6,703 matches
-
destul de veridice problemele de conștiință. Este foarte adevărat, în cazul Emanuelei, acestea sunt generate de semeni ai săi, dar ea le resimte și este nevoită să-și analizeze propriile sale reacții și atitudini de moment, să- și înfrâneze unele porniri izvorâte din nemulțumiri și neîmpliniri și să facă apel la logică, și înțelegere. Ea intervine cu vorbă bună, cu blândețe și răbdare, pentru a rezolva și media situații conflictuale. În plus, experiența de viață îi permite să intervină direct în rezolvarea
AMINTIRI PARCĂ AIEVEA TRĂITE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1443047142.html [Corola-blog/BlogPost/381860_a_383189]
-
întinsă, dar și strălucitoare. Spunem acest lucru deoarece poeta, cu fiecare volum oferit, face să sporească emoția artistică a cititorilor, emoție a cărei forță se înscrie pe o traiectorie direcționată numai spre înălțimile care vibrează sub încărcătura unui lirism nuanțat, izvorând din multitudinea trăirilor lirice în anumite ocazii și la anumite intervale de timp. Poezia Dorinei Stoica din acest volum este de factură modernistă. Ea trădează o mare sensibilitate, e o poezie liberă și relaxantă, cu un vers alb, limpede și
GHEORGHE CLAPA (AUTORUL ESEULUI)– “LIRICA FEMININĂ ROMÂNEASCĂ S-A ÎMBOGĂȚIT CU O VOCE DISTINCTĂ: DORINA STOICA” de DORINA STOICA în ediţia nr. 1876 din 19 februarie 2016 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1455909509.html [Corola-blog/BlogPost/380571_a_381900]
-
reînnoirea unor bucurii, reînviorarea unor emoții generate de lirismul abundent cu note personale în parte. Poeta creează o emoție lirică plăcută, ce atinge sufletul cititorului. Creația poetică a Dorinei Stoica reprezintă, am putea spune, un adevărat fenomen în creația literară. Izvorâtă din minte, inspirație, dar mai ales din inimă și, nu în ultimul rând, dintr-un suflet neliniștit, neobosit în căutarea absolutului, această creație trebuie privită din mai multe puncte de vedere pentru a-i determina conținutul și valoarea. Putem afirma
GHEORGHE CLAPA (AUTORUL ESEULUI)– “LIRICA FEMININĂ ROMÂNEASCĂ S-A ÎMBOGĂȚIT CU O VOCE DISTINCTĂ: DORINA STOICA” de DORINA STOICA în ediţia nr. 1876 din 19 februarie 2016 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1455909509.html [Corola-blog/BlogPost/380571_a_381900]
-
o petală de floare pun/sărutul meu fluture de o zi/visez în culorile curcubeului.// (Visez în culorile curcubeului). Poezia de dragoste creată și oferită de Dorina Stoica pare a fi, așa cum am mai spus-o și cu alte ocazii, izvorâtă din sentimente pure, ce nu au părăsit-o și nu o vor părăsi niciodată. Ele i-au marcat cu atâta putere tinerețea, viața, încât nu le poate uita și le așterne, cu nostalgie, pe coala imaculată de hârtie, cu inocența
GHEORGHE CLAPA (AUTORUL ESEULUI)– “LIRICA FEMININĂ ROMÂNEASCĂ S-A ÎMBOGĂȚIT CU O VOCE DISTINCTĂ: DORINA STOICA” de DORINA STOICA în ediţia nr. 1876 din 19 februarie 2016 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1455909509.html [Corola-blog/BlogPost/380571_a_381900]
-
Poeziile din acest capitol ne lasă să înțelegem că, pentru Dorina Stoica, trăirea în păcat este un fel de trăire în moarte, ori în întuneric. Siderată, poeta rememorează căile ce au condus-o spre iubire, una dintre acestea fiind lacrima izvorâtă din lumina limpede, necontrafăcută a sufletului, de aceea se confesează adolescentin, ca în poezia „Plouă”: //picătura de ploaie/se topește/pe buzele arse/de sărutul/nesărutat/plâng/de fericire/respir iubire/cu mireasmă/de petunie/și de busuioc înflorit/sufletul
