14,765 matches
-
el dădea cu litra pe gât cea mai bună pălincă de prune, mai are și acum rucsacul plin de sticle, dar nu-i bai, de-acum o să fie altfel, s-a sculat în picioare, a întors sticla cu fundu-n sus, vărsând-o cu atâta furie, încât era să și cadă de vreo două ori, când sticla s-a golit, i-a făcut și ăsteia vânt în puț, apoi s-a dus țopăind la mormanul de obiecte, l-a răscolit cu una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
gura plină, ne-a spus, poftă bună, să luăm și noi, să cinstim memoria lui taică-su. Atunci Zsolt și-a vârât și el mâna în mămăligă, spunând să-i fie țărâna ușoară lui nea Vasile, a mâncat mămăliga, a vărsat puțin spirt din borcanul lui, apoi a băut o gură, atunci am luat și noi din mămăligă, pe alocuri era neagră de funingine, simțeam cum îmi scârțâie printre dinți, dar gustul îi era acceptabil, mai ales pentru că mai atenua din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
nu-l întâlnesc pe muncitorul zis Csákány, fiindcă atunci când muncitorii ne-au pus odată la muncă voluntară, au mințit, spunându-mi în glumă că e tatăl meu, dar nu-l recunosc cin cauză că fața i-a fost mâncată de vărsat de vânt, iar eu eram gata-gata să și mușc, pentru că-l așteptam foarte mult pe tata să vină acasă de la Canal, din tabăra de muncă, ei, și de-atunci Csákány ăsta mi-a trimis de mai multe ori vorbă, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
caft adevărat, ce treabă-i aia, nouă contra unu și, pe de-asupra, înarmați cu cărămizi, ca tuciuriii, o să-i pună el cu botu’ pe labe, să se-nvețe minte. Și cum stătea acolo și striga, fața-i ciupită de vărsat semăna cu o lavă de ceară galbenă, bolborositoare, era mai mult straniu decât înspăimântător, ei, și atunci Csákány a înfipt țeava de fier în pământ, ca pe-o lance, și le-a spus să-ndrăznească numai să se-apropie, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
auzeam cum picură apa, iar și iar, pe tinichea, de fiecare dată suna puțin altfel, apoi, brusc, Csákány m-a întrebat dacă-mi mai aduc aminte când i-am zis lui, tată, iar eu, simțind că roșesc de era să vărs și apa pe jos, i-am zis că da, îmi aduc aminte, și încă foarte bine. Atunci Csákány mi-a spus că-i pare rău, a fost o glumă proastă, cu viața și cu moartea nu se cade să glumești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
dar Csákány mi-a spus să aștept, că înainte de asta vrea să mă întrebe ceva, dacă știu ce s-a întâmplat cu fața lui. Atunci i-am spus ceea ce auzisem de la ceilalți muncitori, anume că la Canal se molipsise de vărsat de vânt, dar, spre norocul lui, n-a murit, însă fața i-a rămas desfigurată pentru totdeauna. Csákány a dat din cap a tăgadă, spunându-mi că nu ăsta-i adevărul, și mai bine-ar fi să nici nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
de guler și i-am întins-o, însă bunicul n-a îmbrăcat-o, și-a pus-o numai pe braț, a luat sticla de bere, spunând că restul ăsta nu-l mai bea, a întors-o cu gura-n jos, vărsând-o în iarbă, în timp ce berea mai curgea pe jos, a întors gura sticlei, jetul de bere s-a subțiat, iar vântul i-a împrăștiat stropii în jur, îi simțeam mirosul, pe iarbă a rămas doar spuma albă, bunicul și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
dragon. Pe acesta l-a ucis din câteva lovituri și a intrat în grădină, a cărei poartă s-a închis în urma lui, tăindu-i astfel retragerea. Privind în juru-i, el a văzut o fântână foarte frumoasă a cărei apă se vărsa într-un pârâu, iar în centrul acestei fântâni se ridica o statuie pe a cărei frunte stătea scris: 27 “ Pârăul cu ape violate și trandafirii Duce de aici la castelul cu vrăjitorii”. Pornind pe malul acestei ape curgătoare și fermecat
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
căzut neînsuflețit la pământ. Ca floarea smulsă de plug ce se ofilește pe marginea brazdei, Darninel, cu fața acoperită de paloarea morții, își dădea sufletul și toate nădejdiile unui neam ilustru s-au spulberat odată cu el. Asemeni apelor ce se varsă pe câmpie la vremea când ghețurile s-au rupt, maurii, ne mai având înainte-le pilda de vitejie a lui Darninel, au rupt-o la fugă care încotro. Rinaldo disprețuia prea milt asemenea victorii ușoare pentru a-i urmări; lui
