14,765 matches
-
publicitate la scară largă. Misty părea fragilă, delicată și frumoasă. —Sincer, nu de asta mă aflu aici, a insistat ea privindu-ne cu ochii ei mari și rugători ce păreau a spune „nu mă înțelegeți greșit“. Mie îmi venea să vărs, dar toți ceilalți tăceau rușinați. Tâmpiților, le-am strigat în gând, furioasă că nici unul nu înțelegea că era manipulat. —Vă înșelați amarnic, a protestat Misty în timp ce buza de sus îi tremura ușor. Și mai multă rușine. Și mai multă tăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și obraji supți, zicea Brigit. —Mulțam, am răspuns eu. Dar cum? Cu ajutorul chirurgiei? —Nuuuuu, a spus Brigit strâmbându-se gânditoare. Nu merge așa fiindcă ți s-ar vedea cicatricile prin rochița de șifon Dolce & Gabbana pe care o porți când verși paharul de șampanie pe el. Nu mai spune! am răsuflat eu. Dolce & Gabbana! Foarte frumos din partea ta! Mulțam! Și șampanie! Fain! —Să vedem, a zis Brigit cu o privire pierdută. Mă uitam la ea într-o tăcere reverențioasă, în timp ce Brigit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Noul pacient era un tip mai în vârstă, pe care-l chema Padraig și care tremura așa de tare încât n-a fost în stare nici să-și pună zahăr în ceai. în timp ce îl priveam oripilată, tot zahărul s-a vărsat din linguriță înainte să ajungă în cană. Confetti, a zis Padraig încercând să facă o glumă. Am zâmbit, deși incapabilă să-mi ascund mila aceea disprețuitoare. Tu de ce ești internată aici? —Pentru droguri. Știi, mi-a spus el trăgându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
prefăcut încântați. Am împins de zor fasolea prin farfurii. Masa inegală s-a balansat de-ai fi zis că era o corabie în mijlocul furtunii. Mi-am sprijinit cotul de ea și Cola lui Chris s-a clătinat și s-a vărsat. Apoi Chris a ridicat sarea, iar masa s-a mișcat așa de tare că furculița mea a aterizat pe podea. După care eu mi-am ridicat cotul, ca să pot să pipăi podeaua în căutarea furculiței - de vreme ce el nu s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Margaret și cu Paul, dar privindu-i chipul mi-am dat seama că era supărat și furios. într-o încercare de a-l binedispune, i-am relatat amuzată povestea hilară a trezirii în spitalul Mount Solomon în timp ce-mi vărsam intestinele. Luke m-a înșfăcat cu putere de braț și mi-a spus: — Aș vrea să vorbim între patru ochi. Brațul mă durea, iar nebunia pe care i-am citit-o în ochi m-a înspăimântat. — Cum naiba poți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
rușine, cine a distrus, va fi distrus. Rămâneți în viață, că nici nu știți ce pierdeți”. Am preluat cuvânt cu cuvânt acest comentariu a cine mai știe cărui cetățean care a simțit la un moment dat că trebuie să-și verse of-ul pe pagina de Internet, dând glas simțământului major al celor mulți. Eu nu pot să zic decât, să dea Dumnezeu să fie așa, deși la un popor de bovine adulte cum se întâlnește la tot pasul pe aceste
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
Tămădău erau blindați cu „cocoșei” de aur cât să cumpere o Universitate cu tot cu profesori, dar bufonii timpului nostru ar vrea, ca în continuare să nu-i deplângem pe profesorii aceia care făceau zilnic foamea, ci pe ghiftuiții ce visau să verse în continuare veninul asupra țării noastre de pe meleaguri străine. De aici se vede clar, foarte clar, dacă mi se permite să zic așa, că în 1947 nu era libertate. Vorbesc de libertatea de a trage cu pușca, fiindcă rămășițele acelea
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
Boc cel mic. Dar eu, pensionarul de serviciu la praștia de tras cu alune în veverițele copilăriei mele, nu am decât să deschid televizorul și însetat de cultură să urmăresc ce mai e nou de exemplu în filmografia românească. Mai vărs pe furiș câte o lacrimă, când mă năpădesc gândurile negre că Gheorghe Dinică s-a dus, Jean Constantin s-a dus, Ilarion Ciobanu, Ștefan Iordache, Nicu Constantin s-au dus și nici alții din cei mari nu se simt prea
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
