3,155 matches
-
petrecuse Într-o seară la Iași, când În cadrul societății Junimea se discuta problema evreilor: „ieșind de la acea ședință, care se prelungise până la orele trei din noapte, am văzut un evreu care lucra la un tablou de Rembrandt, iar dintr-o cârciumă de alături ieșeau trei lucrători români, cântând cântece patriotice și plini de vin”, subliniind contrastul dintre preocupările unor români și cele ale evreilor, arătându-le care ar fi rezolvarea: „Voiți să concurați În mod biruitor cu evreii, fiți muncitori, fiți
ASPECTE DIN ACTIVITATEA POLITICĂ ȘI DIPLOMATICĂ by CRISTINA NICU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91556_a_92304]
-
acea țară este pierdută de mai Înainte cu sau fără jidani”, remarcând că nu era vina evreilor că erau stăpâni În sate declarând că „atunci a venit legea rurală, bazându-se pe un principiu de egalitate, care a declarat că cârciumile nu mai sunt un monopol”, s-a Întâmplat ca „În loc de o cârciumă s-au ivit În fiecare comună șapte, și În loc de o familie ovreiască, au venit șapte”. Răul este deci serios, „astăzi evreii sunt stăpâni pe producțiunea noastră economică și
ASPECTE DIN ACTIVITATEA POLITICĂ ȘI DIPLOMATICĂ by CRISTINA NICU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91556_a_92304]
-
că nu era vina evreilor că erau stăpâni În sate declarând că „atunci a venit legea rurală, bazându-se pe un principiu de egalitate, care a declarat că cârciumile nu mai sunt un monopol”, s-a Întâmplat ca „În loc de o cârciumă s-au ivit În fiecare comună șapte, și În loc de o familie ovreiască, au venit șapte”. Răul este deci serios, „astăzi evreii sunt stăpâni pe producțiunea noastră economică și oricare ar fi măsurile represive ce veți lua astăzi, nu prin ele
ASPECTE DIN ACTIVITATEA POLITICĂ ȘI DIPLOMATICĂ by CRISTINA NICU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91556_a_92304]
-
autorului cărții referitoare la cât de mult greșește Statul român de astăzi când, în loc să le ofere cetățenilor săi locuri și posibilități de muncă, inclusiv lucrul pământului, le acordă tot felul de ajutoare sociale care se consumă pe băuturi alcoolice în cârciumile satelor dar și ale orașelor. În felul acesta se infirmă ceea ce spuneau clasicii: „Sfânta muncă e aceea, Ce răsplată-n ea-și găsește”... Lumina din bezna satului de odinioară Dumitru Dascălu a căzut din nou pradă gândurilor. Sunt gândurile singurătății
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
și de la cine? - se întreabă întunecat de mâhnire Dumitru Dascălu. Să se îmbrace dezmățat, să vorbească și să se manifeste violent și necuviincios, după modelele oferite ostentativ și cu condamnabilă dărnicie de posturile de televiziune; Să stea în barurile și cârciumile care au inundat satele, deschise zi și noapte, cu ceștile de cafea, cu pachetele de țigări și cu paharele de tărie, umplute mereu, ascultând manele și discutând în termeni pe care hârtia nu-i suportă; Să se distreze destrăbălat în
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
în tainele mirifice ale profesiei de învățător, ne atrăgea deseori atenția asupra faptului că învățătorul nu este un simplu funcționar, el este o personalitate cu înalte răspunderi sociale și morale, și nu-i este permis să se compromită sprijinind pereții cârciumilor sau rezemând gardurile sătenilor care au fete frumoase și sprințare. Timpul devastator Vârcolacii devorează Luna și lasă Pământul în întuneric; Rugina corodează metalele neprotejate și le face inutilizabile, condamnându-le la dezintegrare; Uitarea părăduiește nediscriminator zestrea cognitivă și afectivă tezaurizată
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
Trăitorii de la sate au ajuns la concluzia că este mai avantajos pentru ei să stea degeaba pe banii Statului decât să muncească. În unele sate, beneficiarii de ajutoare sociale, pensii, alocații pentru copii le consumă în avans la bar, prăvălie, cârciumă, evidența aflându-se în caietele comercianților. Când acestea se distribuie, banii trec direct din tolba poștașului în sertarul omului de afaceri, sătenii ajungând acasă, pe două cărări, doar cu cuponul. Coborâții pe pământ își consumă timpul și cu cei trei
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
de forțele modernizării, care păreau să altereze viața și cultura rurală 6. Dușmanii Împotriva cărora se revoltau grupările proțărănești variau de la latifundiari până la Partidul Național Liberal (În special datorită politicilor sale tarifare) și de la arendașii evrei până la evreii proprietari de cârciumi În sate. Deși toate criticile, oricât de diverse, prezentau o imagine cutremurătoare a condițiilor de viață și a sănătății curente a populației rurale, liderii politici ai României s-au convins de necesitatea de a direcționa eforturi substanțiale pentru rezolvarea acestor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
a Împiedica femeile din clasele proletare să cadă victime prostituției, chiar dacă aveau o propensiune naturală pentru acest comportament degenerat: Trebuie asigurate salarii egale pentru bărbați și femei, protecție muncitoarelor Însărcinate și servitoarelor ș...ț salarii minime pentru angajatele În restaurante, cârciumi, cafenele; recunoașterea paternității și obligativitatea tatălui de a-și crește copiii... eliminarea rubricii „ilegitim” din codul civil 73. Astfel, unii eugeniști sperau să prevină, Într-o oarecare măsură, prostituția și să reducă fenomenul deja existent prin măsuri de asistență socială
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
Împletească Împreună sau să brodeze costume de sărbătoare și să vorbească. Șezătorile aveau loc mai ales În timpul iernii și ofereau un spațiu esențial de socializare pentru femei, Într-un cadru definit ca aparținând femeilor, cam În același mod În care cârciumile satelor erau definite ca spații de socializare exclusiv masculine. 65. Iuliu Moldovan, „Colaborarea Între Astra și Uniunea Femeilor Române”, Buletin Eugenic și Biopolitic 1, nr. 4, aprilie 1927, pp.119-122. 66. N. Căliman, „Școala țărănească pentru femei”, Transilvania, 67, nr.
