14,274 matches
-
s] fac] r]u: cârmuitorul cere daruri, judec]torul cere plata, cel mare își arăt] pe fâț] ce dorește cu l]comie, si astfel merg mân] în mân]” (Mică 7,3). Aici, ideea de bâz] nu este doar c] „puterea tinde s] corup]”, deși se întâmpl] așa, ci c] valorile pe care politicienii ajung s] le promoveze, si pe care alții ajung s] le accepte, pot fi rezultatul unor circumstanțe și aranjamente sociale degradate. Atât Rosseau, cât și Marx au adus
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
posibilele consecințe, iar acestea din urm] sunt evaluate doar în funcție de impactul lor asupra interesului național. Dac] apar cumva și considerații etice, ele sunt prezentate într-o form] simplificat] și crud] care servește la manipularea opiniei publice care, în mod interesant, tinde s] resping] amoralismul elitelor care iau decizii. În acest articol vom analiza teoria care se afl] la baza celor mai multe politici de securitate național] și vom discuta unele alternative care susțin c] principiile etice ar trebui s] joace un rol proeminent
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s] se bazeze pe raționamente extrem de prudente, nu ar trebui s] ne surprind] faptul c] discuțiile legate de etică r]zboiului și descurajarea nuclear] susțin, de obicei, poziții și politici destul de diferite de practicile reale ale statelor. Analizele etice atente tind s] submineze profund teoriile acceptate legate de r]zboi, pace și securitate. Pacifismul Din perspectiv] realist], r]zboiul este justificat atunci cand servește interesului național și nejustificat atunci când este împotriva acestuia. Interesele altor state sau națiuni sunt considerate, în cea mai
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
obiectul reflecției și al discuției morale. Unii realiști morali se confrunt] într-adev]r cu aceast] provocare. De exemplu, ei au pretins c] faptele morale sunt fapte care joac] un anume rol explicativ în lumea social]: actele bune sunt acelea care tind înspre stabilitatea social], pe când actele greșite sunt cele care tind înspre instabilitatea social]. O versiune aristotelic] ar ar]ta astfel: actele bune sunt cele aflate în armonie cu „funcția adecvat] a ființei umane” - o noțiune cvasibiologic] - actele greșite sunt cele
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
confrunt] într-adev]r cu aceast] provocare. De exemplu, ei au pretins c] faptele morale sunt fapte care joac] un anume rol explicativ în lumea social]: actele bune sunt acelea care tind înspre stabilitatea social], pe când actele greșite sunt cele care tind înspre instabilitatea social]. O versiune aristotelic] ar ar]ta astfel: actele bune sunt cele aflate în armonie cu „funcția adecvat] a ființei umane” - o noțiune cvasibiologic] - actele greșite sunt cele care nu sunt în armonie cu aceast] „funcție adecvat] a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
sugestie nu poate fi trecut] cu vederea deoarece reflecția de tip sociologic și teoretic sugereaz] c] actele pe care noi suntem dispuși s] le consider]m corecte - s] spunem, cele care ofer] o satisfacție mai echitabil] a intereselor diferiților oameni - tind înspre stabilitate social] și actele pe care noi suntem dispuși s] le consider]m greșite - s] spunem, cele care ofer] o satisfacție mai puțin echitabil] a intereselor diferiților oameni - tind înspre instabilitate social]. Astfel, cel mai bine este s] presupunem
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
care ofer] o satisfacție mai echitabil] a intereselor diferiților oameni - tind înspre stabilitate social] și actele pe care noi suntem dispuși s] le consider]m greșite - s] spunem, cele care ofer] o satisfacție mai puțin echitabil] a intereselor diferiților oameni - tind înspre instabilitate social]. Astfel, cel mai bine este s] presupunem c] acestea reprezint] dou] concepții concurente ale unei fapte morale. Care concepție pare cea mai plauzibil]? Pe de o parte, avem situația unei fapte morale la baza c]reia stau
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
mai plauzibil]? Pe de o parte, avem situația unei fapte morale la baza c]reia stau motivele de a o realiza sau nu. Pe de alt] parte, o avem pe aceea a unei fapte morale care face referire la ceea ce tinde înspre stabilitate social] și neliniște. Dac] ne întreb]m: „Care dintre concepții ne permite s] înțelegem cel mai bine discuția moral]?”, atunci, în mod cert, r]spunsul trebuie s] fie primul, deoarece în m]sura în care discuția moral] se
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
