1,895 matches
-
filmului, într-o atmosferă sufocată de imagini care trebuie legate între ele: o poză în mișcare e personajul Doinei Popa: "Pozează, își spuse în gînd Carmina, acum pozează, poate nu total dar, oricum, vrea să pară interesantă. Apoi se întrebă îngrijorată ce-i va raporta Sidoniei, femeia avusese dreptate, în jur plutea o atmosferă artificioasă, glacială, un set de imagini ce trebuiau legate între ele, iar Fana nu reușea să le însuflețească și le camufla sub un alt set de imagini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
băteau sugestiv cu arătătorul mâinii drepte în cadranul ceasului și bărbatul își încorda mușchii și grăbea mișcarea manivelei, trăgea ca la galere, fără odihnă și, odată cu carnea, se rotea și câmpia, neobservat, amețitor. Să nu te îmbolnăvești, domnișoară, se arătă îngrijorată Maria, femeia de serviciu căreia îi povestise pe hol visul. Maria era mare specialistă în descifrarea viselor de noapte, să nu te îmbolnăvești, că așa visai eu într-o noapte, se făcea că-mi dădea vecinul de sus uite așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
atenție, verificați până în al nouălea neam, nu fusese în stare să ducă jugul căsniciei, gata, să aleagă odată pentru totdeauna singurătatea, nu mai putea investi în ea nici o para chioară! Firește, atunci când observase că i-au crescut mari copii și, îngrijorată, își revărsă asupra lor întreaga dragoste maternă, neconsumată, și ea, cu nebănuite resurse, începu să aibă cumplite nopți de insomnie la gândul responsabilităților ce-o copleșeau. Era însă cam târziu. În câteva luni de zile meditatorii n-au reușit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
și în suflul ei începuse deja să pătrundă o altă aromă. Ea, care mai ieri trecea ca o nălucă pe trotuare, astăzi era deja alta, cu totul alta. Pe urmă, pășind către casă, mica victorie se frânse, își stopă mersul, îngrijorată, îi lipsea ceva, era așa nesigură, ca în vis, ca în transă, dar își pierduse identitatea, nu mai era EA, se cufundase în șuvoiul de oameni ce popula trotuarul într-o parte și alta, se pierduse acolo și-i era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
după mine aș primi și nu de dragul banilor, ci așa, ca să am o ocupație în plus, un orizont mai diversificat. Pozează, își spuse în gând Carmina, acum pozează, poate nu total dar, oricum, vrea să pară interesantă. Apoi se întrebă îngrijorată ce-i va raporta Sidoniei, femeia avusese dreptate, în jur plutea o atmosferă artificioasă, glacială, un set de imagini ce trebuiau legate între ele, iar Fana nu reușea să le însuflețească și le camufla sub un alt set de imagini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
o duse la nas. Când suflă simți o înțepătură alarmantă în inimă, un semnal scurt, strident, care-l făcu să se strângă de teamă, se congestionă, simțea că-i ies pe urechi aburi. S-a întâmplat ceva? l-a întrebat îngrijorată Monica. Inima, îi spuse și duse brațul către piept, apoi văzând mimica alertată a musafirilor, făcu a lehamite din mână. Lasă, că nu mă sperii eu dintru-atâta. Dar rămase cu urechea la pândă către interioarele sale, cu degetele reci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
între palmele sale. Ea neagă scuturând veselă capul, ce știe el, ce știe el! Ești mereu rece, îl aude, ai mâinile înghețate vreau să spun. Să fii singură aici și să nu aibă nimeni grijă de tine. Clătină din cap îngrijorat. Sunt obosit, Carmina, aș vrea o cafea. Ea își eliberează mâinile din strânsoare, merge la bucătărie plutind, ar vrea să aibă puteri magice, să electrizeze băutura amăruie. Revine în cameră cu tava și cele două cești. El, în fotoliu îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
încinge peste rochia de casă cu cordonul din piele de căprioară, moale, cafeniu, parcă viu, adus de el dintr-o excursie. După a doua săptămână de absență deja începuse schimbarea, prin casă i se părea că miroase a mort, căuta îngrijorată să găsească stricăciunea, o fructă rostogolită sub canapea, undeva, sau un șoarece mort, ținea ferestrele deschise toată noaptea, tot mai neputincioasă în fața acestui miros de putreziciune, a roiului de musculițe care pluteau mute de colo, colo prin încăperi. Pe Fana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
