1,695 matches
-
când obosisem de atâta abstractă hoinăreală, după ce înaintasem pe coridoare încîlcite, pline de camere cu ușile deschise, am ajuns într-o aripă a clădirii în care totul se întuneca progresiv. Acolo mă copleși teama. Ușile erau acolo pecetluite cu uriașe, obscene lacăte. Pe coridoare apăreau animale necunoscute, care miroseau îngrozitor. Pe jos nu mai erau covoare, ci un mozaic de ciment șlefuit, umed ca în sălile de baie. întunericul era roșcat, crepuscular, îndreptîn-du-se spre un cafeniu de lac în amurg. Drumul
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
lume mai potrivită lui, despre Agarti și Shambala... Exista undeva o lume aeriană, scânteietoare, o lume a fericirii adevărate și fără sfârșit, aflată dincolo de bolta albastră, așa cum deasupra mușchiului curbat al diafragmei, peste colcăiala de mațe pestilențiale și de sexe obscene, se află arhitectura solemnă a plămânilor 81 și inimii, peste care se înalță orbitor, ca o cupolă peste bazilica organică, briliantul moale al creierului. Exista o lume față de care splendoarea părului feminin era jeg și urdori; grădinile Orientului, gropi de
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
Manix, cu o mutră foarte stranie, de bețiv sau de posedat, congestionat la față, interpreta un soi de pantomimă ritmată, mișcând din gât și din umeri, bătând cu lingurița în paharul de ceai și, uneori, recitind câteva cuvinte. Un banc obscen și stupid, care ar fi ocupat câteva rânduri într-o pagină de carte, era lungit de el la nesfârșit, înflorat și construit cu volute și brizbrizuri, decorat cu stucaturi și ciubucării, până la pierderea completă a firului logic. Imediat după micul
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
pentru că, oricum, doar o codiță cenușie, de șobolan, va mai fi viața mea până la punctul final), aș spune că la șaptesprezece ani a fost apogeul vieții mele, acel mezzo del cămin, în care a trebuit să cunosc mașinăria greoaie, butaforică, obscenă, mașina de tocat carne făcută din carne a lume-infern-purgatoriu-paradisului sau a spațiu-timp-creier-sexului, și a trebuit să presimt sfârșitul creșterii. Atunci am fost în vârf, atunci m-am poticnit, în infinita 106 107 mea transgresiune, de un idol barbar și mizer
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
cu neașteptată pasiune problema dacă tipa pe care-or s-o ia de nevastă se cuvenea să fie fată mare sau nu. Mintea lor supura, avea acnee ca și pielea de pe frunte și de pe obraji. Buzele crăpate de o fierbințeală obscenă și ochii tulburați, ca de vite, aveau sub țeastă corespondentul unor 117 comenzi imperioase, unor curente de voință cărora nu puteai să nu te supui, dar pe care nu le înțelegeai, nu le deslușeai nici originea și nici scopul. Cât
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
decât niște chiloți negri de dantelă, un sutien, o fustiță mini, niște ciorapi de damă, un furou și alte asemenea chestii. Am rezistat câteva momente, înjurîndu-i în gând, dar când s-au apucat să-mi mângâie obrazul cu chiloții ăia obsceni am sărit în sus și am fugit din cameră în râsetele tuturor. "Jigodii ce sînteți, jigodii imbecile", repetam aproape cu voce tare de-a lungul culoarelor pustii. Mă simțeam 122 jignit, îmi simțeam pulsul în tâmple și tot interiorul pieptului
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
plină de carcere a minții mele? Culoarele acelea nesfârșite, cabină lângă cabină, zgomotul apei șopotind în conducte, debaralele cu teuri și cârpe, sentimentul că te afli la kilometri sub pământ, culoarele pustii pline de uși putrede, cu lacăte moi și obscene, aerul acela oliv... câte o usă deschisă 141 și dactilografa verzuie privindu-te uluită, câte o ușă-ncuiată cu o duzină de lacăte, de după care se-aud bîrîituri și fojgăieli... Și Lulu, cu țâțele lui de vată sau de șosete jegoase
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
tare și umed. Și-a lipit apoi gura îngrozitoare de-a mea. Atunci am luat-o la fugă, cu părul zbârlit și cu o teroare de un anumit fel, necunoscut până atunci și nemaiîntîlnit nici de-atunci încolo. Centrul, centrul obscen și mizer al clipelor vieții mele... "Stai!" îmi striga Lulu. Stai că am glumit, Victoraș!" Dar alergam din toate puterile, încercînd să ajung undeva, deși lespezile păreau să se-ntindă la nesfârșit, pierzîndu-se-n întuneric. Auzeam în urmă țocănitul unor pantofi
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
