1,512 matches
-
Kano, care arătă spre o sarbacană sprijinită de trunchiul copacului. — Place la om? întrebă el. Întinse brațul și apucă sarbacana. Era ușoară și puternică, dreaptă și tare, lucrată în lemn de chonta și acoperită cu un strat negru de ceară întărită. O studie îndelung și îi cercetă canalul țevii. Părea la fel de neted ca și țeava unei puști de vânătoare și muștiucul se potrivea pe dinți. Era o armă fabricată conștiincios, cea pe care și-a dorit-o de când a ajuns în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Un fulger căzu pe un „angelim“ de optzeci de metri, îl despică în două ca pe un tort cu frișcă, azvârli o jumătate în lagună și lăsă ca cealaltă să ardă câteva minute, până când ploaia, furioasă, îl transformă în cărbune întărit. Într-o dimineață, un soare violent dădu o crâncenă bătălie ca să se impună; scoase sclipiri din lagună, pictă selva în culori, transformă cenușiul monoton al orizontului în mii de culori verzi, diferite, și începu să usuce pământul luminișurilor, dar strădania
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
e foarte egalitar; Însă mai e ceva, știi foarte bine. Îmi iubeam enorm soțul. Îi mângâiam, Îi lingeam sexul cu venerație; Îmi plăcea să-l simt În mine. Eram mândră să-i provoc erecții, aveam o fotografie cu sexul lui Întărit, o țineam tot timpul În portofel; pentru mine era ca o icoană, iar faptul de a-i dărui plăcere era bucuria mea cea mai mare. Până la urmă, m-a părăsit pentru una mai tânără. Am văzut adineaori că nu erai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
fata rămînea serioasă, Gheorghe arbora un zîmbet idiot perpetuu. Taică-său îl trimitea cu oile, de aceea adesea lipsea de la școală și, dacă venea, venea desculț și desmățat. Labele lui crăpate se lățeau pe podele, țîșnind printre degete o hoaspă întărită. În schimb Didina era cochetă și zglobie. Își întrebuința limba ca să strîmbe pe urîcioși, în timp ce Gheorghe nu folosea în acest scop decît pumnii lui de repetent. Dacă mintea băiatului se dovedea greoaie, la șotii era iute. Venise odată cu două aripi
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Domnului; și Domnul i-a dat în mîinile lui Madian, timp de șapte ani. 2. Mîna lui Madian a fost puternică împotriva lui Israel. Ca să scape de Madian, copiii lui Israel fugeau în văgăunile munților, în peșteri și pe stînci întărite. 3. După ce semăna Israel, Madian se suia cu Amalec și fiii Răsăritului și porneau împotriva lui. 4. Tăbărau în fața lui, nimiceau roadele țării pînă spre Gaza, și nu lăsau în Israel nici merinde, nici oi, nici boi, nici măgari. 5
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85109_a_85896]
-
la orice, numai la acordurile din Aurul Rinului nu. Apartamentul era intim mai ales datorită faptului că Adelina își împrăștia hainele peste tot. Ceștile de cafea din vitrina sufrageriei erau pline cu hârtii mototolite, clame de păr, gumă de păr întărită. Ea zicea că e artă modernă, happening-uri. Arta modernă atrăgea teribil de mulți gândaci de bucătărie, din aceia roșcați, lungi, ușori și rapizi. Se extinseseră în toată casa, iar noaptea umblau pe noi. Cartierul general era însă în bucătărie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
peste pervazul ferestrei, transfocă pe cei doi bărbați în timp ce discutau și își strângeau mâinile lângă BMW-ul roșu al lui Mark. Munca la capodopera lui începuse deja. 1990 — Baza de la Qalat Saleh, spuse Graham, conținea douăsprezece hangare subterane de beton întărite, suficient de mari pentru a adăposti două duzini de avioane, care vor decola de pe o rampă subterană, cu frânele apăsate și luminile din coadă aprinse. Ascultându-și vocea în cască, i se păru plată și deloc impunătoare. Dar era doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
bucură de multă libertate, au un teritoriu restrîns și ascultă de împărat numai atunci cînd vor30 și nu se tem nici de el, nici de alți vecini puternici pe care i-ar avea împrejur; aceasta, deoarece ele sînt atît bine întărite, încît oricine își dă seama că cucerirea lor ar fi cu siguranță lungă și obositoare. Într-adevăr, toate aceste orașe sînt prevăzute cu șanțuri și ziduri potrivite și au artilerie suficientă; iar în magaziile publice se găsesc întotdeauna rezerve de
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
