1,655 matches
-
grasă. — Nemernicule! țipă ea aproape năpustindu-se asupra coliviei. Se strădui din răsputeri să n-o arunce cu totul de la etajul douăzeci și șase. Pasărea se mulțumi să se uite la ea curioasă. — Doamne Dumnezeule! murmură ea. Vorbesc cu un papagal. Adriana fusese întotdeauna de părere că Emmy suprareacționa față de pasărea asta; abia acum — când începea să se simtă lipsa somnului, iar autorespectul atârna de un fir de ață — înțelese ce rău e să stai cu pasărea tot timpul. Cotrobăi prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
-i fie jenă de cât de mic era studioului ei și să se simtă vinovată că erau nevoite să urce pe scări cinci etaje, după care trebuiau să stea pe podea și să îndure o seară întreagă insultele oribile ale papagalului. — Bună! strigă veselă, uitând de toate reținerile ei când deschise larg ușa clădirii și le văzu pe fete stând în prag. Era cald pentru luna octombrie, dar și mult fum. — Uau! Ce văd eu aici? Adriana o înghionti cu cotul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Îndată ce a înțeles că furia și insultele lui Otis nu erau îndreptate împotriva ei, a cuprins-o simpatia pentru mica creatură dolofană. Chiar în după-amiaza aceea i-a telefonat lui Irene Pepperberg, ea însăși o legendă vie în materie de papagali, și a întrebat-o cu ce îl hrănea pe Alex, renumitul ei papagal Gri African care avea un vocabular mai bogat decât al unui elev mediu de clasa a opta. Înarmată cu noile informații și cu o dorință foarte străină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ei, a cuprins-o simpatia pentru mica creatură dolofană. Chiar în după-amiaza aceea i-a telefonat lui Irene Pepperberg, ea însăși o legendă vie în materie de papagali, și a întrebat-o cu ce îl hrănea pe Alex, renumitul ei papagal Gri African care avea un vocabular mai bogat decât al unui elev mediu de clasa a opta. Înarmată cu noile informații și cu o dorință foarte străină ei de a ajuta, Adriana s-a dus glonț la Whole Foods, piața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
spate astfel încât Otis să se simtă ca în natură, și mai ceruse să se instaleze un sistem de iluminat cu spectru larg ca el să nu se mai chinuie atâta cu ziua și noaptea. La sfatul unui specialist în comportamentul papagalilor, Adriana atârnase înăuntru tot felul de polițe pe care să stea, leagăne, scărițe, cutiuțe pentru mâncare și stinghii, deși după câtva timp a mai scos câteva accesorii de teamă că spațiul era prea aglomerat. Merita fără îndoială cei opt mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Rambert își ștergeau frunțile. S-au așezat pe scaune pliante de grădină în fața unor mese de tablă verde. Sala era cu desăvârșire pustie. Muște bâzâiau în aer. Într-o colivie galbenă care se afla pe tejgheaua cu picioare strâmbe, un papagal căruia îi atârnau penele stătea pleoștit pe stinghie. Tablouri vechi, reprezentând scene militare, atârnau pe pereți, acoperite de jeg și de pânze din fire groase de păianjen. Pe toate mesele de tablă, și în fața lui Rambert însuși, se uscau găinați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
Am să trimit băiatul până la el. Ieșind, Rambert întreabă despre ce fel de afaceri era vorba. \ De contrabandă, firește. Se trec mărfuri peste porțile orașului. Se vând la prețuri mari. \ Bun, spune Rambert. Au complici ? \ Exact. Seara, storul era ridicat, papagalul trăncănea în colivia lui, iar mesele de tablă erau înconjurate de oameni în cămăși, fără haină. Unul dintre ei, cu pălăria de paie dată pe ceafă, cu o cămașă albă descheiată peste pieptul de culoarea pământului ars, s-a ridicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
sfințite! - nu mai fuma de mult; nu mai urca decît rareori pe motocicletă. Avea plăceri nu tocmai costisitoare - citea, asculta muzică, mergea la teatru, expoziții și muzee de artă, avea Înregistrate cîteva zeci de filme importante; nu ținea cîine, pisică, papagal, nu creștea flori, și cît ar fi vrut să aibă toate acestea, dar i-ar fi trebuit o casă. Sau un apartament. Mai cheltuia, ocazional, cu cîte o fătucă... Nu avea copii; de aici liniștea și relativa Îndestulare, copiii erau
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
