1,604 matches
-
cultură a conformismului, a lenei hermeneutice, care induce o scădere a imunității neuronului față de „prostia omologată“ (zice el, deșteptul lumii). Deci trecând peste nevoia noastră acută de repere în timp, de niște modele definitorii ale existenței românești iată ce- i fată mintea sa bolnavă: „Din tot acest spectacol al clișeelor răzbate o teribilă teamă față de emoția mirării, față de ceea ce ar putea să te uluiască, dacă ai avea curajul să renunți la platoșa prostiei cheratinizate (nu întotdeauna neapărat și nici definitiv cretinizată
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
doi, mă tem că tratamentul să nu dea nici un rezultat, dacă ne gândim la epigrama ceea cu bețivul și prostul: „Poate îți mai amintești / Vorba din bătrâni lăsată / Din beție te trezești / Din prostie... niciodată!” ... Vleau să fiu zmeul, nu Făt Flumos! Am avut un moment de revelație! Așa mi se întâmplă pe la ora 21, 43 de minute, 18 secunde și 82 de sutimi de secundă, de fiecare dată, când ascult la televizor un personaj chelios, cu tichia pusă șmecherește pe-
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
aceștia nu vor. Cum spui tu, nu mi-ai răspuns însă la întrebare. Ce va deveni fiul nostru? Crezi că este momentul să ne gândim la asta acum? Nu ne oprește nimic să mai avem un copil, poate va fi fată și atunci lucrurile se vor reașeza pe un făgaș normal. Treaba asta cu domnițele, se transmite numai pe linie maternă? Întreb pentru că, nu mi s-a părut de loc că maică-ta ar fi la curent cu ce facem noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
am găsit în fața unei alternative nesuferite, s-o urmăresc sau să întârzii la birou - și am pus capăt scurt muncii de detectiv, consolându-mă că, oricum, era de o frumusețe rece; ți-am mai spus că, atunci când urmăream câte-o fată, plăcerea era să trec neobservat, or pe aleile Centrului ar fi fost tot mai greu să n-am aerul că o urmăresc. În acceleratul de Constanța nu mai simt plăcerea de a comprima timpul dormitând. Probabil mă ține treaz interesul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
orice urmă de somn gonită într-o clipă. - M-ați auzit... Ce, nu vă place de mine? Sau ești și tu poponar ca moș Țârțâc? Cu degetele de la picioare umblă pe la șlițul meu. - Stai cuminte... Hai, fată, potolește-te. - Care fată? râde ea, strângându-se cu bărbia-ntre genunchi, s-ajungă cu botul la urechea și gâtul meu. Ajutându-se de mâinile nevăzute, îmi decapsează blugii, pe urmă cu gura începe să tragă de cămașă, făcându-mă să-mi aduc aminte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
Păi aici mă găsiți tot timpu’, ce, nu mă știți? chicotește (căzut din plopi: deci ea mă remarcase când veneam prin piață... ) Domnu’, strigă după mine o voce, că eu plecasem ca-n transă, domnu’, vezi că aia nu-i fată, e nevastă-mea! (Calu, un uriaș care nu se mai termină, îmi vorbește de la apropiere milimetrică, dându-mi în față efluvii de tutun). Și dacă nu ești atent, te fură la bani - ia vezi acuma ce-ai luat de la ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
a le vorbi și de a le cunoaște cât de cât. La un moment dat, văzu cum cercul ceasornicarilor începu să se subțieze. Dana, prietena lui de ochii lumii, suferea tăcută în cameră, privindu-și de pe geam colegii. Oare câte fete mai știu azi ce înseamnă un pachet de vată între picioare, într-o sală cu muzică bună și prieteni dornici de distracție? Petruș se plictisea singur, așa că luă urma ceasornicarilor. În imediata apropiere a porții de la intrarea în școală, se
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
găsește. -M-am gândit să-i dăm atunci când vom ajunge pe Tărâmul târâtoarelor mai precis la Hârtopul șerpilor pentru că pe acolo vom trece mai întâi, zise Buburuza. -Până atunci trebuie să-l alimentezi numai cu lapte de iapă tânără care a fătat pentru prima dată. Iar de mâncare să-i dai doar ovăz încolțit. -Așa voi face, tu știi mai bine, zise cu împăcare Căiță. Din acea clipă în gospodăria lui Căiță a început o activitate febrilă. Zvârluga își ascuțea ghearele, Ciric
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
