3,359 matches
-
La dată de 31 ianuarie 1983 Consiliul Academiei Teologică din Moscova a acordat Mitropolitului Antonie titlul de doctor honoris causa;în teologie pentru totalitatea scrierilor sale științifice și teologice și oratorice, publicat din 1948 și este în prezent în "Jurnalul Patriarhiei Moscovei" și alte publicații. La 3 februarie la sala de MDA au fost înmânate diplome de gradul cruce și de doctor în teologie. S-a observat că în 34 de ani de slujire pastorală, el a predicat în mijlocul comunităților non
Antonie (Bloom) de Suroj () [Corola-website/Science/334928_a_336257]
-
Sfântul Mare Mucenic Dimitrie Izvorâtorul de Mir. aparține Mănăstirii Sfântul Pavel (în ), una din cele douăzeci de mari mănăstiri care guvernează în mod tradițional teritoriul autonom al Sfântului Munte Athos. El se află din punct de vedere spiritual sub jurisdicția Patriarhiei Ecumenice de Constantinopol, la fel ca toate comunitățile mănăstirești din muntele Athos. Schitul Lacu este situat în partea de nord-est a peninsulei Athos, între Turnul Amalfinon și Mănăstirea Sfântul Pavel (la o jumătate de oră distanță de mers pe jos
Schitul Lacu () [Corola-website/Science/335128_a_336457]
-
la politica bolșevicilor fața de religie, la scurtă vreme după victoria Revoluției din Octombrie. În 1920, guvernul sovietic a început o politică ostilă împotriva bisericii ortodoxe. Patriarhul Moscovei Tihon a dat un decret prin care toți creștinii ortodocși de sub ascultarea patriarhiei sale erau îndemnați să caute protecție și îndrumare în altă parte. Printre anumiți arhierei ruși, acest ucaz a fost interpretat ca o autorizație pentru convocarea unui sinod de urgență al tuturor conducătorilor bisericii, care să permită Bisericii să supraviețuiască și
Biserica Ortodoxă Rusă din afara Rusiei () [Corola-website/Science/299657_a_300986]
-
Biserică Rusă. Ea nu se separă de Biserica Mamă și nu se consideră autocefală", aceasta indicând că "BORR" se considera ocrotitoarea și purtătoarea de cuvânt a tuturor ortodocșilor ruși din afara URSS-ului. După încheierea celui de-al doilea război mondial, Patriarhia Moscovei a întrevăzut posibilitatea reunificării bisericilor moscovite și "BORR", cel mai probabil cu aprobarea guvernului sovietic, care adoptase o atitudine mai conciliantă față de religie și care se pare că încerca să obțină o imagine internațională mai favorabilă. Această reunificare nu
Biserica Ortodoxă Rusă din afara Rusiei () [Corola-website/Science/299657_a_300986]
-
că toți ierarhii bisericii din Rusia au fost agenți activi ai KGB. "BORR" a încercat să stabilească misiuni în Rusia postsovietică, ceea ce a tensionat relațiile dintre cele două Biserici. Nu toate căile de dialog au fost întrerupte. În 2001, Sinodul Patriarhiei Moscovei și "BORR" au început schimbul de corespondență oficială. Scrisorile moscovite atrăgeau atenția asupra faptului că separarea a fost strict o chestiune politică. "BORR" a răspuns că era preocupată de implicarea continuă a Moscovei în ecumenism, ceea ce ar compromite ortodoxismul
Biserica Ortodoxă Rusă din afara Rusiei () [Corola-website/Science/299657_a_300986]
-
din afara Rusiei au vizitat Moscova și s-au întâlnit cu Patriarhul Alexei al II-lea. Au fost înființate comitete mixte pentru începerea dialogului de reapropiere. Pe 2 iunie 2005, a fost anunțat simultan pe siturile oficiale ale "BORR" și ale Patriarhiei Moscovei că discuțiile pentru reapropiere a dus la reluarea completă a relațiilor dintre cele două Biserici, Bisericii Ortodoxe Ruse din afara Rusiei urmând să i se acorde statutul de autonomie. "BORR" este în comuniune liturgică cu toate bisericile ortodoxe, în virtutea faptului
Biserica Ortodoxă Rusă din afara Rusiei () [Corola-website/Science/299657_a_300986]
-
