1,769 matches
-
cinstit. Rațiunea ar fi inutilă, iar abordarea afectivă ar cere un tratament amplu și îndelungat. Nu văd nici un motiv pentru care ar trebui să ne batem capul. Să-și trăiască viața așa cum îi convine. - Dacă crezi, spuse cu glas tremurător Fara, că această cacialma m-ar putea face să mă întorc, ești nebun. E vorba de peretele din stânga al clădirii. Știu că nu e nimeni acolo. - Dragă Rad, spuse bătrânul, sunt întru totul de acord să-l las să-și trăiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
viața. Dar a fost protagonistul acțiunii întreprinse de mulțimea de afară. Cred că ar trebui să fie descurajat. - Vom anunța prezența lui prin toate mijloacele de informare, spuse Rad. Își va petrece tot restul vieții negând această acuzație. Încrederea lui Fara în tun scăzuse în atât de mare măsură încât, în timp ce asculta neliniștit și nedumerit conversația aproape de neînțeles, uită complet de el. Bătrânul spuse cu insistență: - Eu cred că puțină emoție ar putea să aibă un efect de lungă durată. Arată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
măsură încât, în timp ce asculta neliniștit și nedumerit conversația aproape de neînțeles, uită complet de el. Bătrânul spuse cu insistență: - Eu cred că puțină emoție ar putea să aibă un efect de lungă durată. Arată-i Palatul. "Palatul!" Cuvântul îl smulse pe Fara din letargie. - Uite ce este, începu el, acum văd că m-ați mințit. Pistolul acesta nici nu e încărcat. Este... N-avea nici un pistol în mână. - Păi atunci înseamnă că m-ați... reluă el înnebunit. Dar iarăși se opri. Lupta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
și respirația i se blocase. Îi reveni sănătatea mintală pe măsură ce conștientiza senzația că se află efectiv pe o pardoseală foarte tare și că orașul trebuie să fie o imagine focalizată direct în ochii lui prin cine știe ce minune. Cu o tresărire, Fara recunoscu pentru prima dată metropola de la picioarele lui. Era orașul viselor, Orașul imperial, capitala glorioasei Împărătese Isher. De la înălțimea imensă la care se afla, vedea turnurile palatului de argint și reședința imperială. Spaima îi dispărea treptat, lăsând locul unei senzații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
cu o energie nelimitată - treceau dintr-o parte în alta a mesei și fixau direct chipul femeii. Era un chip frumos, dar contorsionat acum de patimă, în timp ce se înclina înainte și spunea cu un glas pe vremuri foarte familiar lui Fara (ah, de câte ori nu auzise el glasul acesta calm și măsurat pe teleecrane), dar totodată deformat. Deformat de furie și de o tentă impertinentă, poruncitoare. Această caricatură a unui glas îndrăgit despica tăcerea cu așa o claritate încât îl percepea ca și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
ca și cum s-ar fi aflat și el acolo, în sala aceea vastă. - Vreau ca trădătorul să fie ucis. Înțelegeți? Nu-mi pasă cum o faceți, dar până mâine-seară vreau să aud că e mort. Imaginea dispăru și, într-o clipă, Fara se trezi din nou în magazinul de arme. Se clătina pe picioare, luptându-se să-și adapteze ochii la lumina slabă. Prima sa emoție fu disprețul pentru simplitatea acestei înșelătorii. Un film. Dar cât de gogoman îl socoteau ei ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
film. Dar cât de gogoman îl socoteau ei ca să înghită o minciună atât de vizibilă? - Nemernicilor, se înfurie el. Va să zică ați pus pe cineva să joace rolul împărătesei, încercând să mă faceți să cred că... Păi, voi... - Ajunge, strigă Rad. Fara începu să tremure când, în câmpul lui vizual, intră un tânăr. Îl năpădi gândul înfricoșător că oamenii care voiau să mânjească, în chip atât de josnic, personalitatea Maiestății sale imperiale n-ar șovăi câtuși de puțin să-l rănească fizic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
să tremure când, în câmpul lui vizual, intră un tânăr. Îl năpădi gândul înfricoșător că oamenii care voiau să mânjească, în chip atât de josnic, personalitatea Maiestății sale imperiale n-ar șovăi câtuși de puțin să-l rănească fizic pe Fara Clark. Tânărul reluă cu un glas ca de oțel: - Noi nu pretindem că ceea ce ai văzut se petrece chiar în clipa asta în Palat. Ar fi o coincidență prea mare. Secvența a fost înregistrată acum două zile. Femeia este Împărăteasa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
