13,956 matches
-
mucoaselor (MMĂ și - mastocite ale țesutului conjunctiv(MTCĂ. Redam unele particularități distinctive ale acestora: Tabel 2.7 Elemente distinctive între mastocitele mucoaselor și ale țesutului conjunctiv (MTCĂ (după Tizard, 2004Ă Criterii MM MTC Structura Numeroase și uniforme Granule puține dedimensiuni variabile Dimensiuni 19-20 µm diametru 9-10 µm diametru Proteoglicani Heparina Condroitin sulfat Histamina 15 pg/cel. 1,3 pg/cel. Supraviețuire > luni < 40 zile Localizare Mucoasa intestinala,Pulmon Cavitatea peritoneala, Piele Ambele subseturi eliberează prin degranulare histamina și/sau serotonină și
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
vedere nici faptul că aportul sporit de sânge și permeabilitatea vasculara mărită înseamnă și un aflux sporit de anticorpi MORFOPATOLOGIA PROCESELOR INFLAMATORII 117 în focar prin trecerea acestora din circulația generală și că atare înlâlniri și conflicte antigen-anticorp de intensități variabile. Includem în cadrul inflamațiilor predominant alterative: - inflamațiile parenchimatoase, - inflamațiile necrotice și recent - inflamațiile apoptotice. Inflamațiile parenchimatoase Inflamațiile parenchimatoase, acute sau toxice se caracterizează prin afectarea organelor bogate în parenchim, în țesut funcțional specific, ca: miocardul, ficatul, rinichii, etc. Predomina modificările distructive
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
tineretului rumegătoarelor și în hepatitele virotice ale bobocilor de rață, hepatită cu incluzii a găinilor etc. Organele afectate sunt ușor mărite în volum, de culoare galbenă cenușie sau ruginie-roșiatică, măi friabile decât normal. Examenul histologic relevă fenomene distrofice de intensități variabile, hiperemie, plasmexodie și reacții hiperplazice mai mult sau mai putin accentuate în, raport cu durata procesului morbid și etiologia acestuia. În hepatitele de natură virală procesul se însoțește adesea și de prezența unor incluzii care participă la stabilirea diagnosticului. Inflamațiile
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
mai putin înfiltrat cu plasma, fibrina, IOAN PAUL118 hematii la mamifere, eritrocite la păsări și leucocite. Tentă generală a teritoriului necrotic este bazofila la mamifere și oxifilă la păsări. În jurul focarului necrotic se evidențiază adesea o zonă limitanta de dimensiuni variabile, reprezentată în inflamațiile acute prin hiperemie și hemoragii, iar în inflamațiile subacute, prin diferite elemente mezenchimale și mai ales histiocite, limfocite și plasmocite. Cu cat evoluția procesului este mai îndelungată cu atât va fi mai dezvoltată barieră mezenchimală. Sub impulsul
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
este relativ mică și „se pierde” în cavitățile afectate. Numai la examenul histologic se observa exsudatul care o definește, sub forma unor dilacerări tisulare prin conținut omogen albăstrui-roșiatic, ușor PAS pozitiv. Inflamația seroasa cavitara se caracterizează prin acumularea unor cantități variabile de lichid clar citrin sau ușor opalescentexsudatul seros - în spațiile virtuale ale cavităților afectate. Seroasa acestora este mai mult sau mai putin îngroșata, cenușie-gălbuie, ușor granulara. Examenul histologic relevă disocierea mezoteliului, tumefierea până aproape de pseudoepitelizare a celulelor mezoteliale și prezența
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
se constată în poliserozita micoplasmică, pericardita pasteurelică acută, pericardita din adenoviroze și colibaciloza aviară, dar și în artrosinovite postcontuzive. Inflamațiile edematoase sunt reflectarea infiltrării masive a exsudatului seros în țesutul conjunctiv, determinând transformarea acestuia într-o masă gelatinoasa de extensiune variabilă. Consistentă țesuturilor edemațiate poate fi „lemnoasa” în pasteureloza rumegătoarelor sau „păstoasa” în celulitele aviare. Și culoarea zonelor afectate diferă de la cenușie - roșiatica la gălbuie. Examenul histologic relevă distrugerea accentuată a teritoriilor afectate. Inflamațiile papulo-veziculoase sunt cantonate cu predominantă la
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
