2,466 matches
-
științifică propriu-zisă, ancheta socială În care să fie Înfierați indivizi ce speculează ignoranța și credulitatea unor cetățeni”. Deci, slujitorii Domnului fuseseră băgați În aceeași găleată cu escrocii și cu cei ce-i Înșelau pe cetățeni. O singură privire aruncată În ograda partidului comunist ar fi scos la iveală mult mai mulți escroci și păcălitori persuasivi decât câți existau prin pușcăriile patriei socialiste la acea dată. Dar, iată-l ajuns pe cenzorul de serviciu pe presa județeană și la sfârșitul constatărilor sale
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
securist cu grade de ofițer, căpitanul Gheorghe Armașu, Înainta șefului său, lt.col. Ioan Toma, un „Raport” la fe de „strict secret” ca și celelalte, fără număr de Înregistrare, pe baza informărilor primite de la turnătorii de profesie care-i aduseseră În ograda Securității știrea că „Susnumitul a funcționat ca preot În parohiea (sic!, n.n.) Bălești, comuna Delești, județul Vaslui, iar din data de 4 mai 1980 s-a stabilit cu serviciul În parohiea (iarși sic!, n.n.) Brodoc, județul Vaslui”. „Sărmanul” organ se
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
mulți dintre noi mai avem și acum rude apropiate sau numai morminte pe ale căror cruci sunt înscrise nume cunoscute și dragi. Însă atunci când ni se întâmplă să vizităm din nou Basarabia (azi Republica Moldova) și să pășim pe vechile noastre ogrăzi, adesea suntem întâmpinați cu expresii neprietenoase, ne resemnăm și trecem mai departe. Nu avem cui explica ceeace simțim... Cu prilejul întrunirii noastre de acum, nu putem să nu reamintim că în luna mai a acestui an, s-au împlinit două sute
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Moruzea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1712]
-
sensibili doar la audiențe și la bani) ucid orice urmă de poezie. Acum, e adevărat că de ceva vreme ohtatul poeticesc a cam început să fie prigonit și de la TVR, căci televiziunii publice îi place să tragă cu ochiul în ograda celorlalte posturi, interesate doar să se vândă bine. Dar dragostea dintâi nu se uită niciodată și ama torii de simțăminte frumoase sau refugiat în locuri călduțe, unde pot să ohteze în liniște. Ohtatul poeticesc se manifestă prin vertijuri verbale spuse
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
amintit de aceasta și vinerea trecută, când ur măream la Al Jazeera online transmisiunile live de pe străzile din Cairo sau Alexandria, în timp ce marile noastre televiziuni de știri aveau studiourile pline cu analiști care se ocupau de veș nicele miuțe din ograda noastră. Nu interesa pe nimeni căn alte părți se scrie istoria, că harta politică a lumii era pe cale să fie reconfigurată. E adevărat, cei de la Antena 1 sau repliat destul de rapid: au trimiso pe Carmen Avram la fața locului și
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
pasează răspunderea de la una la alta. Potrivit ziarului Cotidianul, „Consiliul Național al Audiovizualului susține că nu poate interveni în chestiuni de deontologie“, iar membra CNA Cristina Trepcea, admițând că cei de la ProTV au încălcat grav deontologia profesională, aruncă pisica în ograda Clubului Român de Presă. Cristian Tudor Popescu, angajat al trustului MediaPRO, o scaldă, spunând că datele nu sunt concludente. Dar oare pista deschisă nu e de-ajuns pentru inițierea unei anchete, pentru a vedea cât de concludente sunt respectivele date
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
sa descurcat după cum la tăiat capul: sa construit pe sine ca o clonă a lui Marius Tucă. Desigur, un Marius Tucă fără rafinamentele învăluitoare la care acesta a ajuns ulterior. Mihai Gâdea este doar un aprig câine de pază al ogrăzii lui Dan Voiculescu și al Antenei 1. Dă Observatorul un material despre manualele alternative și despre „scandalosul“ roman al lui Ovidiu Verdeș? Face și el o emisiune în care îi înfierează stalinist cu mânie proletară, pe cei „vinovați“. Vor unii
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
E amuzant, e ridicol, e hilar!“ (iar la „hilar“ subliniază cuvântul cu două li nii imaginare, conștient de faptul că prostimea nu prea știe ce înseamnă). Întro emisiune, chiar își întreba publicul, plimbânduse mândru de el ca un cocoș în ogradă: „Știe cineva ce în seamnă «dihotomic»?“ Pe de altă parte, ca orice intelectual, Andrei Gheorghe este vizitat, în biblioteca în care și face veacul, de fantezii cu Nicoleta Luciu, pe care nu ezită să și le mărturisească în emi siune
