2,664 matches
-
cosmice, prin care îi propune cititorului un sistem filosofic extrem de complex. Unul dintre principalele personaje simbolice este Urizen, un nemuritor proscris, căzut în dizgrație, care îl personifica atît pe Iehova, cît și forțele rațiunii și ale justiției, ce limitează și înăbușă energiile firești ale sufletului uman. Cărțile profetice prezintă o serie de lupte disputate în cosmos, în istorie și în sufletul uman, între entități ce simbolizează forțele rivale ale rațiunii (Urizen), imaginației (Los), emoției (Luvah), instinctului (Tharmas), ca și spiritul răzvrătirii
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
pierdută! 10 Precum un Vultur flămînzit și Orb, răcnind în vasta-ntindere, Neîncetate lacrimi îmi sînt acuma hrană, neîncetate lacrimi și mînie. Fără de moarte-n veci acuma rătăcesc uitare căutînd În valuri ale disperării: zadarnic; fiindcă dedesubt de mă scufund, Înăbușindu-mă trăiesc: De-s făcut țăndări de pe-o stîncă nalta, 15 Mă reîncheg în nesfîrșită suferință; de nu m-aș fi sculat nicicînd Din somnul rece-al morții de sub străfundu-Oceanului ce muge. Și nu pot cei care cîndva iubit
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
ascunse, Insă aicea sferele-i348 cerești și ¶4 Din Enion sămînță vieții se revarsă, iar moartea e în toate mădularele-i, Si înghețate-n pîntecul lui Tharmas aleargă rîurile chinului lui Enion. El tremurînd culcatu-s-a, umflat de tot potopul, înăbușindu-se în suferință. ¶5 În stînci crăpate deschizîndu-se, amestecîndu-se-mpreună ei se unesc în arzătoare suferință 349, Amestecîndu-și beznă cea grozavă 350 cu tandrele ei mădulare; apoi spre nalturi ea pluti, Țipînd peste ocean: minune luminoasă-n fața căreia natură se
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
Susținere a Biroului Politic al CC al PCC. Referindu-se la relațiile cu partidele surori, participanții au arătat că, „aflându-se în negocieri cu noi, atitudinea partidului român față de Uniunea Sovietică devine mai dură decât înainte. Hrușciov vrea să-i înăbușe, dar a dat greș”. Poate că Hrușciov a ezitat să lovească șobolanul de teamă să nu spargă vasele, poate s-a simțit obosit pentru discuții tensionate și poate că se simțea istovit de presiunea din interiorul partidului, oricum, înainte de ieșirea
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
al PCUS din 30 iunie 1956, „Despre evitarea cultului personalității și despre urmările lui”, anume pentru rolul lui în izbucnirea conflictului iugoslavo-sovietic. Dar nici această declarație nu urma să constituie baza noii doctrine a politicii est-europene a URSS. Pentru a înăbuși din start orice încercare de a trage vreo concluzie nedorită pentru Moscova, „rușii au dat clar de înțeles liderilor țărilor lagărului socialist că ceea ce au semnat cu Tito n-are importanță pentru politica URSS față de țările și partidele comuniste din
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
și sprijin în lupta cu opoziția în formare. Totuși, evoluția ulterioară a evenimentelor a adus modificări importante în părerea liderilor PCUS despre căile de consolidare a monopolului partidului în Ungaria. La 28 iunie au loc mișcări în orașul polonez Poznan, înăbușite cu forța (au murit mai mult de 70 de oameni, peste 300 au fost răniți). Evenimentele de la Poznan, primele tentative serioase de depășire a moștenirii lui Stalin, declarată de la tribuna Congresului al XX-lea al PCUS, au demonstrat lumii întregi
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
o va urma.»”. Istorioara, povestită de Ralf Dahrendorf în Reflecții asupra revoluției din Europa, are tâlc: în sfârșit, URSS exprima clar faptul că nu mai insista asupra monopolului partidului comunist din țările est-europene și nu avea să intervină pentru a înăbuși mișcările de opoziție din aceste țări. în acest context, Bucureștiul încerca să demonstreze că există a Romanian way de prezervare a regimului comunist, iar diplomații erau instruiți, între altele, să urmărească atent evoluția evenimentelor, să interpreteze cu discernământ eventuala „coordonare
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
luptă pentru un scop comun: eliberarea de sub tirania statului pentru a putea pune În practică ideea noastră de fericire. Un proiect Împărtășit, ca acela de a avea drepturi În viață, a făcut loc unui mod de a trăi individualist, care Înăbușă proiectul comun. După cum spune Ulrich Beck, „instituțiile fundamentale ale societății moderne - drepturile civile, politice și sociale de bază - sunt orientate către individ, și nu către grup. În măsura În care aceste drepturi vizează numai sfera personală, spirala individualizării distruge baza conviețuirii sociale”. Scopurile
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