GHEORGHE CLAPA (AUTORUL ESEULUI)– “LIRICA FEMININĂ ROMÂNEASCĂ S-A ÎMBOGĂȚIT CU O VOCE DISTINCTĂ: DORINA STOICA” de DORINA STOICA în ediţia nr. 1876 din 19 februarie 2016 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1455909509.html [Corola-blog/BlogPost/380571_a_381900]
-
asemănarea lui Dumnezeu și până la cuvintele Evangheliei: „și cuvântul trup s-a făcut”. Prin icoană, ca reprezentare a lui Dumnezeu întrupa, Biserica Ortodoxă mărturisește despre asumarea firii omenești în ipostasul Cuvântului lui Dumnezeu și deci despre mântuirea firii noastre. Icoana „izvorăște astfel din învățătura despre mântuire”. Argumentul principal al cinstirii icoanelor este, deci, întruparea lui Iisus Hristos: „Odinioară Dumnezeu, cel netrupesc și fără formă, nu se reprezintă nicidecum în icoană. Dar acum, după ce s-a arătat în trup și cu oamenii
„ANUL OMAGIAL AL SFINTELOR ICOANE, AL ICONARILOR ŞI AL PICTORILOR BISERICEŞTI” DESPRE SFINTELE ICOANE – ADEVĂR AL ÎNVĂŢĂTURII DESPRE IISUS HRISTOS DOMNUL, STĂPÂNUL ŞI MÂNTUITORUL... de STELIAN GOMBOŞ by http://confluente.ro/stelian_gombos_1488355414.html [Corola-blog/BlogPost/382857_a_384186]
-
gândurile mele, Corabia iubirii se anină. Puzderie de frunze mă-mpresoară, Din verde crud simțirea îmi renaște; O ancoră mi-e chipul tău, mă paște Căderea în neant, a câta oară? Sub pleoape ai egretele și marea, Pe buze-ți izvorăște-o simfonie, Natura dezmorțită nu mai știe Ce sori împreunatu-ne-au cărarea. În mine, universul țese-o vrajă, Mi-e gustul contopit cu-a ta ființă, Sucombă inabila mea voință, Când numai curcubeul stă de strajă. Mă simt a
ÎN SUFLET, AZI, MI-AU ÎNFLORIT CASTANII de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 2332 din 20 mai 2017 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1495273351.html [Corola-blog/BlogPost/381200_a_382529]
-
bogată, sugerând durere, însingurare, dar și o continuă căutare. Aceeași căutare pe care o întâlnim la Eminescu, atunci când vorbește despre condiția Luceafărului eminescian. „Și din a chaosului văi,/ Jur împrejur de sine,/ Vedea, ca-n ziua cea de-ntâi,/ Cum izvorau lumine;/ Cum izvorând îl înconjor/ Ca niște mări, de-a-notul...”, spune Mihai Eminescu în „Luceafărul”, în timp ce Petru Lascău vorbește despre un ocean interior. Dramatismul versurilor lui exprimă foarte bine condiția poetului, a celui care prin artă ajunge să se identifice
ATUNCI CAND IUBIREA DEVINE MESAGERUL CERULUI. VERSURI DE PETRU LASCAU de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 155 din 04 iunie 2011 by http://confluente.ro/Atunci_cand_iubirea_devine_mesagerul_cerului_versuri_de_petru_lascau.html [Corola-blog/BlogPost/367190_a_368519]
-
însingurare, dar și o continuă căutare. Aceeași căutare pe care o întâlnim la Eminescu, atunci când vorbește despre condiția Luceafărului eminescian. „Și din a chaosului văi,/ Jur împrejur de sine,/ Vedea, ca-n ziua cea de-ntâi,/ Cum izvorau lumine;/ Cum izvorând îl înconjor/ Ca niște mări, de-a-notul...”, spune Mihai Eminescu în „Luceafărul”, în timp ce Petru Lascău vorbește despre un ocean interior. Dramatismul versurilor lui exprimă foarte bine condiția poetului, a celui care prin artă ajunge să se identifice cu Divinitatea. Așa cum
ATUNCI CAND IUBIREA DEVINE MESAGERUL CERULUI. VERSURI DE PETRU LASCAU de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 155 din 04 iunie 2011 by http://confluente.ro/Atunci_cand_iubirea_devine_mesagerul_cerului_versuri_de_petru_lascau.html [Corola-blog/BlogPost/367190_a_368519]
-
