1,724 matches
-
înmormântat la Valea Mare. Dr. Dănuț Doboș Lumina creștinului, nr. 12/2010 Declarație L-am cunoscut pe Pr. Ioan Duma în 1942 când am intrat în mănăstirea Surorilor de Notre-Dame din Galați. Nu pot uita niciodată evlavia și credința Pr. Duma. Iubea foarte mult viața religioasă; când venea la Notre-Dame era plin de bucurie sufletească. Împreună cu sora Gema, după ce Ep. Ioan Duma a fost trimis cu domiciliu forțat la Kogălniceanu în Dobrogea, nu-mi mai amintesc anul, i-am făcut o
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
1942 când am intrat în mănăstirea Surorilor de Notre-Dame din Galați. Nu pot uita niciodată evlavia și credința Pr. Duma. Iubea foarte mult viața religioasă; când venea la Notre-Dame era plin de bucurie sufletească. Împreună cu sora Gema, după ce Ep. Ioan Duma a fost trimis cu domiciliu forțat la Kogălniceanu în Dobrogea, nu-mi mai amintesc anul, i-am făcut o vizită acolo în luna noiembrie. El ne-a spus că a stat două săptămâni la o familie de nemți, și apoi
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
încât ar fi voit să meargă înapoi la pușcărie. De la Iași la Kogălniceanu a călătorit cu trenul escortat de doi milițieni. Călătorii din tren priveau cu compătimire la PS. Sa. „Eu mă duc acolo unde sunt trimis”, le răspundea Pr. Duma. Trei zile am stat acolo: am făcut curățenie, mâncare și i-am spălat rufele. „Voi m-ați vizitat în exilul meu, în timp ce eu vărsam durerea inimii mele în Inima lui Isus”, ne-a spus Părintele. De la Kogălniceanu am mers la
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
Inima lui Isus”, ne-a spus Părintele. De la Kogălniceanu am mers la Focșani la Pr. Krassler și de acolo la Pustiana unde i-am găsit pe preoții Andrei Balint, Iosif Sabău și Dumitru Lucaci, care nu știau de trimiterea P.S. Duma cu domiciliu forțat la Kogălniceanu. Le-am spus preoților tot ce am văzut la Kogălniceanu și am mai adăugat: „Până acum am citit viețile Sfinților din cărți, dar acum am văzut cu ochii mei unul dintre acești sfinți”. Sora Veronica
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
acum am văzut cu ochii mei unul dintre acești sfinți”. Sora Veronica Palcău de la Luizi Călugăra, Notre-Dame de Sion 15.07.1997 Pr. Anton Demeter Declar: Da, așa este cum spune Sr. Veronica Palcău, că adică de la Iași Ep. Ioan Duma a fost adus la arhiepiscopie la București sub paza a doi milițieni pentru a i se înmâna, bănuiesc, decizia de numire ca paroh la Kogălniceanu. A sosit la Arhiepiscopie la ora prânzului și a stat cu preoții la masă. Eram
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
a doi milițieni pentru a i se înmâna, bănuiesc, decizia de numire ca paroh la Kogălniceanu. A sosit la Arhiepiscopie la ora prânzului și a stat cu preoții la masă. Eram și eu acolo. Mă uitam cu milă la Ep. Duma căci îl vedeam plin de emoție. Nu-mi amintesc cam pe ce timp s-au întâmplat aceste lucruri, dar apreciez că prin 1956. După câtva timp a venit Pr. Iosif Sabău de la Pustiana la mine și mi-a propus să
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
pe ce timp s-au întâmplat aceste lucruri, dar apreciez că prin 1956. După câtva timp a venit Pr. Iosif Sabău de la Pustiana la mine și mi-a propus să cumpărăm un aparat radio și să i-l ducem Ep. Duma la Kogălniceanu ca să se mai ia ascultând emisiunile ce-l puteau interesa. Am dormit în noaptea aceea în parohie și dimineața, luându-ne rămas bun de la episcop ne-am întors fiecare la datoriile noastre. Deși plecarea la Kogălniceanu a fost