abia în 1299, atunci când cele două părți au convenit asupra teritoriului canonic și al alocării zeciuialei (care trebuia să fie colectată de către procuratorii din Sân Marco). În 1342, Papa Ioan al XXII-lea a trecut biserică Sân Bartolomeo în jurisdicția patriarhiei de la Grado, făcând-o filiala a parohiei Sfanțul Silvestru. În 1451 Patriarhia de Grado a fost desființată, iar jurisdicția să a fost încorporată în noua Patriarhie a Veneției; patriarhul Veneției a moștenit, de asemenea, puterea de a numi rectorul bisericii
Biserica Sfântul Bartolomeu din Veneția () [Corola-website/Science/333472_a_334801]
-
și al alocării zeciuialei (care trebuia să fie colectată de către procuratorii din Sân Marco). În 1342, Papa Ioan al XXII-lea a trecut biserică Sân Bartolomeo în jurisdicția patriarhiei de la Grado, făcând-o filiala a parohiei Sfanțul Silvestru. În 1451 Patriarhia de Grado a fost desființată, iar jurisdicția să a fost încorporată în noua Patriarhie a Veneției; patriarhul Veneției a moștenit, de asemenea, puterea de a numi rectorul bisericii. Biserică a rămas filiala a parohiei Sf. Silvestru, fiind administrată de parohul
Biserica Sfântul Bartolomeu din Veneția () [Corola-website/Science/333472_a_334801]
-
În 1342, Papa Ioan al XXII-lea a trecut biserică Sân Bartolomeo în jurisdicția patriarhiei de la Grado, făcând-o filiala a parohiei Sfanțul Silvestru. În 1451 Patriarhia de Grado a fost desființată, iar jurisdicția să a fost încorporată în noua Patriarhie a Veneției; patriarhul Veneției a moștenit, de asemenea, puterea de a numi rectorul bisericii. Biserică a rămas filiala a parohiei Sf. Silvestru, fiind administrată de parohul acesteia din urmă. Biserică a fost reconstruită din nou în secolul al XVIII-lea
Biserica Sfântul Bartolomeu din Veneția () [Corola-website/Science/333472_a_334801]
-
comuna Codreanca, raionul Strășeni) este un episcop ortodox din Republica Moldova, care îndeplinește în prezent funcția de Episcop de Ungheni și Nisporeni, vicar al Mitropoliei Chișinăului și a întregii Moldove, cu titlul de "de Hâncu" (aflându-se sub oblăduirea canonică a Patriarhiei Moscovei). Episcopul s-a născut la data de 29 octombrie 1967, în satul Lupa-Recea din comuna Codreanca (raionul Strășeni), într-o familie de muncitori, primind la botez numele și patronimicul de Valeriu Ioan Musteață. În anul 1985 a absolvit școala
Petru Musteață () [Corola-website/Science/308682_a_310011]
-
Sfântului Sinod al Bisericii Ortodoxe Ruse din 6 octombrie 2005, arhimandritul Petru a fost numit Episcop de Nisporeni, Vicar al Mitropoliei Chișinăului și a Întregii Moldove . În ajunul hirotonirii sale ca episcop, un grup de preoți a trimis o scrisoare Patriarhiei Moscovei prin care cereau ca arhimandritul Petru să nu fie hirotonit, declarând că refuză să-i recunoască autoritatea arhierească și anunțând că vor trece la Mitropolia Ortodoxă a Basarabiei, subordonată Patriarhiei Române . Ulterior, odată cu numirea PS Petru ca episcop de
Petru Musteață () [Corola-website/Science/308682_a_310011]
-
episcop, un grup de preoți a trimis o scrisoare Patriarhiei Moscovei prin care cereau ca arhimandritul Petru să nu fie hirotonit, declarând că refuză să-i recunoască autoritatea arhierească și anunțând că vor trece la Mitropolia Ortodoxă a Basarabiei, subordonată Patriarhiei Române . Ulterior, odată cu numirea PS Petru ca episcop de Ungheni, presa de la Chișinău a scris, bazându-se pe niște zvonuri, că arhimandritul Petru și-ar fi cumpărat calitatea de episcop cu 300.000 de euro, o parte din acești bani
Petru Musteață () [Corola-website/Science/308682_a_310011]
-
odată cu numirea PS Petru ca episcop de Ungheni, presa de la Chișinău a scris, bazându-se pe niște zvonuri, că arhimandritul Petru și-ar fi cumpărat calitatea de episcop cu 300.000 de euro, o parte din acești bani ajungând la Patriarhia Moscovei . Totuși, Patriarhul Alexei al II-lea al Moscovei și al întregii Rusii a sosit în Republica Moldova pentru a-l hirotoni pe arhimandritul Petru în rangul de arhiereu. La 12 noiembrie 2005, în Biserica "Adormirea Maicii Domnului" din Mănăstirea Căpriana