dulce al locului vid de mișcare și sunet, surpat interior de amintirea cu neputință de localizat, m-am ridicat și am apăsat clanța primei uși. Dar ușa nu s-a deschis, pentru că - atunci am observat - un lacăt moale, de carne, obscen, pulsând de o evidentă viață, un lacăt cu vinișoare albăstrui și purpurii, cu pliuri de piele, atârna puțin deasupra clanței, ținând împreună două inele de metal. Pe toate ușile atârnau asemenea lacăte brune-gălbui, până în capătul înfundat în umbră, invizibil, al
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
pe bubuoaiele senectuții, Doamne-ajută-mă, că nu fac păcat, și nice tu, că doar așa pun și eu un deget două pe buci, ca pe o icoană înlăcrimată, mirosind a ruj și pudră, nepoțica mea scumpă, și zău că nu-s obscen la minte, că am devenit ascet cu asemenea nepoată ca tine, care tot în negru se primblă și teoretizează prietenia veșnică pe coclaurii din Tibet. Dar eu și în mormânt o să te pup pe bot, asta să știi, și o să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
galben“. Ea opune cartea, lumii, preferând să numească realitatea - ficțiune și să schițeze un gest de evadare din această minciună: „astfel, viața mea/ evadează din ficțiunea tatălui împungându-și/ copila cu sabia ninja a sexului său în erecție...“. Din ficțiunea obscenă a tatălui incestuos, poeta virează către realitatea lui Proust și Ingeborg Bachmann, firește, un liman mai confortabil pentru o sensibilitate nervoasă. Ultima patrie este o închisoare În cele din urmă (și aici devine viziunea poetei cu adevărat interesantă), cartea nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
mai voia nici să audă de așa ceva și nici femeile pictate, cu cuțite după ele, care îi spuneau fiu de curvă futangioaică și fiu de lingător de pizdă - pe lângă alte lucruri asemănătoare - nu-i stârneau înțelegerea atunci când obiectul pasiunilor lor obscene îi făcea să se arunce în apă. Și, oricum, erau americani. Părintele paroh St John Froude nu avea timp de pierdut cu americanii. Ei simbolizau tot ceea ce el considera dezgustător în lumea modernă. Cuprins de un dezgust și mai aprig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
și plecă în grabă ca să recupereze somnul pierdut. Părintele St John Froude petrecu o zi apăsătoare. Investigația sa în biserică nu scosese la iveală nimic în neregulă și nu exista nici un semn că acolo s-ar fi desfășurat vreun ritual obscen îvreo liturghie neagră, cum îi trecuse mai întâi prin minte). Pe când se întorcea spre casa parohială, observă bucuros că deasupra de Eel Stretch cerul era gol și că prezervativele dispăruseră. Așa se întâmplase, de altfel, și cu iedera de pe masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
efect era mult mai puternic decât al fastului de-acum doar câteva luni. La prima vedere, cu excepția dimensiunilor sălii, aveai impresia că te afli într-una din vechile hrube mizere din vremurile "preistorice" ale ruletei. Pereții erau plini de mâzgăleli obscene și inscripții zgâriate sau trasate grosolan cu cărbune, dar un ochi cât de cât format nu putea să nu observe de la început rafinamentul estetic, duetul grafic coerent și emoționant al unui mare artist, al cărui nume, din motive evidente, prefer
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
ar putea exista dacă n-ar trebui ca eu s-o cunosc în întregime, s-o posed, să fiu ea. Azi-noapte, ghemuit sub plapumă, am avut un fel de viziune. Abia mă născusem dintr-o burtă prelungă, sângerie, nespus de obscenă, care-mi dăduse o ciudată mișcare rotitoare. Cu o viteză infinită, lăsând în urmă dâre de lacrimi, limfă și sânge, mă înșurubam în noapte. Și deodată, de la marginea nopții, îmi ieși în față un uriaș Dumnezeu de lumină, atât de
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Începu să scoată cărțile din bibliotecă și să le așeze, după oarecare gândire, pe podea, împrejurul pianinei și sofalei. Scoase marele Baltrusaitis din cutia sa de carton și citi dedicația: "Ginei, cu dragoste, ca să-i amintească faptul că, sub rococoul obscen al lumii noastre și cărnii noastre,oasele noastre sânt gotice și spiritul nostru e gotic. Andrei, feb. 197..." Răsfoi puțin paginile pline de himere. Puse cartea jos, alături de celelalte. Mimă brusc un chitarist dezlănțuit, aplecat pe spate, strângând spasmodic cu
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
disc zgâriat. Ajuns acasă, în cămăruța sa de doi metri pe un metru și ceva, cu pereții plini până sus de cărți jerpelite și cu un colaj reprezentîndu-l pe Sfântul Augustin privind sânii goi ai unei femei din cine știe ce revisțtă obscenă, agățat pe ușa murdară, Profesorul își notă în jurnal câteva rânduri despre cele discutate la restaurant. Dar se opri la jumătatea unei fraze, căci la unsprezece bătu în ușă prietena lui, Iolanda, de curând divorțată și dornică de multă, multă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
