3,279 matches
-
timp particular de comunicare ce pune În mișcare o Întreagă dinamică psihologică. Întâlnim două aprecieri despre dialectica simbolului, În care domină „tendința unificatoare, Înglobantă a simbolului, care face să coincidă diversele niveluri ale realului, tinzând În final să realizeze o coincidență a sa cu totul” (). Este vorba de integrare, de unificare și nu de fuzionare, deoarece „simbolismul permite trecerea , circulația de la un nivel la altul, de la un mod la altul, integrând toate aceste niveluri și toate aceste planuri, fără Însă să
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
și ochi critic a scrierilor Elvirei Sorohan scoate la iveală o serie de termeni și de sintagme recurente, iar apariția lor în texte pe care le despart o perioadă mare de timp nu poate fi pusă pe seama întâmplării și a coincidențelor, ci, credem, pe seama unui punct de vedere închegat și consecvent asupra anumitor aspecte ale artei literare. Aceste metafore critice "obsedante", legate organic, se organizează, după cum vom vedea, într-un câmp de viziune coerent și complex în care reconstituirea chipului autorului
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
unul de altul. Ms. 45: Furnicoleul au pierit neavând mâncare și țâncii leilor s-au părăsit în de sine. Ms. 4389: Furnicoleul au pierit pentru că n-au avut să mănânce. Notă marginală: tigrul O primă constatare se impune. Există o coincidență totală între opțiunile diferiților cărturari români care s-au aplecat asupra textului respectiv, contribuind la configurarea sa. Este vorba despre traducătorul inițial al pasajului, Nicolae Spătarul Milescu, precum și revizorii săi anonimi, ale căror opțiuni reunite sunt reflectate de formularea din
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
natură, care nu minte niciodată!”. Trecutul originar îi apare, așadar, filozofului revoluționar, ca și adepților săi ca fiind real și autentic, nu neapărat în sensul unei exactități faptice sau documentare, ci în sensul general, al tendințelor de ansamblu și al coincidenței „direcției” istoriei cu presupusa rațiune de a fi a lucrurilor și cu natura esențială a omului. Dimpotrivă, pentru adversarii săi (pentru „reacționari”), trecutul îndepărtat respectiv este descris ca o construcție himerică și utopică, iar încercarea revoluționarilor de a-l restaura
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
va relua, în dialogul Critias (rămas neterminat), povestirea sa despre Atena arhaică și Atlantida - povestire care, în mod explicit, fusese declarată de Socrate „nu un mit plăsmuit, ci o istorie adevărată” (Timaios). Întreg restauraționismul platonician stă, prin urmare, în această coincidență (care desigur nu este o „simplă coincidență”): Cetatea bună, cea durată cu mintea în Republica, ar fi existat efectiv în trecutul îndepărtat, ceea ce înseamnă că nimic nu se opune ca ea să fie refondată în prezent sau în viitor. Să
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
povestirea sa despre Atena arhaică și Atlantida - povestire care, în mod explicit, fusese declarată de Socrate „nu un mit plăsmuit, ci o istorie adevărată” (Timaios). Întreg restauraționismul platonician stă, prin urmare, în această coincidență (care desigur nu este o „simplă coincidență”): Cetatea bună, cea durată cu mintea în Republica, ar fi existat efectiv în trecutul îndepărtat, ceea ce înseamnă că nimic nu se opune ca ea să fie refondată în prezent sau în viitor. Să facem aici câteva observații: a) Cetatea bună
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
ni se impun, totuși, două întrebări: în afara constituirii condiției umane în plan metafizic, mai există și alte dovezi ale naturii ahileice a celor supuși? Apoi, natura suveranului corespunde imaginii filosofului din alte dialoguri, de pildă din Phaidros sau din Sofistul? Coincidența dintre atributele zeului, remarcată în debutul acestor rânduri, cade sub incidența primei întrebări. Zeul este, spune Platon, a(plou=j te kaˆ a)lhqh/j. Atributele sale fuseseră propuse în contextul în care miturile proferate de către poeți despre zeii geloși
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
termenii simbolici ai ahileicului și ai odiseicului, ar însemna că Ulise, regele, este camuflat cu arma unui stilist de geniu în text: în mitul lui Er, sătul de celebritate, Ulise alege viața viitoare a particularului anonim. Dar indiferent de această coincidență, este limpede că tocmai criteriul distribuției reflexivității este cel care face să șovăie judecata asupra receptării modelului Republicii: pe de o parte, am înțeles că un regim în care suveranul preia conștiința celorlalți poate deveni un regim abuziv, pe de
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
