5,330 matches
-
Tata s-a așezat la masă încercând să închege o conversație cu Jim. I-a zis: —Ai văzut meciul? Jim i-a aruncat tatei o privire goală de orice înțelegere. Singurele meciuri despre care se putea ca Jim să aibă habar erau cele ale unui sinucigaș sau ale unui piroman. Așa că discuția s-a încheiat. Acum și tata era convins că Jim e o cauză pierdută. Zicea că Jim ar trebui să treacă la fapte. Să nu mai tot vorbească despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
-i suna apa-n cap fiindcă zicea la roșii „răușii“, iar pe maică-sa o striga nu „mamă“, ci „mami“. Cum își băteau joc de el și rânjeau din cauza cuvintelor rostite în stil american. Bietul Adam ne-a explicat: —Eu habar nu aveam că nu pronunțam cum trebuie. Ceilalți băieți ziceau chestii de genul: —Hei, Micko, la cât ai pus gunoiul în tomberonul de pe trotuar? —La unșpe după zece, Johnny sau poate era douăzeci după opt. La care izbucneau hohote răgușite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
din hârtie colorată, dansează conga și chiuie. Eram convinsă că în timp ce eu înghețam în frigul de martie, James petrecea într-o stațiune costisitoare din Caraibe, unde avea paisprezece valeți, o piscină personală, iar aerul era parfumat cu flori de frangipani. Habar n-aveam cum arătau florile de frangipani. Știam numai că apăreau cu regularitate în cadrul scenariilor de acest gen. „Of, Doamne“, m-am gândit înghițind în sec. Cu siguranță nu mă așteptasem să mă simt așa. Și-acum ce trebuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
fost mulțumită când am auzit că Adam nu condamna în nici un fel comportamentul Oliviei Burke. Votul lui de blam îi era rezervat lui Malcom, pentru că se părea că Malcom avea o prietenă stabilă, pe care o chema Alison. Iar Olivia habar n-avea de ea. Ce josnic e tipul ăsta! a zis Adam. Comportându-se în felul ăsta, dovedește lipsă de respect față de ambele femei. Ai dreptate, frate! Kate a început să plângă când am luat-o din brațele lui Adam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
dacă aș fi auzit de el, l-aș fi îmbrățișat ca pe un frate demult pierdut. Îmi venea să plâng pentru copila inocentă care fusesem, pentru adolescenta idealistă de doisprezece ani care existase cândva în mine. Dar în același timp, habar n-avusesem ce pierdeam. O, scuze, scuze, voi vreți să aflați cum m-am înțeles cu James. Păi, nu v-am spus? James nu era la birou. Era într-o ședință sau ceva de genul ăsta. Și nu, nu mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
făcuse tare ca piatra. Avusesem sentimentul acela îngrozitor de șoc și de stare de vomă generat de tăierea abruptă a respirației. Așa mă simțeam și acum. Nu pentru că n-aș fi vrut să te sun, a continuat Adam, fără să aibă habar cât de mult sufeream eu. Dar am crezut că așa era mai bine pentru tine. Ce vrei să spui? am chițăit simțindu-mă ceva mai bine. Pentru că în ultima vreme ai trecut prin prea multe necazuri. N-am vrut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Laura pe un ton tragic. Trebuie să închid. O să întârzii la serviciu. Vorbim mai târziu. Și a închis. Ce ziceți de chestia asta?! Probabil că Laura crezuse c-o sunasem ca să-i povestesc despre noaptea mea de pasiune cu Adam. Habar n-avea avea de drama care intervenise în viața mea între timp. Preț de câteva secunde am rămas holbându-mă la telefon. Pe cine să sun? Pe nimeni, am decis. Aveam să încerc să mă descurc de una singură. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
James... am zis cu voce pălită. Ce puteam să spun? James își formase o părere foarte clară. Dar vă jur că tot ce auzisem era complet nou pentru mine. Niciodată nu bănuisem că James se simțise în felul ăla. Și habar n-avusesem că mă comportasem într-un mod atât de insuportabil. James nu era cumva interesat să se absolve de orice vină legată de acest fiasco lamentabil, nu? Oare James nu încerca cumva să mă manipuleze în vreun fel ciudat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