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
cu tot. Dintr’un motiv ascuns, poate tradițional, oamenii nu locuiesc În casă, de altfel foarte frumoasă și acoperită până la ultimul centimetru pătrat cu scoarțe, ci În acea dependință, motiv pentru care se gătește la un alt cuptor, aflat În ogradă ori Într’o dependință a dependinței. Dacă se adaugă și spațiul de depozitare a combustibilului, se ajunge la paradoxul ca jumătate din ogradă să fie folosită numai pentru prepararea hranei, nicidecum pentru producerea ei. Îi rog pe ai mei să
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
cu scoarțe, ci În acea dependință, motiv pentru care se gătește la un alt cuptor, aflat În ogradă ori Într’o dependință a dependinței. Dacă se adaugă și spațiul de depozitare a combustibilului, se ajunge la paradoxul ca jumătate din ogradă să fie folosită numai pentru prepararea hranei, nicidecum pentru producerea ei. Îi rog pe ai mei să nu se supere: nu critic, ci constat; poate că eu gândesc altfel decât ei, rupt fiind de tradițiile locului. În rezumat și În loc de
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
Încă ceva suflet; se vede că românul are mult suflet de investit. Rezultă o altă construcție, mai mică, mai puțin Împodobită, din care omul va evada curând În natură. Și va mai amenaja ceva; după două-trei repetiții, de-a lungul ogrăzii se Înșiruie o casă, un sarai, un șopru, un cuptor... Dar nici natura nu stă cu mâna ’n sân; și, mai ales, cunoaște acest lucru de multă vreme, pentru că Viața face și ea același lucru. Și-l urmează pe om
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
corodat. Ca și lichenii de pe acoperiș, pădurea de mușchi tindea să acapareze noi teritorii; iar În locul celor ce muriseră dintr’un motiv oarecare, piatra pe care ploaia o spălase de pământ păstra o văgăună Înnegrită. Și am mai cotrobăit prin ogradă, cu riscul de a nu mai fi Îngăduit și la anul; da’ de unde! Interesul meu a fost răsplătit de gazda Încântată cu o sticlă de samahuncă... Și astfel, În umezeala din spatele casei, am găsit leagănul a ceea ce văzusem la Începutul
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
fost creată de om urmărind alte criterii decât natura: câtă vreme natura creează o varietate nouă În interesul evoluției Vieții, omul urmărește doar satisfacerea unei nevoi proprii lui și atât. Varianta domestică este astfel incapabilă să trăiască altfel decât În ograda omului. Asta n’ar fi o problemă atât de mare Încât să mă situeze pe o poziție contraproductivă, adică potrivnică activităților de ameliorare menite a optimiza, prin soiuri și rase adecvate, producție agricolă și zootehnică; trebuie să trăim și noi
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
Școala din Bogata, grație activității dascălului său avea terenul împărțit foarte riguros, pentru a se putea efectua lucrări agricole cu elevii. Pe o suprafață de 4400 m2 existau o livadă, o prisacă, o grădină de legume, o florărie și o ogradă pentru joaca elevilor, după o schiță a lui Rădășanu 28. Situația era lăudabilă într-un sistem de învățământ care propunea să "cercetăm cum se comportă agricultorul la noi și în alte părți, ce a reușit să facă și în ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
bunica și a deschis oleacă poarta de la ocol și zicea: "Aicea Ghiorghi", dar nu aveam când, că el mă ajungea și iar mă croia. Și a dat Dumnezeu și s-a împedicat și a picat și eu am eșit în ogradă și bunica a tras poarta care era înaltă. Și a început a-l batjocori pe tata: "Ho mustăciosule, nebunule" asta printre poartă, dar tata a îngânat pe bunica zicând: "nioh, nioh, nioh" și bunica l-a stupit printre poartă. Și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