orașului și din care marea mulțime a poporulul să-și poată scoate existența. În sfirșit, în aceste orașe sînt la mare cinste și exercițiile militare, existînd o întreagă organizare pentru întreținerea lor. Așadar, un principe care are un oraș bine întărit și care nu se face urît de popor, nu poate să fie atacat și chiar dacă s-ar găsi cineva care să-l atace ar trebui să renunțe curînd la luptă, spre marea lui rușine, căci lucrurile din această lume sînt
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
și să adune noi forțe pe care, dacă sînt adunate la timp, le pot folosi încă, pentru a-i face pe dușmani să ridice asediul. Ultimele războaie, în Flandra, între împărat și Franța, nu avansau aproape deloc din cauza mulțimii locurilor întărite. Bătălii cîștigate cu o sută de mii de oșteni împotriva tot atîtor luptători inamici nu erau urmate decît de ocuparea unui oraș sau două; adversarul avînd timp să se refacă, în campania următoare apărea din nou și începea disputa în privința
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
n-a făcut niciodată mai multe. Eugen Villars, Marlborough, Luxembourg erau mari căpitani, dar fortărețele le-au știrbit întrucîtva din strălucirea succeselor. Francezii cunoșteau foarte bine utilitatea fortărețelor, căci, de la Brabant pînă la Dauphine, există un dublu lanț de locuri întărite, frontiera Franței cu Germania este ca o gură de leu, larg deschisă, avînd două șiruri de dinți amenințători, care ar vrea, parcă, să înghită totul. Acestea sînt suficiente pentru a demonstra marea utilitate a orașelor fortificate. CAPITOLUL XXI [Cum trebuie
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
și atunci Jim ieși. Ochii Îi străluceau și era puțin ciufulit. Liz se uită-n carte. Jim veni În spatele scaunului și ea-i simțea respirația, și atunci el o cuprinse-n brațe. Îi simți sânii durdulii și fermi, cu sfârcurile Întărite. Liz era Îngrozită, nimeni n-o mai atinsese vreodată, dar Își spuse: „A venit, În sfârșit, la mine. A venit cu adevărat“. Stătea nemișcată, pentru că-i era așa de frică și nu știa ce să mai facă, și atunci Jim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ar fi speriat, și-apoi, ce căutam eu acolo? 13. Peste o săptămînă, Lung se plimbă - pentru importanța ce vroia să și-o dea - cu șareta pe ulițele comunei și pe șoseaua lucind În soare, Încă nu era praf, pămîntul Întărit, rămas din iarnă la muchia primăverii. I se spunea, cu ușor respect, „omul primăriei”, ceea ce-l ridica În ochii celor din comună, ducea pe primar și secretarul acestuia, din care cauză era socotit un intim al lor, pe drumurile prăfoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
secretarul școlii, un bărbat tînăr și chipeș) o ridicare de mari cortine peste timpuri În adevăr uitate; ningea pe cîmpuri albite și eu mă plimbam cu ea pe drumul comunal de acum patru decenii, ea alunecă, zăpada era pe alocuri Întărită, și ca să nu cadă o prinsei În brațe, vrui s-o sărut, dar ceva mă opri. Mă felicitai În sine-mi cu regret și merserăm mai departe și deodată se făcu primăvara, vară, totul Înverzi; priveam: părul Îi flutura, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
are rost să vă mai plictisesc cu nenumăratele experiențe cărora le-am pătruns intimitățile și mă voi opri la cititul destinului pe talpa tălpii, o zguduitoare revelație care nu m-a costat decât o votcă și două țigări plus promisiunea întărită notarial că mă voi lăsa de scris. Domnule, mi-a spus respectivul, ca orice alt nenorocit de lefegiu condamnat la chenzine trebuie să înveți să alergi, să alergi fericit de la o stradă la alta, de la o tarabă la alta, de la
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
peste cinci ani). Ca probă de referință, se poate lua scena-n care-l pupă pe Michael Douglas stînd călare pe el, vorba lui Beethoven: „Mă simt fericit ori de cîte ori reușesc să mă ridic deasupra unui obstacol”. Remarcă Întărită și de spusele unei doamne pe Discovery, care povestea cum a ajuns să deschidă un magazin cu accesorii pentru Îngeri. Într-o zi i-a apărut unul la ușă, i-a dat ideea și i-a mărturisit În finalul Întrevederii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
