2,907 matches
-
putea sé se uite la nimeni, dar auzea cum toaté lumea rîde cu voci mai subțiri și mai groase, ca și acelea pe care le-a auzit cînd a intrat În cabinet și toaté lumea rîdea de broaștele téiate din borcane. - Ia spune tu, Angela cum e cîntecul? Iar tu du-te la loc, Vaculovski! Vin acasé În april Mii de rînd unici În april În april S-a néscut Ilici... Mai departe Șasa nu a mai auzit nimic. Capul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
și rîsetele acelea, care seménau cu niste palme și tréséturi de pér. Își Închipui cé este foarte roșu și din cauza asta i se fécea și mai tare rușine. Ar fi vrut mai degrabé sé fie o broascé téiaté Într-un borcan pentru cé de ele chiar dacé rîde cineva, lor nu mai poate sé le fie rușine. Și nu roșesc. 34 Abia aștepté sé se termine totul și sé iasé odaté afaré. Sé nu se mai audé nici o poezie și nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
nici o poezie și nici o voce. Sé nu se vadé sorturi și ciorapi albi, sé stea undeva deoparte. Nici n-auzi cînd li se spuse: „gata”, ci se lué și el dupé ceilalți atunci cînd au Început sé iasé afaré. În dreptul borcanului cu broască și-ar fi dorit sé se opreascé, sé se mai uite o daté, dar nu se mai opri, céci cineva Îl Împinse din urmé și se trezi În Înghesuiala de pe coridor. Se strecuré repede printre ceilalți și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
opri, céci cineva Îl Împinse din urmé și se trezi În Înghesuiala de pe coridor. Se strecuré repede printre ceilalți și se amestecé cu alți copii sé nu-l mai recunoascé nimeni. Soarele și vîntul cald de afaré i-au alungat borcanele din cap. Se mai gîndi Încé o vreme cum ar fi sé-și facé el acasé un borcan cu broaște, pe urmé gîndul acesta Îi dispéru și-i apéru altele o mie. Șasa chiar Încercé de cîteva ori sé numere cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
printre ceilalți și se amestecé cu alți copii sé nu-l mai recunoascé nimeni. Soarele și vîntul cald de afaré i-au alungat borcanele din cap. Se mai gîndi Încé o vreme cum ar fi sé-și facé el acasé un borcan cu broaște, pe urmé gîndul acesta Îi dispéru și-i apéru altele o mie. Șasa chiar Încercé de cîteva ori sé numere cam cîte gînduri are În cap, dar ele erau atît de multe, Încît Șasa a hotérît cé are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
de pépușoi și Încercé sé o ascundé, vru s-o șteargé de pantaloni. Oricum, avea sé se murdéreascé din nou. Mécar de s-ar gîndi la altceva. Dacé prindea o broascé Îi téia burtă cu cuțitul și-o béga În borcan? A gésit odaté un șoarece mort. Sé-și facé un scrînciob În grédiné? Dacé taie un copac mare de tot? Apucé céldarea cu amîndoué mîinile și-o duse. LÎngé coștireațé se opri sé se odihneascé. Auzi grohéitul, tropéitul și fleșcéitul. Geamétul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
locurile lor, se mai uité o daté la ciorapi și la pantaloni, Încheie doi nasturi de la cémașé și se ridicé. - Sterva gnusnaia! Nu știu de ce te mai țin eu la casé, rosti Alexandr Timofeevici printre Înghițiturile de moare, ținînd un borcan de trei chile la guré. Nu știu de ce te-am luat eu pe tine... - Sterva! Alexandr Timofeevici ieși din verandé și dispéru undeva dupé casé. - Mé ține! - bolmojea Marusea Ivanovna, el mé ține pe mine? Iaca n-am știut cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
printre oameni csre îl acceptaseră sau îl refuzaseră. Pe la ora prânzului, Andrei Ionescu își aprindea a șaisprezecea țigară, tocmai în momentul în care Zogru își încheiase amintirile, perindate de dimineață până la prânz, scurse și ele în ritmul timpului, ca un borcan de gem. Era epuizat și adus la punctul de sosire. Se vedea plecând din Comoșteni, printre Iscru și Ioniță, conștient că în jurul lui se naște o a doua parte a lumii, nemulțumit și înfricoșat de propria soartă, fără să știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
-miu va constata toate deficiențele și defecțiunile existente. Plus nenorocirile din frigiderul meu în care se mai află o bucată scorojită de cașcaval, niscaiva salam, două roșii zbârcite, un sfert de pachet de unt oarecum râncezel și o jumătate de borcan de dulceață al cărui conținut s-a pietrificat. Cutia de lapte uitată pe masă, cam de alaltăieri, o va arunca fără comentarii la gunoi, încă din start. În următoarele treizeci de minute, va alcătui, cu realism și un calm ușor