să te sun? A, da! a zis James amintindu-și. Voiam să văd dacă te simți bine după seara trecută. Îmi dau seama că am fost poate puțin cam prea... ei, bine... prea dur cu tine. Am realizat că tu habar n-ai avut că te-ai comportat într-un fel așa de egoist și c-ai fost așa de aeriană. Probabil că adevărurile despre căsnicia noastră au venit ca un șoc pentru tine. —Cam așa e, am recunoscut eu. Eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
mult prea multe. Gândurile mi se învălmășeau în creier, în timp ce mă legănam ușor în metrou, iar capul îmi vâjâia. Dumnezeule! Detestam toată faza asta cu maturitatea. Uram clipele astea în care eram obligată să iau niște decizii fără să am habar ce se afla în spatele ușilor respective. Îmi doream o lume în care răii și bunii să poarte etichete lizibile. O lume în care, în clipa în care răul apare pe ecran, să înceapă să cânte o muzică prevestitoare, astfel încât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
un slogan de genul „Uită-te în oglindă. Dai timpul înapoi“. În funcție de costuri, am putea să oferim și un ceas gratuit la cumpărarea produsului. (Un sfat pentru fata care vrea să ajungă departe: nu spune niciodată „cost“; spune întotdeauna „costuri“. Habar n-am de ce, dar dacă spui „cost“ nu vei fi luată în serios. În schimb, folosirea din belșug a cuvântului „costuri“ te pune în aceeași echipă cu oamenii cu greutate.) —Oau, a spus George. (S-a rezemat de spătar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
urci o treaptă? — Îți propun o înțelegere, am zis. Dacă pot să urc până în capul scărilor pe el, atunci mă simt destul de bine ca să plec. A acceptat pentru că a crezut că nu exista vreo speranță s-o pot face. Dar habar n-avea cât eram de hotărâtă să plec. Și am urcat - chiar dacă a durat peste zece minute și m-a lăsat scăldată în sudoare și puțin amețită de durere. Dar ceea ce nu înțelegea mama era că, și dacă n-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
săptămâni în urmă. Și pentru că era evident un mesaj personal, înlocuitorul temporar nu îl deschisese și mă lăsase pe mine să îl citesc. Capitolul 19tc " Capitolul 19" Prima întâlnire cu familia Maddox — Ce faci de Ziua Recunoștinței? mă întrebase Aidan. —Habar n-am. Nu prea mă gândisem la asta. Vrei să vii la Boston și să petrecem cu familia mea? —Hm, OK, mersi. Dacă ești sigur. Un răspuns degajat, dar știam că era un lucru serios. Nu realizasem însă cât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
magrată? —Cum arată? Fața i-a rămas lipsită de expresie. —Hm, știi, e drăguță, are... (Mâna lui a schițat un cerc.) păr, păr cârlionțat. (S-a oprit.) Mă rog, avea. Poate că în ultimul timp și l-a îndreptat. Bun, habar n-avea cum arată. Fusese atâta timp cu ea încât nu o mai privea cu adevărat. Totuși, intuiția mă avertiza că nu ar trebui s-o subestimez pe femeia aceasta și forța dependenței lui Aidan de ea. Aveau un trecut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
n-ar trebui să te măriți cu primul bărbat care te cere. Da, de-abia dacă-l cunoști! Da, târăște multe! Da, s-ar putea să-i fie greu să-și țină micuțul în pantaloni! Dar, pe scurt, Anna Walsh, HABAR n-ai ce norocoasă ești! Am așteptat să se oprească din țipat. — Îmi pare rău, a zis, puțin îmbujorată, respirând mai repede decât de obicei. M-am cam... ambalat. Îmi pare sincer rău, Anna. Faptul că are doar doi ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
ziare și reviste. Erau cele norocoase, cele care reușiseră să obțină acoperire. Până și eu aveam una sau două pagini. Nu în ziare, desigur. Se părea că nimeni nu se deranjase să mențină asaltul asupra redactorilor de profil cât lipsisem - habar n-aveam ce făcuseră de fapt înlocuitorii temporari. Dar, din cauza timpului mai îndelungat până la publicarea unui material în revistele glossy, o parte din munca de convingere dusă cu luni în urmă dăduse roade - cum se întâmplă când pui bulbi în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Yorkul ăsta e un loc grozav, a zis Aidan. — Este, l-am aprobat. N-ai avea niciodată parte de asta în Irlanda. Și-atunci de ce sunt atâtea cântece despre cât de trist e să părăsești Irlanda? —Entre nous, mon ami, habar n-am. Cred că sunt nebuni de legat. Făcând parte din diaspora irlandeză din America, Aidan știa tot ce se putea despre cântecele triste ale emigranților și a început să cânte: Azi-noapte m-am visat la Spancil Hill, zău. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