subsumate în poezia sa luminii sacre, exprimată prin metafora „eterna cerului aură”. Dacă la Lucian Blaga întâlnim dualitatea „lumina mea/lumina altora”, la Petru Lascău, lumina este una singură și ea invită la cunoașterea Divinității prin contemplare și rugăciune, care izvorăsc în „bucurie pură”. De altfel, dacă Petru Lascău are vreo fobie, atunci aceasta este legată de cei cărora sentimentul religios le este străin. „Mă tem de cei ce nu se roagă/ Cu cea mai terifiantă fobie/ A veacului nostru mare
ATUNCI CAND IUBIREA DEVINE MESAGERUL CERULUI. VERSURI DE PETRU LASCAU de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 155 din 04 iunie 2011 by http://confluente.ro/Atunci_cand_iubirea_devine_mesagerul_cerului_versuri_de_petru_lascau.html [Corola-blog/BlogPost/367190_a_368519]
-
propriile Însemnări de călătorie, alegându-și un anume instrumental sentimental de cercetare și evaluare. A pierdut, însă, din vedere că inima domniei sale aparține unei poete, care este influențată aproape continuu de acordurile pline de mister ale polifonicei lire. Această Carte izvorâtă din fiorul de drumeț al scriitoarei noastre va fi parcursă de cititori dintre cei mai avizați, între care și literații, cei înstăriți cu o individualitate puternică, reflexivă și tot mereu căutătoare de insule de frumos și de continente de măreție
STATUIA UNEI IUBIRI CRONICĂ de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 1753 din 19 octombrie 2015 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1445280381.html [Corola-blog/BlogPost/368326_a_369655]
-
cei din categoria a doua îi va supune la „osândă veșnică.” Scopul slujbei din această Duminică este de a le aminti credincioșilor că sunt muritori, că vor fi supuși Judecății de Apoi și că prin post și fapte de milostenie izvorâte din iubire pot să își îndrepte greșelile pentru a ajunge în Împărăția Domnului. În săptâmâna după Duminica Lăsatului sec de carne, numită Săptămâna Albă, în biserică zilele de miercuri și vineri sunt aliturgice, adică nu se săvârșește Sfânta Liturghie, nu se
RITUALUL PASCAL ORTODOX de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1193 din 07 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Elena_trifan_1396882568.html [Corola-blog/BlogPost/354058_a_355387]
-
la capătul de sus panglici albe și roșii, care fluturau în timpul jocului. Nu erau înalți. De talie mijlocie, chiar mică. Subțirei, cu fețe osoase, arși de soare, zâmbitori. Ținuta lor degaja forță, dar și calm, echilibru. Părea că lumina bucuriei izvora din ei. Trupa de lăutari era formată din doi inși cu viorile și unul cu țambalul... Deși îmi trecuse frica atunci când mă mângâiase vătaful, tot îi mai priveam cu teamă. Mi se părea că nu erau la fel ca ceilalți
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]
-
lor plutind în aer nefiresc de ușor și de sus. Această energie primită din pământ, călușarii o transmiteau în jur cu strigăte sacadate: -Hălăișa, șa, șa! Hălăișa, șa, șa! Hălăișa!.. Hălăișa!.. În salturile lor, călușarii păreau râuri de lavă fierbinte, izvorâte din adâncul pământului. Trupuriloe lor-torțe aprinse în răsuciri amețitoare, fețele lor-flăcări orbitoare în mișcări magice. Acest iureș de foc îi electrizase și pe lăutari care cântau tot mai iute , într-un ritm amețitor, amplificat de energia călușarilor. În acest timp
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]
-
vâltoarea de culori alternante, de roșu-negru. Din când în când, flacăra falusului țâșnește din întunericul fustei, ca focul din iad. Așa părea. Lucirile ei, ca flăcările iadului, se revărsau în lumina blândă a cerului. Așa părea? Nu, nuu! Bucuria nu izvorăște din iad! Flacăra falusului aducea bucuria din întunericul pământului arzător și o dăruia cerului blând și luminos. Da, da!..Asta făcea mutul! Logodea pământul cu cerul și din unirea aceasta izvorau șuvoaiele de bucurie care îl făceau să plutească în