considera slab și ramolit. A fost găsit aseară mort în apartamentul lui. Îl chema, dacă ai chef să-l cauți în colecția de ziare, Banton Vickers. Dar să lăsăm asta. Am terminat cu dumneata. - Dar n-am terminat eu, strigă Fara cu glasul îngroșat de emoție, în viața mea n-am auzit și nici n-am văzut o asemenea infamie. Dacă credeți că ați terminat cu acest oraș, sunteți nebuni. Vom pune în locul ăsta o gardă zi și noapte și nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
flori, iar în stânga lui se afla o mulțime de oameni. Și-a recunoscut concetățenii, dar el se simțea parcă în afara lor. Coșmarul trecuse. Intrând în casă, peste o jumătate de oră, o auzi pe Creel strigând: - Unde-i pistolul? - Pistolul? Fara se holbă la ea. - Păi acum câteva minute s-a spus Ia teleecran că ai fost primul client al noului magazin de arme. Fara rămase locului, amintindu-și deodată ce spusese tânărul acela: "O să anunțăm prezența lui". Gândul la reputația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
în casă, peste o jumătate de oră, o auzi pe Creel strigând: - Unde-i pistolul? - Pistolul? Fara se holbă la ea. - Păi acum câteva minute s-a spus Ia teleecran că ai fost primul client al noului magazin de arme. Fara rămase locului, amintindu-și deodată ce spusese tânărul acela: "O să anunțăm prezența lui". Gândul la reputația sa îl chinuia. "Vai de mine!" Nu că ar fi avut el un renume, dar crezuse multă vreme, cu destulă mândrie, că atelierul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
că atelierul său de reparații auto este binecunoscut în localitate și în împrejurimi. Se grăbi să ajungă la teleecran și-l chemă pe primarul Dale. Dar speranțele i se năruiră cu totul când rotofeiul îi spuse: - Îmi pare foarte rău, Fara. Nu prea văd cum ai putea să beneficiezi gratuit de emisiune pe teleecran. Va trebui să plătești. Și ei au plătit. - Au plătit! Fara se întrebă dacă nu cumva glasul îi reflecta golul din stomac. - I-au plătit și lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
Dale. Dar speranțele i se năruiră cu totul când rotofeiul îi spuse: - Îmi pare foarte rău, Fara. Nu prea văd cum ai putea să beneficiezi gratuit de emisiune pe teleecran. Va trebui să plătești. Și ei au plătit. - Au plătit! Fara se întrebă dacă nu cumva glasul îi reflecta golul din stomac. - I-au plătit și lui Lan Harris pentru teren. Bătrânul a cerut prețul maxim și l-a obținut. Mi-a telefonat să fac transferul titlului de proprietate. - Ah, rosti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
se întrebă dacă nu cumva glasul îi reflecta golul din stomac. - I-au plătit și lui Lan Harris pentru teren. Bătrânul a cerut prețul maxim și l-a obținut. Mi-a telefonat să fac transferul titlului de proprietate. - Ah, rosti Fara și întreaga lume se prăbuși peste el. Adică vrei să spui că nimeni nu va interveni în nici un fel? Dar garnizoana imperială de la Ferd? Simți nedeslușit că primarul bâiguie ceva cum că soldații Împărătesei refuză să se amestece în treburi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
peste el. Adică vrei să spui că nimeni nu va interveni în nici un fel? Dar garnizoana imperială de la Ferd? Simți nedeslușit că primarul bâiguie ceva cum că soldații Împărătesei refuză să se amestece în treburi civile. - Cum treburi civile? explodă Fara. Adică vrei să spui că oamenilor ăstora o să li se permită să vină aici indiferent dacă noi îi vrem sau nu, forțând în mod ilegal vânzarea terenurilor, după ce pun mai întâi mâna pe ele? Îi veni deodată o idee și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
întâi mâna pe ele? Îi veni deodată o idee și întrebă aproape fără suflare. - Ascultă, nu cumva te-ai răzgândit în privința solicitării lui Jor de a păzi fațada magazinului? Fața rubicondă de pe placa video se impacientă. - Ia uite ce este, Fara, lasă rezolvarea acestei probleme pe seama autorităților legale. - Bine, dar nu-l lăsa pe Jor să plece, zise cu încăpățânare Fara. Primarul păru enervat: - Doar ți-am promis, nu? Așa că va fi acolo. Și acum, spune-mi, vrei să cumperi spațiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
