătorul unei predicații de calificare depreciativă cel mai adesea (apreciere ironică, blamare, insultă, injurie). Observația nu este pe deplin motivată, pentru că există în cadrul realizărilor tiparului zona aprecierilor valorizante, sfera bogată a compasiunii (bietul/săracul/sărmanul/nenorocitul/nefericitul de el), precum și posibilitatea
[Corola-publishinghouse/Science/85004_a_85790]
-
siguri că spiritul a plecat și de aceea accesoriile și costumele Accente istoriografice șamanice abandonate în pădure lângă mormântul stăpânului lor defunct inspiră o anumită teamă. Robă a spiritelor, costumul este în egală măsură o armură care îl protejează pe purtător contra săgeților trimise de spiritele malefice ambuscate pe drumurile din lumea de dincolo, pe care costumul o poartă simbolizată în broderiile de pe pieptar, de pe tichie și de pe mâneci. La unele grupuri de pe Ienisei mânecile sunt divizate în trei părți de
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Dan Cristian Răcaru () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1720]
-
se poate, să adăugăm regulile, pentru a nu displace savanților și pentru a primi o apreciere universală". Cât despre Molière, foarte sensibil la reacțiile parterului, se declară mândru de a-i fi obținut adeziunea. El pune în gura lui Dorante, purtătorul său de cuvânt în Critică la Școala Femeilor (La Critique de L'Ecole des Femmes), următoarele cuvinte: "Je me fierais assez à l'approbation du parterre, par la raison qu'entre ceux qui le composent, il y en a plusieurs
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
însemna să mergi la teatru. În sens modern, comedia este o piesă care provoacă râsul. Se disting în mod tradițional trei tipuri de comedie: comedia de intrigă, fertilă în peripeții, comedia de moravuri, satirică, comedia de caracter unde personajul este purtător al unei trăsături psihologice îngroșate nemăsurat. Comedie-balet. Gen mixt, situat la jumătatea drumului între baletul de curte și comedie, creat de Molière cu Pisălogii (Les Fâcheux), în 1661, pentru serbările de la Vaux date de Fouquet în onoarea lui Ludovic XIV
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
simbolică, vocea unui personaj cum este Domnul, din Veac de iarnă, își amplifică rezonanța. În fizionomia nenumitului voievod se deslușesc trăsături ale unor domnitori desprinși din letopiseț, îmbinând prudența unui Brâncoveanu cu diplomația dibace a lui Vlaicu Vodă. El este purtătorul de aspirații al unui neam neiertat de restriște, trecând prin vremuri de urgie ca printr-un „veac de iarnă”, răbdând povara umilinței, dar răzvrătindu-se atunci când ajunge la capătul răbdării. Ce poate să însemne pentru greu încercatul domn puterea în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288533_a_289862]
-
furnizează informații despre nume și epitete divine, pe lângă vagi aluzii privitoare la cult. Aportul onomasticii personale se dovedește a fi deloc neglijabil, atât datorită indiciilor oferite de numele teofore, cât și pentru informațiile legate de originile etnice și culturale ale purtătorului. În sfârșit, multe informații pot fi obținute de pe monumentele cu reprezentări și de pe tăblițe, un fel de jetoane sau bilete de intrare la banchetele cu caracter sacru sau nu, organizate În temple de către preoți sau persoane private, reunite În asociații
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Artemis" Agroteraxe "Agrotera", iar pentru Enyalios arhontele-rege avea misiunea de a proclama și inaugura celebrarea misteriilor eleusine. Cu toate acestea, celebrarea unor culte rămânea În mâinile câtorva familii aristocratice, ca Eumolpidae și Kerykes, din care provenea marele preot de la Eleusis, purtătorul torței și heraldul sacru pentru celebrarea misteriilor, sau familia Eteobutades, din care, la Atena, era ales preotul lui Poseidonxe "Poseidon" Erehteusxe "Erehteus" și al Atenei Polias sau Butipoi și Taulonides, cărora le era Încredințată, tot la Atena, desfășurarea bufoniilor. Dar
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
332 Î.Hr.); după exemplul lor, comercianții din Cipru primesc o autorizație analoagă pentru zeița lor, Afroditaxe "Afrodita" Urania (ibidem). De cealaltă parte, la contactul cu aceste culte străine, cărora li se recunoaște legitimitatea, În calitate de expresie a identității naționale a purtătorilor lor, și omogenitatea substanțială, pe fondul comun politeist, cu propriile structuri religioase, cetățeanul grec, fără să-și abandoneze credințele și practicile ancestrale, poate decide În mod autonom să adere la unul sau altul dintre acestea, atunci când consideră că găsește În
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
temple și, În sfârșit, la recunoașterea oficială a aceluiași cult din partea autorităților publice. Greci, răsăriteni din orice națiune, italici și romani ce alcătuiesc populația cosmopolită a Delosului În ultimele două veacuri ale elenismului vor frecventa serapeum-urile și se vor face purtătorii de cuvânt și propovăduitorii cultului zeităților gata să sară În ajutorul oamenilor, la nivel individual și cosmic, zeități pe care le-au cunoscut din inițiativa bătrânului preot din Memphis. 3. Misterii grecești și misterii orientaletc "3. Misterii grecești și misterii
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
supraumană a Înțeleptului din Samos (Alexandru, 40). În jurul lui Alexandru se Înfruntă partide ce scot la iveală o veche dezbatere pentru care De divinatione a lui Cicero reprezintă deja unul dintre cele mai utile documente: epicurei și cinici, al căror purtător de cuvânt se face Însuși biograful, Îi contestă creația oraculară (Alexandru, 25, 43-44 și 47), convinși fiind de imposibilitatea unei intervenții divine În evenimentele cosmice și umane, În timp ce platonicienii, stoicii și pitagoreicii, având premisa providenței universale, recunoscându-le practicilor divinatorii
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În procesul evocat mai sus. De fapt, principalii reprezentanți ai acestui curent de gândire se preocupă, În forme și cu intensități diferite, de recuperarea și apărarea tradițiilor religioase ancestrale Împotriva avântului din ce În ce mai mare al creștinismului. Conștiința că sunt depozitarii și purtătorii unor Înalte valori culturale se traduce În hotărârea de a garanta existența și a acelor expresii religioase, În dubla dimensiune de credințe și culte, cu care acele valori erau Întrețesute Într-un mod profund și complicat. Victoriaxe "Victoria" unui mesaj
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
limbii scrise Într-un alfabet bogat În semne polivalente și caractere aramaice. Însă Întâlnirea cu occidentalii, care au adus Înnoiri importante, nu s-a desfășurat doar În domeniul cercetării. O importanță deosebită au avut și occidentalii care au apărut ca purtători de valori culturale, filozofice și religioase diverse, cercetători sau misionari (din ultima categorie merită menționați H. Lord, J.H. Moulton În secolul al XVIII-lea, respectiv al XIX-lea și primele decenii din secolul XX). Astfel, parsii au intrat În contact
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
simbolizând tot fulgerul și stând la originea unei serii de epitete tipice pentru acest zeu: vajirin-, „Înarmat cu măciucă”, vajrahasta-, „care are măciuca În mână”, vajradakÌiña-, „care are măciuca În mâna dreaptă”, vajrab³hu-, „care are măciuca pe braț”, vajrabh•t-, „purtător de măciucă” etc. Fie că este vorba despre ciocanul lui Thorrxe "Thorr" sau de măciuca lui Indraxe "Indra", ori despre proiectilul zeului irlandez Dagdaxe "Dagda", toate acestea au În comun o Însușire ciudată: odată aruncate, ele se Întorc ca un
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]