2,571 matches
-
funcționează în diferitele sisteme de învățământ. Abordarea praxiologică scoate în evidență marile curente pedagogice inserate prioritar la nivelul proiectării procesului de instruire. Asemenea demers de analiză istorică a acestor tendințe, raportate la istoria educației și învățământului, nu elimină o anumită dialectică a continuității și discontinuității. În acest spirit de analiză pot fi decriptate trei tendințe majore de abordare: a. gândirea pedagogică magistrocentristă, caracteristică secolelor XVII-XIX, recomanda un scenariu didactic-educativ rigid, în care esențială era autoritatea profesorului, transmiterea unidimensională a cunoștințelor, predominanța
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
profund novatoare, revoluționară, militantă“, Scînteia, 20 ianuarie 1984) „Tovarășul Nicolae Ceaușescu ne a integrat trecutul valoros și progresist în fluxul vieții noi, afirmându-se ca un magnific ctitor de țară și civilizație socialistă, într o vreme în care istoria, cu dialectica ei atât de complexă și de nuanțată, a așezat pe umerii unor ani și ai unor decenii sarcini hotărâtoare pentru destinul unui popor. Sunt ani în care, concomitent cu creșterea producției materiale, a crescut necontenit coeficientul de Adevăr, de Cinste
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
mișcării comuniste - a personalității multilateral dezvoltate, ca un desăvârșit cristal, bărbatul de stat Nicolae Ceaușescu ne înfățișează o biografie vie, dialectică în același timp, o biografie care se contopește cu istoria poporului său. Gândirea acestui om atât de stimat e dialectică în toate articulațiile ei, iar viața sa așijderea, pentru că Nicolae Ceaușescu constituie o indestructibilă unitate între om și operă, între teorie și practica adânc revoluționară.“ (Familia, ianuarie 1973) „Istoria a cunoscut veacuri aurite, de mare înflorire. Secolul lui Pericle, epoca
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
e rodul nemijlocit al omeniei, calității și adevărului de neînvins.“ („Omul adevărului“, Familia, nr. 1, ianuarie 1978) EVERAC Paul „Mânuim armele mortale ale unei mai bune așezări în istorie și în civilizație a acestui popor, răspundem în parte de această dialectică. Teatrul se joacă, e adevărat, dar a-l scrie nu e nicidecum o joacă. Nu suntem numai ai noștri, nici numai ai fanteziei noastre, nici numai ai culturii în genere. Suntem ai Republicii.“ (Teatrul, decembrie 1972) „Toate aceste lucrări, ca
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
creație al fiecăruia dintre noi, pentru creator și creație, documentele de partid, orientările date culturii, aprecierea rolului deosebit care îi revine în efortul general de edificare a unui om nou înseamnă foarte mult. Spiritul lor trebuie aprofundat în continuare, în dialectica lui, deoarece înseși aceste documente ne atrag atenția că marxismul trebuie privit ca ceva viu, ca o entitate din care se impune o reflexivitate proprie și o participare permanentă. Ele îndeamnă la o confruntare continuă cu realitatea. Pătrunderea în esența
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
1988) CIONOF Șerban, jurnalist „În concepția tovarășului Nicolae Ceaușescu, partidul are nu numai dreptul, dar și datoria față de poporul din rândurile căruia s-a plămădit, de a studia, pe baza concepției revoluționare despre lume și viață, procesele, fenomenele și tendințele dialecticii dezvoltării generale și de a-și elabora pe această bază orientarea politică generală atât în plan intern, cât și în plan internațional. Tocmai dinamismul și consecvența cu care tovarășul Nicolae Ceaușescu promovează această teză stau și la baza opțiunilor politice
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
că și în socialism contradicțiile pot deveni antagoniste, dacă nu sunt cunoscute și frânată oportun desfășurarea lor, idee magistral confirmată de unele evenimente ale istoriei contemporane, filozofia implicită a documentelor noastre de partid este structurată de imperativul unității și stabilității.“ („Dialectica unității și stabilității“, Cronica, 5 martie 1982) GHIMPEL Ana „Răscrucile sunt cazemate Străzile umblă pieptiș. Foile mici sunt flori pe zid. Fata le lipește pe toate, Slăvit fii în noi, Partid. Pasu-i fierbinte, mâna-i afiș. Slăvit fii în noi
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
este omul Demnității, așa cum țara noastră este țara Demnității.“ (în Ioan Grigorescu, „Țara Demnității“, Scînteia, 30 decembrie 1978) IONIȚĂ Gh. I., prof. univ. dr. „Președintele României socialiste îi revine meritul de a fi conceput, în anii socialismului, sensurile profunde ale dialecticii trecut- prezent-viitor, fixând - în repetate rânduri - cadrul în care trebuie înțeleasă această relație, semnificația ei pentru activitatea educativă, de formare a omului nou pe care o desfășoară consecvent partidul și statul nostru.“ (Flacăra, 26 ianuarie 1978) „Asigurând națiunii noastre superioara
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