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
la trei salarii. Încet-încet, sistemul stimulentelor la Finanțe s-a extins la fel de nociv ca drepturile de autor în presă: șoferii, secretarele, experții, contabilii, șefii de birou, directorii, secretarii de stat și tot poporul din Finanțe și au lungit gâtul la borcanul cu stimulente. Cu toții au început să primească, pe criterii netransparente și arbitrare, stimulentul magic, la capătul căruia rezultă un sistem tot nefuncțional, ineficient și corupt. Oricine a interacționat cu vreun funcționar de la Fisc poate depune mărturie. Prin urmare, stimulentele n-
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
cufărul încât acesta ateriză în picioare pe podea. În ciuda grijii sale, dinăuntru se auziră zgomote alarmante de metal și sticlă, ceea ce îl făcu pe doctor să deschidă cufărul și să-i inpsecteze atent conținutul. ă Nicio o stricăciune. Nicio stricăciune. Borcanele cu formol sunt intacte. Îmi făceam grijă în privința formolului. ă Cred că ați reuși să fiți mai punctual dacă ați renuța la obiceiul repetiției, comentă Liputin. Asta este, v-o garantez, ceea ce vă întârzie, mai mult decât neajunsul de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
încăperea largă, cu mese de lucru înalte așezate de-a lungul pereților, mirosul de formol era izbitor. Virginski se aștepta să vadă cadavre și părți anatomice peste tot locul, însă, dacă erau vreunele prin preajmă, acestea erau ascunse bine. Printre borcane și sticle de tot felul, vase de diferite mărimi și eprubete rânduite pe suporturi din lemn, suprafețele de lucru și instrumentele străluceau. Bărbați în halate albe își făceau de lucru la microscoapele aflate la distanțe egale în tot laboratorul, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
nu era o întrebare, Porfiri scutură din cap. ă O voi face. Acum. ă Atunci le voi aduce, spuse doctorul Pervoiedov. Doctorul se îndreptă spre celălalt capăt al laboratorului de unde se întoarse cu un cărucior pe care erau așezate două borcane mari. Pe măsură ce doctorul aducea căruciorul mai aproape, Virginski nu își putea lua privirea de la ochii care se îl fixau la rândul lor din primul borcan. Primul său impuls a fost să de delimiteze de o asemenea experiență și să nege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
celălalt capăt al laboratorului de unde se întoarse cu un cărucior pe care erau așezate două borcane mari. Pe măsură ce doctorul aducea căruciorul mai aproape, Virginski nu își putea lua privirea de la ochii care se îl fixau la rândul lor din primul borcan. Primul său impuls a fost să de delimiteze de o asemenea experiență și să nege evidențele copleșitoare. Ceea ce vedea nu avea cum să fie ceea ce părea să fie. Așa ceva nu avea cum să fie un cap de om. Apoi îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
din fața lui. Era obscen, dar ca toate obscenitățile, îi atrăgea sufletul. ă Era el, spuse într-un târziu. ă Îmi pare foarte rău, spuse Porfiri și îi făcu semn doctorului să-i arate studentului și conținutul celui de-al doilea borcan. Îl recunoști pe acest bărbat? Virginski se simțea calm acum. De fapt, era conștient și uimit de calmul său. Părea în starea de cea mai revoltătoare nesimțire. ă Acesta nu este un om. Este un cap, spuse el. ă Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
în starea de cea mai revoltătoare nesimțire. ă Acesta nu este un om. Este un cap, spuse el. ă Dar îl recunoști? ă Este Boria. ă Cine este Boria? ă Ce straniu este. Dacă vă uitați. Capul lui Goriancikov umple borcanul mai mult. Capul său era într-adevăr mare. Întotdeauna am crezut că este o iluzie, cauzată de micimea corpului său. Dacă le compari, capul lui Boria este mai mic. ă Te rog, trebuie să știu mai multe despre Boria. ă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