dar regele - în exercițiul cârmuirii, are îngăduința să-i mintă atât pe supuși, cât și pe dușmani. Este evident că intervine aici principiul dublei măsuri, fără de care Platon nu se mai poate justifica conceptual. Dacă singura soluție pentru cetate este coincidența puterii politice cu înțelepciunea, înseamnă, urmărind riguros raționamentul, că uneori este înțelept să minți (sau măcar să ascunzi, să amâni „scoaterea din ascundere”). Dificultatea problemei e recunoscută de Platon cu onestitate. Până și dreptatea politică este o chestiune de perspectivă: „Chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
orizontul de referință al celorlalte cărți: jocul între aparență și realitate. „Asta numai la prima vedere” este refrenul rostit ritual de personajul central, straniul arivist Miș Dron, a cărui identitate, marcată de o labilitate proteică, atinge schizofrenia. În rest, accidentalul, coincidențele, întâmplarea se instituie în logică a povestirii. Evenimentele debutează simbolic la o oră incertă, când lumea își arată fața ambiguă: penumbra, mediu propice nefirescului, tipic pentru prozele lui Ț. Blocul de locuințe pe care se străduiește să îl domine Miș
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290279_a_291608]
-
față de M. Eminescu, în sufletul preotului sătmărean după articolul din Revista Catolică? * Pe gânduri "antieminesciene" ne pune nu atât textul articolului din Revista Catolică Poetul Eminescu și Biserica Catolică, apărut în Anul V, Fascicolul III-IV, 15 28 februarie 1891, cât coincidența cu anul apariției "studiului critic" al canonicului Al. Grama din Blaj 1891. Din incipitul articolului lui V. Lucaciu avem o altă nedumeririe: el ia în discuție un text eminescian scris înainte cu vreo "dece ani"! De ce o replică atât de
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
sa concretă la evenimente și opere de artă contemporană. Opera / evenimentul de artă este analizat(ă) în matricea unei teorii construită circumstanțial pornind de la datele concrete ale mesajului său. Sunt identificate (adică create) anumite concepte cheie care motivează intenția operei. Coincidența dintre prevalarea și crearea unui concept este una dintre condițiile strategice ale unui act critic reușit. Orice act critic, înțeles ca un act de creație circumstanțial, este supus testării de către teorii concurente. S-ar putea obiecta, de pildă, că și
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
ales de imputarea făcută de B. Petriceicu Hașdeu, că Eminescu n-ar fi fost sprijinit de „Junimea” și de junimiști, care, cu toate acestea, după moartea aceluia, își fac un titlu de glorie cu numele lui Eminescu. Printr-o fericită coincidență, se publică în același număr al Buletinului continuarea studiului despre Eminescu al lui Ion Paul, care vine să susțină teza lui Slavici. Autorul arată cât de mult datorește Eminescu „Junimii” și cât de binefăcătoare a fost atmosfera critică de acolo
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
provincii, iar unirea era prezentată drept o secvență istorică distinctă, exclusiv politică și clar departajată de aceea a războiului. În noua formulă, prin război se înțelegea strict perioada oficială de ostilitate cu Puterile Centrale, încheiată pentru noi printr-o fericită coincidență: "la 10 noiembrie, România cerea, printr-un ultimatum, guvernului german părăsirea teritoriului românesc și anunța reluarea ostilităților împotriva inamicului. A doua zi, la 11 noiembrie 1918, Primul Război Mondial s-a terminat... (s.n. C.M.)"43. Dar nici în această variantă
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
aceste au fost inutile și puțin glorioase"; trupele române înaintau oricum "la știrea armistițiului, spre Brăila, Focșani, Bicaz, Dobrogea, Cernăuți"110, grăbindu-se să recupereze teritoriul pierdut în 1916 și să se extindă în zonele limitrofe, intens disputate cu vecinii. Coincidența retragerii trupelor inamice cu noua ofensivă românească a fost de la început speculată politic, în dublul sens al acțiunii naționale și al loialității față de Antantă. Aruncând o ultimă privire în paginile de însemnări din anii 1918-1919111, regăsim un personaj familiar manualelor
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
stradă", cu "români sărutându-se între ei" sau plângând "de bucurie"166. Chiar scepticul C. Argetoianu, neîncrezător în sentimentele patriotice ale basarabenilor, remarca același lucru: "faptul că [proclamarea independenței față de Rusia] s-a desăvârșit în ziua Unirii Principatelor o simplă coincidență a impresionat adânc Iașul"167. În condițiile încă improprii din 1919 nepermițând "să se dea zilei de 24 Ianuarie solemnitatea ce i se cuvine" oficialii ieșeni au prevăzut totuși în program tradiționala procesiune în Piața Unirii, unde urma să se
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
cu steaguri și mulțimea de oameni manifesta loialitate și entuziasm. Am fost pretutindeni ovaționați"214. Regina nu a resimțit participarea sa ca pe o obligație de protocol specifică marilor sărbători naționale (10 mai, de exemplu), ci ca pe o fericită coincidență, astfel încât, în ciuda festivităților, și-a continuat programul personal "am încheiat [călătoria în oraș] cu vizita la librăria pe care o patronează Carol, de unde am cumpărat o colecție de cărți noi, germane"215. În anul următor, un jurnal ardelean deplângea insuficienta