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
tip uscățiv, cu un început de chelie. Părul care îi mai rămăsese i se scurgea slinos pe gât și umeri. Așa i se par pasagerului toți șoferii de taxi - niște nebuni, niște zurbagii. Ăsta al meu era ciupit bine de vărsat, iar în roșul aprins al fălcii masive care îi atârna sub urechi, se deslușea licărul agresivității juvenile. Se tolănise în colțul lui, cu mâinile atârnându-i moi pe volan. Ar fi nevoie doar de vreo sută de băieți. Atâta doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
după care se retrase în umbră cu băutura lui. Zece minute mai târziu, continuam să-mi răcoresc fruntea, ținând-o lipită de piatra rece și lucioasă a pisoarului din Shakespeare. Mi-am ridicat capul și, în timp ce mă tot încruntam, am vărsat pe cuvintele înscrise pe faianța verzuie. MOARTE TUTUROR CIOROILOR, VIOLUL E UN RAHAT, SĂ-L IA DRACU’ PE KOFF. Cine e Koff? mi-am bâlbâit eu întrebarea. Mda, bun, să-l ia dracu’, oricine ar fi. După siestă m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
mare distanță s-a ivit în spatele meu ca o salamandră de foc și sânge. Bâh! În glasul tărăgănat se strecurase abia auzit tonul rugăminții stăruitoare și al dezvinovățirii în timp ce el arăta spre cicatricea proaspătă care îi brăzda obrazul ciupit de vărsat. Nu, amice, mi-am spus eu - n-ai voie să cerșești aici: așa ceva alungă clienții. I-aș fi dat eu o liră, doar să-l țin departe de mine, dar unul din membrii triumviratului acneic care păzea casa de bani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
ne distrugă dragostea. Lucrul ăsta m-a izbit prin noutatea noțiunii. În timp ce deschideam a doua sticlă de scotch, mi-am spus pe neașteptate: Altceva lipsește. Ce anume? Dar tot ce am spus a fost: — Chiar crezi cu adevărat? — Vezi că verși pe jos! La dracu’, ia-o încet. Nu e nici șase încă. Ascultă. Ai luat deja formularele de la bancă? De când stai aici și bei? Ce formulare? — Știi tu ce formulare. Am nevoie de o anumită independență. — Da, da. Am douăzeci și opt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Nu mi-a răspuns. Am căscat și m-am întins. Am râgâit M-am ridicat în picioare. M-am sprijinit de masă cu genunchiul. Paharul s-a mișcat ca o monedă, dar am reușit să-l prind. Nu s-a vărsat mult. — La dracu’, am spus ea Bun, pe curând, Martin. — Fără îndoială. Asta ce mai vrea să-nsemne? Nu mi-a plăcut tonul lui superior și, dacă stau să mă gândesc mai bine, nici tenul lui, nici cartea lui. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
se întâmplă prea des, nu-i așa? Am putea face un târg? O, Doamne (pariez că ți-e mintea la așa ceva), povestea cu capul-ținut-pe-inimă, aș putea s-o folosesc puțin. Am căscat și m-am întins - și aproape că am vărsat cafeaua. Grăbit să prind ceașca, am dezechilibrat scrumiera. Vrând să prind scrumiera, am vărsat cafeaua și mi-am agățat cotul de unicul fir cârlionțat al telefonului - așa că, atunci când, cu o ultimă convulsie eroică, am țâșnit din pat, carcasa lui m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
pariez că ți-e mintea la așa ceva), povestea cu capul-ținut-pe-inimă, aș putea s-o folosesc puțin. Am căscat și m-am întins - și aproape că am vărsat cafeaua. Grăbit să prind ceașca, am dezechilibrat scrumiera. Vrând să prind scrumiera, am vărsat cafeaua și mi-am agățat cotul de unicul fir cârlionțat al telefonului - așa că, atunci când, cu o ultimă convulsie eroică, am țâșnit din pat, carcasa lui m-a lovit în tibie, după care a căzut ca o bombă pe piciorul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
slinos, cu ochiuri de lumină în care se distingea doar întunericul și tivul de ceață și unsoare, aerul atârna m spatele și în fața mea ca o chiuvetă veche, plină cu vase murdare. Distrusă, terminați, astmatică, Londra, cu obrazul ros de vărsat, își ispășea condamnarea sub cerul mustind de apă. La intrarea ornamentată a unui magazin de la parterul unui bloc, stătea un bătrân cu un palton închis cu nasturi și pantofi mari, lustruiți, vorbind ploii. Era încadrat de alți bătrâni muți și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
