7,015 matches
-
s[tră], destul de vechi, de a studia critic edițiile 9 poeziilor lui Eminescu, îmi sunt cunoscute. Personal, un asemenea studiu compact mă interesează - și eu am publicat asemenea pagini despre trei ediții importante: Titu Maiorescu, G. Ibrăileanu, Perpessicius. Planul colecției Eminesciana este, însă, fixat, ferm, pentru 1984 și 1985, și relativ ferm, dacă mă pot exprima așa, pentru anul 1986. De o introducere în planul stabilit deja, zice conducerea Editurii, nu se poate vorbi. La această situație adaug o informație pe
Posteritatea istoricului literar Mihai Drăgan by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/2858_a_4183]
-
o luați ca exactă: existența, în editură, de câțiva ani, a unor manuscrise, absolut publicabile, care așteaptă să meargă la tipar, dar care întârzie încă din cauză că planul Editurii „Junimea” s-a micșorat simțitor și, ceea ce este trist, chiar al colecției Eminesciana. Spațiul meu de mișcare, ca să spun mult în puțin, este limitat prin chiar natura obligațiilor mele de coordonator științific, doar în calitate de colaborator strict extern al Editurii. De aceea cred, aflând cum stau lucrurile, că șansele, nu numai pentru moment, ci
Posteritatea istoricului literar Mihai Drăgan by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/2858_a_4183]
-
examinare analitică a comentariilor contradictorii privind receptarea lui Eminescu azi, căutând o linie de mijloc între pozițiile atât de antagoniste (pasionante) ale combatanților. Eseurile îndeamnă la cumpătare și deopotrivă la rigoare, la cunoașterea, înainte de toate, în profunzime a întregului operei eminesciene.” • "LITERATURĂ ȘI IDEOLOGIE" (Editura "Excelsior Art", Timișoara, 2013) „Sociolog ca pregătire universitară, cu o erudiție organic asimilată, cunoscător, ca puțini alții, al fenomenului literar românesc și european, având ca nucleu receptiv criteriul estetic, Adrian Dinu Rachieru, spirit echilibrat și obiectiv
Adrian Dinu Rachieru () [Corola-website/Science/310721_a_312050]
-
numele de familie la origine: Göbl, n. 20 mai 1910, Miskolc - d. 5 februarie 1974, Budapesta) a fost un lingvist maghiar, specialist în istoria literaturii, romanist și slavist, membru corespondent al Academiei Maghiare de Științe. este principalul traducător al liricii eminesciene în limba maghiară. În perioada interbelică a tradus de asemenea în maghiară opera scriitorilor Vasile Alecsandri, George Coșbuc, Alexandru Stamatiad și Alexandru Vlahuță. După cel de-al doilea război mondial a publicat în maghiară romanul "Răscoala", scris de Liviu Rebreanu
László Gáldi () [Corola-website/Science/330881_a_332210]
-
sociale. Obligat, totuși, să constate că, pe lîngă naturalism, există în literatura contemporană și alte tendințe, mai ales în poezie, criticul decide instantaneu că "decadentismul modern nu e altceva decît degenerarea liricei moderne înseși, bătrînețea, decăderea liricei" (Eminescu și curentul eminescian, 1896). Pe eșafodaj teoretic marxist construiește Gherea și imaginea "noii critici": spre deosebire de critica maioresciană, decretată a fi "metafizică", noua critică ar fi o critică "științifică", adică bazată pe științele exacte și, evident, pe ideologia lui Marx, ca îndrumar teoretic general
De la Marx citire by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6907_a_8232]
-
ar fi avut un "fond inițial" optimist, alterat însă din cauza contactului cu Junimea; că marele defect al poetului rămîne acela de a fi cîntat "femeia-amantă", și nu "femeia-cetățean", așa cum s-ar fi cuvenit; că cea mai gravă scădere a operei eminesciene o reprezintă exaltarea trecutului medieval "întunecat"; că influența lui Eminescu asupra poeziei românești s-a dovedit nefastă, din moment ce a condus la apariția "curentului eminescian", prin excelență pesimist etc. În studii ulterioare celui din 1887, Eminescu apare pus pe același plan
De la Marx citire by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6907_a_8232]
-