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
Faptul că s-a născut în 1918 îi oferă încă o dată prilejul să monopolizeze istoria și să o treacă pe numele lui"248. În 1988, zelul propagandistic integra unirea direct în istoria cea mai nouă a Partidului, de vreme ce "o fericită coincidență a făcut ca sărbătorirea gloriosului jubileu de șapte decenii de la Unirea cea Mare să aibă loc în apropierea zilelor în care s-au desfășurat lucrările ședinței comune a Plenarei Comitetului Central al Partidului Comunist Român"249. De la balconul Comitetului Central
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
cu coifuri de oțel, cu drapele, adevărată pădure, sdrențuite de gloanțe (s.n. C.M.)"288. Ceea ce se întâmpla, în același timp, la Alba Iulia dar nu toți o știau se lega în mod fericit tot de regalitate și părea o minunată coincidență, o răsplată în plus pentru suferințele îndurate până atunci: "în aceeași zi, Ardelenii de toate națiunile (sic!) au recunoscut ca rege al lor pe Regele României, într-o întrunire la Alba-Iulia, încât toată Dacia veche se unea sub același rege
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
-a. Până și subtitlurile erau similare: Moldova după Alexandru cel Bun, Urcarea pe tron, organizarea țării, relațiile cu vecinii, Lupta de la Vaslui, Lupta de la Războieni, Pierderea Chiliei și a Cetății Albe, Lupta cu polonezii în 1497, Sfârșitul și însemnătatea domniei. Coincidența se explică prin fondul comun al monografiei romanțate semnate de Mihail Sadoveanu, care a influențat organizarea tuturor povestirilor amintite. Într-o altă lucrare de acest gen a fost inclus și un fragment mai puțin vehiculat, semnat de Petre Demetru Popescu
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
și, respectiv, de biserici. Ele variau de la 11-12, până la 42-47, cu explicația că "pe toate le-a câștigat", mai puțin două-trei lupte. Presiunea memorării atâtor date în lecțiile despre Ștefan a fost, în mod clar, foarte mare, unii imaginând fericite coincidențe care să reducă numărul lor (de exemplu, atâtea bătălii, câți ani de domnie). Puțini au reușit să scrie măcar anii de domnie cu exactitate, iar dintre toate bătăliile și tratatele care populează cu insistență atâtea manuale, cel mult lupta de la
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
îl reprezenta, evident, Turcia. De-a lungul anului 1946, informațiile primite de Marele Stat Major atestau că foarte mulți specialiști americani în radare, apărare antiaeriană, tancuri și nave au sosit, sub diferite «legende» (negustori, vizitatori, reprezentanți comerciali etc.) și, ciudată coincidență, își desfășurau activitățile la granița cu Bulgaria și U.R.S.S. Concomitent, guvernul de la Ankara a cumpărat de la S.U.A. și Marea Britanie avioane de vânătoare și avioane de bombardament la mare distanță. În luna septembrie 1946, o notă semnala Secției a II
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
Marin Călin afirmă că educația negativă "nu înseamnă nonintervenția educatorului, ci înseamnă o educație condiționată de libertate ca scop și mijloc pedagogic: ca scop în sens de relație "cu celălalt" care să respecte natura umană; ca mijloc, în sens de coincidență a intereselor individuale cu cele ale societății"147. Educația negativă se referă la măsurile care tind să îndepărteze tot ceea ce poate fi un obstacol în calea dezvoltării naturale a copilului. Negativul este corelat cu pozitivul. Îndepărtarea obstacolelor nenaturale este condiția
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
că lumina este o oscilație transversală a eterului distribuit în tot spațiul. Prin nici o experiență nu s-a putut dovedi existența eterului cosmic. Maxwell prin teoria emisă, a arătat că perturbațiile electromagnetice se propagă sub forma undelor transversale și datorită coincidenței între valoarea vitezei de propagare a luminii (determinată de Fizeau) și cea a undelor electromagnetice în vid de ? (dată de Maxwell) l-a făcut pe Maxwell să emită teoria electromagnetică a luminii în care vectorii B și E se
Compendiu de fizică. Nivel preuniversitar by Constantin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/648_a_1386]
-
a Coroanei Sfântului Ștefan s-a aflat sub stăpânirea Casei de Habsburg. Nu știu exact cum am ajuns „să fac” tocmai istorie modernă. Fără Îndoială, Întâmplarea a jucat un rol important. Dar, indiferent dacă a fost sau nu o simplă coincidență, În felul acesta am avut ocazia să pășesc din nou pe urmele Înaintașilor mei, să reînnod legăturile cu o istorie care mi-a conferit identitatea. De când Transilvania a ieșit de sub autoritatea Habsburgilor, În decembrie 1918, evaluarea moștenirii pe care i-
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]