cu orice fel de mâzgălituri. Reacția a venit prompt: invitați la creație, artiștii anonimi sibieni au completat desenele de pe cele 38 de panouri metalice, reprezentând figuri de țărani, însă așa cum s-au priceput, cu fel și fel de mâzgălituri, unele obscene. „Autor nu știm cine e, până la urmă. Cred că e Sibiul!“, spune artistul. Expoziția intitulată „Punct de colectare a artei“ s-a vernisat la trei săptămâni după expunerea panourilor cu desenele lui Gorzo, adică după ce arta a fost „colectată“. Experimentul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
urmă cu câțiva ani. Dar consider că am reușit să facem publicul să se simtă bine și să primească un act cultural cu adevărat de calitate. Eram obișnuiți să privim cultura ca pe o Cenușăreasă, în prezența căreia părea aproape obscen să vorbim de fonduri, și mai ales de lipsa lor. Sibiul schimbă mentalități? În ce fel poate fi influențată economia unei zone, grație unui proiect cultural? Sibiul este un exemplu fericit. Am dovedit că un oraș relativ mic se poate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
nostru, apropiindu-l de frații săi de acum 70 de ani. El ia toate întâmplările prin care trece ca pe niște aventuri existențiale, gata să resimtă violența boantă a realului chiar și într-o întâlnire fără consecințe cu niște țigani obsceni într-un tramvai. Nervozitatea zgândărită a eroului amintește de disperările nemotivate ale naratorului blecherian în fața sertarelor cu nasturi din casa părintească. În fine, clasică este și construcția romanului ca o serie de încercări de sinucidere ratate sau reușite. Orice scriere
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
o parte în alta, exprimă negația sau refuzul. Ușor curbat poate servi la invitarea cuiva de a se apropia sau la atragerea atenției, dacă se bate cu el în tăblia mesei. Degetul mijlociu s-a specializat în exprimarea de semnificații obscene. Inelarul este pasiv și se asociază cu interioritatea cu sentimentele intime. Degetul mic informează cu privire la calitatea relației cu interlocutorul: îl retragem în podul palmei când dorin să întrerupem relația, dar în caz contrar putem ajunge chiar până a-l atinge
Mimica ?i gestualitatea by Coca Marlena Vasiliu,Ady Cristian Mihailov () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84347_a_85672]
-
pentru vorbitorii de limbă engleză. Eram principalul expert în probleme americane la Ministerul Instrucției Publice și Propagandei. La sfârșitul războiului mă aflam la loc de cinste pe lista criminalilor de război, în mare parte deoarece delictele mele erau atât de obscen publice. Am fost luat prizonier de un anume locotenent Bernard B. O’Hare din Armata a Treia Americană, lângă Hersfeld, la 12 aprilie 1945. Mă aflam pe o motocicletă, neînarmat. Deși aveam dreptul la uniformă, o uniformă albastră cu auriu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
răspunse Krapptauer, pentru soția unui om care l-a servit pe Adolf Hitler așa de bine ca Howard Campbell. Și mort a fost. Am încercat să-l readucem la viață, dar era mort țeapăn, cu gura căzută, cu un aer obscen de gaga. Am alergat jos la etajul întâi, unde locuiau dr. Epstein și mama sa. Doctorul era acasă. Dr. Epstein l-a tratat pe sărmanul Krapptauer destul de dur, l-a forțat să ne demonstreze la toți cât de mort era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
am nici un fel de obiecție ca respectivele spicuiri să fie atașate sub formă de apendice la această relatare. Nu pot nega că le-am spus. Tot ce pot spune este că nu le credeam, că știam foarte bine ce lucruri obscen de comice, distructive și stupide spuneam. Experiența trăită acolo în întuneric, ascultând lucrurile pe care le debitasem, nu m-a șocat. Poate că ar sluji apărării mele să mărturisesc că brusc am simțit o sudoare rece acoperindu-mi trupul sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
caracter, în-făptuirea prin care fiecare individ se învestește în propria sa viață, ca să-i confere acesteia statura acestui merit. Împrejurarea vieții omului bogat (cu „dare de mână“, cum se zicea, cu o vorbă care face inconștient aluzie la un gest obscen) este de la sine „favorabilă“ prin faptul că nu se prezintă ca dificultate. Acest aspect, care-l face să pară „superior“ dotat, îl desemnează în fond ca inferior condiționat: a moșteni mijloace de a procura mijloace (adică bani, care pot obține
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]