femeia-amantă", și nu "femeia-cetățean", așa cum s-ar fi cuvenit; că cea mai gravă scădere a operei eminesciene o reprezintă exaltarea trecutului medieval "întunecat"; că influența lui Eminescu asupra poeziei românești s-a dovedit nefastă, din moment ce a condus la apariția "curentului eminescian", prin excelență pesimist etc. În studii ulterioare celui din 1887, Eminescu apare pus pe același plan cu O. Carp, Ronetti-Roman, Al. Vlahuță ori N. Nicoleanu, într-o devălmășie pesimistă nivelatoare a oricăror valori. Eminescianismul nu denumește o orientare literară, ci
De la Marx citire by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6907_a_8232]
-
relație cinstită cu maestru său. Dovedește ca Nichita știa ce spune despre poezie. Lui Nichita i-a ieșit figura asta! Prin ANTIMETAFIZICA, el constituie doctrina idealistă a revelației. Una dintre puținele doctrine idealiste autentic românești, care are ca bază revelațiile eminesciene. Extinse, prin selecție, în cultura lumii. Prin alăturare, prin comparație, prin adaos. Cum să creadă cineva că puteam el să-l izolez pe omul ăsta doi ani de zile, să-mi transmită el, în cîte o săptămînă, opt pagini de
Antimetafizică () [Corola-website/Science/298253_a_299582]
-
„” este titlul unei poezii din genul "glosă", publicată în 1883, în primul volum de versuri al poetului Eminescu. Potrivit Ioanei M. Petrescu, „” se înscrie în etapa a-3-a identificată de aceasta în creația eminesciană, în perioada marilor antume bazate pe sinteza între filosofia lui Hegel și cea a lui Schopenhauer. Ca urmare, poetul care odinioară era un Orfeu, un profet înțeles ca Mesia care putea reînvia devine acum un Christ vândut diavolului „alungat din
Glossă () [Corola-website/Science/322460_a_323789]
-
o adevărată bornă în istoria eminescologiei noastre. Structurat în ediția princeps în cinci volume, editate de Alexandru Rosetti la editura cea mai prestigioasă din epoca interbelică, "Editura Fundațiilor Regale Carol al II lea", cartea reprezintă cea mai completă a universului eminescian, de la cel liric, la teatru, proză sau publicistica literară sau politică. Primul volum conține o descriere exhaustivă a operei, cel de-a doilea conține izvoarele filosofice și culturale în capitolul "Eminescu în timp și spațiu", un al treilea capitol intitulat
Opera lui George Călinescu () [Corola-website/Science/309249_a_310578]
-
motive iau ființă în opera poetului național. Astfel în "Tehnica interioară" sunt inventariate modalitățile estetice prin care elementele de decor pot fi internalizate, în timp ce în "Tehnica interioară" sunt evidențiate elementele de sintaxă, abaterile morfologice sau lexicale și prozodice specifice idiolectului eminescian. Dacă în ediția I criticul se ocupă exclusiv de biografia marelui povestitor din Humulești, în ediția a doua, din 1964, la volumul inițial se adaugă vaste considerații asupra operei. Contrazicând opinia că Ion Creangă ar fi un simplu autor popular
Opera lui George Călinescu () [Corola-website/Science/309249_a_310578]
-
opera lui Mihai Eminescu, în volumul "Poems", Bucuresti : Bucovina, I.E.Toroutiu, 1938. Traducerea sa a poemului "Luceafărul" a fost foarte apreciată, fiind reeditată recent, la editura Miracol din București, într-un volum care conține traducerile în cinci limbi ale operei eminesciene. A tradus, de asemenea, primele două cărți ale "Fastelor" lui Ovidiu, publicate tot de către Torouțiu (an necunoscut). Ella Istratty și Dan Smântânescu, "Convorbiri cu Dimitrie Cuclin", București, Editura muzicală, 1985 Ion Bârsan , "Convorbiri cu Dimitrie Cuclin", Galați, editura Porto Franco
Dimitrie Cuclin () [Corola-website/Science/303525_a_304854]
-
sculptor (și pictor, măcar în schițe moldave) Marcel Guguianu, este născut în fabulații voevodale. Privindu-l (s-ar putea ca optică să fie deformata de prietenie), Marcel Guguianu are vârstă eternilor îndrăgostiți de toată curbura Munților Carpați, de Iașii Teiului eminescian, de triunghiul Bârladului care duce în moarte din dragoste. Marcel este îndrăgostit mereu de toate femeile care ajung soprane deasupra Europei, fluturi multicolori în admirația lumii și subiecte pentru așezarea în marmură. Marcel Guguianu se înscrie în zodia mării dăinuiri