să spun asta. Ce vrea să însemne asta? Înseamnă oare că nu am suflet? Înseamnă oare că nu sunt om? ă De ce crezi că ești bucuros? ă Cred că mă bucur fiindcă nu e capul meu pus la murat în borcanele alea. Virginski începu să tremure. Nu își putea opri șiroaiele bruște de lacrimi care îi acopereau fața. Plâng pentru mine, nu pentru ei, insistă el. Plâng pentru că sunt un om fără de suflet. Pentru că nu sunt om. Pentru că mă pot uita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Porfiri. ă Nu mă așteptam ca... Virginski se opri. Fața îi era gri. Acum stătea în picioare. Se întoarse către Porfiri cu o privire plină de ură. Nu m-ați prevenit. Că va fi vorba de capete. Doar capete. În borcane. Doar nu au fost găsiți așa? ă Nu. Capetele au fost luate și conservate de domnul doctor Pervoiedov. Îmi pare rău dacă te-au șocat. ă A fost crud din partea dumneavoastră. De ce ați făcut-o? Face parte din tehnicile voastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
la iveală urme de supra insuflare ductală consistentă cu asfixierea. și am mai scos ceva foarte interesant din laringe, spuse doctorul luând o pană mică din dosar. Porfiri se îndreptă spre căruicor și se aplecă să se uite la primul borcan, din care Goriancikov îl fixa, cerându-i ajutor cu gura și cu rana din frunte rânjind a răzbunare. ă Cineva i-a ținut o pernă peste față, spuse Porfiri. Capitolul nouă Sub magazinul de pălării Virginski mergea alene prin zăpada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
ca frigul și foame să își urmeze cursul. Sfârșitul nu se va lăsa mult așteptat și va veni fără durere. Aceasta era o fantezie liniștitoare, însă el își continuă drumul și realiză că voia să fie cât mai departe de borcanele nenorocite ale investigatorului și de tot ceea ce acestea reprezentau. Brusc ajunse la concluzia că întreaga situație dura de prea multă vreme. Era timpul să o aducă la un sfârșit și o va face prin aplicarea celui de-al doilea mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
în sus, o văzu în lumina de halou a felinarului. ă Ce-i cu el? întrebă ea. Virginksi nu știa ce avea să spună in momentul următor. Voia să îi spune că tocmai văzuse capul lui Goriancikov plutind într-un borcan. În schimb el spuse: ă El era unul dintre ei, nu-i așa? Am văzut-o în ochii tăi când erați împreună și în spaima ta că te va trăda. Iar în ochii lui, am văzut ceva diferit, rău și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Fie și numai pentru a-l lega pe administrator. Porfiri ridică din umeri. ă Am teoriile mele despre asta. Problema cea mai mare este că scrisul ei nu se potrivește cu scrisul de pe biletul pe care l-am găsit în borcanul din magazia lui Boria. Sunt de părere că acel bilet i-a semnat condamnarea la moarte. ă Nu se potrivește? întrebă Liputin, oarecum surprins. Căută repede în dosar după cele două foi. Hârtia e diferită, desigur. Dar asta nu înseamnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
găleata așa că nu se cunoștea. Seara a mâncat mai binișor, apoi a băut până s-a făcut turtă. Dă să plece, dar deodată se întoarce spre tata și cere să-i dea niște ardei la oțet. A scos tata un borcan de ardei la oțet și i l-a pus în față. A pescuit Costică Tănase cu lingura vreo o strachină de ardei pe care-i cărăbănea așa cu pumnul la gură. După aceea parcă a înlemnit, s-a sprijinit de
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
orice închipuire. Nu se așteptase la o astfel de notă. Acum putea visa la vacanța de vară cu sufletul împăcat. Era o dimineață însorită, se anunța o zi foarte caldă. Bica trebăluia prin casă îndesând într-o sacoșă pachețele și borcane. Dan și Luana o priveau cu mirare. Iar duci mâncare la azilul de bătrâni? Săptămâna trecută ai fost acolo, încărcată precum Scufița Roșie. Bica pregătea, de data aceasta, pachete pentru câteva rude de la țară și voia să le trimită prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
apare și pe etichetă? În acel moment, Darcey se simți parcă trasă de o mână invizibilă înapoi în timp. Se afla în bucătăria din casa lor de la Londra și se uita în dulap, întrebându-l pe Neil ce naiba căuta un borcan de Marmite acolo. Era absolut scârboasă chestia aia, spuse. Era imposibil de mâncat. —Mie-mi place la nebunie, răspunse el. A fost mâncarea mea de bază în copilărie. Păi, și-o fi luat ea numele de la „cratiță“, dar eu n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]