nu avea habar că e vorba de o lucrare în curs de apariție! Celor care au fost nemulțumiți de lipsa unor nume în Antologie, le indicăm, pentru completarea listei de lăudători, excelentul volum al lui M. Nițescu, Sub zodia proletcultismului - Dialectica puterii (Editura Humanitas, 1995)1 și, bineînțeles, masivele volume omagiale. Vor găsi acolo material 1. M. Nițescu observă cu finețe, în spiritul lui Virgil Ierunca: „Oportunismul și slugărnicia multora dintre intelectualii noștri constă în faptul că, abia lansat cuvântul de
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
politic însă marxismul devine agitator, revoluționar, și prin aceasta el cade în contrazicere cu sine însuși. Într-adevăr nu se poate împăca apelul lui MARX către proletari, pe care îi îndeamnă să lupte uniți, făcând pe capitaliști să tremure, cu dialectica materialistă, cu concepția evoluției mecanice.[...] În toată doctrina marxistă să vede această oscilație între sistemul teoretic-materialist, economic și curentul revoluționar. Bolșevismul, ca doctrină economică, nu se deosebește teoreticește aproape deloc de marxism, el nu aduce nimic nou; dar procesul de
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
până la un sector al vieții sociale. Acești țărani, care suplineau incultura cu viclenia, confundată cu inteligența, nu puteau avea - deși pretindeau altora să aibă «nivel ideologic». Marxismul nefiind chiar la îndemâna oricui, Stalin l-a simplificat până la schematizare (patru trăsături ale dialecticii, trei ale materialismului filosofic marxist!), oferind o «summa marxistă» accesibilă comunistului de rând. Despre raportul dintre stat și cetățeni, Eugen Barbu scria în 1978 (în revista «Săptămâna») „ cu evidentă referire la Ceaușescu și politica sa: «Oratoria deasă și fără fond
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
se scurge mai lent decât succesiunea generațiilor și timpul lung, lunga durată a structurilor, timpul aproape imobil al invarianților. Tabel 3 Proceduri analitice Construcția obiectelor Macro analiză Mezo analiză Micro analiză Temporalități Societăți Partide politice Durată lungă Structuri Clivaje Conjuctură Dialectica actorului și a sistemului Organizații Evenimente Acțiune Participare Proiecția sociologică a teoriei lui Fernand Braudel este lesne de operat. Perioadei lungi de timp, consacrată cercetării invarianților istorici, îi corespunde analiza macro sociologică, obligatoriu holistă, care are în vedere reconstrucția structurilor
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
înscrie într-o durată lungă. În cazul politicii comparate, regăsim aici perspectivele lui Eisenstadt, lui Rokkan, Tilly sau Skockpol. Timpului mediu, consacrat cercetării ciclurilor și interciclurilor, îi corespunde pentru a relua termenul lui Edgar Morin analiza mezosociologică, care scrutează dezvoltarea dialecticii actorului și a sistemului: aceasta fondează, potrivit celor spuse de doi dintre reprezentanții ei iluștri, sociologia organizațiilor. În domeniul politicii comparate, i-am putea găsi o variantă recentă în metodologia originală, deși statică, propusă de Charles Ragin. Timpului scurt, cel
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
în sine, măcar, cel puțin felul în care aceste decizii luate la vârf erau aplicate la nivelul microsocial 6. Față de formele clasice de participare politică întâlnite în societățile occidentale, participarea "comunistă" este inversată. Și, ca să fim fideli interpretării leniniste a dialecticii hegeliene, este dublă. Mai întâi, așa cum am văzut în cadrul polonez 7, și contrar logicii sociale occidentale, partidul (și partidele asociate) este cel care influențează deciziile și acțiunile grupurilor de interese (economice, profesionale, naționale, regionale, religioase chiar, etc) prin intermediul îngradării direcțiilor
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
putea spune acești administratori, faptul s-a petrecut nu ca urmare a unei conduceri proaste, ci din cauza loialității slabe a simpatizanților. Putem invoca acest model pentru a înțelege dinamica sistemelor economice care nu sunt bazate pe concurență? Cum funționează această dialectică abandon/luare de cuvânt într-un regim de monopol care, în aparență, anulează orice tentativă de defecțiune sau de luare de poziție? În această situație Hirschman propune o revizuire radicală a definiției tradiționale a monopolului. Concepția economică tradițională propune o
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
un monopol care preferă să conserve pozițiile administratorilor săi decât să exploateze toate resursele disponibile 55. Luarea de cuvânt voice nu a fost absentă complet sub totalitarism. În măsura în care totalitarismul presupune a gândi în cadrul unei matrici a modernității, adică a unei dialectici între contractulism și dominație, totalitarismul comunist a integrat în propria sa rețetă contestarea democratică și dizidența ca fenomene structurale de tip endogen. Cu toate acestea, nu era vorba de o luare de cuvânt vizibilă și explicită; acest tip de comportament
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