caracterizează prin predominantă în exsudatul inflamator a fibrinei, component final al sistemului coagulării sângelui, respectiv a polimerizării fibrinogenului în fibrina, în prezența tromboplastinei și a trombinei tisulare. Exsudatul fibrinos apare sub forma unei pelicule sau pseudomembrane cenușii gălbui de grosimi variabile, la suprafață seroaselor sau a mucoaselor afectate; este deci o inflamație superficială. Pseudo-membrana de fibrina se desprinde cu ușurință de țesuturile subiacente, fără să lase eroziuni ale suprafeței acestora. Histologic, depozitul fibrinos apare ușor oxifil în colorația tricromica, ușor PAS
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
având un aspect gelatinos roșiatic; nodurile limfatice sunt transformate într-o masă roșiatica, umedă; conținutul gastric sau intestinul este roșiatic sau roșunegricios. Inflamația hemoragica în focare se caracterizează prin acumularea exsudatului hemoragipar sub forma unor insule sau zone de dimensiuni variabile. Se observă în stomac la porcii cu variolă MORFOPATOLOGIA PROCESELOR INFLAMATORII 125 complicată cu salmoneloza cât și în limfonodurile și rinichii porcilor cu pesta (Fig. 2.25, Fig.2.26Ă. Fig. 2.25. Cistita hemoragica acută la câine (După Thompson
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
fagocitoza. Sunt celule de dimensiuni mari, cu multă IOAN PAUL128 citoplasma ușor bazofila și un nucleu ovalar, sărac în cromatina, împins la periferie. În citoplasma acestor elemente se pot identifica adesea granulocite fagocitate, fragmente nucleare, mase proteice, vacuole de dimensiuni variabile. Zona mediana a peretelui abcesului este zona reparatorie. La nivelul ei se relevă o accentuată acumulare de celule provenite parte din exsudație, parte din proliferarea mezenchimului local, cu diferențierea elementelor noi în histiocite, limfocite, plasmocite, fibroblaști și fibrocite. Concomitent cu
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
determina apariția unor noi focare inflamatorii prin continuitate sau metastazare. Deschiderea abcesului se poate face de asemenea la exterior. Prin revărsarea conținutului rezultă o excavație căptușita cu țesut de granulație cunoscută sub numele de ulcer sau un canal cu diametru variabil denumit fistula sau traiect fistulos. Și aceste structuri patologice sunt delimitate de țesutul înconjurător prin. țesut de granulație. Trecerea exsudatului purulent în circulația sanguina și înmulțirea continuă a germenilor în sânge poartă denumirile de piemie și septicemie. Posibilități de metastazare
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
sinovita plasmocitară, etc. (Fig. 2.33Ă Fig. 2.33. Inflamația plasmocitară (după Tizardă Chiar dacă aspectele macroscopice variază în raport de specie și organele afectate, examenul histologic atrage atenția prin predominantă în țesuturile lezionate a plasmocitelor și a limfocitelor în număr variabil. Pot fi observate și plasmocite cu corpi Russell, așa-numitele celule ale lui Mott (Gross T.L. și colab., 1992; Solcan Gh. și colab., 2003; M.V.M., 2005Ă. Inflamațiile eozinocitar-eozinofilice Inflamațiile eozinocitar- eozinofilice se caracterizează prin predominantă eozinocitelor, eozinofilelor sau ale ambelor
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
este vizibil numai histologic. Atât în pregranulom cât și în granulomul epitelioid, pe lângă apărarea celulară reprezentată prin macrofage, respectiv celule epitelioide, intervine și apărarea umorala reprezentată prin limfocite și plasmocite, producătoare și eliminatoare de anticorpi care se dispun în număr variabil la periferia granulomului. Sub influența factorului de fuziune a macrofagelor (MFF sinonim cu ÎL-4Ă celulele epitelioide se unesc sau se multiplică fără diviziune citoplasmatica; se transformă în celule gigante. Ca efect al hipersensibilizării mediate celular, în zona centrală a granulomului
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
teritoriul, fibrozând întreg focarul (mai ales în cazul corpilor străini toxiciă. Morfogeneza granulomului micotic Reacția organismului animal față de agenții micotici nu este mult diferită față de reacția împotriva corpilor inerți. Și aici vom observa inițial o reacție - purulenta neutrofilică de intensități variabile, în jurul miceților. Ea se combină cu necroza elementelor locale, determinată de toxinele micotice. Produșii biochimici puși în libertate prin activitatea resorbtivă leucocitara iar pe de altă parte prin dezintegrarea celulară, vor determina hiperplazia și diferențierea mezenchimală atât în direcție
