2,751 matches
-
Apoi scoase din gâtul unuia din ei pumnalul și Îl ridică În lumina făcliilor. Nu, nu se Înșelase. Pe mânerul lui erau incrustate două semne distincte: scutul și spada. În seara următoare, familia Frassetti participă la balul Signoriei, care aduna nobilimea Înaltă a Veneției În cele mai fastuoase costumații și cu cele mai elegante măști cu putință. Majoritatea erau măști de Murano, realizate dintr-o ceramică fină, În culori vii sau pastelate, cu forma ochilor mult alungită, ceea ce transforma chipul Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
făcea lungi plimbări, admirând grația și frumusețea florii de cireș. Nu chiar toată lumea, firește, ci mai ales familiile nobile și cele ale samurailor. Prezența celor din categorii sociale mai joase, și mai ales a eta, sărăcimea, era strict interzisă În preajma nobilimii. Mai mult, dacă un eta Îndrăznea să ridice privirile asupra unui samurai, acesta avea dreptul să-l ucidă pe loc. Sakura era venerată de toată Japonia, În locuri separate, În funcție de poziția socială și de putere. În Kyushu, cireșul Înflorise la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
definitiv înlocuită printr-o dinastie nouă. Nepotul împărătesei, prințul de Holstein - gottorp, pe care-l adoptase, îi succedă sub numele de Petru III. Crescut în Germania, adorator al lui Fridiric cel Mare, noul împărat întîlni îndată o mare ostilitate în nobilimea armatei, {EminescuOpXII 115} singurul corp ce forma pe atunci națiunea și societatea rusă. El era violent de caracter, dar, ceea ce displăcea mai mult rușilor, el n-avea confiență decât în germani, din cari își forma garda sa particulară. Ce e
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ca o personificațiune a antilegitimității. După douăzeci și nouă de ani (1825 - 1854) de o domnie destul de fericită, își văzu prestigiul compromis într-un război în care alianța turcilor, englejilor și francejilor [î ]i pregăti serioase încurcături. Opiniunea Rusiei, a nobilimei sale, a armatei sale, chiar a familiei sale, n-a putut să-l oprească; primele neizbînde ale armelor sale îl iritară. În acest moment broșura oficială rusească începe să nareze moartea acestui august personaj. În cursul anului 1854, munca necontenită
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
Occident se numește o majoritate guvernamentală. Partida lui Ivan Aksakow visează o mare alianță liberă a tuturor slavilor, în care să nu fie nici o deosebire de clase, ceea ce-i dă domnului Ignatiew un mijloc la mână ca să lucreze în contra privilegielor nobilimii, zicând țăranilor că marii proprietari sunt un obstacol pentru libertatea lor, pe care țarul ar voi bucuros să le-o dea. În urma acestora aristocrația a început să fugă din Petersburg și de la Curtea pe care o amenință bombele comitetului esecutiv
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
RUSESC... "] Guvernul rusesc face cunoscut că la 2 iunie încep dezbaterile asupra reducțiunei sumei de despăgubire ce au să mai plătească țăranii pentru pământurile lor. Cei doisprezece experți numiți spre acest scop sunt luați dintre țărani, din consiliele urbane, din nobilime și proprietari. Mulți susțin că aceasta nu e decât un mijloc paliativ față cu mizeria țăranilor ruși, dar în fine e un fel de început. În privința mișcărilor mai recente ale nihiliștilor, "Koelnische Zeitung" primește din Petersburg interesante știri, care spun
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
fac cu putință o deznaționalizare organică. Dar cu sila, cu zorul, cu impunerea, nicicând; cel puțin noi nu știm nici un caz în istorie. Vorba cîntecului: Dor de zor nu se știe pe la noi. În Ardeal chiar, cine s-au maghiarizat? Nobilimea, cea de nimenea silită, cetățenii liberi în toate celea, oamenii cari aveau cea mai multă posibilitate de-a vorbi și a se purta cum doreau. Sigur e că siluirea deșteaptă o rezistență înzecită și că trezirea naționalităților datează din momentul
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
lucru pentru care nu se poate admite alt motiv decât influența duhovnicilor asupra bărbaților și mai cu seamă asupra femeilor. O vorbă de la papa sau de la episcopi, chiar numai sfatul cel mai discret, ar pune capăt acestei legături nenaturale între nobilimea și preoții catolici și între socialiști. Pe câtă vreme însă în locul acestora guvernul va fi atacat în bazele existenței lui de fracțiunea romano-catolică o cedare din partea guvernului e cu neputință. Guvernul poate întîmpina pacinic tendințe pacinice; dar, daca prin luptă și amenințări
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