Petru Musteață () [Corola-website/Science/308682_a_310011]
-
arhimandritului Petru de un sobor de ierarhi ai Bisericii Ortodoxe Ruse dintre care menționăm pe: ÎPS Mitropolit Vladimir Cantarean al Chișinăului și a Întregii Moldove, IPS Mitropolit Kiril Gundiaev de Smolensk și Kaliningrad (președintele Secției de relații bisericești externe a Patriarhiei Moscovei și viitor patriarh al Moscovei), IPS Mitropolit Kliment Kapalin de Kaluga și Borovsk, IPS Mitropolit Agafanghel Savin de Odessa și Ismail, IPS Mitropolit Onufrie Berezovski de Cernăuți și Bucovina, IPS Arhiepiscop Vichentie Moraru de Ekaterinburg și Verhotursk, IPS Arhiepiscop
Petru Musteață () [Corola-website/Science/308682_a_310011]
-
cercetare a situației din eparhie, formată din arhiepiscopul Aleksei Frolov de Orehovo-Zuevsk (vicar al Eparhiei Moscovei), episcopul Longhin Korciaghin de Saratov și Volsk și episcopul Mark Golovkov de Egorievsk (vicar al Eparhiei Moscovei și vicepreședintele Departamentului pentru Relații Externe al Patriarhiei Moscovei). Până la prezentarea rezultatelor comisiei, s-a decis suspendarea temporară a activității PS Petru în calitate de Episcop de Ungheni și Nisporeni și preluarea conducerii acestei eparhii de către IPS Mitropolit Vladimir. În așteptarea deciziei definitive a Sf. Sinod, PS Petru urma să
Petru Musteață () [Corola-website/Science/308682_a_310011]
-
fiind identificate trei sicrie; într-unul din ele erau rămășițele lui Constantin Brâncoveanu, un craniu cu urme corespunzând descrierii morții și celelalte oase dispuse sub formă de cruce (în alt sicriu erau oasele soției și ale unora dintre urmașii săi). Patriarhia Română a însărcinat cu această cercetare arheologică o echipă de la Muzeul Municipiului București, completată de două persoane de la Institutul de Antropologie „Francisc Rainer” al Academiei Române. Cu ocazia împlinirii a 300 de ani de la martiriul din Constantinopol, Biserica Ortodoxă Română a
Constantin Brâncoveanu () [Corola-website/Science/297382_a_298711]
-
și 1410, fiind ea însăși rezultatul unei documentări asidue din diverse izvoare întreprinse de cărturarul anonim. Acesta ar putea fi, crede istoricul, unul dintre monahi mănăstirii din Peri, ctitoria fraților Drag și Balc (1391) înălțată la rang de stavropighie de către Patriarhia constantinopolitană. O. Pecican crede că la originile legendei culte se află o tradiție orală circulantă atât la sudul, cât și la nordul Dunării. Originea venețiană a fraților Roman și Vlahata trimite la originile italice ale românilor, pomenite încă în corespondența
Roman și Vlahata () [Corola-website/Science/307217_a_308546]
-
În 1914, după izbucnirea primului război mondial, personalul rus a fost expulzat, iar biserica a fost rechiziționată de autoritățile otomane pentru militarii turci. După 1918 ea a intrat în posesia Biserici "rușilor albi" din exil. După întemeierea Israelului în 1948, patriarhia rusă din Moscova a luat biserica în controlul ei. Creștinii maroniți. originari din Liban au fost prezenți la Yaffa, se pare, încă din 1099, odată cu prima cruciadă. În 1855 doi călugari au fondat prima biserică și mănăstire în orașul
Jaffa () [Corola-website/Science/306648_a_307977]
-
românesc este considerat ocrotitorul Olteniei. Nicodim și-a primit numele de monah la Mănăstirea Hilandar de la Muntele Athos, unde a ajuns în fruntea obștei. A făcut parte din delegația care în anul 1375 a mediat la Constantinopol ridicarea anatemei asupra Patriarhiei sârbești, misiune îndeplinită cu un succes așa de mare, că a fost numit arhimandrit de către Patriarhul Filotei. Urmându-și chemarea, în anul 1369 a traversat Dunărea înot în dreptul orașului Ursa (azi Orșova), și a întemeiat prima sa mănăstire, Vodița ("Apița