să avem pe plaiurile mioritice, citiți și hotărâți în sinea dumneavoastră, dacă un asemenea demolator de suflete românești, merită măcar un creștinesc scuipat în față. Jigodia neprinsă încă de cei de la ecarisaj își pune nădejdea că șarja de tâmpiți postdecembriști vărsați cu generozitate din haznaua noii educații, vor termina odată și pentru totdeauna cu Eminescu și cu tot ce este românesc. Eu încerc deocamdată să fiu destul de blând cu acest Bovinache și nu aș putea decât să-i zic la modul
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
prietene să nu te mai plângi atât de contrariul, fiindcă există riscul să te observe ciracii lui Boc, și poate le vine vreo idee de impozitare a lacrimilor, la care să pună și o condiție recursivă ca să plătești și lacrimile vărsate în precedentele guvernări Boc, sau chiar de pe când erai în leagăn. Păcat că nu sunt specialist în zbor pe mătură, că aș pleca mintenaș de aici-încolo și să vă las ca să citiți în liniște acest articol... Cu Gina Pistol, înainte
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
de sus, ei pot vedea toată valea noastră și chiar dincolo de ea. Sunt sigură că ai observat că Stânca Adevărului este cel mai înalt punct din zonă. Nu știu dacă este adevărat, însă se spune că, de fericire, zeii au vărsat lacrimi care s-au scurs împrejur, iar când au atins pământul, s-au transformat pe loc în aur. Și zeii aceștia nu au altceva de făcut decât să stea să se uite la noi? întrebă inspectorul cu un zâmbet malițios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
nu sunt reali ci doar proiecții, metafore, exteriorizări a ceea ce se află în interiorul nostru. Singurii monștri din această lume sunt cei ce trec drept ființe umane, care au umbră și se reflectă în oglinzi, zâmbesc și vorbesc despre compasiune și varsă lacrimi convingătoare, în timp ce te înjunghie pe la spate. Dumnezeul creștin de ce nu-l distruge pe diavol? întrebă Ileana ca și când nu auzise nici un cuvânt din cele rostite de Cristian. Din același motiv pentru care zeii tăi nu fac nimic împotriva vâlvei. Întrebarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se întoarcă împăratul Ahaz din Damasc. 12. La venirea lui din Damasc, împăratul a văzut altarul, s-a apropiat de el, și s-a suit pe el. 13. A ars pe el arderea de tot și darul de mîncare, a vărsat jertfele de băutură și a stropit pe altar sîngele jertfelor de mulțumire. 14. A îndepărtat dinaintea casei altarul de aramă care era înaintea Domnului, ca să nu fie între noul altar și Casa Domnului; l-a pus lîngă noul altar, spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
mai trăi." 2. Ezechia s-a întors cu fața la perete și a făcut Domnului următoarea rugăciune: 3. "Doamne, adu-Ți aminte că am umblat cu credincioșie și curăție de inimă, și am făcut ce este bine înaintea Ta!" Și Ezechia a vărsat multe lacrimi. 4. Isaia, care ieșise, n-ajunsese încă în curtea din mijloc, cînd cuvîntul Domnului i-a vorbit astfel: 5. "Întoarce-te și spune lui Ezechia, căpetenia poporului Meu: "Așa vorbește Domnul, Dumnezeul tatălui tău David: "Ți-am auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
și vor ajunge de jaful și prada tuturor vrăjmașilor lor, 15. pentru că au făcut ce este rău înaintea Mea și M-au mîniat din ziua cînd au ieșit părinții lor din Egipt pînă în ziua de azi!" 16. Manase a vărsat de asemenea mult sînge nevinovat, pînă acolo încît a umplut Ierusalimul de la un capăt la altul, afară de păcatele pe care le-a săvîrșit și în care a tîrît și pe Iuda, făcînd ce este rău înaintea Domnului. 17. Celelalte fapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
care-l spusese Domnul prin robii Săi proorocii. 3. Lucrul acesta s-a întîmplat numai după porunca Domnului, care voia să lepede pe Iuda dinaintea Lui, din pricina tuturor păcatelor săvîrșite de Manase 4. și din pricina sîngelui nevinovat pe care-l vărsase Manase, și de care umpluse Ierusalimul. De aceea, lucrul acesta Domnul n-a vrut să-l ierte. 5. Celelalte fapte ale lui Ioiachim, și tot ce a făcut el, nu sunt scrise oare în cartea Cronicilor împăraților lui Iuda? 6
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
boierii nu m-au recunoscut ca domn! Dar ai izbândit în toate, îl încurajă Catrina, sărutându-i mâna dreaptă. I-am tăiat pe boierii trădători, în frunte cu Bărcan stolnicul, am ostoit pornirile lacome ale turcilor și polonilor, care-și vărsau furia pe meleagurile românilor, își aminti voievodul, atingând cu buzele fruntea senină a fetei. Ai risipit fericirea familiei pentru visul tău! nu putu să uite fata dezbinarea voită a familiei. Nu era visul meu, era visul de veacuri al tuturor