în privința solicitării lui Jor de a păzi fațada magazinului? Fața rubicondă de pe placa video se impacientă. - Ia uite ce este, Fara, lasă rezolvarea acestei probleme pe seama autorităților legale. - Bine, dar nu-l lăsa pe Jor să plece, zise cu încăpățânare Fara. Primarul păru enervat: - Doar ți-am promis, nu? Așa că va fi acolo. Și acum, spune-mi, vrei să cumperi spațiu de emisie pe teleecran? Te costă cincisprezece unități monetare minutul. Bagă de seamă, te avertizez prietenește că-ți irosești banii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
Și acum, spune-mi, vrei să cumperi spațiu de emisie pe teleecran? Te costă cincisprezece unități monetare minutul. Bagă de seamă, te avertizez prietenește că-ți irosești banii de pomană. Nimeni nu a izbutit vreodată să dezmintă o informație falsă. Fara insistă cu îndârjire. - Bagă două anunțuri - unul dimineața, altul seara. - E-n regulă. O să negăm cu desăvârșire. Noapte bună! Teleecranul se stinse. Fara rămase totuși acolo. Un alt gând îi înăspri fața. - Băiatul ăla al nostru... Voi avea cu el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
prietenește că-ți irosești banii de pomană. Nimeni nu a izbutit vreodată să dezmintă o informație falsă. Fara insistă cu îndârjire. - Bagă două anunțuri - unul dimineața, altul seara. - E-n regulă. O să negăm cu desăvârșire. Noapte bună! Teleecranul se stinse. Fara rămase totuși acolo. Un alt gând îi înăspri fața. - Băiatul ăla al nostru... Voi avea cu el o explicație. Ori lucrează în atelierul meu, ori nu-i mai dau alocația. Creel îi răspunse: - Nu l-ai tratat cum trebuie. Are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
Nu l-ai tratat cum trebuie. Are douăzeci și trei de ani și tu te porți cu el ca și cum ar fi un copil. Adu-ți aminte că tu, la vârsta lui, erai deja însurat. - Asta-i cu totul altceva, spuse Fara. Aveam simțul răspunderii. Știi ce a făcut aseară? Nu izbuti să prindă exact răspunsul soției. O clipă i se păru că a spus: "Nu. Dar, mai întâi, cum l-ai umilit tu?" Fara îi dădu drumul înainte: - A refuzat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
însurat. - Asta-i cu totul altceva, spuse Fara. Aveam simțul răspunderii. Știi ce a făcut aseară? Nu izbuti să prindă exact răspunsul soției. O clipă i se păru că a spus: "Nu. Dar, mai întâi, cum l-ai umilit tu?" Fara îi dădu drumul înainte: - A refuzat să mă ajute, de față cu tot satul. E un băiat rău, e tare rău. - Da, zise Creel cu amărăciune. E rău. Sunt sigură că nici nu-ți dai seama cât de rău e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
e. Rece ca oțelul, dar fără tăria ori soliditatea acestuia. I-a trebuit multă vreme să ajungă așa, dar și acum mă urăște pentru că mult timp te-am susținut, deși știam că greșești. - Ce mai e și asta, zise surprins Fara și adăugă cu asprime. Haide, haide, draga mea, suntem amândoi tulburați. Să mergem la culcare! Dar nu dormi prea bine. CAPITOLUL III URMARĂ zile întregi în care convingerea că e vorba de o luptă personală între el și magazinul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
era în drum, nu scăpa niciodată prilejul de a trece pe acolo spre serviciu, ca și la întoarcere, oprindu-se de fiecare dată să stea de vorbă cu polițistul Jor. În ziua a patra, acesta nu se mai afla acolo. Fara așteptă, mai întâi cu răbdare, apoi din curiozitate. În cele din urmă se duse la atelier și telefona acasă la Jor. Nu-l găsi. După spusele soției ar fi trebuit să fie la magazinul de arme, pe care-l păzea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
așteptă, mai întâi cu răbdare, apoi din curiozitate. În cele din urmă se duse la atelier și telefona acasă la Jor. Nu-l găsi. După spusele soției ar fi trebuit să fie la magazinul de arme, pe care-l păzea. Fara șovăi. Avea de lucru până peste cap la atelier, dar pentru prima dată în viață îl copleșea sentimentul de vinovăție față de clienți, pe care-i neglija. Afară, în stradă, văzu că se strânsese o mulțime imensă în fața magazinului de arme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
prima dată în viață îl copleșea sentimentul de vinovăție față de clienți, pe care-i neglija. Afară, în stradă, văzu că se strânsese o mulțime imensă în fața magazinului de arme. Se grăbi într-acolo. Un cunoscut îl salută cu vorbe agitate: - Fara, a fost ucis Jor! - Ucis! Fara rămase nemișcat și la început nici nu-i era prea clar gândul care-i trecea prin minte: "Satisfacție! Da, da, acum până și soldații trebuiau să acționeze". Vorbi rar: - Și unde e cadavrul? - Înăuntru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]