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
strie sau zona stelata albă-sidefie, colagenizată, cunoscută sub numele de cicatrice. Exsudatele fibrinoase de la suprafața seroaselor sunt înlocuite prin același mecanism. Țesutul conjunctiv nouformat va face o punte de legătură între seroasele vecine și va determina sudarea acestora pe întinderi variabile. Unirea a două seroase prin țesut conjunctiv nouformat pe o suprafata întinsă poartă denumirea de sinechie sau aderenta, iar punțile, conjunctivale dintre două seroase se numesc bride. Sunt frecvente sinechiile și bridele pleurale și peritoneale. În cazurile în care activitatea
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
la problematica vastă a comportamentului uman corelată cu elaborarea teoretică și promovarea practică a managementului resurselor umane. Implicarea acestuia în întreaga activitate managerială se realizează pe trei planuri conexe: individual, grup și organizație, iar pe fiecare nivel obiectul de cercetare (variabile) este și el complex (schema 4). Schema 4. Variabile care influențează comportamentul și performanțele<footnote Cruellas, Philippe, op. cit., p. 70. footnote> Ce sunt comportamentele? Putem defini comportamentele ca reprezentând „tot ceea ce o persoană face, cum ar fi: conversația, plimbarea, gândirea
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
cu numeroase idei, teze cu valoare metodologică și explicativă deosebită, unele sunt premise, iar altele concluzii, unele sunt fundamentale și altele secundare. De asemenea, în practică, o serie de procedee, principii de acțiune, exigențe și criterii sunt de o importanță variabilă. Dar toate aceste aspecte nu există ca elemente separate, fără legătură între ele, dimpotrivă, pe plan teoretic-metodologic se constată o structură (relații de interdependență cu stabilitate relativă) a corpului de teze teoretice și principii și metode de acțiune care generează
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
repartizarea diferitelor operații pe sarcini care revin unui salariat. Diviziunea muncii are două aspecte corelate: a) împărțirea sarcinilor pe posturi diferite; b) cooperarea dintre oameni exercitând sarcini diferite. Măsura în care diversele operații se împart între posturi (oameni) diferite este variabilă, în raport cu conceperea relațiilor de muncă și de putere. Cu cât unui post îi sunt repartizate mai puține operații și de complexitate mai redusă, cu atât munca de ansamblu este mai fragmentarizată, mai golită de conținut, presupune o pregătire mai redusă
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
acestora. Acestea se găsesc în „fișa postului”, în contractele de muncă sau alte acte și înțelegeri. Fișa postului<footnote Manolescu, Aurel, Lefter, Viorel, Deaconu, Alecxandrina (editori), op. cit., pp. 218-219; Manole, Cristina, op. cit., pp. 84-87. footnote> reprezintă o descriere (de completitudine variabilă) prin care se precizează atât caracteristicile principale ale muncii cerute, cât și ale personalului care-l va ocupa. Organigrama este schema funcțională a unei organizații în care se precizează: 1) nivelele ierarhice în realizarea puterii; 2) gruparea activităților pe funcții
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
hiperacut (primele ore), HE apare în hipersemnal T2 și hipo-/izosemnal T1 (oxihemoglobină), în stadiul acut (6 ore - 3 zile) de deoxihemoglobină - hipo-/izosemnal T1, hiposemnal accentuat T2. În stadiul subacut (3 zile - 3 săptămâni), HE prezintă hipersemnal T1, semnal variabil T2, hiposemnal T2 în stadiu de methemoglobină intracelulară (subacut precoce) și hipersemnal T2 în stadiul de methemoglobină extracelulară (stadiu subacut tardiv), iar în stadiul cronic hematomul prezintă semnal variabil în hiper-/hiposau izosemnal T1, hipersemnal T2 față de creier, cu depozite
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Horia Pleș, Marcel A. Anghelescu () [Corola-publishinghouse/Science/92120_a_92615]
-
