1,757 matches
-
dramatic prin bascula ficatului care blochează venele suprahepatice și vena cavă inferioară. Situații severe, cu tablouri clinice dramatice, apar și în hernia intrapericardică, precum și în herniile complexe (cu ruptura ambelor cupole diafragmatice). Atât în faza acută cât și în faza obstructivă pacienții cu tablou clinic grav sunt majoritari, în faza de interval cazurile cu manifestări clinice moderate sau discrete sunt cel mai adesea întâlnite. În statistica personală multe dintre cazurile cu rupturi diafragmatice nerecunoscute în faza acută provin dintre cazurile la
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
cazurile la care la momentul accidentului s-a efectuat numai o simplă pleurotomie minimă pentru drenajul hemotoraxului, fără laparotomie sau toracotomie exploratorie. Dintre cele 23 de cazuri diagnosticate cu hernie în faza cronică și cele 5 cazuri identificate în faza obstructivă (care au avut fază de interval) nu am identificat nici unul care să fi beneficiat ca tratament chirurgical la momentul accidentului de mai mult decât o pleurotomie minimă. Deci aceste cazuri nu au fost rezultatul unor explorări intraoperatorii insuficiente, ci al
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
și care au asociată numai simptomatologie abdominală, ceea ce explică și de ce majoritatea acestor cazuri ajung în clinici de chirurgie toracică. Ponderea covârșitoare a manifestărilor clinice respiratorii orientează investigațiile clinice și imagistice către torace. În schimb la cazurile diagnosticate în faza obstructivă, care asociază un tablou clinic abdominal sau mixt, preponderența semnelor și simptomelor abdominale conduce acești pacienți, în marea majoritate a lor, în clinicile de chirurgie generală (75%). Toate aceste cazuri cu hernie diafragmatică strangulată au fost diagnosticate cu ocazia instalării
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
instalării complicației (strangularea), iar la 62,5% dintre ele diagnosticul a fost pus intraoperator prin laparotomie. Urgența impusă de gravitatea acestor cazuri, timpul scurt avut la dispoziție pentru efectuarea explorărilor paraclinice, precum și raritatea herniilor diafragmatice posttraumatice (mai ales în faza obstructivă) au condus la stabilirea diagnosticului corect intraoperator [1, 2]. Diagnosticul imagistic 1. Explorările radiologice își păstrează și aici importanța absolută în identificarea herniilor diafragmatice. A. Radioscopia și radiografia toracică standard pot arăta următoarele: opacitate difuză bazală, ascensiunea hemidiafragmului cu ștergerea
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
elocvente în diagnostic la numai 60% din situații. Deși este o explorare imagistică foarte complexă și foarte precisă în diagnosticul multor afecțiuni, în ceea ce privește identificarea defectelor diafragmatice performanțele sale sunt modeste. Este mai eficient la cazurile aflate în faza acută și obstructivă (fig. 3.36*). Posibilitatea examenului CT de a identifica leziunile frenice pe măsură ce acestea sunt tot mai periferice crește, datorită faptului că diafragmul își schimbă dispoziția orizontală de la nivelul domului, pentru a deveni tot mai vertical odată cu apropierea de inserțiile sale
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
vertebrale, în urma dispoziției sale în formă de cupolă. De asemenea, cu cât pasul de realizare a secțiunilor este mai mic, cu atât posibilitatea de depistare a leziunilor frenice este mai mare. Examenul CT este mai precis în faza acută și obstructivă, spre deosebire de faza cronică. Cu cât volumul viscerelor herniate în torace este mai mare cu atât imaginile sunt mai sugestive. În faza acută, aspectul franjurat al marginilor defectului diafragmatic poate fi de folos în identificarea leziunii frenice. Rupturile totale sau dezinserțiile
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
88%), cel mai frecvent prin radiografie toracică și tranzit baritat esogastroduodenal [39]. La capătul epuizării acestor mijloace de investigații, dacă nu ne-am lămurit în privința diagnosticului se poate recurge la laparoscopia sau toracoscopia exploratorie. În faza acută și în cea obstructivă, datorită urgenței cazurilor și particularităților lezionale, acest protocol se simplifică, obiectivul primordial fiind stabilirea cu rapiditate a indicației chirurgicale și a căii de abord pentru un diagnostic cât mai rapid și corect intraoperator. Practic diagnosticul de hernie diafragmatică se pune