cum producția culturală oficială a ultimelor decenii ale regimului consemnează dispariția cvazitotală nu doar a referințelor explicite la clasicii marxism-leninismului, ci, în aceeași măsură, și abandonul implicit al instrumentelor de analiză socială pe care le propuneau aceștia. Succesiunii claselor și dialecticii luptei de clasă li s-au substituit continuitatea neîntreruptă a poporului pe teritoriul său național și aspirațiile sale către progres și dezvoltare. Purtătorul de sens al istoriei nu mai era astfel același cu cel pe care îl identifica tradiția marxismului
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
care românii s-au lăsat protejați de către "zalele puterii", scăpând mereu strângerii acestora 68. Se consideră în general că totalitarismul a fost o experiență traumatizantă pe care românii au suportat-o timp de cinci decenii. Fără îndoială. Dar o bună dialectică ne face să ne întrebăm dacă acest totalitarism nu a fost la rândul său utilizat de către români pe parcursul aceleiași perioade, adică obligat să traverseze rigorile unei experiențe istorice la fel de bogată în consecință ca și prima. Istoriei comunismului o istorie a
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
sacră și veche. A.B.Ați declarat cândva că "exilul este o primă instruire către moarte", cum așa? Sunt schimbări în situația evreimii din lume? Am răspuns deja oarecum la întrebarea despre un al treilea exil... Brecht numea exilul o "dialectică a schimbării" și am explicat de ce această, adesea dură schimbare, cere energie juvenilă. Sunt schimbări importante azi în situația evreimii din lume. Starea post-holocaust, adică după catastrofa care a împlinit visul opresorilor antisemiți dintotdeauna, a urmat o oarecare perioadă de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
concursul de debut. Nici cei de la Editura Cartea Românească, mai "curajoși" decât editorii din provincie, n-au putut scoate romanul, pe care l-am publicat abia după 1989, la Porto-Franco din Galați. Cu mare greutate a trecut de cenzură Eminescu Dialectica stilului, în 1984, și asta datorită asumării riscului de către George Bălăiță. O altă carte respinsă a fost Fragmentele lui Lamparia, la Editura Eminescu, deși avea o prefață semnată de Edgar Papu. Sau tocmai de aceea. Paradoxul e că, scăpată de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
de debut Marele Zid s-a vândut în 12 000 de exemplare. Astăzi, dacă ți se scot două-trei sute de exemplare, poți fi mulțumit. În asemenea condiții, nu poate exista o veritabilă viață literară. Aș mai adăuga doar că Eminescu Dialectica stilului este cartea care mi-a adus consacrarea, bucurându-se de o generoasă primire din partea lui Al. Dobrescu, Edgar Papu, George Munteanu, Zoe Dumitrescu-Bușulenga, Eugen Todoran, Adrian Marino, Solomon Marcus, Dan C. Mihăilescu, Ioan Constantinescu, tot nume grele ale eminescologiei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
franceză. Lui Sandu Tzigara-Samurcaș abia în 1972 i s-a permis să-și publice o carte, prefațată de Edgar Papu. Altminteri, prietenia naște prietenii și așa se face că am devenit prieten cu Edgar Papu și cu C.D. Zeletin. Eminescu Dialectica stilului (1984) mi-a adus noi prietenii, între care pe a cunoscutului critic și istoric literar George Munteanu, care m-a recunoscut drept cel mai important discipol al său, la rându-i, recunoscându-se, în eminescologie, discipolul lui G. Călinescu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
care poate fi rezolvată dacă găsește el, Turuzan, un alt invalid, fără piciorul drept, ca amândoi să predea la cooperativă câte un cuc și să-și împartă tenișii. Ca să fie mai convingător a spus că așa este corect, rezultat din dialectica cucilor, cuvânt auzit de el la o ședință de la raion. Toți erau mulțumiți; era primăvară, era frumos, cucii cântau încă, și până la Sfântu Petru era timp berechet, numai să fi perseverent și să-i prinzi. S-au dus demult vremurile
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
cei care au luat banii, profitând de poziția politică și de pile. Să vadă fiecare cum derivă lucru. Adică tu, proptitule, ai luat banii, iar noi plătim, să te avem bogat, deștept și stăpân. Hai, mai du-te dracului cu dialectica ta golănească: tu să nu mai poți de bine și milioane să tragă mâța de coadă, controla-ți-ar dosarul cineva din alt partid. 12 mai 2006 Brendul nostru, săracul Nu demult, niște cățeluși de budoar european, se dădeau de
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
lat. „Omului deștept îi ajunge o vorbă”) (Plautus, poet latin) Acum i se spune alternanță la guvernare, într-un sistem politic în care partidele și partiduțele se calcă pe bătături, avide de putere, urmărind schimbarea și schimbarea schimbării, într-o dialectică de cabinet, însă, pe vremuri, pe la sfârșitul secolului al XIX-lea, când rege era Carol I, i se spunea rotativă guvernamentală, într-un sistem politic cu două partide ă Partidul Liberal și Partidul Conservator. Sistemul rotativei guvernamentale avea la bază
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]