din câte am înțeles de la taică-meu. În zilele de lucru casa-i goală. Înțelegi ce vreau să spun? Nu, nu înțeleg. Ei, nu-nțelegi! Casa-i goală. Poți să vii și tu din când în când cu câte-o fată, ce naiba-i de ne'nțeles? Uite, îți las cheia. Și ce legătură are asta cu chitara? Păi ia gândește-te cât te-ar costa să-ți iei cameră la hotel! Deci asta era. Totul pe lume se plătea. Chiar în
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
dat numai din cap că nu, nea Gică a dat din nou cu mingea de pământ, strigând că nu vrea să-i zică și a doua oară, să se ridice-n aia mă-sii de curvă iehovistă care l-a fătat, și atunci Janika, aruncând prosopul pe jos, s-a ridicat, și atunci nea Gică a spus că e-n regulă, înțelege el că ne-am speriat de colonel, dar nu putem fi, totuși, atât de lași, iar dacă Janika își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
exista unul, dar acestea nu erau făcute să prevadă un prăpăd. Mai sigure erau semnele: animalele agitate, porcii mai ales; luna plină mâncată jur-împrejur de vârcolaci; peștii care sar pe mal; laptele care brânzește de cum e muls. Dacă pisicile albe fătau pisoi negri, nu mai era nici o scăpare. Târgoveții, aproape toți, știau ceva prevestitor, descifrau alfabete inexistente, percepeau inefabilul: o luau înaintea naturii și a lui Dumnezeu; trăiau cutremurul de când se pornise zvonul. De când fusese oprit orologiul. Dintodeauna, dar nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
niciodată, nu concep să mă îngrop în cifre, nu! era răspunsul ei. Fugea și gândurile alergau o dată cu ea. Așa ajunse la casa Olgăi, bătu la ușă, intră și se așeză pe un scaun, apucând doar să zică: - Am... - Ce ai, fată dragă?...zise mama Olgăi. Ina repetă: am... dar nu putu să articuleze alte vorbe. Mama Olgăi i se adresă fiicei sale: - Adă-i un pahar cu apă, repede, nu vezi că e gata să și dea duhul!?... Ina puse paharul
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
moldav Vasile Lupu, șef al partidului conservator din România, director al răspînditul[ui] organ european "Convorbiri literare", profesor universitar de metafizică, estetică, logică, morală, psicologie și istoria filozofiei, profesor de alt fel [de] soi de istorii la școala centrală de fete etc. etc. etc. [4] Esc[e]lența sa domnul domn Petru Petre Carp, conte de, pe, la și în Țibănești pe Țibău* plasa Fundurilor, ținutul Vasluiului, mare elector legitim D. C. al Comitatului Vasluiului, Pastiae O. r. în Iași, senator
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
Se poate spune și de data aceasta, că a fost libera alegere a acestui guvern de pomină, împins mereu de la spate ca un elev greu de cap. Asta numai în ziua de luni. Și stați să vedeți ce-i mai fată mintea acestui simbol al democrației dâmbovițene, până la sfârșitul săptămânii! Și prietenul acela al meu, crede în continuare, că guvernul în frunte cu Boc-ul din dotare, este vinovat de toate relele din țara asta, iar eu mă iau de marinar
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
ar fi acel insipid poet numit C. Ecrivain, o jigodie ordinară, care a reușit prin unele producții „literare”, storcite din „Cenaclul” său, să stârnească mânia legitimă a patrioților români aflați în diaspora. Dacă vreți să vedeți, ce le-a putut făta mintea cu privire la România, vă promit ca în una din zile să reproduc aici în acest jurnal, unele mostre din aceste „poezii” despre România. Dar în pofida tuturor, până la urmă, soții Ceaușescu au fost înmormântați creștinește în cimitirul Ghencea. În luna noiembrie
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
Deși chiar și acum, acestea sunt prezente în jurnal totuși am despărțit opiniile mele care sunt în continuare puse pe Internet, de faptul că astă noapte nu am putut dormi din cauza unei atroce dureri de șale, sau că ieri a fătat cățelușa Pușa patru căței, fapt de care Noemi este extrem de bucuroasă. De asemenea, nu pun pe Internet rezumatele mele din presa zilei, despre care consider eu că ar fi redundante deoarece, oricine are acces la presa de toate zilele și
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