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
pe nicăieri. E cam tîrziu să luăm. Hai să cumpărăm niște flacoane de benzedrină și să mergem la Ronnie’s. Au niște piese ca lumea la tonomat. Putem să cerem cafea și să băgăm niște benzedrină”. Ronnie’s era o cîrciumă pe la intersecția străzilor 52 cu 6, unde muzicienii veneau după unu noaptea la un pui fript și o cafea. Ne-am așezat la o masă și am comandat cafea. Mary a desfăcut cu o mișcare de expert un flacon de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
Înăuntru și au preluat controlul asupra ventrilocului. Marioneta stă Într-un bar de pederaști, sorbindu-și berea și clămpănind necontrolat, cu chipul rigid, de păpușă. CÎnd și cînd, În barurile de pederaști găsești și personalități intacte, dar poponarii dau tonul cîrciumilor ăstora și Întotdeauna mă deprimă să merg Într-un bar din ăsta. Deprimarea se adună. După prima săptămînă Într-un oraș nou, locantele astea mi-ajung pînă-n gît, așa că-mi transfer consumul de lichide În altă parte, În general Într-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
Într-un bar din mahala sau pe-aproape. Dar din cînd În cînd recidivez. Într-o seară m-am făcut pulbere la Frank’s și m-am dus Într-un bar de pederaști. Trebuie c-am mai băut ceva În cîrciuma aia, fiindcă mi s-a rupt filmul o vreme. CÎnd barul a intrat Într-unul din acele intervale de liniște, afară tocmai se lumina. Liniștea e ceva care nu se Întîlnește prea des Într-o cîrciumă de pederaști. Cred că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
mai băut ceva În cîrciuma aia, fiindcă mi s-a rupt filmul o vreme. CÎnd barul a intrat Într-unul din acele intervale de liniște, afară tocmai se lumina. Liniștea e ceva care nu se Întîlnește prea des Într-o cîrciumă de pederaști. Cred că cei mai mulți dintre poponari plecaseră. Mă sprijineam de bar, cu o bere-n față, bere pe care nu o voiam. Zgomotul s-a Împrăștiat ca fumul și am zărit un puști cu părul roșu uitîndu-se drept la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
proceda cu delicvenții de drept comun. Transportul deținuților, printre care erau și nebuni, se făcea astfel: "ras pe jumătate și cu gâtul prins în lanțuri era târât în public de către dorobanțul de pază care mergea călare. Popasurile se făceau prin cârciumi, unde gardianul și osânditul petreceau împreună, pe cheltuiala acestuia, care la rându-i își procura banii din cerșit prin piețele și ulițele pe care era purtat. În condițiile amintite, istoria bolilor mintale în Moldova se suprapune, până la un punct, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
constituie o slăbiciune care, dacă este ațâțată, prilejuiește apariția altor vicii mai grozave, zădărnicind cu totul efortul urcușului duhovnicesc. Iată cum evaluează situația Pitirim, autorul celebrei jalbe (Jalba cuviosului Pitirim), care se plânge exarhului de relele pe care le produce cârciuma din interiorul mănăstirii: Că dacă bărbații când se îmbată pricinuiesc scârbă, fără să aducă sminteală, muierile însă aduc fierbințeală și turburare. Că-și lasă trupul îmbrăcat ca și cum ar fi dezbrăcat, iar când văd vreun călugăr trecând se fac unealta Satanei
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
călugărești, întoarce brusc macazul și calcă cu frenezie toate aceste pravili și canoane. Ca după altă perioadă să revină pocăit și smerit" (1962, 80). Construirea unei asemenea personalități se realizează prin aglomerarea de fapte extreme frecvente bătăi și beții prin cârciumile din împrejurimi, tâlhării sau siluirea unei țigănci bătrâne "dintr-un sat vecin... despletită ca sfânta Vineri din basme, fără dinți, petecită și murdară era baba, la corp, ca și la vorbă" (1962, 85), care vine cu mare scandal la poarta
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
s-au „ajutat unul pe altul”, și-au dat „o mână de ajutor” sau „au făcut clacă unii pentru alții”), mâncarea și obiectele date de pomană au fost o formă de ajutor pentru cei săraci din sat; biserica, șezătoarea, hora, cârciuma a fost spațiul de apropiere sufletească - aici se consumau evenimentele importante din viața comunității, se împărtășeau emoțiile, se deprindeau meșteșugurile, se petrecea. Prezența în aceste spații era forma de participare la viața comunității. Colectivitatea îl sancționează pe cel care „lucrează