ce e drept și bun. Această sfântă libertate trebuie s-o apărăm contra tuturor întîmplărilor și să espunem, de e necesar, viața noastră pentru ea. Tot acest adânc sentiment, aproape religios, a dat naștere statelor române. Se știe că dinastiile, nobilimea istorică și țăranii noștri liberi au venit unii din Ardeal, alții din Maramureș - nu de nevoie materială, ci din cauze religioase. Pentru a mia oară se dovedește că spiritul religios, desigur unul și același cu iubirea nestrămutată de adevăr, e
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
tenziunii care există în timpul de față între cele două mari puteri: Atenția publică, zice corespondentul, se concentrează asupra depeșilor ce ne vin din Cracovia. Se comentează cu vioiciune voiajul împăratului Austriei în Galiția, primirea entuziastă pe care i-o face nobilimea poloneză, ovațiunile al căror obiect este și graba pe care-a pus-o Francisc Iosif de-a merge înaintea acestor manifestații pseudonaționale. Oamenii la noi nu sânt departe de-a considera prezența împăratului Austriei în mijlocul supușilor săi polonejii ca o
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
și înnăscuta astuție a nulităților. Pe când un om mare aservește în adevăr toate principiile câte agită clasele unei societăți unui mare plan politic, servindu-se de clericali când sentimentul religios al poporului său cată să fie pus în mișcare; de nobilime când simțul istoric al nației cată să dea naștere unei nouă formațiuni; de liberalism atunci când forme moștenite se opun realizării-unei idei și trebuiesc înveninate prin liberalismul cosmopolit; pe când așadar un om mare zidește dărâmând, ca natura, agentul Dumnezeirii, vedem pe
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
exemplu elocvent. Erau preferate taxele indirecte - accizele pe sare și tutun, taxa de drum, redevențele și vânzarea de funcții și titluri - care erau ușor de administrat și necesitau foarte puține (sau chiar deloc) informații despre terenuri și venituri. Faptul că nobilimea și clerul nu plăteau impozite Însemna că o mare parte a proprietății funciare scăpa controlului fiscal, deci greutatea cădea pe umerii fermierilor mijlocii și ai țăranilor. De asemenea, nici pășunile, deși constituiau o importantă resursă de subzistență pentru populația săracă
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
fuseseră pregătite pentru Adunarea Stărilor Generale chiar Înainte de Revoluție. Membrii celei de-a treia stări cereau În aceste documente unități de măsură egale (deși aceasta era departe de a fi principala lor revendicare), În vreme ce În jalbele redactate de cler și nobilime nu se spune nimic În această privință, ceea ce poate să Însemne că ei erau mulțumiți de această stare de lucruri. Următoarea petiție, provenită din Bretania, ilustrează modul În care cererea impunerii unor unități de măsură unitare putea fi asimilată devotamentului
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
deja loc o confiscare masivă a pământurilor, pe nedrept gratificată ulterior cu nobilul termen de „reformă funciară”. De fapt, după eșecul ofensivei din Austria din timpul războiului și dezertările În masă ce au urmat, o mare parte din terenurile micii nobilimi și ale bisericii, precum și „pământurile coroanei” fuseseră preluate de țărănime. Țăranii bogați care aveau ferme independente („separatorii” reformelor lui Stolypin) au fost, În general, siliți să Își cedeze pământurile satului, iar societatea rurală a fost radical comprimată. Cei foarte bogați
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
mir-ului (satul rus prerevoluționar) pentru majoritatea reprezentanților bolșevici ai statului nu se datora doar originii lor urbane și complexității situației rurale. Ea era și rodul unei strategii locale conștiente, ce Își dovedise eficiența defensivă În conflictele anterioare cu mica nobilime și cu statul. Comunele aveau un străvechi obicei de a raporta o suprafață arabilă mai mică și o populație mai mare decât În realitate, pentru a părea cât mai sărace și mai puțin capabile să plătească dările. Ca urmare a
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Peasant’s Art of Starving, traducere de Jean Alexander și Alexander Zaslavsky, ed. Armando Pitassio și Alexander Zaslavsky, Telos Press, New York, 1985. Analizele istorice care caracterizează mir-ul drept un mod În care țăranii se adaptau la relația cu mica nobilime și cu statul (care Îl considerau o unitate colectivă În materie de impozitare, recrutare și alte obligații) mi se par convingătoare. Reîmpărțirea periodică a pământului Între familii făcea ca toți să poată plăti partea lor din taxele pe cap de
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
în 1467 să fi avut o oaste al cărei efectiv să se fi ridicat la peste 40.000 de oameni. Matei Corvin a pătruns în Transilvania cu 8.000 de călăreți și 4.000 de pedeștri. Acestora li se adăuga nobilimea transilvăneană, contingentele oferite de orașe și secuii, obligați să meargă la oaste toți bărbații, adică 6.000-8.000 oameni. Veneau români din sudul Transilvaniei, 2.000 de oameni, despre care Matei spunea că sunt foarte viteji și pricepuți, mai ales