care le trăim azi. Trăim vremuri moderne, în care timpul ni-l umple televizorul, unde vedem zilnic vreo câțiva oameni, mai mereu aceleași figuri, abonate la imaginea de pe sticla ecranului, cum ne varsă tone de tâmpenii pe care le-a fătat peste noapte mintea lor, cea de-a pururi gravidă. Noi cei de dincoace, dintre care, mulți acum își mușcă mâna cu care au pus ștampila pe Băsescu, acea majoritate diagnosticată de cineva ca impotentă politic, cădem de bună voie și
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
altul ceva mai complicat însă se descurcă. - Treci la loc! nici că a fost bine, nici că a fost rău. Avea o metodă sucită și ciudată de a-și examina elevii. Băieților le punea maxim 7, poate 8, iar pe fete le mângâia cu note mari de la 8 în sus. Cei trei s-au hotărât. - Nu ne mai tundem deloc, ce o să ne facă? Corijenți nu are curaj să ne lase suntem clasa a XII-a! Ora următoare când intră în
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
tu îți vezi dorul. Primăvara-i doar o dată, Ea colindă țara toată. Însă noi, suntem pitici, Noi rămânem tot aici. Primăvară, dulce zână, Tu, ești mare și stăpână. Eu te voi aștepta mereu, Aici, la sufletul meu. Copilăria Copilăria-i fată bună, Când ne jucăm câte o săptămână. Dar mai este fată bună, Când ne jucăm câte o lună. Copilărie, copilărie, Ești o zână mijlocie; Curgi din dealul muntelui Pân’ la poala câmpului, Și acolo te transformi În apă plină de
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
zână mijlocie; Curgi din dealul muntelui Pân’ la poala câmpului, Și acolo te transformi În apă plină de comori Pe care o beau locuitori. Copilărie, mândră fată, Rămâi mereu mângâiată De copiii care-s buni Din moși străbuni. Copilăria-i fată de-mpărat Și stă la castelul din sat. Acolo toată lumea știe Cum să-și facă o jucărie. Cântece învață toți, Și par niște roboți. La ei toată ziua mare Pare câte-o sărbătoare. Copilărie, dragă ne ești, Ca o zână
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
-l scape din ochi și, în plus, tocmai el să pună la îndoială calitatea educatorilor lupi pentru puii-problemă?! Și nici măcar n-a fost nevoie de cine știe ce efort pentru educarea lui Lupino. Puiuțul învăța din mers regulile haitei. Lupoaicele, gata să fete, recunoșteau în gînd că-și doreau copii care să-i semene noului-venit; iar adulții se amuzau copios văzîndu-i strădania de a le deprinde obiceiurile. Dar cît de surprinzătoare poate fi copilăria! Lupino a crescut ca din pămînt; și, pentru că așa
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
cu câte un sejur la pârnaie. Cât stau la răcoare, dau pe goarnă ce știu despre bande, și-o trag la buci cu găozarii și primesc reducere de pedeapsă pentru ciripit. Se țin de chestia asta de când era Mae West fată mare. Fritzie, la ce altceva ai mai lucrat? Sala se umplu de râsete înfundate. Bill Koenig dădu să se ridice, rotindu-și capul să vadă cine râde. Fritz Vogel îl trase de mânecă, silindu-l să se așeze, apoi răspunse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Blanchard e în TJ, iar tu ai venit aici glonț, direct de la Marele Q. Asta-i o coincidență a naibii de ciudată și nu-mi place. Nu-mi place de tine, nu-mi place de târfa sifilitică care te-a fătat, nu-mi place că-s aici, într-o țară străină plină de șobolani, când aș putea fi acasă, alături de familia mea. Îmi place însă să-i fac pe infractori să sufere, așa c-ai face mai bine să-mi răspunzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
o cunoștea pe Sally Stinson, care făcea trotuarul în față la Biltmore. Fritz Vogel nu voia ca cineva să afle chestia asta. Probabil că a aranjat șmecheria cu depozitul ca să afle cât de multe îi spuseseră Sally și / sau celelalte fete lui Issler despre Betty și bărbații cu care se întâlnise ea recent. „Ți-am demonstrat că nu-s fătălău. Poponarii nu-s în stare să facă ce-am făcut eu. Mi-au rupt ața, așa că nu-mi mai spune fătălău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
când Iacob punea întrebări cum ar fi dacă negustorul cu barbă neagră din Aleppo era de încredere sau pe care dintre băieți să-l tocmească la tunsul oilor. Lea era cea care trebuia întrebată și despre turmă, care dintre oi fătase în anul trecut, care ied era puiul caprei negre de prăsilă și care al celei bălțate. Rahela, care și ea se ocupa de turmă, n-ar fi știut să deosebească un animal de altul, dar Lea ținea minte tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]