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
în cultura română. Antim Ivireanu, la sfârșitul secolului al XVII-lea, considera creștinismul semenilor săi „un nume uscat și sec”, deoarece comportamentul oamenilor în biserică era nepotrivit: „vorbim și râdem și facem cu ochiul unul altuia, mai rău decât la cârciume”, lucrurile sfinte sunt „batjocorite”, poruncile lui Dumnezeu „ocărâte”, legea „măscărită”, căci ce neam înjură ca noi de lege, de cruce, de cuminecătură, de comândare, de lumânare, de suflet, de mormânt, de colivă, de prescuri, de ispovedanie, de botez, de cununie
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
ce ar trebui urmată” este una din știrile paginii „Ce se întâmplă în Bucovina, în țară și prin lume” și din care se evidențiază fapta locuitorilor dintr-un sat din județul Bacău care au cerut primarului să închidă cele două cârciume din sat. Și bine au făcut, spune Foaea, pentru că „mai ales acum, în aceste vremuri de sărăcie, acolo unde înfloresc crâșmele și se îmbogățesc cârciumarii, înflorește și sărăcia și puturoșenia și boala.” Ca în poezia Răchia, consemnată pentru săteni: Blestemată
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
De o statură erculeană, un gât de taur, o frunte de 2 degete, Popa Tache era o brută. Lipsit cu totul de inteligență, lipsit cu totul de simț moral, cinic, Popa Tache organiza bandele de ciomăgași și petrecea nopțile prin cârciumi în tovărășia lor. Din cauza purtării sale nedemne, Mitropolia l-a ras și i-a luat dreptul de a oficia. Acum trăia numai din subvențiile ce primea pentru a organiza bandele și din samsarlâcuri pe la autorități.31 Epoca în care am
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
bandă era Ilie Geambașu zis și Ilie Tabacu. Foarte sprinten, foarte ager, foarte îndrăzneț, era un tip excepțional. Nu înalt de talie, uscățiv, încăleca calul și însoțit de tovarăși călări pornea prin mahalale după aventuri și orgii, intra călare prin cârciumi, chiuind și trosnind din bici, galopa în fruntea bătăușilor săi, iar lumea speriată fugea din fața lui. Când pornea Ilie Geambașu la petrecere prin stradele mărginașe se răspândea teroarea. Căci, dacă întâlnea vreun adversar sau pe unul pe care avea pică
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
intra pe ferestre, lua femeia de lângă bărbații terorizați, smulgea fetele din casa părinților. Și trebuia să le necinstească. Un contimporan povestea cum odată acest celebru bătăuș a răpit pe tânăra și frumoasa soție a unui cârciumar. A intrat călare în cârciumă însoțit bucureștiul în 1871 73 30. Biserica română, „foaie religioasă morală“ a apărut într-o a doua serie în anii 1871-1872, „redacțiunea“ aflându-se „în curtea bisericii Radu-Vodă“; preotul Grigore Musceleanu, care era proprietarul publicației (la care colabora și G.
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
anume Jobin, instalat într-o prăvălie din palatul Crețulescu. Acesta a adus în București cele dintâi pălării înalte, cari au rămas cu numele de „joben“. Până la fosta casă Musu, din fața Palatului Regal, clădirile sunt aceleași. În locul casei Musu era o cârciumă, cu o foarte mică grădiniță înăuntru; deasupra ușii de intrare era firma „La ochiul lui Dumnezeu“. Aci mâncam noi, studenții, fiindcă porția de mâncare costa 40 de bani, dar se dedeau și jumătăți de porții cu 20 de bani. Hotelul
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Ministerul de Interne, cancelaria Consiliului de Miniștri, în dreapta Ministerul de Externe și în stânga Ministerul de Lucrări Publice. Birtul Enache era instalat într-o singură odăiță de cel mult patru metri pătrați. Nu avea decât patru sau cinci mese, în față cârciuma și un spațiu în chis în curte, zis „grădină“. Repede s-a dus vestea că la Enache se mănâncă bine și ieftin. Dar despre acest birt voi vorbi mai târziu. Alături era curtea caselor Rioșanu. Pe stânga 179, plecând din
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]