1,851 matches
-
său, neîncrederea în părintele său, singurul care-i voia binele ? Cine l-a îndemnat pe Eurites să-și dorească altă soartă ? [...] Oare un suflet sensibil și delicat ca acela al lui Eurites putea să reziste acestei neputințe de realizare, acestei himere a unui destin care nu-i aparținea ? (p. 86- 87). Modificând traiectoria personajului Eurites, autorul român sporește intensitatea dramatică a evenimentelor, explică decizia autorităților de a-i interzice filosofului să mai vorbească în public și mai ales să ia legătura
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
formulate și totuși atât de abstracte, încât e foarte greu să te aperi de ele (II, p. 112). Suprema izbândă pentru instigator ar fi cooptarea elevului favorit al lui Socrate printre martorii împotriva acestuia. Vorbindu-i provocator lui Platon despre himerele republicii ideale ca despre un eșec creator (Te refugiezi în filozofia ta aridă, stupidă, din fața insuccesului tău ca poet - II, p. 115), Gorgias îi recomandă scufundarea în josnicia omenească pentru a descoperi imboldul artistului de geniu, frate cu criminalul și
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
acolo, la întâmplare, numai ca să închidă gura curioșilor (III, p. 79-80). În momentul de față, se impune un nou etalon temporal, căci prezentul e o afacere mult mai sigură decât viitorul (III, p. 79) de când oamenii preferă lucruri palpabile, nu himere : Dacă în trecut gloria, puterea și bogăția orașului se întemeiau pe nisipurile mișcătoare ale viitorului, azi ele sunt ancorate în pământul ferm al prezentului (III, p. 80). Delphi a revenit la vechea sa bunăstare, clădită acum pe alte temelii. În
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
multă vreme Julián se Întreba dacă nu-și pierduse mințile. Știe nebunul că e nebun? Sau nebunii sînt ceilalți, care se străduiesc să-l convingă de lipsa lui de rațiune pentru a-și pune În siguranță propriile lor existențe de himere? Julián te observa, te vedea crescînd și se Întreba cine ești. Se Întreba dacă nu cumva prezența ta nu era un miracol, o iertare pe care trebuia să și-o cîștige Învățîndu-te să nu comiți aceleași greșeli pe care le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
citit pe rând versurile, s-au hotărât să le pună pe muzica”. Că Malin Tăcu a fost și rămâne un vestitor, iar revista ,,Cronică” și alte instituții și persoane fizice niște sprijinitori aflăm de la Valeriu Stancu care publică ,,Investiția În himere și drumul Înspinat al consacrării”, un editorial destul de optimist: ,,Nu stiu ce resorturi se Întorc à rebours În ființă umană, Încât după o anumită vârstă uităm să ne copilărim, să redevenim altruiști, generoși, puternici și inocenți, așa cum eram la douăzeci de ani
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
repetate rânduri, că e preocupat de promovarea tinerelor valori - și Fundația culturală ,,Primăvara lumii - Alexandru Malin Tăcu”, colaborarea revistei cu fundația În vederea descoperirii de noi talente căpătând dimensiuni mai complexe) și interesați de creația tinerilor sunt dispuși să investească În himera Înveșnicirii prin Cuvânt. Căci nimic nu e mai incert decât viitorul scriitorilor porniți de timpuriu pe drumul Înspinat al consacrării. Unii Își pierd suflul și se sting pe parcurs, alții Își descoperă noi vocații, unii renunța, cu vremea, la preocupările
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
găsesc uneori personalități ieșite din comun... Nu vorbesc de cei care caută veșnic consolări transcendentale sau de spiritele melancolice, dar chiar și de persoane cu știință profundă și de mare finețe intelectuală care, cu toate astea, se lasă În prada himerelor nocturne și pierd simțul limitei dintre adevărul tradițional și arhipelagul ciudățeniilor. Persoanele cu care mă Întrețineam puțin mai Înainte se disputau pornind de la niște conjecturi puerile. Vai, se Întâmplă, cum se spune, și la case mai mari. Dar urmați-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
privească amintirile și visele din cămară, hrana noastră veche. Dorim să vedem doar soarele pe cerul albastru, noi, ochi ai unei existențe vechi. Totuși, continuăm a căuta. Ne-au plictisit căutările și de aceea ne-am oprit la umbra unei himere. Ferice de cei nebuni! Ei nu mai caută. Au găsit! De aceea sunt atât de ciudați și... normali în același timp. Noi, însă, căutăm pentru a căuta din nou, iar și iar, doar vom găsi. Ce? Magda Geană, clasa a
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