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
a indicației chirurgicale și a căii de abord pentru un diagnostic cât mai rapid și corect intraoperator. Practic diagnosticul de hernie diafragmatică se pune ades intraoperator, datorită prevalenței, în faza acută, a manifestărilor clinice ale leziunilor asociate, iar în cea obstructivă a manifestărilor clinice ale ocluziei intestinale. Nici nu este indicat să se temporizeze intervenția chirurgicală, în aceste situații, pe motivul completării investigațiilor paraclinice, odată ce a fost stabilit diagnosticul de abdomen acut chirurgical [1, 2]. Metode invazive de investigație 1. Puncția
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
în peste 70% din cazuri [18]. Neexplorarea atentă intraoperatorie a diafragmului la pacienții cu traumatisme toraco-abdominale, poate duce la apariția unei hernii diafragmatice posttraumatice postoperatorii precoce, datorită presiunii exercitate asupra diafragmului de distensia intestinală determinată de pareza postoperatorie. În faza obstructivă este recomandat a se evita folosirea laparoscopiei și mai ales a toracoscopiei, datorită posibilității ridicate de lezare a viscerelor cavitare abdominale destinse. În condițiile absenței distensiei abdominale se poate recurge, cu prudența necesară, la serviciile diagnostice și chiar terapeutice ale
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
înainte sau după intervenția chirurgicală abdominală. La cazurile cu hernie diafragmatică în faza cronică, procesul patologic fiind localizat, pe imaginile oferite de explorările imagistice, la nivelul toracelui, laparotomia este excepțional de rar folosită ca metodă de diagnostic intraoperator. În faza obstructivă a herniilor diafragmatice, este utilizată laparotomia, datorită preponderenței manifestărilor clinice abdominale, într-un tablou clinic fie exclusiv abdominal, fie mixt. Atunci când reducerea viscerelor nu este posibilă, datorită atât a distensiei lor, cât și a aderențelor apărute în timp, se poate
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
recurgerea la toracotomie sau laparotomie ca metode de explorare numai după epuizarea tuturor celorlalte metode de investigație. Erorile de diagnostic la cazurile cu ocluzie intestinală prin hernie diafragmatică strangulată au fost prezente la 62,5% dintre pacienții identificați în faza obstructivă. Urgența deosebită a cazurilor, precum și dificultatea sau imposibilitatea de a utiliza multe dintre explorările radiologice conduc la acest procentaj mare al diagnosticelor preoperatorii eronate sau incomplete. Motivele pentru care este suficient să diagnosticăm existența unui abdomen acut chirurgical și să
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
și montarea unei perfuzii endovenoase pe care se administrează sânge proaspăt sau masă eritrocitară, plasmă proaspătă congelată, albumină 10%, Dextran, precum și soluții perfuzabile de glucoză și electroliți, pentru corectarea volemiei și a dezechilibrului hidro-electrolitic și acido-bazic. În faza cronică și obstructivă a herniilor diafragmatice posttraumatice pregătirea preoperatorie a pacienților este comună cu a celorlalte tipuri de hernie diafragmatică aflate în faze asemănătoare de evoluție. De asemenea, la toate tipurile de hernii diafragmatice este recomandat a se face profilaxia complicațiilor tromboembolice. Obiectivele
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
pentru hernii diafragmatice posttraumatice sunt comune cu cele adresate în general cazurilor operate pentru hernii diafragmatice și care au fost expuse la momentul prezentării tratamentului chirurgical al herniei Morgagni-Larrey. Un procent mare de cazuri (31,64%) în faza acută și obstructivă necesită intubația orotraheală și ventilația mecanică atât în preoperator, dar mai ales în postoperator. O parte din pacienții ventilați mecanic au prezentat leziuni parietale toracice: fracturi costale multiple cu/fără volet costal, torace moale și secțiune de rebord costal. Nici un