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
s-a adresat regelui Ungariei și regelui Poloniei solicitându-le ajutor, numai Cazimir s-a arătat dispus să-l sprijine cu bani și oameni. Dar, pentru a-i veni în ajutor voievodului moldovean, regele trebuia să facă apel la adunarea nobilimii polone. În Dieta întrunită la Piotrkow, în decembrie 1484, regele a primit încuviințarea doar pentru a face o intervenție diplomatică pe lângă sultan, nu și pentru trimiterea unor ajutoare lui Ștefan, ceea ce ar fi însemnat implicarea regatului în conflictul cu Imperiul
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
orașul Sniatin. Cea mai detaliată descriere a campaniei din 1497 ne-a lăsat-o Wapowski. El scria că „După patru zile ajunseră (polonii, n.n.) la o pădure, care se numește Bucovina”. Ordinea de marș a trupelor era următoarea: eșalonul I, nobilimea Poloniei Mari cu carele și alte bagaje; eșalonul II, artileria, care regești, apoi regele și fratele său Sigismund, „cu mândra armată a curtenilor săi”, eșalonul III, nobilimea din Polonia Mică; eșalonul IV, cavaleri și pedeștri. În ziua de 25 octombrie
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
care se numește Bucovina”. Ordinea de marș a trupelor era următoarea: eșalonul I, nobilimea Poloniei Mari cu carele și alte bagaje; eșalonul II, artileria, care regești, apoi regele și fratele său Sigismund, „cu mândra armată a curtenilor săi”, eșalonul III, nobilimea din Polonia Mică; eșalonul IV, cavaleri și pedeștri. În ziua de 25 octombrie, a trecut pădurea oastea din Polonia apuseană (Wielkopolska - Polonia Mare). Nu putea să treacă mai multă oaste deoarece era o singură cale îngustă și priporoasă. „Cu partea
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
drumuri și canale. Între măsurile concrete menționăm: introducerea unui nou procedeu tehnic de topire a minereului de fier, stimularea și amplificarea meșteșugurilor și comerțului intern și extern; încheierea unor tratate economice cu statele vecine și europene; secularizarea marilor proprietăți ale nobilimii disidente și ale bisericii catolice; apărarea intereselor țărănimii și încurajarea agriculturii, făcând defrișări și desecări. Cum Papa nu s-a grăbit să-l recunoască pe noul suveran și Roma ocrotea pe unul din dușmanii săi, episcopul catolic Gustav Trolle, autorul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
pentru un suveran cu prerogative cât mai reduse. În orice caz adaugă ea cu începere din 1435 s-a făcut cel mai important pas spre un regim democratic, de tip parlamentar. Fiindcă s-a constituit Riksdag-ul, Adunarea Națională, compusă din nobilime, cler, orășeni și țărani. Acest forum cu timpul s-a transformat într-un Parlament adevărat... Ultima schimbare radicală s-a făcut sub regele Oskar al II-lea (1872-1907), când Riksdag-ul a căpătat în linii generale caracterul democratic de azi. În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
S-au catolicizat și occidentalizat. Economic, politic și cultural, polonezii au devenit cei mai avansați... Aristocrația poloneză a adoptat și practicat un larg sistem de libertăți individuale, democratice sistem care avea la bază principiul nefast liberum veto. Fiecare membru al nobilimii, ajuns în Senat, în Seim, se putea opune unei hotărâri, având dreptul de veto. Regele se alegea și el dintre nobili. Nu s-a impus o dinastie ereditară, puternică, temerară. Exista și acționa și un alt principiu, care s-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
sânul poporului român, în majoritate format din țărani, ci în inima "păturii superpuse", în care elementul străin se cuibărește mult mai lesnicios. În sânul elitelor se iscă ciocnirea arheilor etnici, încât Principatele Române, apoi România, au avut parte de o nobilime scindată, în care elementul străin (și chiar cel autohton) s-a pus mai totdeauna în slujba unor interese imperiale vecine. Astfel, în loc ca elitele să fie elementul dinamizator al națiunii, ele s-au văzut în postura ingrată și absurdă de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și biruința scrisului în limba română (1965), cu relevarea funcției precumpănitoare a factorului intern (o „inițiativă internă” ce viza afirmarea unor valori), a trebuințelor lăuntrice în acest complex (Începuturile scrisului în limba română nu pot fi despărțite de ridicarea [...] micii nobilimi și a orașelor”). S-a simțit astfel îndreptățit (și pregătit) să realizeze acea „vastă și tulburătoare sinteză” (Dan Zamfirescu), lucrare „de o factură aparte” (Ștefan S. Gorovei) care este Introducere la istoria culturii românești, în fapt „o istorie a românilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288650_a_289979]