viață întreagă de fapte, oricât ar umbla pretorul să mă ponegrească..." Încetul cu încetul se potoli. Dragostea de viață îi născocea mereu argumente și dovezi salvatoare. Pe urmă va începe o viață nouă din temelie, clădită pe realități, nu pe himere. Toată viața lui trecută a crescut dintr-o rădăcină bolnavă pe care trebuie să și-o smulgă din suflet chiar de-acuma. Alt suflet îi trebuie, ferit de veșnicele ezitări și chibzuiri, capabil de-a înfrunta lumea așa cum este, iar
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
nemișcat, furat de acest surâs de 20 de ani, în timp ce în cel puțin cincisprezece locuri oamenii își tăiau gâtul și mureau zilnic cu miile, departe de orice surâs feminin, pe un pământ devastat, unde însăși ideea de femeie devenise o himeră, un vis de om beat, o prea frumoasă insultă. Primarul se bătu peste burtă dându-și importanță. Lysia Verhareine ieși din clasă cu un mers demn și grațios, ca în pas de dans. VI Învățătorii locuiseră întotdeauna la etajul școlii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
Privind azi, pentru a nu știu câta oară, The Dub Room Special! am avut certitudinea că mobilitatea stilistică a lui Zappa e definitorie pentru vremurile noastre. Viteza halucinantă în care ni se duce viața, violența informatică, explozia coloristică, goana după himere, caricaturile numite „oameni politici“, macabrul străzilor, bălegarul stimulentelor artificiale, mâncarea preambalată etc. sunt un palindrog cotidian. Poate fi citit oricum, dar creează dependență! La urma urmei, și muzica lui Zappa e un drog, așa că pun punct consumului. Episodul ăsta! SCRISOARE
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
gîdilat pe la spate și... Am simțit că mi se face rău. O durere teribilă ce pornea parcă de la ochi reverberă În craniu, țintuindu-mi ceafa și mi se fixă ca un nod În gît. — Și individul acesta era tot o himeră legată de soțul dumitale ? — Da, presupun, mai ales dacă mă gîndesc la gîdilat. — Îmi plăceau mai mult celelalte perdele... — Se vor Întoarce În două-trei zile. — Mai am cincizeci și opt de ore la dispoziție. Două zile Întregi și zece ore
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
aceleași: „Ce?“ și „Cum?“. Greutatea însăși a cuvintelor și chiar rostul scrisului îmi păreau futile în raport cu ceea ce, în naivitatea noastră, credeam a se fi întâmplat cu adevărat, în afara morților pe care îi plângem tot mai rar, amăgiți oarecum și de himera intervenției Divine, mult așteptată, dar rar și cu apăsare invocată. „Orfani de Dumnezeu“ cum ne plângeam a fi, ne-am trezit peste noapte „copiii săi iubiți“. Conform unui slogan al vremii, EL își întorsese fața spre noi. Iar noi, drept
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
o agenție de publicitate. Acțiunea trece pe lângă personaje/actori, e de sine stătătoare și imuabilă. Orice ar face personajele, ea există undeva dincolo. Șănțulețele sunt gata formate. Nu mai are deci rost să spun că drama bărbatului sedus de o himeră văzută la semafor nu trece ecranul și nu te izbește în plex sau nu te atacă insidios, făcându-te, la ieșirea din sală, să te gândești la propriile tale infidelități imaginare. Banderas poate Cel de-al doilea film al lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
Nanoroboți de dimensiuni microscopice, grey goo, vor efectua misiuni de supraveghere discretă și vor ataca celulele corpului dușmanului. Apoi, când tehnicile de clonare animală vor fi progresat îndeajuns, aceste misiuni vor fi încredințate unor animale clonate, unor bombe vii, unor „himere”. Aceste arme nu vor fi elaborate numai în laboratoarele militare ale țărilor mari, ci și în cele ale unor mari firme, ale unor „întreprinderi-circ”, care, de altfel, vor alimenta noi piețe cu produsele lor. Armamentul va rămâne, ca întotdeauna, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
suspect de multă înțelegere pentru oameni ca ăștia. Mai că-ți vine să întrebi dacă nu țintește undeva atunci când îl apără cu atâta aplomb! Ori poate crede că e suficient să scrii. Să scrii și atât? Da de unde... e o himeră de care este și el conștient atunci când se află în fața propriului sine... Trebuie să... Aici Nina se învioră brusc, căută cu vârful picioarelor micuțe, ca de copil, papucii lepădați pe covor și acompanie cu multă voioșie vocea soțului. Trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
atârnând moale ca o gușă, bălăbănindu-se într-o parte și în alta. Efectiv nu mai avea la ce se gândi în interiorul său și era așa de abătută... Ea nu era persoana care să se poată hrăni cu amintiri, cu himere, ea avea nevoie de ceva apropiat, palpabil, altfel se temea să nu simtă că trăiește în gol... Venise, îi sărutase în hol obrazul, apoi o apucase puțin mai sus de cot, o strânsese. Îi plăcea să-i simtă în palmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