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]
-
blândă a cerului. Așa părea? Nu, nuu! Bucuria nu izvorăște din iad! Flacăra falusului aducea bucuria din întunericul pământului arzător și o dăruia cerului blând și luminos. Da, da!..Asta făcea mutul! Logodea pământul cu cerul și din unirea aceasta izvorau șuvoaiele de bucurie care îl făceau să plutească în vârtejul dansului. Doamnee, participam la nunta cerului cu pământul!.. Iar mutul? Era purtătorul harului misterios al călușarilor. Invitați de mut, călușarii s-au lansat din nou într-un serial de salturi
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]
-
de Dumnezeu cu căldură iubirii. Ea este împlinirea în viață prin iubire și dăruire. Fiecare femeie poartă în ea visul de dragoste care nu se stinge niciodată. Dăruind, femeia este și ea însetata de gesturi de tandrețe și de mângâieri izvorâte din dragoste care sunt esență ... Citește mai mult Cea mai frumoasă zi a primăverii este 8 Martie. E ziua în care tumultul florilor se asociază cu chipul femeii, al frumuseții și misterului feminin, al nesecatului sentiment matern, închinat bunicilor sau
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/miron_ioan/canal [Corola-blog/BlogPost/381222_a_382551]
-
de Dumnezeu cu căldură iubirii. Ea este împlinirea în viață prin iubire și dăruire. Fiecare femeie poartă în ea visul de dragoste care nu se stinge niciodată. Dăruind, femeia este și ea însetata de gesturi de tandrețe și de mângâieri izvorâte din dragoste care sunt esență ... V. ZIUA ÎNDRĂGOSTIȚILOR, de Miron Ioan, publicat în Ediția nr. 2237 din 14 februarie 2017. 14 Februarie este ziua în care oamenii sărbătoresc pe întreg globul, trimițind gânduri de dragoste și de prietenie. Dragostea și
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/miron_ioan/canal [Corola-blog/BlogPost/381222_a_382551]
-
pozitivă, stenică și binecuvântată de har, este oglinda unei femei împlinite care a iubit, iubește și până la sfârșit, va iubi oamenii, viața, natura, lucrurile din jur. Nimic nu pare să împieteze peisajul natural și livresc al poemelor din care parcă izvorăsc lumini solare și stelare ce se revarsă din belșug asupra semenilor. Se pare că există și o explicație logică: sufletul poetei izvorăște nectar iar acest nectar nu este decât iubirea: „Din lacrimi cristaline durute sub zăpezi/ Un giuvaer de floare
O PREOTEASĂ A CUVÂNTULUI ŞI ODISEEA EI SUFLETEASCĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 392 din 27 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cezarina_adamescu_o_preoteasa_a_cuvantului_si_odiseea_ei_su_none_1327654101.html [Corola-blog/BlogPost/362439_a_363768]
-
natura, lucrurile din jur. Nimic nu pare să împieteze peisajul natural și livresc al poemelor din care parcă izvorăsc lumini solare și stelare ce se revarsă din belșug asupra semenilor. Se pare că există și o explicație logică: sufletul poetei izvorăște nectar iar acest nectar nu este decât iubirea: „Din lacrimi cristaline durute sub zăpezi/ Un giuvaer de floare și-ascunde în petale/ Întreaga-i prospețime, iubirea din amiezi/ Și bucurie-ascunde, lumina din pocale.// Vestește primăvara minunea cea suavă/ Și ochii
O PREOTEASĂ A CUVÂNTULUI ŞI ODISEEA EI SUFLETEASCĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 392 din 27 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cezarina_adamescu_o_preoteasa_a_cuvantului_si_odiseea_ei_su_none_1327654101.html [Corola-blog/BlogPost/362439_a_363768]