care am citit-o în Courteline și care ne înfățișează sfârșitul ultimilor oameni, strânși pe un vapor, nouă arcă a lui Noe, într-un nou potop universal. Cu ultimii oameni, cu ultima familie umană, la bord se află și un papagal: vaporul începe să se scufunde, oamenii se îneacă, dar papagalul se cațără în vârful catargului mare, și înainte ca și acest ultim refugiu să se scufunde în valuri, papagalul lansează spre cer un „Liberté, Égalité, Fraternité!“ Și astfel ia sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
sfârșitul ultimilor oameni, strânși pe un vapor, nouă arcă a lui Noe, într-un nou potop universal. Cu ultimii oameni, cu ultima familie umană, la bord se află și un papagal: vaporul începe să se scufunde, oamenii se îneacă, dar papagalul se cațără în vârful catargului mare, și înainte ca și acest ultim refugiu să se scufunde în valuri, papagalul lansează spre cer un „Liberté, Égalité, Fraternité!“ Și astfel ia sfârșit istoria. Așa ceva e numit îndeobște pesimism. Nu e însă pesimismul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
oameni, cu ultima familie umană, la bord se află și un papagal: vaporul începe să se scufunde, oamenii se îneacă, dar papagalul se cațără în vârful catargului mare, și înainte ca și acest ultim refugiu să se scufunde în valuri, papagalul lansează spre cer un „Liberté, Égalité, Fraternité!“ Și astfel ia sfârșit istoria. Așa ceva e numit îndeobște pesimism. Nu e însă pesimismul la care încă obișnuiește să se refere regele Spaniei - azi, 4 iunie 1927 -, don Alfonso al XIII-lea, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
exista, iar ei trăgeau ca bezmeticii unii într-alții sau în biblioteca universității. Cum să se autodeposedeze de o experiență personală „extraordinară”? Ce mai pun înapoi, în golul care rămâne în interiorul lor, dacă recunosc că au participat pe post de papagali la o manipulare grotescă? Despre ce o să mai vorbească ei, când vine vorba, pe la chefuri cu amante sau pe la reuniuni televizate? Bașca faptul că mai trebuie să justifice un certificat de „luptător” sau de „revoluționar”. A doua categorie, cei care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
subtilă, dar ușor de recunoscut, de superioară umanitate. Cipriano Algor își întoarse furgoneta spre strada din dreapta, paralelă cu centrul, în timp ce se gândea că nu, nu se poate, centrul nu primește nici câini nici pisici, acceptă cel mult păsări de colivie, papagali, canari, sticleți, mierle, și bineînțeles pești de acvariu, mai ales dacă sunt tropicali, din cei care au exces de aripioare, dar nu pisici, câini cu atât mai puțin, asta ar mai lipsi, să-l lăsăm din nou pe bietul Găsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
la mine, de parcă s‑ar aștepta să fac o poantă. OK, repede. Hai, gândește‑te la ceva haios. Simt al umorului britanic. Ăă... Monty Python? Victor Meldrew? — Nu‑mi vine să cred! mă aud exclamând. Îhm... ăsta‑i un fost‑papagal! Râd zgomotos, și Judd și Kent schimbă între ei priviri buimace. Exact atunci vine cafeaua. În fine, eu am cafea, Kent bea ceai englezesc pentru micul dejun, iar Judd bea o infuzie ciudată de plante, pe care i‑a dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
din cap și-l privi. ― Cum zice el ceva, mereu spui "just"'. Știai, Brett? ― Just, mormăi el. Ea se întoarse spre inginer. ― Ce zici, Parker? Coechipierul tău e-ntotdeauna de acord cu tot ce spui și zice: "just"'. Ca un papagal. Parker îl măsură pe prietenul său. ― Mda. E modelat după mine. Ce ești tu, papagal? ― Just. ― Ah, gura! îi scăpă lui Dallas. Îi păru imediat nespus de rău. Aceste glume inofensive îi făceau bine, iar el trebuise să le pună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
mormăi el. Ea se întoarse spre inginer. ― Ce zici, Parker? Coechipierul tău e-ntotdeauna de acord cu tot ce spui și zice: "just"'. Ca un papagal. Parker îl măsură pe prietenul său. ― Mda. E modelat după mine. Ce ești tu, papagal? ― Just. ― Ah, gura! îi scăpă lui Dallas. Îi păru imediat nespus de rău. Aceste glume inofensive îi făceau bine, iar el trebuise să le pună capăt. De ce se purta așa? Relațiile dintre membri echipajului acestui remorcher erau mult mai destinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
unor viețe ce semințe sunt de ură? Nu vedeți că râsul vostru e în fiii voștri plâns, Că-i de vină cum că neamul Cain încă nu s-a stîns? O teatru de păpușe... svon de vorbe omenești, Povestesc ca papagalii mii de glume și povești Fără ca să le priceapă... După ele un actor Stă de vorbă cu el însuși, spune zeci de mii de ori Ce-a spus veacuri dup-olaltă, ce va spune veacuri încă, Pîn-ce soarele s-o