acum, John, acel vis a devenit realitate.“ Își netezi posterul în poală: uite-o pe Vron, Vron, în patru labe, aplecată într-un unghi de trei sferturi, în ciorapi, tocuri cui, cu chiloții purpurii coborâți până la jumătatea pulpelor ciupite de vărsat „Frumos“ l-am auzit eu pe tatăl meu înghițind vorbele aplecat peste umărul meu. „Vezi, John“, spuse Vron, „dacă ai creativitatea...“. „Harul“ spuse tatăl meu, „harul creator, John, atunci cred că trebuie să - să oferi din harul tău, John. Privește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
el. Fotograful. Ascultă ce-ți spun eu, că e spre binele lui să fie curist, altfel îi bag pe amândoi în spital. El a asigurat, cică, luminile. Era așa de întuneric aici, că e izbea lumea de pereți și-și vărsa băutura pe jos. N-a fost ca de obicei - știi tu, când fata se plimbă cu ciorapul și, dacă ai chef, îi dai juma’ de liră. Nici vorbă, locuri rezervate și două lire taxă de intrare. Vron își face apariția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
și, cui îi pasă? Nu trebuia să ajung nicăieri. Aici aveam de băut, de mâncat, și adăpost. O să fiu ținut în lesă toată ziua. Dar cui îi pasă? După ce-am înjurat ca la ușa cortului curățând mai multe chestii vărsate pe jos, am reușit să-mi fac o cafea întruna din ustensilele de argint așezate ca niște vizoare pe toată lungimea raftului din bucătărie. Ce-o fi între mine și lumea inanimată, tangibilă? Luptându-mă să desfac filtrul, am lovit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
prindă inima cu degetele lui groase și tari. Sfidând toate avertismentele, m-am ridicat în picioare și m-am rostogolit spre mica toaletă din spate. Nu cred că m-am simțit vreodată mai gol decât în clipa când mi-am vărsat mațele cu bărbia proptită în chiuvetă. O sută de chile? Nu atârn nici o sută de grame. Sunt un dinte stricat pe o bășină de aer. Tot ceea ce mă părăsește și se prăbușește prin geamurile de plastic. Mucii și voma, dincolo de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
prim-ministru Margaret Thateher). Nume de mâncăruri inventate de autor. 1 Labă (engl.). 2 Curistul (engl.). 1 Joc de cuvinte: supersad - supertrist. 2 Joc de cuvinte: restaurateur - „proprietar de restaurant“ și „restaurator“ (engl.). 1 Fluviu din Africa de Sud care străbate Mozambicul, vărsându-se în Oceanul Indian. . Spermă (engl.) . Membru al confederației de indieni din America de Nord. California. În romanul 1984 de G. Orwell, camera 101 din „Ministerul Iubirii“ este... . Corvoadă. . Stradă londoneză unde se află redacțiile celor mai multe ziare. Termenul este folosit figurativ, cu referire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
buze, dar nu putea pricepe cum ceva nevăzut, inexistent pentru el, poate să aducă atâta tulburare; unii îl fericeau pentru beteșugul său. Târgoveții erau mai necăjiți ca niciodată. Povestea cu Banca dăduse peste cap mica lor fanfaronadă, vroiau să-și verse nițel năduful, bătăile orologiului deveniseră un coșmar. Ce atâta vorbă? Turnul pus la pământ, cu ceas cu tot, și... gata! „Nici urmă să nu mai rămână!” „De ce să stăm cu sufletul la gură când bate?” „Vestește și de bine? Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
a lipsit ceva. Un om întreg la minte nu stă suspendat de un fir de păianjen. Memoriile sale vor avea puține cuvinte. Vor fi publicate - mai mult ca sigur - într-o ediție de buzunar. Liliput. Microscopică. Este capabil să-și verse tot veninul pe un singur quadrat; pe un sfert, pe o milionime. Pentru înțepătură îi este suficient un punct. ...Cântam, așadar, la pian. Parcă trăgeam cu pistoalele. Andante-furioso. Muzica se găsea în pragul unei revoluții! Fader privea în tavan, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
a-și reproșa gestul, fără a-l condamna. Își zidi uimirile în tăceri, gândind că orice cuvânt rostit cu glas tare ar putea fi dăunător. În acest timp, Alex robotea la bucătărie, un ghem de nervi. Puse cafeaua în cești, vărsă din neatenție câteva picături din ibric lângă aragaz, dar nu le șterse, ceea ce nu-i era în fire, puse grijuliu ceștile pe un platou și intră În sufragerie cu o mină ce nu prevestea nimic îmbucurător. - Te rog să te
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]