elevă ideală. Se pregătea serios de fiecare dată și după lecții o serveam cu prăjituri și stăteam de vorbă. Reiko s-a uitat brusc la ceas de parcă și-ar fi amintit ceva. Ce-ar fi să ne întoarcem? Sunt puțin îngrijorată din pricina lui Naoko. Doar n-ai uitat de ea, nu? — Cum să uit? Dar m-a prins povestea ta, am spus eu, râzând. — Dacă vrei să asculți continuarea, ți-o spun mâine. E lungă... prea lungă pentru o singură întrevedere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
lui Zeno, credea că oamenii ar trebui să facă tot ce le stă În putere ca să nu-și Împingă limitele prea departe și să fie fericiți cu ce aveau. Nu crezi că familia ta din San Francisco o să fie Îngrijorată? Îngrijorată? Armanoush a făcut o grimasă când chipurile mătușilor ei i s-au ivit În minte. Știa că vor muri de Îngrijorare. Nu trebuie să știe nimic despre asta, e pentru binele lor. Vine vacanța de primăvară și pot să petrec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
explice mai clar ce voia să spună. — Sunt armeancă... adică, armeancă americancă. De data asta cuvintele nu au fost traduse. Nici nu era nevoie. Cele patru mătuși au zâmbit În același timp, fiecare În felul ei; prima politicoasă, a doua Îngrijorată, a treia curioasă, iar cea de-a patra prietenoasă. Însă cea mai evidentă reacție a venit din partea Asyei. Încetând din acel moment să mai urmărească Ucenicul, s-a uitat pentru prima oară la musafiră cu un real interes, dându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
alcătuind tot felul de desene. După aproape douăzeci de minute, când fundul ceștii s-a răcit, aceasta a fost Întoarsă și mătușa Banu a Început să citească desenele, rotindu-și privirea În sensul acelor de ceas. — Văd o femeie foarte Îngrijorată. — Trebuie să fie mama. Armanoush a oftat. — E extrem de Îngrijorată. Se gândește tot timpul la tine, te iubește foarte mult, Însă sufletul ei e Încordat. Apoi văd un oraș cu poduri roșii. Apoi apa, marea, vântul și... ceața. Văd o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
când fundul ceștii s-a răcit, aceasta a fost Întoarsă și mătușa Banu a Început să citească desenele, rotindu-și privirea În sensul acelor de ceas. — Văd o femeie foarte Îngrijorată. — Trebuie să fie mama. Armanoush a oftat. — E extrem de Îngrijorată. Se gândește tot timpul la tine, te iubește foarte mult, Însă sufletul ei e Încordat. Apoi văd un oraș cu poduri roșii. Apoi apa, marea, vântul și... ceața. Văd o familie, multe capete - ia te uită, mulți oameni, multă dragoste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
nefericire nu e de-ajuns. Cum era cerneala? Știai că nu numai acele, ci și cerneala trebuie schimbată de fiecare dată? Trebuie să folosești cerneală proaspătă la fiecare ședință, la fiecare client. — Cerneala... Acum noua prietenă părea de-a dreptul Îngrijorată. — Sigur, cerneala! a Întărit Asya sigură pe ea. Sunt multe infecții care pot apărea după ce-ți faci tatuajul, doar din cauza cernelii. Una din cele mai obișnuite e Staphylococcus aureus care, din nefericire - s-a Încruntat - se știe că poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
din Istanbul? a spus Între două migdale. Au fost supuși la tot felul de suferințe În 1915. Mulți au murit În timpul deportărilor - din cauza foamei, oboselii, brutalităților... Liniște absolută. Nici un comentariu. Asya a strâns nodul un pic mai tare sub privirile Îngrijorate ale Caricaturistului Alcoolic. — Însă stră-străbunicul ei a fost ucis Înainte de asta, În principal pentru că - Asya s-a Întors spre Armanoush, deși următoarea afirmație Îi era adresată mai puțin ei și mai mult membrilor grupului - era intelectual! Și-a sorbit Încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Își face griji În privința stării Asyei, Însă e destul de Înțeleaptă ca să-și dea seama că dacă intervine prea mult, dând semne de neîncredere, nu va obține decât o reacție de recul. Îi e greu să se prefacă că nu e Îngrijorată, la fel cum Îi e greu să-și audă propriul copil spunându-i „mătușă“. O ucide. Cu toate astea, Încă e convinsă că e mai bine pentru amândouă. Le-a eliberat Într-un fel și pe mamă și pe fiică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
găsească cuvintele. — Spune-i doar că bunica Shushan a murit În somn. Nu s-a mai trezit În dimineața asta. Cincisprezeci minute nu au trecut niciodată atât de Încet. Armanoush s-a plimbat Încolo și-ncoace prin cameră sub privirile Îngrijorate ale Asyei. În cele din urmă a venit timpul să o sune din nou pe maică-sa. De data asta Rose a ridicat imediat receptorul. — Amy, am să-ți pun o singură Întrebare, iar tu o să-mi spui adevărul; promite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