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
spiritum Domini et sanctam ejus operationem” - A avea duhul Domnului și sfânta Sa lucrare (Regula c. X); adăugând ca încheiere cuvintele lui Isus: „Qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit” (Mt 10, 22). Doamne, ajută! Fr. Ioan M. Duma OFMConv. S-a dus un an! Necontenit spre plaiul nemuririi Pășind cu zor se-ndreaptă lumea mare... Un an urmând chemării seculare S-a dus, lăsând pe veci robia firii... Cutremure, războaie, nepăsare, Ne cântă-n versuri cântecul sfârșirii; C-
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
miez de noapte Mă-ntreabă cu misterioase șoapte, De-s pregătit la cele ce-au să vină... Mă-nvață cum să umblu în lumină Acei ce-au mers în veșnica vecie, Căci pân la anul... poate?! Domnul știe! Pr. Ioan Duma Revista Viața, ianuarie 1927, p. 1 17. PR. IOSIF DUMAN date biografice Fiu al Hălăuceștilor, s-a născut la 8 octombrie 1906. A intrat în Seminarul din Hălăucești în 1920, urmează cursul de noviciat la Săbăoani, devenind fiu al Sfântului
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
trădare sau complicitate la aceasta. În ceea ce mă privește, educația ce am primit-o în cei 6 ani la Seminarul din Hălăucești și cei câțiva ani petrecuți la parohia din Galați (unde am fost cântăreț și organist) în preajma părinților Ioan Duma, Iosif Crasler și Carmil Tocănel (mentor) au constituit motiv de a mă simți legat de Familia franciscană activând și în prezent în Fraternitatea locală din Oradea. Sper ca această scurtă biografie să constituie un omagiu la comemorarea, în 2015, a
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
s-a instalat pr. Dr. Ferenț am mai servit ca ajutor în parohia Cleja. În 1983-1984 am fost pe post de paroh în Satul Nou, parohia Oituz. În 1984 devin pensionar în satul natal, Valea Mare, unde cu Preasfințitul Ioan Duma am reparat cu aprobarea autorităților parohiale casa dăscălească unde am stat până în 1990, fără Episcopul I. Duma care a murit fără să locuiască în acest cuib aproape de cimitir unde cavoul era gata. Timp de 5 ani am fost la dispoziția
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
fost pe post de paroh în Satul Nou, parohia Oituz. În 1984 devin pensionar în satul natal, Valea Mare, unde cu Preasfințitul Ioan Duma am reparat cu aprobarea autorităților parohiale casa dăscălească unde am stat până în 1990, fără Episcopul I. Duma care a murit fără să locuiască în acest cuib aproape de cimitir unde cavoul era gata. Timp de 5 ani am fost la dispoziția parohului de Valea Mare. Menționez că aveam bucătărie separată de parohie mâncând acasă și lucrând la dispoziția
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
În ceea ce privește unele evenimente ieșite din comun, înțeleg comunul vieții de închisoare și lagăre comuniste (se știe ce au însemnat acestea) făcând parte dintre cei cu condamnări mici, (cinci ani) nu aș putea spune ceva cu totul deosebit. Cu monseniorul episcop Duma, cu părinții: Anton Bișoc, Mihai Dămoc, Alexandru Ghiuzan, Mihai Rotaru, Matei Ghiuzan, Martin Mihoc, Ștefan Apostol, Gh. Dumitraș, Dumitru Pascal, Anton Olaru, Dominic Neculăeș, Iosif Iacob și Iosif Duman, nu am fost împreună în închisoare. Despre părintele Vamoșiu Gheorghe pot