neliniște. Dac] ne întreb]m: „Care dintre concepții ne permite s] înțelegem cel mai bine discuția moral]?”, atunci, în mod cert, r]spunsul trebuie s] fie primul, deoarece în m]sura în care discuția moral] se concentreaz] asupra a ceea ce tinde înspre stabilitate social], acest lucru se datoreaz] faptului c] stabilitatea social] este considerat] important] din punct de vedere moral, si este un rezultat la care suntem motivați s] ajungem. Mi se pare într-adev]r c] și acest fel de concentrare
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
concentrare a realistului moral pe explicație ne împinge înapoi în direcția ideii unei fapte morale la baza c]reia stau motivele de a o realiza, deoarece, din nou, în m]sura în care consider]m actele corecte ca acte care tind înspre stabilitate social], credem c] ele au aceast] tendinț] pentru c] reprezint] ceea ce trebuie s] fac] oamenii, în mod rezonabil. Aceast] tendinț] de a face ceea ce este rezonabil este cea care explic] lucrurile. Dar și aceasta ne duce înapoi la
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
valabil și pentru tine. Presupunând c] circumstanțele noastre sunt aceleași, ar trebui că amândoi s] avem sau nu un astfel de motiv. Dar îl avem? Problema este dac], în condițiile în care suntem, liniștiți, calmi și cu mintea adunat], am tinde s] ne concentr]m asupra dorințelor pe care le avem. Ne-am concentra asupra lor sau va fi mereu posibil s] existe în dorințele noastre o diferenț] inexplicabil] din punct de vedere rațional, chiar în astfel de condiții? Imaginea standard
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
nu este definit pe baza simțurilor noastre obișnuite - vedere, miros, auz, pip]it -, ci pe baza simțurilor interne de aprobare și dezaprobare. „Binele” este (aproximativ) ceva ce oricare spectator informat și imparțial ar aprobă (și deci ceva pe care noi tindem s]-l aprob]m, atunci cand ne eliber]m de orice pasiuni și preferințe și încerc]m s] descoperim ceea ce este bine.) Odat] ce avem o astfel de analiz], naturalismul este deja demonstrat. Nu trebuie s] conținu]m cu stabilirea unei
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
culturale în a doua jum]țațe a secolului al XIX-lea a fost parțial subvenționat] de c]tre guvernele colonizatoare care voiau s] știe mai multe despre natura și statutul oamenilor „primitivi”. Influențate de teoria lui Darwin, primele teorii antropologice tindeau s] ordoneze oamenii și instituțiile sociale ale lumii într-o serie evolutiv], de la omul primordial la ființă uman] civilizat] din Europa secolului al XIX-lea. Mulți antropologi au reacționat în cele din urm] împotriva imperialismului guvernelor lor și al acestui
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
vieții mele, ar putea s] nu fie acceptate sau recunoscute de c]tre orice persoan] rațional] ca fiind adev]rate. Aici, ca și în alte chestiuni care au leg]tur] cu relativismul, emoția provocat] doar de simplă menționare a curentului tinde s] stârneasc] confuzie și s] se polarizeze în mod care nu ar fi necesar. Doar dup] ce dep]sim problemă definiției și atacul a ceea ce majoritatea înțelege prin relativism începe reflecția adev]rât]. Ceea ce r]mane este o realitate moral
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
natură masculinit]ții și la natură distrug]toare a sferelor masculine de activitate sunt câteodat] legate de percepțiile esențialiste despre natura masculin] și feminin]. Totuși, în importantă lucrare a lui Mary Daly, dezastrul se abate asupra umanit]ții și planetă tinde s] fie v]zut] că un rezultat constant al naturii neschimb]toare a psihicului masculin și a felului în care femeile însele au fost „colonizate” de dominația masculin] și de brutalitate. Iar în contrast cu acest dezastru, întâlnim în lucrarea lui Daly
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
nu numai c] acest tip de percepere a moralei este neadecvat în general, ci și c] este mai puțin probabil ca femeile, în comparație cu b]rbații, s] încerce s] își justifice deciziile morale în acest mod. Ambele susțin c] femeile nu tind s] recurg] la reguli și la principii în același fel ca b]rbații, c] ele apeleaz] mult mai probabil la cunoașterea concret] și detaliat] a situației și analizeaz] dilemă având în vedere relațiile implicate. Totuși, Gilligan și Noddings sugereaz] c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ocupanților unor roluri, excluzând ocupanții altor roluri. Aceste diferențe între roluri reprezint] baza diferențelor de clas] în societate. În teoria materialist], schimbarea social] apare deoarece forțele de productie ale societ]ții nu sunt statice, ci se schimb], si, în ansamblu, tind s] creasc]. În orice stadiu al dezvolt]rii lor, folosirea forțelor de producție și creșterea lor în continuare sunt ușurate mai mult de unele relații sociale decât de altele. Nici un set de relații de productie nu are un avantaj permanent
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