bănuitoare. Nu cumva trișezi, domnișoară? Armanoush a chicotit pe Înfundate. — Da, măcar de-aș ști cum! Însă chiar când era pe punctul să mute Încă o pereche de piese albe În spațiul deschis, Armanoush s-a oprit brusc, palidă și Îngrijorată. — O Doamne, cum de n-am fost În stare să-mi dau seama de asta!? a exclamat Armanoush neliniștită. Nu e vorba de mama, vezi tu, ci de tata. Ăsta e exact felul În care ar reacționa mama dacă tătălui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
la timp și s-au Îndreptat spre poartă, unde trebuiau să treacă printr-un control de siguranță suplimentar, rezervat celor care se Îmbarcau pentru zboruri intercontinentale, În special cei care se Îndreptau spre Orientul Mijlociu. Rose a urmărit cu o privire Îngrijorată un ofițer politicos, dar morocănos cercetând cadourile pe care le cumpărase din Tucson. Ofițerul a ridicat un creion În formă de cactus În aer și l-a fluturat, de parcă ar fi mustrat-o pentru o faptă rea pe care era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Era pe cale să apună ceva, Însă gura i s-a deschis și s-a Închis la loc, fără nici un cuvânt, pe când stătea Împietrită, holbându-se la soră-sa mai mică. — Ce s-a-ntâmplat cu fața ta? a Întrebat Banu Îngrijorată. Zeliha știa că, dacă exista vreun moment potrivit ca să dezvăluie toate astea, acela era acum. Putea fie să spună totul, fie să ascundă totul pentru totdeauna. Nu e atât de rău pe cât pare, a spus Încet, momentul trecuse deja, alegerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
există mai multe lucruri În cer și pe pământ decât Își poate imagina filosofia ta. Norman aruncă o privire către ultimul membru al echipei, Arthur Levine, biologul marin. Era singurul pe care nu-l știa. Scurt și Îndesat, Levine arăta Îngrijorat și palid, Învăluit În propriile gânduri. Era pe punctul să-l Întrebe și pe el ce părere are când Își făcu apariția căpitanul Barnes, cu un teanc de dosare sub braț. — Bine ați venit la capătul lumii, unde nu vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
de-a face aici cu animale imposibile. Ca din senin, animale imposibile! Se Întoarse de la lampa de Înaltă intensitate și Norman observă că era gata-gata să plângă. Mâinile Îi tremurau; și le puse În poală. — Da’ tu chiar că ești Îngrijorată, spuse el. — Tu nu ești? spuse ea, cercetându-i fața. Norman, toate astea au Început de când Harry a ieșit din sferă, nu-i așa? — Așa am impresia. — După ce Harry a ieșit din sferă, au apărut aceste vietăți marine imposibile... Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Auzi la ea, foarte interesant!“ Își spuse cu năduf Norman. „Dumnezeule, foarte interesant!“ Îi smulse lui Harry microfonul din mână. — Beth, ce naiba faci acolo? — O, bună, Norman. Te-ai Întors? — Cu chiu, cu vai. Ai avut ceva necazuri? Nu părea Îngrijorată. — Da, am avut. — Ai pățit ceva? Pari furios. — Cred și eu că sunt! Beth, de ce ai plecat când eram afară? — Harry a zis că-mi ține locul. — Ce-a zis? Norman se uită la Harry. Acesta clătină din cap a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
NU. NU MĂ BUCUR SĂ FAC ASTA. — De ce nu? Întrebă Harry. HEI, TIPULE. DĂ-MI PACE. Nu te supăra, Jerry, spuse Norman alarmat. Pe ecran, nici un răspuns. — Jerry? Ecranul nu răspunse. — A dispărut din nou, spuse Harry, clătinând din cap Îngrijorat. Cine știe ce mai pune la cale micul ticălos. ANALIZE SUPLIMENTARE Norman urcă În laborator ca s-o vadă pe Beth, dar aceasta dormea chircită pe canapea. În somn arăta chiar frumoasă. După atâta timp petrecut În condițiile date, era ciudat că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
au apărut semnele. Mai întâi Cozmâncă l-a vizitat acasă pe Vadim, „că și el e om“. Apoi, Rovana Plumb s-a trezit vorbind cu voce tare despre eventualitatea unei alianțe cu PRM. Iar când ambasada SUA s-a arătat îngrijorată de recenta apropiere dintre unele sindicate și un partid extremist, Geoană însuși s-a făcut scut în fața PRM-ului, care și-ar fi moderat discursul. Nu mai mușcă decât din opoziție. În paralel, CNSAS — aripa Onișoru — l-a scos basma
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]