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
dar altfel veseli, gălăgioși, bucuroși de izbândă, bucuroși de viață. Pășesc cu grijă să nu calce vreun mort, moldovan au turc. Vorbesc toți odată, cu aprindere, cu patimă, retrăind bătălia: Priceput-ai cum i-o amăgit? se prăpădește de râs Duma Vlaicului. I-o momit și i-o tras pe șfară cătinel-cătinel, unde-o pohtit Măria sa, la loc strâmt și cu mocirlă. Ce i-o fătat mintea "Năzdrăvanului"! zice logofătul Tăutu căzut în admirație. O pitit în mlaștină, în smârcurile Racovățului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
împărătești, dădea dosul să-și mântuiască viața prin fugă: "La Dunăre!! La Dunăre!!" Atunci, am auzit buciumele buciumând vesel: "Izbânda!" Și,răcnete din mii de piepturi, și mii de căciuli aruncate în cer! Izbândă!! Izbândă!! ... Sssst! Vine Domnul! dă alarma Duma. Toți sar, își ridică armele. Ștefan se apropie șchiopătând, ducând calul de dârlogi, însoțit de boier Vlaicu. E cu capul gol, cu pletele năclăite de sudoare, înzăoat, cu platoșa turtită... Se sprijină de țeava tunului... Respiră adânc... Rămâne tăcut, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
spus Slăvitul? De barbă? întreabă și își mângâie obrazul, cu un zâmbet șăgalnic. Regret: barba-rade... de musteață, poate... Boierii pufnesc în râs, o dată cu bubuitul pușcilor pe metereze. De nu era "Ghiaurul ista spurcat", nu știu, zău, dracu' ne lua, mărturisește Duma, fiul lui Vlaicu și văr bun cu Ștefan, un tânăr pârcălab, iscusit sol și cavaler de nădejde al Măriei sale. Ce vorbești, vere? zâmbește Ștefan înveselit. "Ghiaur"?... Ai?! "Afurisit"?... Ai?! Așa vorbești tu de Domnul și Stăpânul tău?... Un fleșculeț de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
de dragoste. Și... și nu uitați: porție dublă de ovăz! E o poruncă! Boierii stau cu capetele plecate, parcă atunci au înțeles că n-au prețuit îndeajuns pe cel mai apropiat tovarăș al omului. Și moldovanu-i blând, sare de colo Duma. Blând nevoie mare, zâmbește el. Da' calcă-l numai pe bătătură, leagă-te de "Moldova lui", că-i sare muștarul, de te miri ce zace în curu' blajinului!... Da... l-a costat scump pe moldovanu' ista "blajin, cu bătătura lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
siguri nici pe bojdeuca noastră... Nici pe ziua de mâine nu suntem siguri... Habar n-au ei, cât sânge am vărsat aici, la Porțile Europei! Moldova o țară de care de acum înainte va trebui să se țină seama, spune Duma Vlaicului. O salvă bubuie pe metereze. Voi, voi toți, ca unu' mi-ați stat alături, ca mii și mii de frați. Iertați-mă că-n toți anii aceștia v-am chinuit, v-am biciuit, am fost neîndurător cu voi!... V-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
mare este în Ceruri!" Cu un petecuț, cu o sforicică două, vă cumpărați ditai moșie în Grădina Raiului. Un chilipir, zău așa! Haideți! Curaj, boieri dumneavoastră! Care mai dați?! Care?! Eu, strigă Tăutu. Și eu! exclamă Șendrea. Dau! ridică mâna Duma. Dăm! spun într-un glas Vlaicu, Stanciu, Bodea. Ștefan, cu palma pe inimă, smerit: Domnul din inimă vă mulțămește! Haide! Hai!... Care mai dați?! Care mai dați?! Mihail, fâstâcit, rușinat, îngână: Eu ... eu... și eu aș da... dar... dar n-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Ajunge! Deci, vineri în zori, purcedem în Țara de Jos să cătăm pe unde au stricat-o, să-i oblojim rănile, ce-om putea obloji cârpeală! Prinșii puși la popreală; cele cinci mari pașale, se roagă de Măria ta... începe Duma. Aaa! Ce mai fac turcaleții mei, "Strălucitele pașale ale Împărăției?" Plăcutu-le-a lor păsatul moldovenesc?! Zac în temniță, tremură și-și blastămă cumplita soartă ce i-a aruncat în lanțurile robiei. Să se mângâie, să se mângâie. Curând-curând își vor afla