din jos de casă și tot amu te prind". Și bunica a fugit acasă la dânsa. Și el după bunica. Și-a eșit bunicu cu pușca în mână la colțul casei pe prispă și-a zis: "să nu întri în ogradă că te pușc ca pe un câne". Și s-a oprit că de întra în ogradă tot atunci îl împușca, că bunicu nu era dus la biserică de multe ori. Drept haine în copilăria mea aveam un rufoi rupt și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Și el după bunica. Și-a eșit bunicu cu pușca în mână la colțul casei pe prispă și-a zis: "să nu întri în ogradă că te pușc ca pe un câne". Și s-a oprit că de întra în ogradă tot atunci îl împușca, că bunicu nu era dus la biserică de multe ori. Drept haine în copilăria mea aveam un rufoi rupt și pe dinainte și pe dinapoi. Izmene nu mă încurca. Când era omătu mare, ridicam cămeșoiul până la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
mea. Voi fi avut 3-4 ani și Bădica D. Dumitru cel mai mic ficior al bunicăi și cel mai frumos și cel mai obraznic, m-a pus într-un sac și m-a învârtit și mi-a dat drumu în ogradă. Și mi-o rupt mâna stângă. Și biata bunica mea, mi-a dat mâna cu unt și mi-a pus-o în lopățele. Și am purtat-o legată de gât până ce s-a vindecat, de nici nu se mai cunoștea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
mor nu alt ceva. Și cum am căzut la biserică peste bolovani, mi-a trecut durerea aceia. Frații mamei mă puneau să joc și să strig din gură, cum auzeam eu, la hora care se făcea de multe ori în ogradă la bunicu V. S. Iftime, care a avut 3 ficiori. Toadere cel mai mare și foarte voinic, îi zicea mama mea Unguru, Vasile mai prezărît 8 și mai slăbuț îi zicea bunica Teleap și Dumitru frumos și foarte jucăuș și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
că a strigat tata și de frică am sărit pe la celălalt capăt al patului într-un ceaun mare cu apă clocotită, până la genunchi. Și am vrut să mă duc la pârău dar nu m-am putut duce decât până în mijlocul ogrăzii și am căzut jos. Trei nopți și trei zile n-am închis ochii. Pielea de la genunchi și până jos a căzut de pe picioare. Mi-a trecut cu frunze de tei muiat în lapte dulce și deasupra pus mâl de la fântâna
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
din Piatra Neamț, a cărei directoare distinsă era doamna Zulnica Isăcescu institutoare, a cărei soț vrednic a fost domnul Aduțu Isăcescu, și moșierași advocat și prefect și cu mare și bun suflet. Ei neavând copii au crescut copiii servitorului Radu din ogradă. Ion a învățat cu mine și a eșit învățător, Neculai și cu Gheorghe au învățat dreptul și au ajuns administratori de plasă: Neculai Radu la Târgu Neamț, județul Neamț, iar Gheorghe Radu la Moinești județul Bacău. Grigore a învățat milităria
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
nici pod. Găsiam un car să trec apa, mă duceam la școală, nu găsiam, veniam acasă. Și l-a rugat Gh. Racoviță pe dl. înv. Petre Cucescu să-i recomande un băet cuminte care să păzească puii și găinele în ograda curței din satul Cujba, com. Surănești. Și dl. Petre Cucescu i-a recomandat un băiat cuminte, frate cu Ion a Dăscăliței din Baea, care mai pe urmă a purtat numele de Costachi Ștefănescu. Și de la pui a trecut să ia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
vechime de ani îi pre de ajuns să se poată număra după degetele de la o singură mână și nu noi, care nu se știe de câte sute de ani suntem pe aceste locuri. Avem gospodării frumoase cu 2-3 case în ogradă (curte), șuri, pomi, vite. Avem Moldova aproape cu apa ei ca cristalu pentru scăldat și prins pește; poeni cu iarbă și flori, cu aer curat, cu dealuri frumoase. Și trăim din munca noastră zilnică grea și nu din mila nimănui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
la biserică, iară fata suflecă mânecile și s-apucă de treabă. Întâi și-ntâi face lăutoare, apoi iese afară și începe a striga: — Copii, copii, copii! Veniți la mama să vă lăie! Și când se uită fata, ce să vadă? Ograda se umpluse și pădurea fojgăia de-o mulțime de balauri și de tot soiul de jivine mici și mari! Însă, tare în credință și cu nădejdea la Dumnezeu, fata nu se sperie; ci le ia pe câte una și le
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
baba Iarna troienile-n clăi. În seri cu lună rece trec sănii, parcă zboară, Cu scârțâit de șine și zvon de zurgălăi. Iar zările întinse îți sorb privirea parcă; Se-adună depărtarea. Și nemișcat rămân În bătătura țării, ca-ntr-o ogradă largă În care împreună cu-ai mei rămân stăpân. Iar prin păduri, cu coarne pe spate despletite, Am cerbii mei și țapii cei negri și țântați; Am urșii ce-și sug laba în hrubele tihnite, Visând un vis sălbatic, de
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]