Nicodim de la Tismana () [Corola-website/Science/308824_a_310153]
-
a unei viziuni, Mănăstirea Vodița. În 1375 Nicodim este solicitat să facă parte din delegația care urma să mijlocească pentru Serbia la Constantinopol ridicarea anatemei, datorată conflictului dintre aceste două Biserici din anul 1346, ca urmare a declarării unilaterale a Patriarhiei Sârbești. Deși Nicodim îndeplinea formal doar rolul de „tălmaci de cuvinte”, Patriarhul Filotei al Constantinopolului l-a apreciat foarte mult pe Sfântul Nicodim, i-a dăruit cârja sa, trei părticele din sfintele moaște ale Sfântului Ioan Gură de Aur, ale
Nicodim de la Tismana () [Corola-website/Science/308824_a_310153]
-
noului ierarh al Eparhiei Armene din România, Dirair Mardichian, ținând cont atât de dorința personală, cât și a părinților săi, cu sprijinul Departamentului Cultelor din România, Zareh Baronian a plecat la Ecimiadzin (Armenia), pentru a urma cursurile Academiei Teologice din cadrul Patriarhiei Armene. În anul 1963, de ziua Înălțării Sfintei Cruci, a fost hirotonit diacon și, cu binecuvântarea Sanctității Sale Vazken I, Patriarhul Suprem de Ecimiadzin al Bisericii Armene, a urmat un an de studii la Academia Teologică de la Zagorsk (Rusia). În
Zareh Baronian () [Corola-website/Science/308382_a_309711]
-
mai 2006, Mitropolia Basarabiei le recomanda enoriașilor săi să manifeste rezerve și discernământ față de film, menționând faptul că preoții din această mitropolie, în predicile lor, vor atenționa enoriașii despre mesajul dăunător și necreștin al filmului. Mitropolia Basarabiei este subordonată direct Patriarhiei Române. Filmul a avut premiera în Republica Moldova pe 18 mai în rusă și pe 19 mai în română. Totodată Monseniorul Benone Farcaș, vicar general al Episcopiei Catolice de Chișinău, a comunicat pentru agenția Basa-Press că romanul este bazat pe legende
Codul lui Da Vinci (film) () [Corola-website/Science/302720_a_304049]
-
în vremea lui Carol I", 3 volume, 2006, Editura Fundației Pro, Premiul special al Uniunii Scriitorilor; 2007 - ediția a doua, Editura Cadmos; - Nicolae Noica - "Lucrări publice în vremea lui Carol I. Acte de fundare", 2007, Editura Cadmos; - Nicolae Noica - "Palatul Patriarhiei", 2008, Editura Cadmos; - Nicolae Noica - "Palatul Regal", 2009, Editura Cadmos; - Cristina Țurlea - "Cronica restaurării Palatului vechi B.N.R.", 2010, Editura Cadmos; - Cristina Țurlea - "Centrul istoric financiar-bancar al Bucureștilor", 2011, Editura Cadmos. - "Comandourile deșertului" - Jean Bourdier - 1991, Editura Militară; - "A cincea valiză
Stelian Țurlea () [Corola-website/Science/326188_a_327517]
-
Grigore Ureche, a întreprins o importanță opera de organizare politică, administrativă și ecleziastica a Moldovei. A încurajat comerțul, confirmând negustorilor polonezi un larg privilegiu în 1408, act în care este atestat și orașul Iași. A obținut recunoașterea Mitropoliei Moldovei de către Patriarhia de Constantinopol. În 1402 (după alți istorici în 1415) a adus de la Cetatea Albă la Suceava moaștele Sfanțului Ioan cel Nou. Inițial, moaștele au fost depuse la biserica din cartierul Mirăuți din Suceava, după care au fost mutate mai târziu
Alexandru cel Bun () [Corola-website/Science/299080_a_300409]
-
schimbat din nou statutul cinci ani mai tâziu, când domnitorul Alexandru Coconul (1629-1630), fiul lui Radu Mihnea, a transformat mănăstirea în metoh al Mănăstirii Sf. Ioan din insula Halki (aflată în Marea Marmara). Ulterior, Mănăstirea Aroneanu a devenit metoh al Patriarhiei de la Constantinopol, veniturile sale urmând să susțină activitatea vestitei Școli Patriarhale , la care au învățat printre alții cărturari români cum ar fi principele Dimitrie Cantemir și spătarul Nicolae Milescu, primul călător român în China. Multe din documentele din secolele XVI-XVII
Biserica Aroneanu () [Corola-website/Science/302623_a_303952]