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
Războiul tocmai se sfârșise. Nemții fuseseră alungați, locul lor fiind luat de soldații ruși, care rechiziționaseră toate animalele de povară, furând alimentele și ce averi mai puseseră deoparte bieții sticlăreni. Satul era condus de un căpitan rus, Alioșa, care-și vărsa, în fiecare seară, năduful, spintecând vreun cârlan, rămas de pripas, pe imașul uscat, de la marginea satului, frigându-l în vreo casă părăsită. Și apoi să te ții petrecere, cu băutură și lăutari, la care se dedau și câteva localnice gospodine
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
astfel cu privire la poporul lui Dumnezeu, căci nu iese chiar din cuvintele împăratului că împăratul este ca și vinovat cînd nu cheamă înapoi pe acela pe care l-a izgonit? 14. Trebuie negreșit să murim, și vom fi ca niște ape vărsate pe pămînt, care nu se mai adună. Dumnezeu nu ia viața, ci dorește ca fugarul să nu rămînă izgonit dinaintea Lui. 15. Acum, dacă am venit să spun aceste lucruri împăratului, domnului meu, am venit pentru că poporul m-a înspăimîntat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
frate?" Și cu mîna dreaptă a apucat pe Amasa de barbă să-l sărute. 10. Amasa n-a luat seama la sabia care era în mîna lui Ioab, și Ioab l-a lovit cu ea în pîntece, și i-a vărsat măruntaiele pe pămînt, fără să-i mai dea o a doua lovitură. Și Amasa a murit. Ioab și fratele său Abișai au urmărit pe Șeba, fiul lui Bicri. 11. Un bărbat dintre oamenii lui Ioab a rămas lîngă Amasa, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
poarta Betleemului?" 16. Atunci cei trei viteji au trecut prin tabăra Filistenilor, și au scos apă din fîntîna de la poarta Betleemului. Au adus-o și au dat-o lui David, dar el n-a vrut s-o bea și a vărsat-o înaintea Domnului. 17. El a zis: "Departe de mine, Doamne, gîndul să fac lucrul acesta! Să beau sîngele oamenilor acestora care s-au dus cu primejdia vieții lor?" Și n-a vrut s-o bea. Iată ce au făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
a întâmplat să vină în grup beau în tăcere, mai mult tac decât beau. Omul care venise din Germania să vândă o duzină de ilustrații prost retușate de la Dresda, foarte guraliv la prima bere, acum desenează în urmele de lichid vărsat pe masă, cu un deget arătător nu tocmai curat, hărți ciudate, urme ale frustrărilor - un fes semănând vag cu conturul Sudanului sau un corn mușcat - Africa de Sud... (Cele 230 de gravuri licențioase din colecția prințului Friedrich August I al Saxoniei, zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
un întuneric de parcă nimeni n-ar mai sta acolo, până și Țârțâc, care mai dormea noaptea afară, acum nu se vede. Dinspre drum se-aud chiote, mugete - venea băiatul cu oamenii. Până la opt au alergat, care cu ce-avea, să verse găleți cu apă, care parcă mai rău întețeau focul. Atunci, nu mai știu care dintre oameni a urlat să ne depărtăm toți și din drum am văzut cum șandramaua s-a destrămat ca un castel din cărți de joc în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
grijă dizgrațioasă, a dispărut pe urmă cu pași moi la bar, i-a adus din spatele perdelei de franjuri o cafea mare și un pahar cu o sută de lichid roșiatic greu de identificat. Abia după ce Francezul și-a dozat cafeaua, vărsând din zaharniță prea mult după gustul meu (gust care însă nu trebuie luat ca reper) și a început să soarbă, clienții obișnuiți au ridicat capetele, încercând să reînnoade o conversație compromisă, și a trebuit iar să se întrerupă când Francezul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
se refugiase din calea dracilor de copii (cum ajunsese să-l stropească pe blugi și maieu apa din veceu e altă poveste, pe care voi încerca s-o rezum îndată), ud de apa din veceu trecea în fața computerului, să-și verse năduful într-o proză scurtă experimentală, și ea pierdută definitiv. Așa: veceul mic unde se refugia T. având comunicare cu baia cea mare, de acolo trebuia să arunce copiii o petardă aprinsă în spațiul lui restrâns. Iar T., cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]