Marcel Guguianu () [Corola-website/Science/303392_a_304721]
-
poeticului, în OS, nr. 2, 1977, p. 3 4. 2. Blaga, sensuri ale integralității, în OS, nr. 1, 1978, p. 4. 3. Complexul mitopoetic al “descifrării” la Eminescu, în OS, nr. 4 5, 1978, p. 7 8. 4. Eul cosmic eminescian, în “Cronică”, nr. 24, 16 iunie 1978, p. 7, 8. 5. Tragediile lui Seneca în românește, în “Cronică”, nr. 1, 4 ianuarie 1980, p. 8. 6. Niveluri structurale în Eneida lui Vergilius, în vol. Traian Diaconescu (ed.), Antichitatea și moștenirea
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
în românește, în “Cronică”, nr. 1, 4 ianuarie 1980, p. 8. 6. Niveluri structurale în Eneida lui Vergilius, în vol. Traian Diaconescu (ed.), Antichitatea și moștenirea ei spirituală, I, Iași, 1981, p. 170 176. 7. Limbaj și ființă în poetica eminesciana, în “Caietele Eminescu”, Iași, 1980, p. 77 84. 8. Eminescu și “ruptură” conștiinței europene moderne, în ANLL, XXIX (1983 1984), B literatura, p. 45 63. 9. Note asupra DOOM, în AUI, tom. XXX (1984), secț. III, e lingvistică, p. 73
Eugen Munteanu () [Corola-website/Science/311009_a_312338]
-
Obeliscul cu lei, ridicat după planurile lui Gheorghe Asachi în cinstea domnitorului moldovean și a puterilor suzerane și protectoare sub a căror influență se aflau Principatele Române. Grădina - dominată de tei ale căror flori sunt un simbol recurent în poezia eminesciană, găzduiește Teiul lui Eminescu și un muzeu închinat poetului. Parcul este prezent inclusiv în literatura contemporană și pune la dispoziția vizitatorilor o Casă de Cultură numită „Mihai Ursachi”. Mai multe busturi dedicate unor personalități ale culturii române străjuiesc aleile principale
Parcul Copou () [Corola-website/Science/302104_a_303433]
-
Octav Băncilă, Ciprian Porumbescu și Grigore Vieru decorează alte alei ale parcului. Muzeul „Mihai Eminescu” este situat în zona centrală a parcului și a fost inaugurat cu ocazia centenarului morții poetului, la 15 iunie 1989. Muzeul include expoziții dedicate operei eminesciene (ediții princeps și ediții critice, fotografii originale, scrisori), expoziții de grafică, pictură, precum și piese de mobilier și artă decorativă. În februarie 2009 muzeul și-a deschis porțile colecției muzeale „Istoria teatrului românesc” din Iași. Programul de vizitare este de marți
Parcul Copou () [Corola-website/Science/302104_a_303433]
-
sprijinul primăriei în urma incidentului tăierii teilor de pe bulevardul central al orașului, în februarie 2013. Cercetașii României organizează anual în parc "„Festivalul Luminii”". Parcul Copou este dominat de tei, ale căror flori sunt la rândul lor un simbol recurent în poezia eminesciană, în texte precum "Floare de tei" („Floare de tei, / Cât de curând te treci / Ochilor mei lucind / Te-i arăta pe veci.”) sau "Povestea teiului" („Dar prin codri ea pătrunde / Lângă teiul vechi și sfânt, / Ce cu flori pân-în
Parcul Copou () [Corola-website/Science/302104_a_303433]
-
fi vizitate biserica Trei Ierarhi și Mănăstirea Golia, mărturii ale gusturilor estetice ale unui mare domnitor Vasile Lupu, Catedrala Mitropolitană, Casa Dosoftei, Palatul Culturii, Casa Pogor cu „Masa Umbrelor”, aleile Copoului cu mireasma de tei și cu ecouri de vers eminescian (Teiul lui Eminescu și Muzeul "Mihai Eminescu"), Casele memoriale „Mihail Sadoveanu”, „George Topârceanu”, „Mihai Codreanu”, „Otilia Cazimir”, Biblioteca Universitară „Mihai Eminescu”, fondată ca bibliotecă a Academiei Mihăilene. Alte monumente importante din perioada medievală sunt: Mănăstirea Galata, din timpul lui Petru
Iași () [Corola-website/Science/296948_a_298277]
-
multe limbi și se practicau obiceiuri diferite, aflat în afara limitelor spațiului național. El reconstituie de asemeni atmosfera culturală a epocii și are meritul că scoate la lumină nivelul liricii care nu apucase să se înnobileze prin temele și limbajul poetic eminescian.
