15,017 matches
-
depărtări răsare-o cetățuie;/ în turnul vechi, acolo, ne-așteaptă tristul Zeu,/ să descifrăm în zodii uitatele zidiri/ cu odalisce tandre, iubite de satiri" (Nocturnă). La fel ca și maestrul căruia îi și dedică poemul de mai sus, Dumitru Spătaru cultivă apoi specii considerate drept minore sau vetuste (romanța, fabula, sonetul) și își înmoaie penelul în cernelurile temelor poetice consacrate: nostalgia copilăriei (Matricea copilăriei), temporalitatea umană și cea cosmică (Numai prezent), raportul viață moarte (Înțelepciune). După cum se observă, temele sale predilecte
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Spătaru; nu știu, însă, dacă acesta l-a și exonerat în fața unora dintre "amicii" parodiați în ultima secțiune a cărții, care nu cred că i-au primit fără să crâcnească reverența auctorială. În orice caz, genul parodic pe care îl cultivă de o vreme autorul Clondirului de mastică (prima?) îi șade foarte bine. Pentru că acest gen poetic (pe care numai ignoranții l-ar mai putea astăzi considera minor) solicită de la parodist nu atât o ușurință a versificării pe tipare date ușurință
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
1990), Premiul revistei "Luceafărul" (1992), Premiul revistei "Ateneu" (1993). Pentru volumele publicate obține Premiul pentru debut al Asociației Scriitorilor din Iași (1995) și Premiul "Mihai Eminescu" (2005). Volumul de debut (Poeme, Editura Cronica, Iași, 1995) indică faptul că Indira Spătaru cultivă o poezie proiectată după paradigma impusă de lirica modernității tari (de altfel, intertextul modernist sau cel suprarealist este o constantă a creației sale). Majoritatea poemelor se vor ego-grafii ale dezabuzării, ale spleen-ului sau ale îndoielii de sine, stări tratate
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
poate întoarce exact împotriva autoarei, diluându-i drama personală și reliefând minusurile discursive. Riscurile sunt vizibile mai ales în cazul textelor care dovedesc ceea ce un comentator al ultimului volum scris de Indira Spătaru numea "bovarism cultural" maladie, într-adevăr, din ce în ce mai cultivată de poetele noastre: "Ore fixe când plouă/ În interiorul tău/ oriunde te-ai afla/ ore ciudate îmbrăcate în lințolii/ petrec un particular trecut/ spre un amalgamat viitor/ al aceleiași hărți./ Zvâcni fecioara, Europa,/ coapsele zburânde, călărind taurul/ și toate popoarele înfrățite
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
detaliul semnificativ, experiența aproape întotdeauna dramatică ce dă sens atât biografiei reale, cât și celei poetice. Foarte bine ales, titlul uneia dintre antologiile sale indică exact această situare în pofida unei poetici a prozaicului, a realismului biografic pe care l-au cultivat de la început majoritatea congenerilor: prin chiar acest element paratextual, Noduri pe linia vieții. Antologie de poezie 1985-2006 (Editura Paralela 45, Pitești, 2007), cartea și, prin extensie, întreaga sa creație poetică ar sugera, dimpotrivă, conștiința lucidă a fragmentării, a ruperii, a
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
stâlpii cocliți ai galeriei" (triunghiuri cu pupila albastră). Crochiul întunecat în ton baladesc, pastelul de umbre și reflexe agonice (chiar și cel compus în numeroasele sale ore franceze) ori sonetul acompaniat de un vag halou al evanescenței pe care le cultivă Valeriu Stancu în cicluri bine delimitate (copilăria anotimpurilor din Sinucigași de lux, răstălmăcirea jocului și triunghiuri cu pupila albastră din cărțile eponime) pretind, dincolo de virtuozitate formală sau atașamentul (lucid!) față de o tradiție asumată și în definitiv revitalizată, un anume fel
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
tipologia clasică a sceleratului lipsit de conștiință și remușcări. Gestica lui, dimpotrivă, sugerează uneori tocmai candoarea, sensibilitatea, umanitatea chiar: își împodobește ferestrele "cu vitralii luminoase, viu colorate,/ cu imagini biblice/ ca la catedrale", iar în grădina de o geometrie severă cultivă flori multicolore, "aduse din paradisuri/ neinventate încă" (lacrimile paradisului), pe care apoi le poartă, în uriaș buchet, spre mormintele victimelor (sisif); dimineața se trezește primul, "cu inima plină de toate durerile lumii" și cu "ochii scăldați în roua pustiului" etc.