întrebîndu-mă când am de gând să mă întorc și implorîndu-mă să nu-mi ratez cariera, nici să-mi spulber tinerețea pentru un simplu episod de dragoste. Toți oamenii trebuie să treacă prin asemenea încercări. Și ei trebuie să iasă mai întăriți, mai puternici, nu să se retragă în fundul munților. Aceasta nu este o soluție, încheia Khokha. Așadar, când mă întorc? Aceasta mă întrebam și eu. Nu mă puteam împăca cu gândul unei noi viețuiri în Calcutta. De altfel, nici nu știam
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
cei pe care-i știam eu, pistol pentru care ne chinuiam mereu să facem rost de cartușe. Tipu’ era foarte Înalt și fața-i era unsuroasă și Înnegrită de fum. Avea o cască de piele cu o creastă din piele Întărită care o străbĂtea de la frunte spre ceafă și cu o bordură tot din piele Întărită. — De unde vii? — Casa del Campo, Îmi spuse cu o intonație muzicală, așa cum auziserăm la un valet În holul unui hotel din New Orleans, și care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
de cartușe. Tipu’ era foarte Înalt și fața-i era unsuroasă și Înnegrită de fum. Avea o cască de piele cu o creastă din piele Întărită care o străbĂtea de la frunte spre ceafă și cu o bordură tot din piele Întărită. — De unde vii? — Casa del Campo, Îmi spuse cu o intonație muzicală, așa cum auziserăm la un valet În holul unui hotel din New Orleans, și care devenise acum o glumă Între noi. — Uite-o masă, i-am spus cînd am văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Manolita și englezul făceau ceva zgomot. Ceea ce Însemna În mod clar că nu fusese arestată. — Da, așa e. Așa trebuie să fiu. Doar că uneori Îți ia vreo trei-patru ore ca să-ți revii. Își pusese casca de piele cu bordura Întărită și chipul i se Întunecase; observai cearcănele negre pe care le avea sub ochi. — Ne vedem mîine seară la Chicote, i-am spus. — Da, spuse fărĂ să se uite-n ochii mei. MÎine seară, la Chicote. SĂ nu mai pierdem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
destul de mult? — Știu. Doar că eu chiar sînt cum se lăuda că e Ăla de sforăia pe masă. — Poate că odată era și el așa. Însă va trebui să ai grijă de picioare. Te strîng mocasinii? — Nu. Și am tălpile Întărite, toată vara am umblat desculță. — Și ale mele-s la fel. Haide. SĂ mergem. Se așternură la drum, pășind pe covorul de ace; copacii erau Înalți și Între trunchiuri nu erau tufișuri. Începură să urce dealul și luna ieși dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Domnilor - vocea răsuna cu omagiu - vi-l dăruiesc pe lordul Clane Linn, lordul conducător în exercițiu al Linn-ului. Au bătut din palme timp de cinci minute. Clane urmări bătălia pentru Goran de pe un avion patrulă care țâșnise de pe o poziție întărită. Escadroanele inamice încercară din nou să se apropie, să strângă rândurile în jurul lui, dar propria sa mașină era mai rapidă și mai ușor de manevrat. Trucul cunoscut de a trece deasupra lui a fost încercat, era o stratagemă veche a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
Filistenii ca dar pentru vină: una pentru Așdod, una pentru Gaza, una pentru Ascalon, una pentru Gat, una pentru Ecron. 18. Erau și niște șoareci de aur, după numărul tuturor cetăților Filistenilor care erau ale celor cinci căpetenii, atît cetăți întărite cît și cetăți fără ziduri. Lucrul acesta îl adeverește piatra cea mare pe care au pus chivotul Domnului, și care este și astăzi în cîmpul lui Iosua din Bet-Șemeș. 19. Domnul a lovit pe oamenii din Bet-Șemeș, cînd s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85041_a_85828]
-
lui în număr de aproape șase sute de inși; au ieșit din Cheila, și s-au dus unde au putut. Saul, aflînd că David a scăpat din Cheila, s-a oprit din mers. 14. David a locuit în pustie, în locuri întărite, și a rămas pe muntele din pustia Zif. Saul îl căuta mereu, dar Dumnezeu nu l-a dat în mîinile lui. 15. David, văzînd că Saul a pornit să-i ia viața, a stat în pustia Zif, în pădure. 16
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85041_a_85828]
-
18. Au făcut iarăși amîndoi legămînt înaintea Domnului, și David a rămas în pădure, iar Ionatan s-a dus acasă. 19. Zifiții s-au suit la Saul la Ghibea, și au zis: "Nu-i David ascuns între noi în locuri întărite, în pădure, pe dealul Hachila, care este la miază-zi de pustie? 20. Coboară-te dar, împărate, fiindcă aceasta este toată dorința sufletului tău; lasă pe noi dacă e vorba să-l dăm în mîinile împăratului." 21. Saul a zis: "Domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85041_a_85828]