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
lanurile sunt pustii... De ce nu-mi vii, de ce nu-mi vii? {EminescuOpI 236} KAMADEVA Cu durerile iubirii Voind sufletu-mi să-l vindec, L-am chemat în somn pe Kama - Kamadeva, zeul indic. El veni, copilul mândru, Călărind pe-un papagal, Având zâmbetul fățarnic Pe-a lui buze de coral. Aripi are, iar în tolbă-i El păstrează, ca săgeți, Numai flori înveninate De la Gangele măreț. Puse-o floare-atunci-n arcu-i, Mă lovi cu ea în piept, Și de-atunci în orice
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
seama că niciodată nu voi mai putea să-l mângâi. Trupul lui nu mai este al meu, ca să-l ating când și cum vreau. —... dar nu cred că suntem făcuți să fim împreună. —Făcuți? Vocea mea sună ca a unui papagal țicnit. —M-ai făcut să mă simt atât de bine! Ești o ființă uimitoare și sunt foarte recunoscător că faci parte din viața mea; dar pur și simplu nu cred că trebuie să ieșim împreună, nu știu, poate că suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
o înfățișare plăcută, popularitate, o constituție atletică. Zilele sale în liceu, la elitista Westfield School, reprezentaseră o serie de succese: editor al ziarului, căpitanul echipei de fotbal, președinte al echipei de dezbateri, diplomă de merit națională. Josh, dimpotrivă, fusese un papagal. Era dolofan, scund, neîndemânatic. Mergea cu o legănare ciudată. Nu reușea să se corecteze. Iar pantofii ortopedici pe care mama lui insista să-i poarte nu-i erau de ajutor. Fetele îl ironizau. Le auzea chicotind, când trecea pe lângă ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Exact cum făcea soțul ei. — Bună, Gerard, zise ea. Ce mai e nou cu tine? — Trebuie să fac o baie. — O să am grijă să ți se facă, spuse ea. Intră în hol, unde Gerard stătea pe stinghia lui. Era un papagal cenușiu african transgenic, acum în vârstă de doi ani. Când era pui, primise o varietate de gene umane care, până în acel moment, nu avuseseră vreun efect sesizabil. — Arăți bine, scumpo, mi-a fost dor de tine, zise Gerard, imitând din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
rămâne dacă din treisprezece scazi șapte? Așa ar fi formulat Evan întrebarea. Pasărea răspunse prompt: — Șase. Dacă din unsprezece scazi patru? — Șapte. — Și dacă din doisprezece scazi doi? — Zece. Gail se încruntă. — Din douăzeci și patru scădem unsprezece? — Oh, oh, oh, spuse papagalul, mișcându-se pe stinghie. Încerci să mă păcălești. Treisprezece. — Cât rămâne dacă din o sută unu scădem șaptezeci? — Treizeci și unu. Dar noi nu avem niciodată atât de multe cifre. Majoritatea sunt cu două cifre. — Noi? Gerard nu spuse nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
perfect pe Evan, continuă: — Hei, Gerrie, vino și ajută-mi. E prea greu pentru mine. Și apoi, văitându-se: — E prea greeeeeeeuuuu ... — Trebuie să iau camera video, spuse Gail. — Sunt o vedetă? Sunt o vedetă? — Da, ești o vedetă. Apoi papagalul începu să folosească un accent american sudic: — Ne pare rău că am întârziat, dar a trebuit să îl luăm pe fiul nostru, Hank. — Asta din ce film e? întrebă ea. — Ei, Jo, ia-o încet, zise el, cu același accent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
bine ca Gail Bond să îl ia pe Gerard acasă și să îl păstreze ca animal de companie, pentru o vreme. Ca să vadă dacă apărea vreun efect pozitiv sau vreunul nedorit. Era deosebit de important să-l crească în casă, deoarece papagalii cenușii africani erau extrem de inteligenți, fiind considerați, în general, la fel de inteligenți ca și cimpanzeii, și aveau aptitudini mult superioare în ceea ce privește limbajul. Folosind limbajul semnelor sau tastaturi de computer, câteva primate non-umane stăpâneau aproximativ 150 de cuvinte. Însă această valoare reprezintă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
fiind considerați, în general, la fel de inteligenți ca și cimpanzeii, și aveau aptitudini mult superioare în ceea ce privește limbajul. Folosind limbajul semnelor sau tastaturi de computer, câteva primate non-umane stăpâneau aproximativ 150 de cuvinte. Însă această valoare reprezintă doar o medie, pentru un papagal cenușiu. Unii papagali cenușii au un vocabular de o mie de cuvinte. Așa că ei au nevoie de genul de interacțiune și stimulare din cadrul unui mediu uman. Nu pot fi lăsați într-o incintă pentru animale, printre șoareci și hamsteri, deoarece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]