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
citat/ din propria-mi operă/ noli me tangere le-am spus". În fine, din aceeași categorie, a mijloacelor coercitive, face parte ironia blândă, atașantă, tip "d'accueil" ("charientism", ar fi spus Heinrich F. Plett), pe care Nicolae Turtureanu o va cultiva cu măsură în toate cărțile sale de poezie (și cu asupra de măsură într-o parte a prozei). Pe bună dreptate, Liviu Leonte observa că, "în paralel cu pateticul, inclusiv cu cel trecut în registrul stins, Nicolae Turtureanu a continuat
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
măsură în toate cărțile sale de poezie (și cu asupra de măsură într-o parte a prozei). Pe bună dreptate, Liviu Leonte observa că, "în paralel cu pateticul, inclusiv cu cel trecut în registrul stins, Nicolae Turtureanu a continuat să cultive cu predilecție gravitatea drapată în haine ironice și fanteziste". Adesea, discursul poematic dă senzația că se construiește tocmai după modelul Cuvintelor încrucișate ironic, într-un rebus nu foarte greu descifrabil al unui real ce violentează nu numai bunul simț poetic
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
mai sigură fidelitatea și docilitatea, nu se va evita, în unele cazuri, o acțiune deliberată de disoluție morală. "Agenții" plasați în apropierea sa, slugile, guvernantele, perceptorii îl vor incita să nu accepte mentalitățile obișnuite despre bine și rău: îi vor cultiva viciile, îi vor inculca alte vicii, îl vor împinge spre acel "dezmăț precoce" pe care îl recomandă pentru fiii celor ce nu suit evrei, primul Protocol (în marea dezbatere din secolul trecut privind școala, nu se poate, de altfel, neglija
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
-lea pe tronul papal, a fost pentru că a fost superior laicilor în toate domeniile științelor care prin progresele lor au contribuit la creșterea bunăstării clasei celei mai nevoiașe." De atunci, susține același Saint-Simon, clerul trebuie considerat "eretic": el nu a cultivat decît teologia; s-a lăsat "depășit în domeniul artelor frumoase, al științelor exacte, dar și în ceea ce privește capacitatea meșteșugărească..." În așteptarea unei lumi noi, așa cum o anunță Eufantin, "științele fizice vor intra în dogmă, artele frumoase nu vor mai fi plăceri
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
un argumentum a loco, iar din întrebarea quando? un argumentum a tempore. Primul (V, 10, 37) caută să scoată dovezi din felul locului unde s-a petrecut acțiunea respectivă. Era oare muntos sau șes? Situat lîngă mare sau în interiorul țării? cultivat? populat? pustiu? etc. Întru totul similar este argumentum a tempore. Cînd s-a petrecut evenimentul? în ce anotimp? în ce moment al zilei? etc. Ernst Robert Curtius, Literatura europeană și Evul Mediu Latin, p. 228 În măsura în care elocința judiciară, cît și
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
legătură cu teoria invenției discursului epidictic. Oare elogiul nu este esențialul acestui gen? Printre lucrurile demne de elogiu figurează și locurile unde se derulează acțiunea. Le pot fi aduse laude pentru frumusețe, fertilitate, puritate (Quintilian, III, 7, 27). Neosofistica a cultivat în mod deosebit descrierea pe care a aplicat-o mai ales peisajului". (Curtius, 1956, p. 238). 4. E vorba de un ansamblu de sisteme construite, deschise, ordonate și coezive care se grupează în sub-sisteme de tipul "gen", "școală", "mișcare" (Adrian
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
altceva [...]. Ideea că pămîntul trebuie lăsat să se mai odihnească* era, după Bouvard, o prejudecată ce ținea de timpuri barbare. Și, totuși, Leclerc specifica anumite cazuri cînd e aproape indispensabil să o aplici. Gasparin notează cazul unui lionez care a cultivat cereale pe același ogor timp de o jumătate de secol.... G. Flaubert, p. 38 Un ultim indiciu al tensiunii rezultate din introducerea informațiilor enciclopedice în textul romanesc: dorința de completitudine este marcată de prezența descrierilor negative, sub forma, încă o dată
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
sunt, chiar prin plăcerea de a povesti de dragul poveștilor și prin obsesia călătoriilor pentru satisfacția rătăcirii, dornice de o libertate la care uneori nu au acces din cauza îngrădirilor sociale. Și „întoarcerile” devin uneori imposibile, oamenii se complac în pesimism și cultivă compensator vorba de duh: istorisind, ei simt că devin mai buni. Chilipir de om pe jos (2002) este cea mai semnificativă scriere a lui L. Se folosește aici artificiul scrisorilor intercalate în poveștile cu miez, misive trimise unui judecător generic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287918_a_289247]
-
celulei β a fost demonstrat și pe insulele pancreatice izolate în vederea transplantului (56). Incubarea lor în mediu conținând 11 mmol/l și 28 mmol/l glucoză a demonstrat că eliberarea de insulină a fost mai mică decât cea a insulelor cultivate la o concentrație de glucoză de 5 mmol/l. Mecanismul celular de alterare a răspunsului β-celular la glucoză, indus de hiperglicemie, nu se cunoaște bine. S-a sugerat inițial că hiperglicemia poate produce o inhibare (down-reglare) a transportului glucozei în
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