conflict, sportivul se cunoaște pe sine, ca un practicant desăvârșit al acțiunii fizice și, etic, prin fairplay se imită acțiuni, ce creează o eliberare, prin milă și frică, simulacru real, apărut în legătura dintre sportiv și public. Arta sportivă nu înăbușă puterea de judecată a oamenilor (Arbitrul și Publicul sunt oameni/judecători similari forței metafizice), nu primejduiește echilibrul moral al Sportivilor, ci-i purifică de pasiuni (catharsis), prin participare/eliberare a și sportivilor și suporterilor la competiție. Sportul devine un mod
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
norddunărene. Nigirnus desăvârșește opera de romanizare și de colonizare romană În Dacia Traiană. La moartea lui Traian (117 d.Hr.) izbucnește În Dacia o răscoală a populației autohtone, combinată cu atacuri ale sarmaților. Noul Împărat Hadrian (117-138) respinge atacurile și Înăbușe răscoala, dar abandonează Sudul Moldovei ( cu excepția capului de pod de la Barboși) și cea mai mare parte a Câmpiei Muntene, greu de apărat; romanii mențin totuși, un control militar asupra acestor regiuni. Din Oltenia Întreagă și din colțul sud-estic al Transilvaniei
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
la dispariția practică a personalităților de marcă în societatea românească de până la 29 decembrie 1989, mentalitatea prelungindu-se, însă, până în zilele noastre. Imediat ce apărea o idee novatoare, se alcătuia un colectiv care practica o falsă creație în grup, de fapt înăbușind personalitatea celui ce era promotorul noului. Este explicabil, astfel, de ce în România dinainte de 1944, deși nu exista o industrie foarte dezvoltată (din contra, eram mult rămași în urmă), pe lângă personalități marcante și impuse pe plan european în toate domeniile, am
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1326]
-
altul al creativității. în acest sens nu trebuie neglijat pericolul ca rolul educatorului să nu fie întotdeauna pozitiv. Literatura memorialistică, dar nu numai (chiar unele capodopere ale literaturii universale), ne prezintă nenumărate cazuri când pedagogi rău intenționați au căutat să înăbușe elanurile creative ale copiilor. Evocarea anilor de școală de către scriitori se face mai întotdeauna într-o tentă care merge de la cenușiu la negru. Celebrul vers al lui George Bacovia, Liceu, cimitir al tinereții mele, poate fi pus drept motto la
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1326]
-
cuvântarea la Congresul al II-lea al Sovietelor, că dacă "revoluția mondială" nu se extinde rapid pe mapamond, totul poate fi pierdut, "vom fi striviți": Ori revoluția rusă va înălța vârtejul luptei în Occident, ori capitaliștii tuturor țărilor ne vor înăbuși." În ciuda aparentului entuziasm stârnit de promisiunile utopiei, Lenin a simțit pe propria-i piele că oamenii fug de comunism ca de dracul. "De Lenin spune Victor Suvorov a fugit toată floarea marii culturi ruse, a științei și a societății: șahiști
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
finlandeză. Probabil la mijloc se află "dorința cultivării cât mai rapide"134 care nu are neaparat efectele dorite pentru că toate cărțile traduse sunt uitate cu aceeași rapiditate cu care s-au citit, la care mai adăugăm și lipsa producțiilor literare, înăbușite de promovarea traducerilor 135. Alt aspect dezbătut de Horia Oprișan se referă la Teatrul și viața teatrală în Finlanda care a prins avânt la începutul secolului al XIX-lea, odată cu sentimentul creator finlandez. Dacă până la sfârșitul secolului al XVIII-lea
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
colibele primitive; tăcerea, deșertul, populația cu chipul palid, părul crescut sălbatic, veșmintele mizerabile; minaretele cu fleșe avântate spre cer pe malul drept, domurile grele pe cel stâng, totul ne vestea alte moravuri și un ținut nou; nu ne-am putut înăbuși un sentiment de regret; nu, nu ne mai aflam în Europa; ne apropiam de Orient, de ruinele și singurătățile sale dezolante; tocmai părăsisem regiunile civilizate pentru a cădea fără tranziție în mijlocul unui creștinism pe jumătate barbar și al unui islamism
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
călugări și boieri) și pe care aceștia vor să le rețină ca proprietate a lor în pofida oricărei dreptăți 125". Dacă nu se citează nicio plângere în secolele al XVII-lea și al XVIII-lea, e pentru că glasul poporului a fost înăbușit. De îndată ce plebeienii avură apărători la Roma, începură reclamațiile privind folosirea teritoriului public." Tribunii moderni ai românilor se află în mod natural în rândurile partidului național. Ei urmăresc același scop, folosesc aceleași argumente ca și Tiberius Gracchus, vor să se acorde
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
țară și colonie o impresie dureroasă. Cetățenii cei mai vrednici de stimă din partea inteligentă a națiunii sunt în doliu. Guvernul bâlbâie câteva scuze și chiar cuvinte de simpatie; dar se ascunde în spatele neutralității sale și a nevoii imperioase de a înăbuși orice violare a teritoriului. Opinia îl acuză că dă cărțile pe față și că se compromite astfel pentru Rusia. Cine se joacă cu focul sfârșește prin a se arde"; toată lumea asociază această axiomă situației. Totuși, rapoartele oficiale ascund cu grijă