ori în ultimele săptămâni, m-am întâlnit cu contractori pentru a pune la punct afacerile noastre obișnuite și mi-au spus că sunt deja acoperiți. Acum, asta mi se pare foarte interesant, domnișoară Walsh, pentru că foarte puțini oameni au măcar habar că au fost inițiate aceste proiecte. Cele mai multe nici n-au obținut aprobarea deocamdată. Eu: De unde știi că nu e o scurgere de informații de la biroul de urbanism? Sau de la contractori? El: Pentru că ar trebui să fie scurgeri din mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
am zis. De ce mai vii aici după ce ai fost la cineva așa de bun? S-a uitat în zare, reflectând. — După ce am vorbit cu Trish prin intermediul lui Neris, m-am simțit în stare să las multe lucruri în urmă. Și, habar n-am, îmi place să vin aici. Leisl e bună, în felul ei. Nu o nimerește de fiecare dată, dar are o medie destul de bună. Și oamenii de aici înțeleg cum mă simt - toți ceilalți oameni din viața mea cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
în care Leisl a ascultat vocea din mintea ei. —Sau să te măriți cu un tip bogat. Asta e revoltător! a adăugat Leisl. Tenul bronzat al lui Mackenzie se înroșise. —Spune-i din partea mea că e un dobitoc bețivan care habar n-are de nimic. Cheam-o pe mătușa Morag! Ea o să știe. Leisl a rămas cu ochii închiși. — Cheam-o pe mătușa Morag! a somat-o Mackenzie, de parcă Leisl era secretara ei personală. Mi-a fost tare milă de Leisl - să trebuiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
and Jerry (nu mergea stiloul pe cartonul rece, cerat) și l-am pus la loc în frigider. Și acum? Mi-am luat inima în dinți să-i sun pe părinții lui Aidan; Dianne mă căutase cât timp lipsisem. Cumva - și habar n-am cum se întâmplase pentru că era ultimul lucru pe care mi-l doream - devenise un fel de rutină ca ea să mă sune în fiecare weekend. Am format numărul, am închis ochii strâns și m-am rugat întruna, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
minunat și cadouri minunate, cu oameni minunați care mă iubeau. Avea să fie un adevărat coșmar. Am venit cu întârziere de la serviciu. Mai erau zece minute până să vină Jacqui să mă ia și nu eram nici pe departe gata. Habar n-aveam cu ce să încep măcar. Cu dinții, am hotărât. O să mă spăl pe dinți. Dar când am luat periuța de dinți, m-a fulgerat o durere cumplită în mână, în coaste și până în măduva oaselor, de parcă m-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Dacă e vorba de mazăre dulce... — Nu. Despre Joey și... —Hristoase, a fost revoltător! Scria întruna cuvinte ca „sex“ și „fierbinte“ pe tăbliță, apoi se uita cu subînțeles la Jacqui. De când a început să-i placă de ea? Nu știu. Habar n-am! E prea ciudat. Mama zice că și-a băgat una din plăcuțele cu „A“ ale lui Jacqui în chiloți. —Nu-i adevărat. Atunci de ce crede că...? — Era una din plăcuțele cu „J“. Care valorează opt puncte. —Și ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
parte din gașca cu dansul din buric, apoi am auzit că mă strigă cineva din spate. M-am întors: era Mitch. Hei Anna, ai ceva de făcut acum? Am clătinat din cap. Ai chef să facem ceva? Cum ar fi? — Habar n-am. Să bem o cafea? — Nu vreau să beau o cafea, am zis. Începuse să-mi dea o senzație de greață. Mă temeam că va trebui să încep să beau ceai de la plafar („ceai dai p-afar’“, cum îi spuneam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
nu s-a schimbat. Chiar și în cele mai bune momente, ochii lui erau ochii unui om care pierduse totul. Faptul că cineva refuza să iasă la o cafea cu el abia dacă îl atingea. Hai să mergem la zoo. Habar n-aveam ce mă făcuse să zic asta. —La zoo? — Da. — Acolo unde au animale? — Da. E una în Central Park. —OK. Grădina zoologică era aglomerată, plină de cupluri îndrăgostite la nebunie care erau încolăciți unul în jurul celuilalt și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]