60 de cântece românești by Constantin Eretescu () [Corola-journal/Memoirs/7712_a_9037]
-
Mihai Zamfir ATUNCI cînd Eminescu tocmai împlinise 27 de ani și se afla în culmea forței creatoare, se năștea lîngă Tecuci un viitor scriitor ce avea să reediteze în mod neașteptat, în strălucire și în tragism, modelul eminescian. Ștefan Petică nu provenea dintr-o familie mult diferită de cea a lui Eminescu, deși s-au creat apoi legende variate despre mizeria care l-ar fi întovărășit toată viața. Răzeși înstăriți din Bucești, părinții lui duceau o existență mai
Ștefan Petică – suavul visător by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6807_a_8132]
-
de a studia, mai întîi la Tecuci (gimnaziul), apoi la Brăila (liceul). Ca și Eminescu, Petică se înscrie apoi la Universitate, la Facultatea de Litere din București, dar nu va depăși niciodată stadiul de student-auditor. Geniu de combustie rapidă, evident eminesciană, va fi „tras în sus" de destinul său, spre performanță literară și spre nefericire. Deși nu figurează în nici o istorie literară printre „eminescieni", deoarece specificul literaturii sale e cu totul altul, Petică rămîne cel mai eminescian dintre poeții români, ca
Ștefan Petică – suavul visător by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6807_a_8132]
-
de Litere din București, dar nu va depăși niciodată stadiul de student-auditor. Geniu de combustie rapidă, evident eminesciană, va fi „tras în sus" de destinul său, spre performanță literară și spre nefericire. Deși nu figurează în nici o istorie literară printre „eminescieni", deoarece specificul literaturii sale e cu totul altul, Petică rămîne cel mai eminescian dintre poeții români, ca traiectorie a vieții și ca stil al existenței. Coincidențele biografice sunt frapante: în ciuda cursurilor de filozofie și de matematici frecventate, Petică a rămas
Ștefan Petică – suavul visător by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6807_a_8132]
-
de combustie rapidă, evident eminesciană, va fi „tras în sus" de destinul său, spre performanță literară și spre nefericire. Deși nu figurează în nici o istorie literară printre „eminescieni", deoarece specificul literaturii sale e cu totul altul, Petică rămîne cel mai eminescian dintre poeții români, ca traiectorie a vieții și ca stil al existenței. Coincidențele biografice sunt frapante: în ciuda cursurilor de filozofie și de matematici frecventate, Petică a rămas autodidact pur. Și-a dobîndit cultura, neobișnuit de vastă, nu prin școlaritate sistematică
Ștefan Petică – suavul visător by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6807_a_8132]
-
în mod susținut și în regim epuizant. Efortul jurnalistic i-a scurtat viața. Asemănările cu Eminescu sunt și mai importante dacă trecem de la biografie la regimul creativ. Ritmul în care Petică a scris poate fi calificat pe drept cuvînt drept „eminescian"; în afara scrisului zilnic, poetul n-a mai făcut literalmente nimic toată viața. Cantitatea de articole publicate, ca și numărul de pagini manuscrise rămase de pe urma lui - totul pînă la vîrsta de 27 de ani - uimesc pînă astăzi. Precum marele romantic, și
Ștefan Petică – suavul visător by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6807_a_8132]