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
operelor de arhitectură clasică. Metodologic, avea prezumția de a crede în eficiența absolută a sistemului său, dar, desprinzând elementele componente din încheieturile lor, analistul nu reușea decât rareori să ajungă la o formulare critică de ansamblu. „Critica integrală” se vedea înăbușită sub noianul sutelor de etichete și corelații scoase de prin rafturile și sertarele Științei literaturii. Astfel, în Mortua est de Eminescu, D. crede că se confruntă patru concepții: creștină, materialistă, budistă și ateistă, puse de el în evidență printr-o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286857_a_288186]
-
îndrăznețe; cele din Germania, mai romantice și mai naive; cele din România zugrăvesc spiritul național cu elanurile, volubilitatea, imaginația ardentă, tristețile voluptuoase și alintările lui de copil. Cultul literaturii orale românești este o chestiune națională. Slavii ar fi vrut să înăbușe, să mascheze patria română, învăluind-o în pliurile alfabetului chirilic. "Ce-ar fi spaniola, ascuns sub caractere arabe?", întreba Edgard Quinet. Româna a dispărut în literele unui alfabet străin. Era de nerecunoscut. Voiau s-o înăbușe, iar un român scria
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
ar fi vrut să înăbușe, să mascheze patria română, învăluind-o în pliurile alfabetului chirilic. "Ce-ar fi spaniola, ascuns sub caractere arabe?", întreba Edgard Quinet. Româna a dispărut în literele unui alfabet străin. Era de nerecunoscut. Voiau s-o înăbușe, iar un român scria la 1820: "Cu atâta funingine au acoperit boiereasca lor față și ca într-o neagră capsă fără speranță de scăpare amar le țin închise! De câte ori mi s-a întâmplat mie, de îndoindu-mă de vreun cuvânt
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
fratele ei Wolfgang sunt nefericiți la mama lor vitregă, care îi spune lui Wolfgang "pui de cuc". Isi învață la școală că cucul își lasă ouăle în cuibul altor păsări. Și cade pe gânduri. Mama vitregă o ceartă ca să-i înăbușe instinctele pe care nu se poate, crede ea, să nu le moștenească de la mamă. Wolfgang și sora lui vorbesc mereu despre această mamă absentă, care ajunge curând să aparțină tărâmului basmelor, unde ei se refugiază ca să scape de realitatea dură
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
față de al nostru), insurecția începe cu jefuirea cîtorva brutării din Petrograd, oraș lipsit de trei luni de pîine și combustibil. Ca de obicei, guvernul ripostează trimițînd trupe. Pe 10 martie izbucnește o grevă generală condusă de socialiști. Armata trimisă să înăbușe greva trece de partea mulțimii, iar soldații trag în ofițeri. Unii miniștri sînt arestați. Țarul, întors de pe front, încearcă să ajungă la palat, în timp ce, în marile orașe se constituie consilii ale muncitorilor și soldaților, numite "soviete". El este arestat de
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
formații de voluntari, corps-francs în care se află și foști militari de carieră, patrioți autentici dar și o întreagă masă de declasați și marginalizați în căutarea unui acoperiș și a unei solde. De pe 13 ianuarie, armata și formațiile de voluntari înăbușă în sînge insurecția spartachistă. Karl Liebknecht și Roșa Luxemburg sînt arestați și uciși. În Bavaria, Eisner are aceeași soartă, în timp ce represiunea se extinde în întreaga Germanie cu o ferocitate pe măsura spaimei provocate de revoluție. În Ungaria, contrarevoluționarii primesc un
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
industriași tinerei mișcări fasciste, îi permite lui Mussolini să se apropie de putere. În Marea Britanie trupele zdrobesc greva feroviarilor, în timp ce în Spania, unde centrala sindicală CNT de orientare anarhistă declarase o grevă a cărei extindere devine amenințătoare, armata intervine și înăbușă în sînge mișcarea. În 1920, în întreaga Europă mișcările revoluționare au eșuat, cu excepția Rusiei Sovietice, centrul principal al revoluției pe care nici războiul de intervenție, nici ajutorul acordat armatelor albilor și polonezilor, nu au reușit să-l distrugă. Astfel, puterile
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
ucis. În același timp, Hitler se debarasează și de ceilalți adversari ai săi și își plătește polițe mai vechi. El ordonă asasinarea lui Gregor Strasser, șeful Acțiunii Catolice Klausener, a fostului cancelar von Schleicher, a lui von Kahr care a înăbușit puciul din 1923 de la München și a colaboratorilor lui von Papen. De aici înainte nimic nu mai stă în calea instalării unui regim totalitar, orientat în întregime spre realizarea obiectivelor fixate în Mein Kampf. Centralizarea este împinsă pînă la limita
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]