respins-o din cauza neg]rii de c]tre ei a realismului susținerilor privind greșeală moral], si nu din cauza vreunei dorințe de a îmbr]tisa o form] de libertate anemic]. Compatibiliștii care sunt subiectiviști metaetici sau relativiști (vezi capitolul 39, „Relativismul”) tind în mod similar s] resping] orice fundamentare judiciar] pentru pedeaps] și propun în loc una integral consecințialist]. Dar, inc] o dat], aceasta nu înseamn] pentru ei s] se alieze cu determiniștii radicali care resping relevanță ideilor privind vină moral] pentru folosirea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
o societate sau tradiție religioas] este foarte probabil s] fie recunoscut că o virtute în celelalte; desigur, seturile de virtuți elogiate într-o tradiție major] nu alc]tuiesc niciodat] o parte substanțial] a seturilor viciilor unei alte tradiții majore. (Excepțiile tind s] fie de scurt] durat], fiind vorba despre anumite societ]ți aflate în declin sau autodistrugere.) Mai mult, în interiorul fiec]rei tradiții pot fi observate aceleași curente oscilatoare: exist] perioade în care accentul este pus pe îndeplinirea datoriilor, a obligațiilor
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
adică trecerea de la coeziunea socială bazată pe tradiții și similaritate la cea bazată pe relațiile de dependență generate prin diviziunea muncii; Tönnies (1957) în trecerea de la comunitate la societate, adică trecerea de la un model social în care relațiile dintre indivizi tind să fie în principal de tip afectiv, iar regulile formale neimportante către un model în care relațiile între indivizi devin impersonale, iar regulile formale dominante; sau Weber (1968, 1993) în procesul raționalizării; la contemporani precum Inglehart (1997) în trecerea de la
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
ideologică, în se caută schimbarea numai a anumitor valori (exemplu: politice, economice) și lăsarea altora intacte; d) revoluția totală care presupune schimbarea completă a întregului sistem, a întregii structuri de valori și de diviziune a muncii. Ca trăsătură generală, rebeliunea tinde să fie centrată pe indivizi mai degrabă decât pe instituții și e orientată spre trecut, în vreme ce revoluția e centrată pe instituții și orientată spre viitor. Collins (1992) arată că succesul unei revoluții depinde de o serie întreagă de elemente: lipsa
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
că mâine sau poate la anul îți va fi dărâmată casa, în eventualitatea în care mai aveai una, toate apartamentele fiind de fapt ale statului. Povestea dezrădăcinării în numele "modernizării" din casa în care totul era un simbol (de la prag sau tindă până la vatră sau horn) și a încastrării în blocurile în care nimic nu mai avea semnificație ce a dus într-o perioadă foarte scurtă, de aproximativ 30 de ani, între 1960-1990, aproape la o inversare a raportului rural-urban. Povestea partidului
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
cele extreme) rareori se suprapun în termeni de resurse individuale sau percepții 63. Rezultatele ne îndeamnă să subscriem perspectivei care sugerează asocieri între statusul "dominant" al unei persoane și atitudinile optimiste pe care le degajă. În mod contrar, oamenii care tind să aibă atitudini pesimiste sunt mai vulnerabili și mai expuși anomiei sau riscurilor asociate schimbărilor postcomuniste: pierderea siguranței locului de muncă (ce până la Revoluție era garantat pe viață), șomaj, sărăcie, boală ș.a. Aceștia provin de fapt din categoriile subprivilegiate ale
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
Multitudinea de sintagme și imaginea oarecum confuză, generată fie de dorința cercetătorilor de a sintetiza și inova, fie de ne(re)cunoașterea poziției asumate, i-au determinat pe unii să afirme că identitatea este un termen de care abuzăm, care tinde să însemne când prea mult, când prea puțin; un termen devenit ambiguu, din cauza supraîncărcării sau subîncărcării cu semnificații; un termen târât și tocit prea mult și de prea mulți, un termen ce pare a-și pierde valoarea de categorie analitică
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
Faptul că suntem în căutarea elementelor comune nu înseamnă altceva decât a presupune că există o mare diversitate de identificări, adică faptul că ne asumăm în același timp, pe lângă postulatul unicității, și postulatul relativismului. Așadar putem spune că identificările tinerilor tind să aibă cel puțin două componente; identitatea apare deci în accepțiunea pe care o propunem ca un sistem dublu dimensionat. Ea poate fi imaginată sub forma unui atom al cărui miez va fi numit în continuare nucleul identității și al
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]