-
opri din cules și se lăsă învăluit de vocea aceea dulce. Inima îi tremură de doruri și tristeți doar de el știute, în timp ce lacrimi demult îngropate mustiră timide în ochii albaștri. Un impuls nestăvilit îi purtă pașii către locul de unde izvora acea cântare îngerească și soarta lui fu pecetluită. Iubirea însăși răsărea dintre frunze de vie și struguri copți, îngenuncheată ca pentru rugăciune. Ochii lui vedeau ceea ce sufletul însingurat căuta. Astfel, Ioana dădu lovitura vieții sale! Urmară câteva zile de dragoste
COPILĂRIE MUTILATĂ de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2308 din 26 aprilie 2017 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1493154674.html [Corola-blog/BlogPost/375664_a_376993]
-
Și facem asta, omule, mereu.... Mi-e viața o eternă zbuciumare, O mare răscolită de furtuni, Din care tu, mici perle, ai s- aduni, Și salbă ai să-ți faci pentru plimbare. Mi-e fața biciută de mari lacrimi, Ce izvorăsc pentru a lumii chinuri, In versuri ele-adună dulci suspinuri, Ce vindeca-vor suflete la greu... Mi-e sufletul prea plin de sentimente, Și inima prea plină de iubire... Cândva voi fi o dulce amintire, Un vers ce alina-va gândul
DIN DRAGOSTE PENTRU OAMENI de GABRIELA MUNTEANU în ediţia nr. 2190 din 29 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_munteanu_1483043743.html [Corola-blog/BlogPost/369618_a_370947]
-
Acasă > Stihuri > Anotimp > PĂMÂNTUL VREA IUBIRE Autor: Elenă Armenescu Publicat în: Ediția nr. 502 din 16 mai 2012 Toate Articolele Autorului Dumnezeu ne-a lăsat moștenire aleasă Pământul cu plaiuri însorite, pădure deasa Apele ce izvorăsc din munți, apoi coboară Spre mari, oceane, văzduhul le-mpresoară! Dar, dragul de cunoaștere ne-a aruncat Începând cu Adam în strămoșescul păcat De încălcare a Legilor Divine, în neascultare Tot “progresând” așa, acum trăim în poluare. Mor peștii -n
PAMANTUL VREA IUBIRE de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 502 din 16 mai 2012 by http://confluente.ro/Pamantul_vrea_iubire_elena_armenescu_1337155254.html [Corola-blog/BlogPost/358465_a_359794]
-
și s-a uns cu ale tinereții veșnice creme. Prin pădure a lăsat rară urmă de disperare neagră, fără de măsură, iar acum prinsă în fiare prin țărână scurmă aruncând blesteme, incantații și descântată ură. STAREA DE ALB Starea de alb izvorâtă din haos intră prin ușa casei marcată cu semne mici curioase desprinse din anticul pronaos, crescute de amintiri încolțite în oase. Deasupra e o plasă de sârmă ce înghite trecerile, este așezată sub un balon anorezic priponit de nacelă ce
POEME (1) de EMIL SAUCIUC în ediţia nr. 2072 din 02 septembrie 2016 by http://confluente.ro/emil_sauciuc_1472805932.html [Corola-blog/BlogPost/382481_a_383810]
-
presimțire. Idiosincrazia poetului latin - față de o țară copleșitoare că natura însăși, templu altfel celebrat că stare și celebrator al unei discrete și mesianice vocații, cu, mai presus decât originalitate, unicitate sintetică de izvor că plâns la naștere - “Apele plâng clar izvorând din fântâne” (Eminescu). Pătrunderea în “uitarea românească” și rostirea filosofica, la Constantin Noica, este prospectiva, “intru” căutarea unui Eminescu al filosofiei românești. Istoricii și criticii acoperă orizontul retrospectiv. * Apollo, Hyperion, Orfeu vin prin opera ovidiana să-l inspire pe Eminescu
BAUDELAIRE ŞI POEŢII ROMÂNI -INDOEMINESCOLOGY de GEORGE ANCA în ediţia nr. 2359 din 16 iunie 2017 by http://confluente.ro/Eveniment--Comemorari/george_anca_1497600283.html [Corola-blog/BlogPost/340064_a_341393]