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
diagnosticului, momentul operator, gravitatea leziunilor asociate, calea de abord aleasă și tipul intervenției chirurgicale realizate. La circa 1/3 din cazurile din statistica personală am identificat complicații postoperatorii: 64% pentru faza acută, 20% pentru faza cronică și 16% pentru faza obstructivă [1, 2]. Complicațiile postoperatorii apărute la pacienții operați pentru hernii diafragmatice pot fi: generale, pleuro-pulmonare și digestive. Deși aceste complicații nu diferă, în linii mari, de cele ale herniilor diafragmatice în general, care au fost prezentate cu ocazia discutării tratamentului
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Lucia Alecu () [Corola-publishinghouse/Science/92094_a_92589]
-
Abbreviated Injury Scale AMF Articulația metacarpo-falangiană AR Abces rece ARDS Acute Respitatory Distress Syndrome ASA American Society of Anesthesiologists AT Ser antitetanos ATPA Anatoxină tetanică purificată și adsorbită AVC Accident vascular cerebral BAV Bloc atrio-ventricular BC Bronșită cronică BPOC Bronhopneumopatie obstructivă cronică CID Coagulare intravasculară diseminată CMB Concentrația minimă bactericidă CMI Concentrația minimă inhibitorie CMV Virus citomegalic CR S Căi respiratorii superioare CV Capacitate vitală DT Vaccin antidiftero-tetanos DTP Vaccin antidiftero-tetano-pertussis DZ Diabet zaharat EAB Echilibrul acido-bazic EC Energie cinetică ECHO
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. dr. Costel Pleşa () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1178]
-
avansate loco-regional (cT3, T4 sau N2) tratamentul recomandat este de chimioterapie secvențială și RCT, cu reevaluarea pacienților după fiecare secvență terapeutică. RT paliativă este considerată (best supportive care) pentru pacienții cu indice de performanță 3 sau 4, cu metastaze algice/ obstructive. Tratamentul individualizat, bazat pe profilul molecular al tumorilor de căi biliare cât și încorporarea tratamentului cu anticorpi monoclonali alături de chimio și radioterapie este dezideratul oncologiei moderne. Este recomandabilă includerea pacienților în trialuri clinice, pentru ameliorarea nivelului de evidență al iradierii
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Sorin Păun () [Corola-publishinghouse/Science/92180_a_92675]
-
calcifieri amorfe intraductale ca o consecință a depozitelor de săruri de calciu în interiorul colecțiilor de mucină. Tauli și colab. [53] au arătat că prezența calcifierilor se corelează cu malignitatea cu o specificitate de 77% și o sensibilitate de 33%. Icterul obstructiv se corelează mult mai rar cu IPMN comparativ cu adenocarcinomul ductal de pancreas. El poate fi cauzat de invazia directă a CBP sau de retenția de mucină (fig. 266) [51]. Uneori IPMN pot determina invazia structurilor învecinate, de exemplu duodenul
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92189_a_92684]
-
poate evolua cu mioglobinurie și insuficiență renală. 4. APARATUL RESPIRATOR 4.1. ELEMENTE ALE FIZIOPATOLOGIEI APARATULUI RESPIRATOR Insuficiența respiratorie reprezintă incapacitatea pulmonilor de a asigura hematoza; poate fi acută sau cronică. Insuficiența respiratorie cronică poate avea drept cauze bronopneumopatia cronică obstructivă (BPOC), astmul bronșic, fibrozele pulmonare grave, pneumoniile interstițiale, iar cea acută poate fi consecința stării de rău astmatic, pneumotoraxului, atelectaziei sau pleureziei masive, emboliilor pulmonare, miopatiilor, miozitelor sau paraliziei mușchilor respiratori, afecțiunilor neurologice ce cuprind centrii respiratori, traumatismelor toracice cu
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
și insuficiența respiratorie hipercarbică (presiunea parțială a dioxidului de carbon peste 50 mm Hg și pH-ul arterial sub 7,30), a cărei cauză este scăderea debitului ventilator. Debitul ventilator se poate diminua datorită afecțiunilor pulmonare de tip restrictiv sau obstructiv, dar și afecțiunilor neuromusculare sau obosirii mușchilor respiratori. Cele două tipuri de insuficiență respiratorie pot coexista la același pacient. La pacienții fără boli pulmonare, insuficiența respiratorie este semnul unor afecțiuni cardiace, deoarece un cord cu modificări morfofuncționale nu poate asigura