goale, voința ei era mâncată de putreziciune, avea nevoie de un duș rece, de un îngheț, de o eră glacială ca să mai poată păstra nealterat ceea ce încă era în ea bun. Nu se simțea capabilă să mai alerge după o himeră fără formă și fără conținut. Care-i? În curtea școlii, pe peretele unei magazii, se cățărase o plantă, ajunsese până la acoperiș, era plină de flori albastre, rotunde. Pentru ce ne sunt date florile? Mai întâi trebuie să știi ce vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
a părut straniu la ele, dar aceasta a fost senzația pe care mi-au lăsat-o. Dacă ar fi să asemui cu ceva această senzație, atunci aș spune că e la fel cu cea lăsată de dorința de a picta himere într-un mod cât mai plăcut. Mi-am dat brusc seama că probabil așa ar fi arătat o versiune animată a picturilor lui Munch, realizată de Walt Disney. Toate casele aveau aceeași formă și culoare, aproape cubice, perfect simetrice, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
flori sălbatice. Au percheziționat dulapurile, sertarele și fiecare raft al bibliotecii care se Întindea pe toți pereții. Au frunzărit sute de cărți căutând documente ascunse Între file; s-au uitat peste cărțile lui preferate, de la Florile Răului de Baudelaire la Himerele de Gerard de Nerval, Nopțile de Alfred Musset, Mizerabilii și Cocoșatul de la Notre-Dame de Hugo. În timp ce un soldat oacheș, cu niște ochi ca două mărgele cerceta bănuitor Contractul Social de Rousseau, Hovhannes Stamboulian nu s-a putut abține să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
că doare, trecutu-nvie lent, neliniștitor, și-această înviere vine ca un balsam, soi de viitor cu suprize înduioșătoare! Dar prezentul-fi-vei întrebat unde ți-i prezentul?! Ce-ai putea răspunde când totul, totul, e fără de răspuns? Prezentu-i nicăieri, el e HIMERA, fantasma. Pelicule scoase la casare rulează pe un ecran îngrozitor de alb ecranul timpului pierdut scenarii ultrarăsuflate, regii semnate de experți în creșterea șerpilor de casă nouă, și muzica...să cânte muzica! e opera postumă a unui afon ireproșabil! Frânturi de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
vălătucii albăstrii ai fumului, să-mi vorbească despre izbânzile sale. Interesantul chip negricios i s-a luminat. Am ascultat atunci străvechea poveste a scriitorului care se luptă cu lipsa de Înțelegere a burghezului și trece peste valurile vieții purtându-și himera pe umeri. După ce dedicase câteva cincinale farmacopeei montane, familia Bibiloni izbutise să treacă dincolo de fruntariile orașului Catamarca, avansând până la Bancalari. Acolo văzuse lumina zilei poetul. Prima Învățătoare i-a fost Natura: pe de o parte, legumele din quinta părintească, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Întrebării mult trâmbițata securitate pe care capitaliștii saxoni o atribuie convoiului feroviar. Fără să fac notă discordantă, am semnalat că purtarea lui Bibiloni putea fi tot atât de bine rodul unei neatenții tipice unei firi de poet, căci eu Însumi, chinuit de himere, obișnuiam să fiu uneori cu capul În nori. Atari ipoteze, acceptabile la lumina unei zile buimace de atâtea culori și lumini, s-au topit o dată cu ultima piruetă solară. Când s-a lăsat Întunericul, totul a devenit elegiac. Din când În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
e dușmanul liniștii spirituale. Mai Înțelept, domnia voastră ați făcut o opțiune perfectă: recluziunea, viața metodică, lipsa excitantelor. În inima orașului, micuța oază a domniei voastre pare a fi din altă lume. Prietenul nostru e mai slab: chiar și o singură himeră Îl bagă În sperieți. La drept vorbind, am crezut că are o constituție mai robustă. La Început, a Înfruntat pierderea scrisorilor cu stoicismul unui clubman; ieri am constatat că afișa doar o mască. Omul a fost rănit, blessé. În biroul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
În fermele verzi din Împrejurimi. Timpul lui Miss Evans e neprețuit. Această damă deloc acaparatoare a furat un mauvais quart d’heure din cel de care ducea lipsă mesagerul și l-a primit cu tot alaiul pe amicul care, după himera logodnei eșuate, trăsese chiulul la avansurile ei. Zece minute de flecăreală cu Miss Evans sunt prea destule pentru a Întări chiar și curajul cel mai fleșcăit*; Ricardo - fir-aș al naibii să fiu! - a ajuns În ascensorul care cobora cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]