mediată de glucoză. La șobolanii ZDF („Zucker Diabetic Fatty”) disfuncția insulinosecretorie care explică tulburarea de glicoreglare (diabetul zaharat) se însoțește de creșterea de 50 de ori a cantității trigliceridelor intra-β-celulare realizând o adevărată „sufocare lipidică”. Studii pe celule β pancreatice cultivate în mediu conținând AGL în concentrație de 1 mmol/l sau 2 mmol/l (în raport oleat/palmitat de 2:1) a condus la câteva constatări importante. Față de lotul de control, conținutul în trigliceride al insulelor pancreatice crește semnificativ, paralel
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
D. Bolintineanu. Tipăritura, inițiată de generalul Eraclie Arion și căpitanul-poet Carol Scrob cu scopul de a ajuta la construirea unui palat al invalizilor militari prin strângerea unui fond, își anunță în articolul Rostul nostru, semnat D.I. Stroici, intenția de a cultiva „amintirea trecutului istoric cu mărețele-i fapte”, vorbind despre „vitejia neamului românesc și despre armata țării”. Poezia Ostași... de A. C. Cuza este o ilustrare literară a acestui deziderat practic. Fascicula mai conține versuri de Alexandru Macedonski (Sonnet lointain... - Sonetul din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290572_a_291901]
-
învăța pe tineri disciplina, de a dezvolta spiritul de observare, capacitatea de rezistență fizică, de a le forma o serie de deprinderi (de lucru manual, de igienă, de comportare, de acordare a primului ajutor celor răniți) și de a le cultiva patriotismul. Nu ne interesează aici modul de organizare a scutismului, evoluția, realizările și limitele sale; am vrut numai să depistăm direcțiile principale ale activității extrașcolare. Se cuvine să fie reținut nu numai faptul că aceasta avea o arie de cuprindere
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
tinerii muncitori să fie atașați de stat, al cărui rol este în opinia sa tocmai acela de a împăca interesele diferite ale categoriilor sociale și ale indivizilor care îl compun. Educația profesională, prin intermediul muncii, avea și ea sarcina de a cultiva virtuțile cetățenești: conștiinciozitatea, hărnicia, perseverența, devotamentul etc. G. Kerschensteiner a sesizat forța educativă a muncii, faptul că în procesul activității manuale se dezvoltă plăcerea de a munci; el a adăugat însă educația cetățenească, prin care se imprima o direcție precisă
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
cetățenești: conștiinciozitatea, hărnicia, perseverența, devotamentul etc. G. Kerschensteiner a sesizat forța educativă a muncii, faptul că în procesul activității manuale se dezvoltă plăcerea de a munci; el a adăugat însă educația cetățenească, prin care se imprima o direcție precisă însușirilor cultivate prin muncă: devotamentul față de statul căruia îi aparțineau. Prin tot ceea ce propunea, pedagogul german urmărea să asigure, dacă nu evitarea influențelor exercitate de mișcarea socialistă, cel puțin atenuarea lor. Spre deosebire de alți teoreticieni ai educației din secolul XX care vor să
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
pedagogul german elaborează o teorie proprie, a bazelor interne ale educației. În orice om, scria el, există două tendințe contrarii: egoismul și altruismul. Acesta din urmă se dezvoltă odată cu gradul de cultură. Pentru cei destinați muncii fizice însă, altruismul se cultivă prin muncă ("numai muncind" scria el în lucrarea citată "tînărul prinde deprinderea muncii făcute bucuros în serviciul altuia"). Celor cultivați credea Kerschensteiner le este proprie educația autonomă, capacitatea de a ajunge singuri să se subordoneze normelor civice. Cei mai mulți dintre oameni
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
doilea tip era caracteristic "americanismului". În opera sa, Școala și caracterul, Foerster respingea ca unilaterale ambele tipuri de educație. Constrîngerea rigidă și brutală nu pregătește pentru viața contemporană, care cere inițiativa personală; și mai primejdioasă este educația liberă, care nu cultivă energia necesară individului pentru a lupta împotriva lui însuși și a putea face față cerințelor vieții. Societatea contemporană, aprecia Foerster, fiind dominată de spiritul democratic, presupune libera manifestare a individului; această libertate însă nu trebuie să depășească anumite limite; chiar
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
sistem de educație, afirma Dewey, este întemeiat pe autoritatea educatorului; metoda de învățămînt este centrată pe profesor, frînîndu-se tendința spre activitate a copilului; într-o societate în care accentul ar trebui să se pună pe educarea independenței și inițiativei, școala cultivă cu precădere atitudinea de subordonare a tinerilor față de adulți; lipsește, totodată, preocuparea pentru dezvoltarea raporturilor de colaborare interumană raporturi pe care Dewey le punea la baza societății democratice. În procesul de instrucție continua pedagogul american critica sa se separă activitatea
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
al materialului didactic, ca și a activităților desfășurate cu ajutorul lui, copilul era ținut departe de complexitatea lumii, oferindu-i-se numai senzații și percepții. Deși a insistat așa de mult asupra necesității unei activități libere a copilului, Maria Montessori a cultivat un metodism excesiv care, ca și în cazul lui Froebel, unilateraliza și artificializa această activitate, anulîndu-i chiar libertatea. M. Montessori completează însă într-un mod fericit această metodă, recunoscînd nevoia copilului "de a trăi în chip natural", în mijlocul naturii și
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]