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
ca o consecință a bronșitelor cronice, bronhopneumoniilor sau emfizemului pulmonar, și se manifestă prin tuse matinală, care are scopul de a elimina secrețiile acumulate în bronhii în timpul nopții, iar în formele grave și prin dispnee. Insuficiența respiratorie, bronșita cronică obstructivă, pneumopatiile acute și cordul pulmonar cronic sunt principalele complicații ale bronșiectaziei. Astmul bronșic, dispnee paroxistică provocată de disfuncția bronhiolelor, are caracter spasmodic și temporar. Mecanismele producerii bolii sunt multiple, punctul de plecare fiind iritații bronșice sau bronșite acute, sau uneori
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
bruscă și exagerată a bronhiolelor, fapt manifestat clinic prin dispnee paroxistică - starea de rău astmatic, ce poate fi fatală. Dispneea și tusea pot apărea și între crize, din cauza îngustării bronhiilor expirația fiind îngreunată ca într-o afecțiune pulmonară de tip obstructiv, ceea ce poate duce cu timpul la emfizem pulmonar. Travaliul crescut al mușchilor respiratori are drept consecință obosirea acestora, cu scăderea debitului ventilator și apariția insuficienței respiratorii hipercarbice. Atelectazia pulmonară, retracția întregului plămân sau a doar a unui lob al acestuia
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
aerului în cavitatea pleurală) duce la colabarea plămânilor și este atât cauză de insuficiență respiratorie cât și consecință a insuficientei respiratorii acute. Poate fi produs de un traumatism toracic sau poate fi "spontan" (de fapt consecință a unei bronhopneumopatii cronice obstructive, a astmului bronșic, a fibrozei chistice sau, cel mai frecvent, a tuberculozei). Simptomele clinice sunt dispnee, durere toracică, anxietate. Dacă pneumotoraxul este însoțit de acumulare de puroi poartă numele de piopneumotorax, iar colecția pleurală de lichid seros, secundară unei afecțiuni
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
clinice sunt dispnee, durere toracică, anxietate. Dacă pneumotoraxul este însoțit de acumulare de puroi poartă numele de piopneumotorax, iar colecția pleurală de lichid seros, secundară unei afecțiuni cardiace, renale sau hepatice, manifestată clinic prin dispnee, se numește hidrotorax. Bronhopneumopatia cronică obstructivă reprezintă o asociere între bronșita cronică și emfizemul pulmonar. Din cauza procesului inflamator ce obstruează bronhiile, ventilația pulmonară este afectată și apare dispneea. Procesul fiziopatologic este autointretinut și agravat în sensul că sechestrarea aerului în alveolele pulmonare duce la ruperea acestora
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
ventilația pulmonară este afectată și apare dispneea. Procesul fiziopatologic este autointretinut și agravat în sensul că sechestrarea aerului în alveolele pulmonare duce la ruperea acestora agravând emfizemul pulmonar. Pacientul prezintă tuse cronică, productivă, respirație hârâitoare (wheezing). Sedentarismul agravează bronhopneumopatia cronică obstructivă în sensul că decondiționarea fizică necesita o ventilație crescută, care din cauza obstrucției căilor respiratorii duce la reținerea aerului și agravarea emfizemului. Afecțiunile cronice pulmonare care printr-o dispnee pronunțată provoacă obosirea mușchilor respiratori, ceea ce diminuă și mai mult debitul ventilator
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]
-
respiratorii duce la reținerea aerului și agravarea emfizemului. Afecțiunile cronice pulmonare care printr-o dispnee pronunțată provoacă obosirea mușchilor respiratori, ceea ce diminuă și mai mult debitul ventilator (acest mecanism fiziopatologic se manifestă mai ales în astmul bronșic și bronhopneumopatia cronică obstructivă), beneficiază de programe de reabilitare pulmonară. Aceste programe combină exercițiile fizice, terapia respirației, dieta, psihoterapia și educația. Exercițiile fizice din cadrul programelor de reabilitare pulmonară întrerup cercul vicios reprezentat de dispnee-decondiționare fizică- dispnee. Reabilitarea pulmonară poate fi efectuată în spital sau
MOTRICITATEA – O ABORDARE FIZIOFARMACOLOGICĂ by BOGDAN-ALEXANDRU HAGIU () [Corola-publishinghouse/Science/1758_a_92281]