stadiul subacut (3 zile - 3 săptămâni), HE prezintă hipersemnal T1, semnal variabil T2, hiposemnal T2 în stadiu de methemoglobină intracelulară (subacut precoce) și hipersemnal T2 în stadiul de methemoglobină extracelulară (stadiu subacut tardiv), iar în stadiul cronic hematomul prezintă semnal variabil în hiper-/hiposau izosemnal T1, hipersemnal T2 față de creier, cu depozite de hemosiderină în hiposemnal T1, hiposemnal accentuat T2 (fig. 3.13 a-d). HEMATOMUL SUBDURAL Hematomul subdural (HSD) reprezintă o colecție lichidiană localizată între dura mater și membrana arahnoidiană
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Horia Pleș, Marcel A. Anghelescu () [Corola-publishinghouse/Science/92120_a_92615]
-
CEREBRALĂ Contuziile cerebrale reprezintă leziuni traumatice primare ce afectează substanța cenușie superficială, pot fi edematoase sau hemoragice. Sunt produse prin impactul direct al suprafetei corticale de un relief osos. Leziunile sunt multiple, pot fi edematoase sau hemoragice și cu dimensiuni variabile, între 2-4 cm [1]. Anatomopatologic, leziunea este formată din peteșii hemoragice, edem, necroză și tinde să se extindă spre substanța albă. Zonele de creier cele mai afectate sunt cele din lobul frontal și temporal și apar datorită neregularităților osoase din
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Horia Pleș, Marcel A. Anghelescu () [Corola-publishinghouse/Science/92120_a_92615]
-
aspect hiperdens al vasului, calcificări parietale vasculare [2]; - CT SDC - lumenul vascular este iodofil, trombul nu captează SDC [2]; - Angio-CT - evidențierea anevrismului (ectazie arterială și lărgire focală fusiformă) (fig. 3.47). Imagistica RMN: pe secvențele T1WI și T2WI semnalul este variabil în funcție de flux; pe secvența T1WI post SDC lumenul rezidual este intens gadofil, hematomul intraparietal nu captează SDC. Angio-RMN: evidențierea anevrismului - TOF-3D, angio-RMN post-SDC (fig. 3.48). Recomandări imagistice: angio-RMN post-SDC dinamic sau angio-CT. ANEVRISMUL FUSIFORM NON-ATHEROSCLEROTIC Reprezintă o lărgire fusiformă
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Horia Pleș, Marcel A. Anghelescu () [Corola-publishinghouse/Science/92120_a_92615]
-
multiple sau solitare și pot varia în mărime de la câțiva mm până la câțiva cm [2]. Recomandări imagistice: examen RMN cerebral și angio-RMN post-SDC. MALFORMAȚIILE ARTERIO-VENOASE Sunt malformații vasculare cu șunt arteriovenos fără intervenția patului capilar, prezentând un nidus de dimensiuni variabile, aferențe arteriale (de „hrănire”) și eferențe venoase (de drenaj). Ca și localizare 85% sunt supratentorial și 15% infratentorial. Mărime: mici (< 3 cm), medii (3-6 cm) și mari (> 6 cm) [2]. În cazul unei hemoragii intracerebrale diagnosticul se poate efectua prin
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Horia Pleș, Marcel A. Anghelescu () [Corola-publishinghouse/Science/92120_a_92615]
-
3.49, 3.50). Imagistica RMN: - secvența T1WI semnalul variază cu fluxul, prezența sau absența hemoragiei; clasic: vid de semnal la nivelul nidusului (aspect de fagure de miere) [2]; - secvența T2WI: vid de semnal la nivelul MAV, evidențierea hemoragiei (semnal variabil); - secvența FLAIR evidențierea tesutului gliotic (în hipersemnal) din jurul nidusului malformativ (vid de semnal); - secvența T1WI post-SDC gadofilie intensă la nivelul malformației; - angio-RMN: TOF-3D, TOF-2D, Angio-RMN post SDC - evidențierea nidusului malformativ, aferențelor arteriale și eferențelor venoase; - angio-RMN post SDC în cazul
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Horia Pleș, Marcel A. Anghelescu () [Corola-publishinghouse/Science/92120_a_92615]
-
3.65). Astrocitomul anaplazic ocupă un loc intermediar între astrocitomul benign și glioblastomul. Este o tumoră infiltrativă, imprecis delimitată în care degenerările chistice și hemoragia sunt adesea prezente, dar necroza este absentă. În jurul tumorii este adesea vizibil edemul în grade variabile, iar calcificările sunt rare [2] (fig. 3.66). Glioblastomul este forma cea mai malignă a tumorilor gliale. Este o tumoră heterogenă, bine vascularizată, cu necroze centrale, zone hemoragice, înconjurată de un important edem perifocal în substanța albă. Calcificările sunt foarte
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Horia Pleș, Marcel A. Anghelescu () [Corola-publishinghouse/Science/92120_a_92615]