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
mărturisește: Ei se păzesc unul pe celălalt, iar eu, la mijloc, domnesc neatârnat. Când am fost la Buda, am auzit niște vorbe ticăloase, se codește Stanciu. M-a costat ceva, dar am aflat tărășenia... Vorbește! Ne-au furat "Podul"! răbufnește Duma cu obidă. Ni l-au furat! Ce vorbă-i aiasta, vere?! se zbârlește Ștefan. Cum să ni-l fure, ditai podul!? Iaca bine! Papa și cu Mateiaș! spune Stanciu și se scormonește prin buzunare de unde scoate niște petice de hârtie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
cu Mateiaș! spune Stanciu și se scormonește prin buzunare de unde scoate niște petice de hârtie. Am plătit și-am iscodit. Iată "Scrisorile Sanctității sale cu Mathias-Rex"... Să te crucești, nu alta, adaugă el cu furie și i le întinde lui Duma. Cetește tu, ochii mă lasă... Duma, cu o voce gravă, ironică, bombastică, citește: "Tu, rege Mathias, te-ai acoperit de o glorie nepieritoare întru apărarea Creștinătății prin distrugerea turcilor crânceni, că, sub conducerea Înălțimii tale regești, la Podul Înalt, ai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
scormonește prin buzunare de unde scoate niște petice de hârtie. Am plătit și-am iscodit. Iată "Scrisorile Sanctității sale cu Mathias-Rex"... Să te crucești, nu alta, adaugă el cu furie și i le întinde lui Duma. Cetește tu, ochii mă lasă... Duma, cu o voce gravă, ironică, bombastică, citește: "Tu, rege Mathias, te-ai acoperit de o glorie nepieritoare întru apărarea Creștinătății prin distrugerea turcilor crânceni, că, sub conducerea Înălțimii tale regești, la Podul Înalt, ai repurtat "o strălucită izbândă!..." Ceeee?!!... Cine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
turcilor crânceni, că, sub conducerea Înălțimii tale regești, la Podul Înalt, ai repurtat "o strălucită izbândă!..." Ceeee?!!... Cine?!!... se răsucește Ștefan mânios, gâtuit, cu tot sângele năvală în cap. "La... la Podul Înalt?!!"... "Mateiaș?!!"... "Strălucită izbândă?!!"... Cum așa?!!... Cu... cum?!! Duma flutură hârtia: Cuvintele Papii, cuvânt cu cuvânt... Duma continuă: "...La Podul Înalt ai repurtat o strălucită izbândă, pe care "acel Ștefan", nobil bărbat, voievod în Moldova, a dobândit-o provocând turcilor cumplită înfrângere." Ștefan, cu un entuziasm de paradă, ironic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
la Podul Înalt, ai repurtat "o strălucită izbândă!..." Ceeee?!!... Cine?!!... se răsucește Ștefan mânios, gâtuit, cu tot sângele năvală în cap. "La... la Podul Înalt?!!"... "Mateiaș?!!"... "Strălucită izbândă?!!"... Cum așa?!!... Cu... cum?!! Duma flutură hârtia: Cuvintele Papii, cuvânt cu cuvânt... Duma continuă: "...La Podul Înalt ai repurtat o strălucită izbândă, pe care "acel Ștefan", nobil bărbat, voievod în Moldova, a dobândit-o provocând turcilor cumplită înfrângere." Ștefan, cu un entuziasm de paradă, ironic, își ciocănește coșul pieptului la stânga: Oh! Mi-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]